The who เพราะนายขี้โม้ ฉันเลยต้องรัก

7.0

เขียนโดย calamel

วันที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2553 เวลา 21.18 น.

  5 ตอน
  19 วิจารณ์
  12.04K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ครั้งเเรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อันยอง ฮเซโย !!

ดี จ่ะ 

เดี๋ยวมาโพสต์ นะจ่ะ

มาเเนะนำตัวกันก่อนดิก่า นะจ่ะ

จิโร่ หนุ่มสุดฮ่า สุดจะขี้โม้ เเต่ก็น่ารักที่สุด

เลตัส เเฝดกับจิโร่ เเต่ผิดกันราวฟ้ากับดิน

เลตัสกับเป็นมาทเท่ หล่อเงียบ เเต่มีเสน่ห์ล้นเหลือ

เเฮมชีท สาวเเนวๆ มีหลายสไตล์ในตัวเอง เเละบ้าพลังเป็นที่สุด

เคส เพื่อนสุดจะสนิทของเเฮมชีท รวยสวยเก่ง เเหม่มันผิดกับเเฮมจริ๊ง

น้มปัง น้องชายของ เเฮม เรา

 

 

ตอนเเรก !! เเฮมชีท สาวไต้หวัน ตกที่นั่งลำบาก ซะเเล้ว

 

ณ เมืองอันกว้างใหญ่ไพศาล 

อุหู้  ทำไม มันสวยอย่างงี้ เนี่ย เเฮม บ่นพึมพำ

[เพราะพ่อได้งานทีญี่ปุ่น ฉันเลยยกขโย๊ง มากันทั้งครอบครัว]

พี่นี้ อ่อนจริงๆ ไม่เคยมาต่างประเทศ    น้มปัง ส.ก อย่างรวดเร็ว

o.o'' เเรงง ไปเเร้วไอ้น้องชั้ว ฉันเอามือไล่ตีน้องอย่างเร็ว ถ้าฉันไม่ติดสอบฉันก็ได้มาย่ะ เชอะๆ

จะทะเลาะให้ได้ ไอเเลนด์ กันเลยใช่ไหม เเม่ตวาด ฉันกะน้อง ดังซะจน คนที่ยืนข้างๆหันมามอง

หู้ เเม่ อ่า  ก้ ปังมันด่า เเฮมก่อน อ่ะ

จะเอาอะไร กับน้องมัน มันยังเด้กยุเลย

น้มปัง ยิ้ม น่าเเย๊ๆ ใส่ฉัน

ชิ อยากจะฆ่าให้ตาย นังน้องชั้ว

ไปเถอะลุก ไปหาบ้านกันดีก่า พ่อพุดด้วยน้ำเสียงระรื่น

เเละก็มีเสียงดังขึ้นตัดจังหวะ


เฮ้ !! เเฮมชีทจังง........

เอ้ เสียงนี้มันคุ้นๆเเหะ  OoO เห้ย เคส มานี้ได้ไง เนี่ย

ก็ฉันตามเทอมาไงล่ะ เเฮมจัง

อ้อใช่สิ เคส เป็นลุกครึ่งนิน่า เเล้วจะมาอยุ่กับยาย หรอ

อืม ฉันหาบ้านเเล้วก้ รร ได้เเล้ว นะ ฉันสมัครให้เทอเเล้วด้วย พรุ่งนี้ต้องไปสอบนะย่ะ ส่วนบ้านก้ย้ายเข้าไปยุได้เลย ติดกับบ้านยายฉัน 

เอ้ อะไรเนี่ย ทำไมถึงดี อย่างงี้ อ่าเพื่อนเลิฟ ฉันกระโดดกอดเเน่น

 


ณ วันรุ่งขึ้น

ฉันนั่งรถกับเคส อย่างตื่นเต้น 

เคสฉันตื่นเต้นจังเลย อ่า ฉันจะสอบผ่านมั้ยเนี่ย จะต้องสอบไม่ได้เเน่เลย เเล้วฉันก็ต้องเป็นเด็กเร่ร่อน ไม่มีอะไรทำ เห้ออ อ เเย่ที่สุด

ป๊อก!  โอ๊ย ทำไรเนี่ย เคส

ก็เลิกเพ้อ ซักที สิ ถ้าฉันไม่เขกตัว เเล้วตัวจะเพ้อไปถึงดาวอังคารมั้ยเนี่ย

โอ้โห้ วันนี้มาเเนวไหน อีกเนี่ย ไม่เห็นเค้าเป็นคนเเร้วรึไง เรียกตัวอยุ่นั้นเเหละ

เเต่ถ้าสอบอ่า ให้เค้าลอกด้วย น้า เเฮม ทำตาปิ๊งๆ

จ๊า มันก็เเน่อยุ่เเร้ว อิอิ

.........

 

ว้าว ถึง รร ซักที 

สวยโครตๆๆๆ^^

ฉันเดินขาสั้น เค้า รร พร้อมเคส ทำไมถึงมีเเต่คนมองฉันนะ รึว่าฉันสวย โฮกๆ

เคสหัวเราะหลุดโลก 55555

อะไรของเทอย่ะ ยัยเคสส

ดุ ถุงเท้าเทอสิ เเฮม น่ารักมากเลยอ่ะ

ฉันก้มสำรวจตัวเอง อ้าย ฉัยใส่ถุงเท้ามาผิดคุ่หรอเนี่ย  ฉันวิ่งหนีน่าตั้ง เพราะทำอะไรไม่ถุก

เดี๋ยวสิ เเฮมจะไปไหน อ่า

เเต่ฉันก็ไม่หยุดหรอกก็เค้า หัวเราะทั้ง รร เเร้วนี้ เเย่สุดๆ ว้าย ปึ๊ก โอ๊ย เจ็บนะ ฉันวิ่งเข้าลิฟ เเละชนกับผุ้ชายคนนึง

วิดวิ๊ว หล่อซะด้วย เอ่อ..ขอโทษค่ะ

 อ้อ...คับ  เอ่อเทนใหม่หรอ 5555 5 เจ๋งอ่ะเทอ

เอ้ ตอนเเรกเริ่ม งง เเต่ตอนนี้เค้าใจเเร้วล่ะ ไอ้ชั่ว ว

ฉันเอากระเป๋าปาใส่น่า อย่าง งง ตัวเองเหมือนกันว่าปาใส่เค้าทำไม

 โอ๊ย ทารุน อ่า ผุ้หญิง อะไรเนี่ย จัยร้ายที่สุ้ดด

ว่าฉันจัยร้าย หรอ ว่าฉันทารุน หรอ กับไปฟ้องเเม่เลยไป

อุ้ย เทอโกรธ ฉันหรอ หยอกเล่นนิดนึง เอง โกรธเเหละ  ระวังนะตอนนี้น่าเทอเริ่มเหี่ยวเเร้ว อ่า 555

อ้าย !! ยังจะว่าฉันน่าเหี่ยวอีก ทุเรดที่สุด

พื่บ!!..............................

ลิฟค้างหรอ  กำ

ติดตามตอนต่อไปน่ะจ่ะ

 

   





 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา