Love of my world รักวุ่นๆดาราระดับโลก

10.0

เขียนโดย taika

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 08.46 น.

  36 session
  3 วิจารณ์
  46.97K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) ตอน24 Dark Lover

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากกินข้าว

 

“เอ้าทุกคนพร้อมนะเพลง เพลงที่ฉันไม่ได้แต่ง”

มินตะโกนเธอก็เล่นกีต้าร์เหมือนกัน

 

       เพลง เพลงที่ฉันไม่ได้แต่ง

ศิลปิน No More Tear

 

อาจไม่เพราะไม่เหมือนเพลงทั่วไป  แต่กับฉันเพลงนี้ช่างมีความหมาย

แต่ละเสียงทุกถ้อยคำที่เขียนลงไป โอว์...โอว์

 

จากรอยยิ้มของเธอที่ให้มา มันบังคับปากกาให้สื่อความหมาย

เป็นคำร้องที่คล้องจองกับความในใจ  เธอรู้หรือไม่ที่ฉันทำได้ก็เป็นเพราะว่าเธอทั้งนั้น

 

*ก็เพลงๆนี้ที่ได้ฟังนั้นฉันไม่ได้แต่ง เธอรู้ไหมไม่บังอาจหรอกนะคนดี โวว์...โวว์

รู้หรือเปล่าว่าใครที่เขียนเพลงนี้จำเอาไว้ให้ดีๆ  (คนนั้นคือเธอ)

 

จากรอยยิ้มของเธอที่ให้มา มันบังคับปากกาให้สื่อความหมาย

เป็นคำร้องที่คล้องจองกับความในใจ  เธอรู้หรือไม่ที่ฉันทำได้ก็เป็นเพราะว่าเธอทั้งนั้น

                                                   (ซ้ำ*)

ว่าเพลงๆนี้ที่ได้ฟังนั้นฉันไม่ได้แต่ง เธอรู้ไหมไม่บังอาจหรอกนะคนดี โวว์....โอว์

รู้หรือเปล่าว่าใครที่เขียนเพลงนี้จำเอาไว้ให้ดีๆ

 

เธอรู้หรือไม่ที่ฉันทำได้ก็เป็นเพราะว่าเธอทั้งนั้น

                          (ซ้ำ*,*)

5ชั่วโมงต่อมา

 

“เฮ้อ...เหนื่อยเป็นบ้าเล้ย”

อ๋อมถอนหายใจ

“นี่...คนที่เหนื่อยคือใครน่ะรู้ซะบ้างนะเว้ยไอ้อ๋อม”

แดนบอก

“ใครวะ”

อ๋อมถาม

“ก็ศรีภรรยาแกไง”

“เออดูดิ....ไม่เหนื่อยเหรอมินร้องมา10ชั่วโมงเนี่ย”

ฌอห์ณถาม

“หึ...เพื่องานไม่เหนื่อยหรอก”

มินบอก

“แต่อย่าหักโหมมากนักล่ะ...เดี๋ยวจะขึ้นร้องไลฟ์ไม่ได้”

ฉันเตือน

“เห็นด้วยกับแฟนสุดที่รักอย่างยิ่ง”

แดนบอก

“แหมทีงี้นะเห็นด้วยอย่างยิ่งเลยนะ”

ฉันแซว

จากนั้นพวกเราก็กลับบ้านพักผ่อนกัน

 

วันรุ่งขึ้น...

ฉัน มิน แดนกับอ๋อมไปช้อปปิ้งกันเพื่อซื้อเสื้อผ้าพิเศษ

“อืม..มินเธอไปลองใส่ชุดนี้สิเหมาะกับเธอนะเดี๋ยวฉันจะรอหน้าประตู”

ฉันบอกให้มินลองสวมเสื้อผ้า

“อืม..ได้ๆ”

มินตอบฉันยืนรอหน้าประตู

“ตึง!”

“เอ๊ะ!..มิน..เป็นไรป่าว มิน....มิน..มิน”

“ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆ”

ฉันเคาะประตูเรียกมินแล้วเริ่มพังประตูเข้าไป

“มิน...มิน...มิน!”

ฉันเขย่าตัวมิน

“ฮัลโหลอ๋อมแย่แล้วมินเป็นลมฉันอยู่ร้าน KS TWO”

ฉันโทร.บอกอ๋อม

“โห..ตัวร้อนจี๋เลยอ้ะดีนะที่ยังไม่ได้เปลี่ยนชุด”

“เป็นไงมั่ง”

อ๋อมวิ่งเข้ามาหาฉัน

“เป็นไข้ตัวร้อนมากเลย”

“งั้นรีบพาไปที่รพ.เร็วเข้า”

อ๋อมบอกจากนั้นพวกเราก็รีบพามินไปที่รพ.ที่อยู่ใกล้ๆ

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา