Season ฤดูกาลของความรัก
To_oNg0909
7) The Rainy ผู้หญิงในสายฝน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผู้หญิงในสายฝน (เฟย์-เขื่อน)
เสียงสายฝนที่ตกกระทบหน้าต่าง มันกำลังทำให้ฉันคิดถึงใครบางคน คนที่ฉันคิดว่าเขาเป็นแค่ความฝัน
ฝันที่มีแค่ฉันและเขา
หญิงสาวสะบัดหน้าไล่ความคิดฟุ้งซ่านให้ออกไปจากสมองก่อนจะหันกลับมาเพ่งสามาธิกับผืนผ้าใบ
ตรงหน้าตามเดิม
‘ตึ๋ง ตึ่ง’
เสียงเตือนในเฟสบุ๊คเรียกให้เธอละความสนใจจากภาพวาดตรงหน้า วางถาดสีในมือก่อนจะกดดูข้อความที่เพื่อนรัก
ส่งมาทักจากอีกฝากของโลก
“ยัยเฟย์ เมื่อไหร่จะกลับย่ะ สอบเสร็จแล้วไม่ใช่หรือไง”
“กลับมาซักที”
อมยิ้มกับข้อความจากเพื่อน จรดปลายนิ้วตอบกลับอย่างรวดเร็ว
“ยังกลับม่ายด้าย ฉันยังต้องวาดรูปไฟนอลส่งอาจารย์อ่ะ : (“
แล้วก็อดจะหัวเราะคิกๆกับข้อความตรงหน้าไม่ได้ ไอ้เรื่องวาดรูปไฟนอลอะไรนั้นเธอโกหกทั้งเพ
อย่างน้อยขอให้หมดหน้าฝนไปก่อนก็ได้ เธอกลัว กลัวว่าตัวเองจะเผลอเดินวนกลับไปที่เก่าและต้องไปเจอเขา
จะว่าเธอขี้ขลาดเธอก็ยอมรับ แต่จะให้ทำอย่างไร
บางทีการแอบรักใครซักคน มันก็ทรมานเกินไป
ในเมื่อมันเป็นรักข้างเดียวมาตั้งแต่ต้น เจ็บตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่ม
เพราะเขาไม่เคยหันมาสนใจเธอเลยด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เธอเดินวนอยู่รอบตัวเขามาตั้งเกือบปี แต่ก็นะ คนไม่สำคัญจะ
ให้เขาหันมามองเธอได้ยังไง แม้ว่า2 อาทิตย์สุดท้ายก่อนที่เธอจะตอบตกลงมาเรียนที่นี่ เธอจะทำให้เขาหันมา
มองเธอได้บ้างก็เถอะนะ
“ชิ แกรีบๆกลับมาเลย ฉันอยู่กับยัยแก้ว 2 คนจนจจะประสาทเสียอยู่แล้ว มันเอาแต่บ่นงึมงำไม่
หยุดเนี่ย”
“ฮ่าๆ เรื่องปกติของยัยแก้วไม่ใช่หรือไง”
‘ติ๊งต่องๆ’
“อ๊ะ ยัยฟาง มีคนมาฉันไปก่อนนะแก คิดถึงจุ๊บๆ”
กดปิดคอมก่อนจะรีบวิ่งออกไปเปิดรับคนที่มาหาเธอกลางสายฝนแบบนี้
“Buon Giorno สวัสดีค่ะ” (ภาษาอิตาลี่)
คำถามที่เหลือหายไปในคอเมื่อเห็นใบหน้าของผู้มาเยือนชัดๆ
นี่เธอกำลังฝันอยู่ใช่มั้ย ไม่มีทาง ‘เขา’ จะมายืนอยู่ที่นี่ได้ไงในเมื่อ เขาอยู่เมืองไทยนี่หน่า
“ยัยแปลกเธอจะยืนเอ๋อ อีกนานมั้ย ฉันเปียกและก็หนาวด้วย”
เสียงหงุดหงิดของชายหนุ่มเรียกให้เธอที่ยังยืนตะลึงอยู่ได้สติ ถอยหลบให้เขาก้าวเดินเข้ามาในห้องพักของตัวเอง
“ทำไมต้องมาเจอหน้าฝนที่นี่ด้วยฟ่ะ ชิบ!!”
เสียงสถบดังตามมาอีกหลายชุด มันช่วยยืนยันได้ว่าเธอไม่ได้ กำลังฝันหรือว่าเพ้อไปเอง
เขา ยืนอยู่ในห้องเธอจริงๆ
“พี่เขื่อน”
เจ้าตัวหันกลับมาตามเสียงเรียก ขมวดคิ้วไปกับหน้าเอ๋อๆของหญิงสาว
“นอกจากเธอจะแปลกแล้วเธอยังเอ๋อ อีกหรือไงหะ”
“พี่มาทำไมค่ะ”
“ถามแบบนี้อยากตายหรือไง”
เฟย์เผลอตัวถอยหลังอย่างตกใจกับคำตอบของชายหนุ่ม
ฮือ T^T เพราะเขาเป็นแบบนี้ไงเธอถึงได้ไม่กล้าเสนอหน้าเขาไปยุ่งกับเขามาตลอด ผู้ชายอะไร
หน้าฝนที่ไร อารมณ์เสีย จนน่ากลัวทุกที ทั้งๆที่ปกติก็ออกจะอารมณ์ดี
“เธอถามใช่มั้ยว่าฉันมาทำไม”
เฟย์พยักหน้ารับหวาดๆ
“ฉันก็ตามมาเอาคืนที่เธอ กล้าหนีฉันไงยัยแปลก”
โน้มใบหน้าของตัวเองเข้ามาใก้ล จนเธอได้กลิ่นหอมอ่อนๆออกมาผิวกายของเขาได้เลยด้วยซ้ำ
‘ตึกๆ’
โอ๊ย เต้นเบาๆได้มั้ย ไอ้หัวใจบ้า
เขื่อนแอบยิ้มมุมปากกับท่าทางลนลานของอีกฝ่าย
“กล้าเอารูปเปลือย(ท่อนบน) ฉันไปติดที่หน้าตึกศิสปะงั้นเหรอ เธอตายแน่ยัยแปลก”
“ง่า...เรื่องนั้น”
ฮือT^T ใครก็ได้ช่วยฉันที ผู้ชายคนนี้น่ากลัวไปแล้ว
“ว๊าย พี่เขื่อน ไม่เอานะ เฟย์ไม่อยากเปียกนะ”
ร้องเสียงหลงเพราะโดยชายหนุ่มสลัดน้ำที่เปียกอยู่ตามตัวเขาอยู่ออก ก่อนที่ชายหนุ่มจะถอดเสื้อยืด
ที่ตัวเองสวมอยู่ออก
เฮือก O.,O
ToP ♥ บางทีการแอบรักใครซักคน มันก็ทรมานเกินไป BY FAYA
~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬ ~♬ ♫~♬ ♥ ~♬ ♫~♬
โอ้เย้ มาแล้วฮะกับบทสรุปของความรักระหว่าง เขื่อนและเฟย์ ดูความในใจของฝ่ายชายกันไปแล้วเรามมาดูของฝ่ายหญิงกันบ้างเนอะ ว่าอีกฝ่ายคิดอะไรและรู้สึกอะไร
ฤดูถึงจะเชื่อมโยงกันแต่หากไม่เคยหลอมรวมกัน
เป้นที่มาของนิยายเรื่องนี้ค่ะ ฉะนั้น ทั้งสามคู่จึงไม่มาบรรจบรวมกันนะเออ ไม่ต้องงงไป แต่เชื่อมโยงถึงกันเพราะสามสาวเป็นเพื่อนกันเท่านั้นค่ะ
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
