จำไว้!! ฉันไม่ยอม

8.9

เขียนโดย pupcake

วันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.46 น.

  11 ตอน
  30 วิจารณ์
  19.52K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บ้านแก้ว

แก้วกำลังจะเดินออกจากบ้านไปที่ป้ายรถเมย์ ใกล้ๆบ้านของเธอ แต่ว่า...

 

"ปิ๊ดๆ" เสียงรถของพิชชี่ขับมาจอดหน้าบ้านแก้วพอดี

 

"พี่พิช"

 

"แก้วป่ะ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่มหาลัยนะ"

 

"แหะๆ ไม่เป็นไรค่ะพี่ แก้วขึ้นรถเมย์เองได้ ลำบากพี่ปล่าวๆ"

 

"แล้วทำไมต้องเสียตังค์ขึ้นรถเมย์ด้วยละ ไปกับพี่ พี่ไม่คิดตังค์หรอก อีกอย่างพี่ก็ไม่ได้ลำบากอะไรเลย แค่มารับแก้วแค่นี้เอง"

 

"งั้น... ก็ได้ค่ะ แต่พี่ไม่ต้องมารับทุกวันก็ได้นะค่ะ แก้วเกรงใจ"

 

"อืม.. ถ้าพี่ว่างพี่ก็จะมา แต่ถ้าไม่ว่างพี่ก็จะโทรไปบอกแก้วนะ"

 

"ค่ะ"

 

ห้องเรียน

"ไงแก้ว แหม...วันนี้มาเช้านะแก" ฟางพูด เมื่อเห็นแก้ว กำลังนอนอยู่ในห้อง และเสียงของฟางก็ทำให้เธอตื่นขึ้นมา

 

"อืม... พอดีวันนี้ไม่ต้องนั้งรอรถเมย์น่ะ พี่พิชมาส่ง" แก้วตอบฟาง

 

"พิชไหนอะยัยแก้ว ฉันรู้จักป่ะ" เฟย์ถาม

 

"แกก็น่าจะรู้จักนะ พี่พิช พิชชี่ไง ที่ตอนเด็กๆเค้าชอบมาเล่นกับพวกเราไง"

 

"อ๋อ พี่พิชชี่ที่แกเคยชอบพี่เค้าอะหรอ" ฟางพูด

 

"เห้ย!! ยัยฟางอะ มั่วแล้ว ฉันไม่ได้ชอบพี่เค้าซะหน่อย" แก้วตอบแล้วดันตัวฟางที่นั้งอยู่ข้างๆ จนเซตกเก้าอี้

 

"โอ๊ยยัยแก้วฉันเจ็บนะ" ฟางพูด แล้วดันแก้วคืน

 

"พอเลยๆ แล้วพี่เค้าหล่อมะ" เฟย์ถามแก้ว

 

"ก็หล่อดีนะ -////-"

 

"อ้าวไงจ๊ะ เพื่อนเรา พูดอะไรถึงคนหล่อจ๊ะ" เสียงแสบแก้วหูของหวาย

 

"ป่าว" แก้วตอบ

 

"แน่ใจนะ แหมๆๆ หน้าแดงเลยยัยแก้ว ไปทะเลาะกับใคร แล้วโดนใครตบมา" มีนพูดขึ้นแล้วเอานิ้วไปจิ้มแก้มแก้วเล่น

 

"อืม... ยัยมีนหยุดเลยนะ ฉันไม่ได้ไปโดนใครตบมาซะหน่อย"

 

"แต่ยัยแก้วมันเจอหนุ่มที่มันแอบชอบมาตั้งแต่เด็กๆ นะสิ" เฟย์บอกมียและหวาย

 

"ไม่ใช่ๆๆ อย่าไปเชื่อยัยนี่นะ"

 

"ใครหรอเฟย์" หวายไม่เชื่อแก้ว แต่ไปถามเฟย์ต่อ

 

"ก็พี่พิชชี่ไง แต่แกคงไม่รู้จักหรอกไว้เจอแล้วเดี๋ยวฉันชี้ให้ดู" เฟย์บอกหวาย

 

"นี่ยัยเฟย์ อย่าไปล้อแก้วสิ แล้วแกจำหน้าตาพี่พิชชี่เค้าได้หรอ จะไปชี้ให้พวกนั้นดูน่ะ" ฟางบ่นเฟย์

 

"ไม่ได้อะ" เฟย์ตอบ

 

"อ้าว!!!" มีน หวาย แก้ว และฟางพูดพร้อมกัน

 

"ไงจ๊ะสาวๆ" เขื่อนพูดเสียงดังลั้นห้อง แต่สาวๆในกลุ่มของแก้วก็ไม่มีใครสนใจ

 

"เฮ่!! นี่ฉันเรียกไม่ได้ยินกันรึไงหะ???" เขื่อนเริ่มเรี่ยงเสียงขึ้นเรื่อยๆ

 

"เอ... นี่พวกเราได้ยินเสียงหมาเหาป่ะ" เฟย์ถามเพื่อนๆ ที่นั้งจับกลุ่มคุยกัน

 

"อืม... ก็ได้ยินนะ แต่ฉันว่า... เป็นเสียงหอนมากกว่าอ่ะ" มีนพูด

 

"แต่นี่มันหอนทั้งกลุ่มเลยนะ พวกเราว่ามั้ย" หวายพูดแล้วค่อยๆ หันไปทางหนุ่มๆที่ยืนอยู่หน้าประตูห้อง

 

"ช่ายๆๆ 555" แก้วเห็นด้วย และก็หัวเราะไปพร้อมๆกันกับเฟย์ หวาย มีน แต่ฟางก็ยืนอยู่เฉยๆ

 

"หวายอะ ด่าแต่พวกนี้สิ อย่าเหมารวมเค้าเลยนะครับ~~~สุดสวยของจอง" จองเบรีบวิ่งเข้าไปจับมือหวาย

 

"ก็ไม่ได้ว่าใคร ใครอยากรับก็รับไปสิ" แก้วพูดแล้วหันไปทางโทโมะ

 

"นี่ยัยทอมป่า เธอหมายถึงฉันใช่มั้ยฮะ!!" โทโมะชี้หน้าแก้วแล้วค่อยเดินเข้าไปหา

 

"ก็บอกอยู่ไม่ได้ยินหรือไงหะ ว่าใครอยากรับก็รับไป เอ๊ะๆ หรือว่านายร้อนตัว สงสัยอยากเป็นใจจะขาด ถ้าจะปิดบังกันเนี้ยก็ทำให้มันเนียนๆหน่อยสิ555+" แก้วยื้นหน้าเข้าไปใกล้ๆโทโมะ แล้วขำออกมาอย่างบ้าคลั่ง

 

"ยัยทอมป่าบ้าหัวฟู"

 

"อร้ายยย ฉันไม่ใช่ทอมนะไอ้ตุ๊ดขี้เก๊ก" ทั้ง2ทะเลาะกันจนทำให้คนทั้งห้องมองพวกเค้าเป็นตาเดียว

 

"หยุดพอเลยทั้ง2คนน่ะ นี่นักเรียนมากันครบทุกคนแล้วใช่มั้ย เอ้ายังไม่หยุดอีก2คนนี้ นั้งสิค่ะนั้ง!!!" โทโมะและแก้วนั้งลง อาจารย์เดินเข้ามาในห้องและสอน

 

พักกลางวัน

Kaew's Talk

ฉันโดนสั่งให้มาซื่อข้าวกลางวันให้เพื่อนๆ เพราะฉันเล่นเกมแพ้ ระหว่างที่กำลังถือข้าวผัด5กล่อง น้ำ5แก้ว และขนมถุงปะเรอร์ของยัยเฟย์กลบโต๊ะอาหาร ฉันก็เดินไปชนกับ...

"พี่พิชแก้วขอโทดค่ะ" ฉันเดินชนพี่พิชชี่ แต่ดีนะที่น้ำไม่หก

 

"เอ้าน้องแก้ว แล้วถืออะไรเยอะขนาดนี้ กินไหวหรอ???" พี่พิชชี่ถามฉัน เหอะ คงสงสัยน่าดูเนอะ แต่พี่คะคิดได้ไงว่าแก้วจะกินคนเดียว แก้วไม่ใช่ชูชกน้า~~~

 

"อ๋อป่าวหรอค่ะ พอดีว่าเพื่อนเค้าฝากซื้อ กำลังจะกลับไปที่โต๊ะพอดี"

 

"หรองั้นพี่ช่วยนะ" พี่พิชชี่หยิบแก้วน้ำกับขนมถุงโตไปจากมือฉัน แล้วเราก็เดินไปที่โต๊ะด้วยกัน

Kaew's Talk End

 

"ยัยแก้ว ช้าจัง" มีนถามขึ้นเมื่อเห็นฉันเดินมา แต่ก็ไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีผู้ชาย กำลังเดินตามฉันอยู่

 

"มาแล้ว ขอบคุณมากนะค่ะพี่พิช" แก้วหันไม่พูดกับพิชชี่แล้วยิ้มให้บางๆ พิชชี่ก็เดินออกไป

 

"ใครอะยัยแก้ว แฟนแกหรอ???" หวายถามฉัน

 

"ป่าว จะบ้าหรอ >/////<"

 

"แล้วใครละ" คราวนี่เป็นเฟย์ที่ถาม

 

"รึๆ...หรือว่า...."<<<<ฟาง

 

"ว่า" ทุกคนประสานเสียงพร้อมๆกัน

 

"พี่พิชชี่"<<<< ฟาง

 

"อืม" แก้วตอบฟางแล้วเปิดข้าวกล่องกิน

 

"นั้นไง ยัยมีน ยัยหวายคนนั้นแหละที่แก้วมันชอบตั้งแต่เด็ก นี่ตอนเด็กๆว่าหล่อมากแล้วนะเนี้ย แต่ตอนนี้หล่อกว่าเดิมอีกอะแก" เฟย์รีบบอกมีนกับหวาย

 

"จริงอะ"

 

"จริงดิ๊"

 

"นี่พวกแกอะนั้งเม้าส์กับอยู่ได้ นี่ฉันกันยัยแก้วกินจนใกล้จะหมดแล้วนะ" ฟางรีบบอกให้ทุกคนกินข้าวเพราะใกล้จะถึงเวลาเรียนแล้ว

 

ตอนเย็น

"แก้ว กลับกับพี่มั้ย" พิชชี่ตะโกนเรียกแก้ว

 

"เออ... ก็ได้ค่ะ"

 

บ้านแก้ว

แก้วกำลังจะออกจากรถของพิชชี่ แต่โดนรั้งไว้ก่อน...

"พี่พิชมีอะไรค่ะ"

 

"คือว่า....พี่จะขอเบอร์แก้วหน่อยได้มั้ย" คำถามนั้นทำให้แก้วหน้าแดงโดยไม่รู้ตัว พิชชี่เอาโทรศัพท์ยืนให้แก้ว

 

"เอิ่ม...ก็ได้ค่ะ" แก้วรับมาแล้วกดเบอร์ให้ เสร็จแล้วก็ยืนให้พิชชี่ พิชชี่รับโทรศัพท์มาก็โทรหาเบอร์แก้ว

 

"นั้นเบอร์พี่นะ มีอะไรก็โทรมาถามพี่ได้24ชั่วโมง"

 

"ค่ะ" เปิดประตูออกจากรถ แล้วเดินเข้าบ้าน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา