Love of my world รักวุ่นๆดาราระดับโลก

10.0

เขียนโดย taika

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 08.46 น.

  36 session
  3 วิจารณ์
  46.85K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) ตอน31 ทดเวลาบาดเจ็บ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

จากนั้นพวกเราก็กลับเป็นสู่ปกติเช่น......

มินนั่งเล่นiphone4อยู่(อ๋อมซื้อให้) อ๋อมกับฌอห์ณนั่งดูนิตยสารแฟชั่นอยู่ทางipad

ส่วนเก้าไปถ่ายแบบที่ทะเลแถวระยอง อั้มก็นั่งทาเล็ปกับเต้ย ส่วนฉันก็นั่งดูทีวี แดนก็ไปแสดงคอนเสิร์ต

ลืมบอกฉันยังไม่หายโกรธนะที่แดนเอายัยแจนมาเกี่ยวแถมขอโทษซักคำก็ไม่มีจะง้อเหมือนคนอื่นก็ไม่ได้ชิ

“เอ๋.....แพตนั่นมันแดนนี่นา”

“ไหนๆๆๆๆใช่ๆๆๆๆๆ”

“ผมจะร้องเพลงนี้ให้แฟนผมฟังนะครับมันอาจจะเป็นเพลงที่ไม่ซึ้งเท่าไหร่แต่ผมจะบอกแฟนว่ายกโทษให้ผมด้วยที่ผมทำตัวไม่ดี ขอให้แฟนผมฟังนะ “

มองเธอจากแววตา คงจวนหมดเวลา รอเพียงแต่คำลา ว่าเธอ...จะไป
เร็วจนมันไม่ทันได้เตรียมใจ จนไม่รู้ว่าสิ่งใด ควรจะทำตอนนี้...

ฉันไม่ได้เฝ้าดูแล ฉันไม่ได้เฝ้าเอาใจ ฉันไม่ได้ใกล้เธอให้มากกว่านี้
ฉันใช้เวลาเกินไป ให้เรื่องโง่ๆเกินไป ไม่เหลือเวลาให้กับเรื่อง ดีๆ
รู้ฉันเลวเต็มที ฉันแค่หวัง...ว่ายังไม่สาย ไป...

เพียง...หนึ่งนาทีที่เธออยู่ ช่วยต่อเวลาที่มีอยู่ ฉันอยากจะทำ
ทุกอย่างที่เคยมองข้ามไป จะกอดให้แน่นเท่าใจ
บอกว่ารักเธอมากเท่าไหร่ แม้ว่ามัน อาจจะสาย...แล้วก็ตาม

ความรู้สึกดีๆ ที่ยังอยู่ยังมี ใช้ไม่กี่นาทีชดเชย ไม่ได้...
แต่ว่าคำบางคำที่ลืมไป ที่ยังค้างในจิตใจ เธอต้องรู้ตอนนี้...

ฉันไม่ได้เฝ้าดูแล ฉันไม่ได้เฝ้าเอาใจ ฉันไม่ได้ใกล้เธอให้มากกว่านี้
ฉันใช้เวลาเกินไป ให้เรื่องโง่ๆเกินไป ไม่เหลือเวลาให้กับเรื่อง ดีๆ
รู้ฉันเลวเต็มที ฉันแค่หวัง...ว่ายังไม่สาย ไป...

เพียง...หนึ่งนาทีที่เธออยู่ ช่วยต่อเวลาที่มีอยู่ ฉันอยากจะทำ
ทุกอย่างที่เคยมองข้ามไป จะกอดให้แน่นเท่าใจ
บอกว่ารักเธอมากเท่าไหร่ แม้ว่ามัน อาจจะสาย โฮว...

ไม่รู้ว่าจะยังทันไหม ให้เวลาหัวใจ ขอแค่ได้บอก...เธอว่ารัก...
อีกครั้ง...อีกซักครั้ง...

เพียง...หนึ่งนาทีที่เธออยู่ ช่วยต่อเวลาที่มีอยู่ ฉันอยากจะทำ
ทุกอย่างที่เคยมองข้ามไป จะกอดให้แน่นเท่าใจ
บอกว่ารักเธอมากเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าเธอ อยากฟังไหม...
ฉันรักเธอ...

 

“โอ้โห .....แฟนร้องเพลงเพราะจังเลยนะแพต”

อั้มบอก

“ขอบคุณค่ะ”

“ซึ้งอ้ะ....แพตอยากได้แฟนร้องเพลงเก่งแบบนี้จัง”

มินบอก

“เฮ้ยๆๆๆๆๆเล่นแบบนี้ไม่ได้นะอิโด่เอ๊ย....ฉันก็ร้องได้ร้องให้ฟังมะก่อนนอนด้วย”

อ๋อมบอก

“เอ่อ....ไม่เป็นไรๆฉันเกรงใจไม่ต้องดีกว่านะ แค่เธอร้องประโยคแรกฉันก็ขาดใจตายแล้ว”

มินบอก

แต่ก็จริงนะอ๋อมร้องเพลงได้ห่วยแตกมากตอนนั้นไปคาราโอเกะทุกคนถึงกับต้องออกจากห้องไปโดยด่วน

“ชิ....ไม่รับความหวังดีจากฉันจำไว้นะฉันจะให้เธออยู่อย่างเดียวดาย”

อ๋อมว่า

“โอ๋ๆๆไม่โกรธๆ....ฉันมีแฟนแบบเธอก็สุขพอควรแล้ว”

มินบอกแล้วยื่นหน้าไปกระซิบข้างหูอ๋อมว่า..

“หึๆ ขืนนายร้องเพลงให้ฉันฟังล่ะก็ทะลุกำแพงแน่...แล้วถ้าเกิดยังเถียงอีกล่ะก็นะน่าดู!!!....หึหึ....กร๊อบ”

มินพูดกัดฟันขู่พร้อมกับหักข้อมือ

“จ้าๆไม่เอาแล้วขอโทษนะมิน”

อ๋อมบอกมิน

“กลับมาแล้วววว”

แดนกลับมาแล้ว

“ฮึกๆๆๆๆๆๆไอ้บ้าแดน....ทำไมไม่บอกฉันสักคำว่าจะง้อแบบนี้”

ฉันตะคอกใส่แดน

“อ้ากกกกกกกฉันสำนึกผิดแล้วยกโทษให้ด้วย”

แดนเตรียมตัววิ่ง

“ขอบใจนะแดน”

ฉันบอก

“อ๋า....ไม่เป็นไรกอดทีนึงดิ”

แดนบอกฉันก็วิ่งปรี่มากอดแดน

“แหวะๆๆๆๆๆ”

อั้มอ้วก

“หึ...เสร็จฉันล่ะแดนหนีไม่พ้นแล้วล่ะฉันอายนะง้อฉันในที่สาธารณะได้ไง!!!”

ฉันบอกแล้ววิ่งไล่กวดแดนแต่เป็นอย่างนี้ก็ดีนะ

‘รักแรกมันแยกยาก....

 รักมากมันยากแยก....

 รักเธอเป็นคนแรกถ้าให้แยกมันคงยาก...”อิอิ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา