เลวก็รัก

8.3

เขียนโดย tomoloveforeverน๊า

วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.41 น.

  19 chapter
  49 วิจารณ์
  31.96K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม พ.ศ. 2556 15.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เรื่องที่ปิดบังพี่ชายมาแสนนาน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

CHAPTER 1

 

ตอน เรื่องที่ปิดบังพี่ชายมาแสนนาน

 

สวัสดีค่ะ พิมพ์กลับมาแล้วค่ะ เพื่อน ๆ นักอ่านชาวขีดเขียนทุกท่าน

 

ฝากนิยายเรื่องเลวก็รัก ไว้ในอ้อมแขนของทุกคนด้วยน่ะค่ะ 

 

ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่านนิยายเรื่องนี้ค่ะ อย่าลืมเม้น โหวตให้หน่อยน่ะค่ะ 

 

~ ณ โรงพยาบาลพญาไท  3 ~

 

   หญิงสาวคนหนึ่งกำลังชักอย่างหนักอยู่บนเปล่ที่หามคนไข้ เขื่อนผู้เป็นพี่ชายร้องตะโกนลั่นว่า

 

เขื่อน // : แก้ว อย่าเป็นอะไรไปน่ะ 

 

   พยาบาลเข็นเตียงของคนไข้เข้าสู่ห้องไอซียูไปได้ 1 ชั่วดมงกว่าแล้วคุณหมอก็ออกมาพร้อมกับบอกเขื่อนว่า

 

คุณหมอ // : คุณเขื่อนครับ คือ ว่าหมอมีเรื่องอยากปรึกษาน่ะครับ

 

เขื่อน // : อาการน้องผมแย่ลงใช่ไหมครับ

 

คุณหมอ // : ใช่ครับ คนไข้ต้องให้ครีโมด่วนที่สุด แล้วก็ต้องเอาเด็กในท้องออกให้เร็วที่สุดด้วยครับ

 

เขื่อน // : น้องผมท้องหรอครับ

 

คุณหมอ // : ใช่ครับ อายุครรถ์ตอนนี้ก็ 4 เดือนกว่าแล้วครับ 

 

เขื่อน // : ผมขอเข้าไปหาน้องหน่อยน่ะครับ

 

คุณหมอ // :  เชิญครับ 

 

~ เขื่อนเข้ามาหาน้องสาวที่ห้องไอซียู ~

 

แก้ว // : ละ ลูก จ้า

 

เขื่อน // : ยัยแก้ว

 

แก้ว // : พี่เขื่อนแก้วเป็นอะไร

 

เขื่อน // : อาการแกกำเริบต้องให้ครีโมด่วน ที่สำคัญแกจะเอาลูกไว้ไหม

 

แก้ว // : เอาสิ เขามาเกิดแล้ว แก้วไม่อยากเอาเขาออก 

 

เขื่อน // : พ่อของเด็กเป็นใคร พี่จะไปลากคอมันมาดูแก้วกับลูก

 

แก้ว // : ขะ เขา 

 

เขื่อน // : อ้ำอึ้งแบบนี้มีอยู่คนเดียวและ ไอ้โมะ เดี๋ยวพี่มาน่ะ 

 

   เขื่อนขับรถมาถึงหน้าคฤหาสนืตระกูลไทยานนท์ พร้อมสังเกตว่ารถของโทโมะอยุ่ที่บ้านด้วยชายหนุ่มขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านก็ได้ยินเสียงครางเสนาะหูของชายหญิงคู่หนึ่งเขาพังประตูเปิดออกก่อนจะลากคอชายหนุ่มที่โชว์ซิกแพ๊ตด้านบนและด้านล่างใส่กางเกงยีนต์ขายาวอยู่ขึ้นไปบนรถ 

 

โทโมะ // : ไอ้เขื่อนแกพาแันมาที่โรงพยาบาลทำไมว่ะ 

 

เขื่อน // : มาดูฝีมือของแกที่ทำไว้กับน้องฉัน

 

  ชายหนุ่มพูดจบก็ลากคอโทโมะไปดูน้องสาวที่กำลังร้องโอดโอ๊ยจากการทำครีโมอยู่ โทโมะจ้องดูอย่างเฉยชาก่อนจะถามว่า

 

โทโมะ // : ก็แค่แก้วมาทำครีโมปกติ แกต้องลากฉันมาดูทำไมฟร๊ะ

 

เขื่อน // : ครีโมปกติหรอ แก้วท้องลูกแกได้  4 เดือนแล้ว

 

โทโมะ // : อะไรน่ะ น้องสาวแกท้องหรอ

 

เขื่อน // : แกจะรับผิดชอบน้องสาวฉันยังไง

 

โทโมะ // : น้องสาวแกฉันไม่ขอรับผิดชอบฉันเอาเพราะความสนุก ส่วนลุก ถ้าคลอดออกมาแล้ว ฉันจะให้เบลล์รับเป็นบุตรบุญธรรมก็แล้วกัน 

 

~ หมับ ~

 

เขื่อน // : นี่ก็ลูกของแก้วเหมือนกัน แกจะไม่เปิดดอกาสให้แม้แท้ ๆ เขาพบลูกบ้างเลยหรอฟร๊ะ

 

โทโมะ // : ถ้าแก้วคิดถึงลูก ก็ให้เขามาหาช่วงวันแม่แล้วห้ามบอกลูกฉันล่ะ ว่าแก้วเป็นแม่ 

 

   ชายหนุ่มพูดจบก็เรียกแท็กซี่กลับคฤหาสน์ไทยานนท์ไปโดยไม่สนใจแก้วกับลูกเลยสักนิด เขื่อนบอกเรื่องที่ถ้าแก้วคลอดลูกเมื่อไหร่ โทโมะจะให้แก้วยกลูกให้กับเบลล์แล้วให้ไปหาแค่วันแม่เท่านั้น พร้อมห้ามบอกว่าเธอคือแม่แท้ ๆ จนอาการของแก้วทรุดหนักลงจนต้องหาผู้บริจาคไขกระดูกด่วนทำให้แก้วหายจากโรคมะเร็งไขกระดูกที่เป็นอยู่

 

.............................................................................................

 

  END CHAPTER 1  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา