เพื่อนรัก...รักเพื่อน

5.5

เขียนโดย CupidKukik

วันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 เวลา 13.00 น.

  9 ตอน
  22 วิจารณ์
  15.41K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) รำคาญ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันนี้เมนูคิดเอาไว้ว่าจะต้องคุยกับโซดาให้รู้เรื่องโซดาเดินมาเมนูวิ่งเข้าไปดึงแขนไว้

โซดา:มีอะไร

เขาถามเสียงเย็นชา

เมนู:เค้าทำอะไรผิดหรอทำไมไม่คุยกันเหมือนเดิมล่ะ

โซดา:.......

เมนู:ตอบมาสิ

โซดา:.......

เมนู:รำคาญเค้าหรอ

โซดา:.......

เมนู:ตอบมาแล้วเค้าจะไม่วุ่นวายอีกรำคาญหรอ

โซดา:ใช่!!!รำคาญ

เมนู:ขอบใจน๊ะ...ฉันไม่กวนใจแล้ว

เมนูพูดแล้วเดินไปแต่ไม่ทันดูรถข้างหน้าว่ามีรถกระบะวิ่งมาด้วยความเร็ว ตุ้บ!!!รถกระบะชนเข้ากับร่างของเธอจนกระเด็นล้มหัวกระแทกพื้นและมีเลือดไหลออกมาเป็นทางและมีเสียงเรียกว่า!!เมนู!!โซดาวิ่งมากอดร่างของเธอไว้บนตัก

เมนู:ขอ..โทษน๊ะที่...ทำให้...รำ...คาญ

โซดา:ไม่เค้าไม่ได้รำคาญเมเลย

เมนู:เค้ารักตัวเองน๊ะ

เมนูพูดจบก็สลบไปเจ้าของรถออกมาดูและช่วยพาไปโรงพยาบาลจากนั้นก็กล่าวขอโทษแต่เพื่อนๆของเมนูโซดาและแฟนต้าไม่ถือโทษเขาเพราะมันเป็นอุบัติเหต์ที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินทุกคนรีบวิ่งไปหน้าห้อง

โซดา:เพื่อนผมเป็นไงบ้างครับหมอ

หมอ:คนไข้เสียเลือดมากและศรีษะถูกกระทบหมอสแกนดูแล้วพบว่าคนไข้ไม่ถึงกลับความจำเสื่อมแต่พบว่าคนไข้มีเรื่องเครียดบางอย่างก่อนประสบอุบัติเหตุอาจทำให้จิตใต้สำนึกสั่งร่างกายไม่ให้ฟื้นขึ้นมาพบเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเจอแต่ตอนนี้หมอต้องการเลือดกรุ๊ปของคนไข้ด่วนไม่งั้นเธอจะไม่รอด

บีแบล์:กรุ๊ปอะไรค่ะ

หมอ: A  Negative ครับเป็นกรุ๊ปที่หายากมาก

มีใครเลือดกรุ๊ปนี้มั๊ย

ดรีมแลนด์:ฉันAธรรมดาอ่ะ

โซดา:หมอครับผมจำกรุ๊ปเลือดตัวเองไม่ได้ไปเจาะเลือดตรวจตรงไหนครับล

หมอ:เดินตรงไปแล้วเลี้ยวขวาครับ

ดรีมแลนด์:มีใครเอาโน้ตบุ๊คมาบ้างอ่ะ

เบต้า:ฉันมี

ดรีมแลนด์:ยื้มหน่อย

เบต้า:อืม

ดรีมแลนด์พิมข้อความขอความช่วยเหลือจากคนกรุ๊ปเลือดนี้ส่งForward Mail ให้คนรู้จักของทุกๆคน

บีแบล์:ยื้มกระดาษกับปากกาหัวใหญ่ๆหน่อยดิ

เอ็มที:จะทำไร

บีแบล์:เขียนใบปลิว

ว่าแล้วเอ็มทีกับบีแบล์ก็ช่วยกันเขียนใบปลิวแล้วเอาไปซีรอกซ์มา5000แผ่นแล้วแยกกันไปแจกบางคนก็ยืนแจกบางคนก็ขึ้นไปบนตึกสูงที่มีคนผ่านเยอะๆแล้วปล่อยลงมาแล้วทั้งหมดก็วิ่งกลับมาที่โรงพยาบาล

โซดา:ผลตรวจออกแล้วฉันเลือดกรุ๊ปA negativeแต่เมนูต้องการเยอะคนเดียวคงไม่พอ

เอ็มที:พวกฉันจัดการแล้วเดี๋ยวก็มีคนมา

โซดา:ฉันเข้าไปก่อนแล้วกัน

โซดาเข้าไปให้เลือดก็มีสาวไวรุ่นอายุประมาณ16ออกแนวเปรี้ยวๆผมสีทองยาวถึงกลางหลังใส่ชุดนักเรียนนานาชาติที่เพื่อนๆเมนูทุกคนเรียนอยู่เดินมาผู้หญิงคนนี้คือไวไวพี่สาวโซดา

ไวไว:พี่ได้Forward Mailอ่ะเมนูน้องสาวพี่เป็นไงบ้าง

แฟนต้า:ต้องการเลือดมากค่ะ

ไวไว:อย่าให้รู้น๊ะว่าเธอคือสาเหตุให้เมนูเป็นอย่างนี้ฉันมีเลือดกรุ๊ปนี้หนูผมดำเพื่อนเมนูพาพี่ไปหน่อย

บีแบล์:ค่ะพี่หนูชื่อบีแบล์ค่ะแล้วเพื่อนอีกคนชื่อดรีมแลนด์

ไวไว:จ้ะไปเร็วเข้า

แล้วหลังจากนั้นคนที่รู้ข่าวแต่ไม่มีเลือดก็ส่งเมวต่อกันจนมีคนมาบริจาคจนได้เลือดเท่าที่ต้องการและแต่ละคนได้รับคำขอบคุณและของเล็กๆน้อยๆเป็นการตอบแทนน้ำใจ

เมนูได้เข้าพักห้องหมายเลข207แล้วทุกคนที่นั่งเฝ้าต่างรอให้เธอฟื้นโซดาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนฟัง

ไวไว:โซแกใจร้ายกับน้องเมของฉันขนาดนี้ได้ไงเธอใช่มั๊ยที่ทำให้น้องชายฉันเป็นอย่างนี้

ไวไวพูดแล้วทำท่าจะเดินไปที่แฟนต้าแต่บีแบล์กับดรีมแลนด์ช่วยกันดึงไว้แล้วปลอบใจ

โซดา:พี่ไวนี่แฟนผมพี่ห้ามทำอย่างงี้เด็ดขาด

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา