เพื่อนรักที่ไม่มีวันตัดกันได้

-

เขียนโดย fren_like

วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.48 น.

  3 ตอน
  2 วิจารณ์
  6,807 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ทำไมฉันถึงพูดอะไรเเบบนั้นออกไปน่ะพีเจต้องโกรษฉันมากเเน่ๆเลยอ่ะทำไงดีเเต่เราก็ทำดีที่สุดเเล้วเพราะพีเจไม่มีเหตุผลเอาเเต่ใจตังเองฉันยังไม่เคยว่าพีเจเลยว่าพีเจไม่เคยมีเวลาให้ฉันเเต่ฉันเเค่จะไปสอมว่ายน้ำตอนกลางคืนเเค่นี้ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ด้วยน่ะไม่เข้าใจเลยจริงๆ

''ใบเฟิร์น''

''อ้าวใบเตยมาทำไมหรอ''

''เเล้วไอพีเจอ่ะ''

''กลับไปเเล้ว''

''คุยกันจบเเล้วใช่เปล่ามันยอมเเล้วใช่เปล่า''

''ยังไม่ยอมให้ไปสอมเลยเเต่ฉันจะไปเพราะมันเป็นชีวิตของฉันไม่ใช่ของพีเจ''

''เเต่ฉันว่าน่ะพีเจมันคงรักเเกมากเลยไม่อยากให้เเกกลับบ้านคนเดียวละมัง''

''ถ้าพีเจรักฉันจริงก็ต้องเข้าใจฉันว่าฉันทำไหมต้องสอมตอนกลางคืนนี้อะไรฉันยังไม่ได้บอกเหตุผลเลยก็เอาเเต่บอกว่าไม่ให้ๆ''

''เเกฉันว่าน่ะเเกรองพูดคุยกับพีเจด้วยเหตุผลดีกว่าไหม''

''เเล้วถ้าฉันพูดไปพีเจเขาจะเข้าใจเปล่าอ่ะ''

''ฉันเชื่อว่าพีเจต้องเข้าใจ''

''อืมฉันจะรองพูดกับเข้าอีกที่''

''นั้นฉันกลับเเล้วน่ะ''

''อืม''

รองโทรหาพีเจดีกว่าภถ้ามันจะเป็นเหมือนที่ยายใบเตยพูดว่าพีเจต้องเข้าใจเหตุผลของฉัน

ใบเฟิร์นโทรมาเเล้วจะรับดีไหมรับดีไหม

''โทรศัพท์จากใบเฟิร์นหรอดีน่ะที่ตั้งเสียงเรียกเข้าไว้เเบบนี้สำหรับเบอร์ของใบเฟิร์น''

''ทำไมยังไม่รับอีกน่ะหรือว่าจะโกรษเราที่ว่าเรื่องที่ไม่เคยมีเวลาให้เรา''

''ว่าไงใบเฟิร์น''

''คือ...........พีเจเฟิร์นมีเรื่องจะคุยกับพีเจอ่ะ''

''อืม พูดมาเลย''

''พีเจถ้าเฟิร์นพูดอะไรไปเเล้วต้องฟังน่ะห้ามวางสารโดยเด็ดขาด''

''อืม''

''คือเรื่องที่เฟิร์นบอกว่าเฟิร์นต้องไปสอมว่ายน้ำตอนกลางคืนน่ะ''

''อืม''

''เรื่องมันเป็นเเบบนี้ มันมีทีมหนึ่งที่ต้องไปเเข่งว่ายน้ำที่ต่างประเทศเหมือนกัน''

''เเล้วไง''

''ที่นี้เราก็เลยตกลงกันว่าเราจะไปสอมที่สระว่านนำ้ของโรงเรียน''

''เรื่องนี้พีเจรู้เเล้ว เเล้วไง''

''พอไปถึงเราก็เห็นพวกนั้นสอมอยู่''

''เเล้วไง''

''เฟิร์นก็เลยจะเข้าไปสอมเเต่กัปตันของทีมนั้นเดินมาเเล้วบอกกับพวกเราว่าสอมไม่ได้เพราะพวกเขามาก่อน''

''อ้าว เเล้วทำไมไม่บอกว่าสอมกันคนละครึ่งสระละ''

''เฟิร์นบอกเเล้วเเต่พวกนั้นก็ยืนยันคำเดิมว่าจะสอมที่สระเเค่ทีมเดียวเท่านั้น''

''เเล้วไง''

''พวกเราก็มีเรื่องกับพวกนั้นเเต่วสุดท้ายก็ไม่ได้เหมือนเดิมเราก็เลยกับมาที่ร้านของเฟิร์นก่อนเเล้วค่อยคิดหาวิธี''

''เเล้วไงต่อ''

''ที่นี้เฟิร์นเลยเสนอความคิดว่าเราไปสอมตอนกลางคืนเเละทุกคนก็คิดว่ามันเป็นความคิดที่ดี''

''เเล้วเฟิร์นทำเเบบนี้ได้ไงอ่เราจะไปเที่ยวด้วยกันไม่ใช่หรอ''

''ฟังก็สิ จะบ้าตายเอาเเต่พูดมากอยู่ได้''

''ที่นี้เราก็เลยตกลงกันว่าเราจะไปสอมวันพรุ่งนี้เเล้วพอทุกคนกลับไปเฟิร์นก็นึกขึ้นได้ว่าเฟิร์นมีนัดที่จะไปเที่ยวกับพีเจ''

''อืม''

''เฟิร์นก็เลยมาบอกกับพีเจนี้ไงว่าเราไปเที่ยวด้วยกันไม่ได้เเล้วอ่ะ''

''อืมไม่เป้นไร พีเจเข้าใจเเล้วละ''

''จริงหรอ เฟิร์นดีใจที่สุดเลย''

''อืม จริงๆ''

''เเล้วเรื่องที่เฟิร์นบอกว่าพีเจไม่เคยมีเวลาให้เฟิร์นเลยอ่ะเฟิร์นขอโทษน่ะ''

''อืม เเต่จริงๆเเล้วพีเจก็ไม่มีเวลาให้เฟร์นจริงๆละขอโทษ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา