Fake Mistake ความ(รัก)ลับรั่ว

10.0

เขียนโดย ไอซ์_ทีเคๆ

วันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.58 น.

  7 บท
  31 วิจารณ์
  13.03K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) Fake Lover ... เธอคือใคร?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ป๊อปปี้โทรมามีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า?"

"ไม่มีอะไรหรอก"

ชายหนุ่มตอบหญิงสาวที่นั่งข้างๆด้วยเสียงที่อ่อนโยน แต่คงยังมองออกไปตรงหน้า

ทั้งคู่ออกจากสวนสนุกมาตั้งแต่ช่วงเย็นแล้ว และมีแพลนว่าจะไปดินเนอร์กันต่อ 

แต่ป๊อปปี้โทรมาขอเจอพี่ชายของเธอ ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่อยากขัดจึงขอเลื่อนนัด

กับแฟนสาวไปพรุ่งนี้แทน...

"ขับรถดีๆนะ พรุ่งนี้เจอกัน ^^"

แก้วใจปิดประตูลง แต่ไม่ลืมหันไปกำชับกับแฟนหนุ่มของเธอ

"อื้ม ฝันดีนะ"

ชายหนุ่มพูดจบก็ขับรถออกไป หญิงสาวยืนมองจนลับตา

จึงเดินเข้าบ้านตนเองด้วยอารมณ์ที่ดี หลังจากที่ฝ่าฟันอุปสรรคมา ไม่ว่าจะเรื่องเธอคนั้น...

หมับ!

หญิงสาวยังไม่ทันพ้นรั้วดี ก็มีมือหนึ่งมากระชากที่ต้นแขนเธอ จนเธอต้องหันตามแรงกระชาก

"เดย์ราย!!!"

หญิงสาวเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจ...

 

---------------------------------------------

@ร้าน Coffe Kp2

"มีไรรึเปล่าเราเนี่ย เรียกพี่มาหาแต่เย็นเลย"

"ป๊อปปี้มีเรื่องจะคุยกับพี่ค่ะ"

หญิงสาวยกกาแฟขึ้นจิบพอเป็นพิธีว่า เชิญให้ฝ่ายตรงข้ามนั่งก่อน

"แล้วทำไมไม่กลับไปคุยที่บ้าน หา?"

ชายหนุ่มถามน้องสาวตัวเองด้วยเสียงอ่อนโยนเหมือนทุกๆครั้ง

"ป๊อปปี้ขี้เกียจขับรถกลับ เหนื่อย เลยรอพี่มารับ แล้วกลับพร้อมกัน"

"แล้วรถเราหล่ะ"

"รถป๊อปปี้ให้ลุงเฉิ่มมาขับกลับไปแล้วค่ะ"

"อื้ม ... มีไรรึเปล่า?"

"พี่...คิดว่าพี่แก้วเปลี่ยนไปบ้างไหม?"

หญิงสาวเปิดประด็นโดยการเลียงที่จะพูดตรงๆ หากพูดไป เธอรู้ดีแก่ใจว่าพี่ชายเธอคงไม่เชื่อแน่...

"ก็มีนะ แต่ไม่บ่อยหรอก อารมณ์ผู้หญิงก็งี้แหละ"

ชายหนุ่มพูดติดตลกโดยไม่ได้คิดอะไร

"เช่น..."

"ก็บางวันยัยนั่นก็เรียกพี่ว่าโทโมะแล้วแทนตัวว่าแก้ว"

"..."

"ทั้งที่ปกติยัยนั่นจะเรียกพี่ว่านาย และเรียกตัวเองว่าฉัน"

"แล้ว..."

"การแต่งตัว ก็เห็นๆกันอยู่ว่าปกติ ยัยนี่ห้าวจนทอมอายอ่ะ"

"..."

"แต่วันดีคืนดีกลับเปลี่ยนสไคล์มาใส่กระโปรง ขาสั้นซะงั้น!"

"พี่เคยเอะใจมั้ยว่า ทำไมบางทีพี่แก้วถึงเลี่ยนได้เยอะขนาดนี้"

"ก็คงอารมณ์ผู้หญองแหละมั้ง ^^"

หญิงสาวรู้ว่าหากพูดอะไรไปตอนี้คงไม่เหมาะนัก คงต้องรอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ต่อไป

"งั้นเรากลับบ้านกันดีกว่า ป๊อปปี้อยากอาบน้ำแล้วอ่ะ ร้อน"

"หะ? เรียกพี่มาคุยแค่นี้เนี่ย? แหม่ อยากให้พี่มารับก็บอกตรงๆก็ได้ ทำซะเรื่องใหญ่"

"แหม่ บอกตรงๆแล้วพี่จะมาไหมหล่ะ"

"เรานี่มันจริงๆเลย ^^"

ชายหนุ่มขยี้หัวน้องสาวตัวเองเป็นเชิงหยอกล้อ แล้วเดินออกไปด้วยกัน

"รู้อะไรไหม?..."

ชายหนุ่มพูดขึ้น

"ว่า.."

"เพราะเรานะ ทำให้พี่อดดินเนอร์กับแก้วเลย"

"..."

หญิงสาวไม่ได้ต้องการให้ชายหนุ่มมารับ

และดีใจด้วยซ้ำที่ขัดขวางการดินเนอร์ของทั้งสองได้...

...โดยที่เธอไม่ได้รู้อะไรเลย...

-------------------------------------

Talk with writer!

อันฮยอง!! ^O^ 

สวัสดีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ

ลุงๆ ป้าๆ น้าๆ อาๆ ทุกคนน!!!~~~

555. กลับมาทักทายๆ หลังจากที่อัพไปเมื่อคืน

(เป็นตอนที่สั้นมาก TOT)

ก็กลับมาใหม่ หวังง่าจะถูกใจไม่มากก็น้อยล่ะนะ =))

อย่าเพิ่งเบื่อกันล่ะ ยังอยากได้กำลังใจอยู่นะ!!~ >W<

จะพยายามทำให้ดูืสุด...

ตอนนี้ไรเตอร์ขอไปกินข้าวเที่ยงก่อนนะ ^^/

ยังไ่ม่ได้กินข้าวเลย TOT

โอะ! ท้องร้องแล้ว ไปละ ฟิ้ววววววว!!!!~~~

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา