ยัยทอมPlayboy VS นายBadboyตัวยุ่ง

9.1

เขียนโดย Painzing

วันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 01.46 น.

  46 ตอน
  432 วิจารณ์
  82.48K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) ความเจ็บไม่มีเสียงความรักที่เธอไม่ได้ยิน2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โทโมะ ปากของเขาเลื่อนมาตรงที่ซอกคอของสาวเท่อย่างชำนาญ

มือหน้าปรดเสื้อที่ขมวดอยู่ที่เอวของเธอลงมาก่อนจะเเกะกระดุมออกจนหมด

แก้ว  มองหน้าเขาอย่างเคื่องๆๆ

ก่อนที่เสื้อเธอจะหลุดลงไปอย่างขัดไม่ได้

แก้ว  ในใจ ที่ฉันยอมนายก้อเพราะไม่อยากได้ยินคำที่ทำรายจิตใจของนายอีกแร้ว ว

ฉันไม่อยากได้ยินสิ่งที่เขาจะขู่ฉันเรย มันทำให้ฉันเจ็บเพราะรู้ว่าเขาไม่ได้รักฉันเรย

เข้าทำไปเพื่อต้องการแก้แค้น  TT

แก้ว  หลับหูหลับตา รับสำผัสที่ชายหนุ่มมอบหั้ยกับเธอ อย่างหนักหน่วง

ปากทั้งสองเงยขึ้นมาประกบกัลอีกครั้งลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไป ในปากบางทำให้สาวเท่คนนี้แทบ

อ่อนละทวยลงไปเสียให้ได้

ปากของชายหนุ่งไม่เริกที่จะเเกล้งเธอโดยการรากปากลงมาฝากรอยรักไว้แถวเนินอกที่ตอนนี้ดูเหมือนจะเต็มไม้เต็มมือ ซะเหลือเกิน

ร่างกาย สาวเท่ ถูกปรดพันธนาการออกอย่างรวดเร้วก่อนเขาก้อจะปรดของตัวเองออกเช่นกัล

โทโมะ  วันนี้ผม จะมากินเลี้ยงสังสรรคกับเธอเพื่อลาจากกัลด้วยดี รึป่าวะ

คือผมจะเอาคริปมาคืนหั้ยกับเธอ แต่เธอกับยั่วโมโห ผม จนผมต้องทำแบบนี้

และที่สำคัญถ้าผมได้จุดติดแร้วไม่มีอะไรจะมาหยุดผมได้เรย

แก้ว ยังคงหลับตา ไม่อยากรู้กับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

เมื่อ เธอต้องตกอยู่ในสภาวะอึดอัดแบบนี้ก้อทำให้อยากจะร้องไห้ออกมา

แต่เธอเคยทำแร้ว  เเร้วก้อพบว่า น้ำตาที่ที่มีค่าสำหลับคนที่เเข็มแข่งอย่างเธอ มัน

เป็นสิ่งไร้ค่าที่เขาไม่เคยเห็นค่าเเระเห็นจัยมันเรย เเม้แต่น้อย ย

โทโมะ เร้าโรมเธอต่อ ด้วยการจูบร้อนเเรงแระลูบคลำ ร่างบางสำรวจไปทั่ว

คน่างบางถึงกับตัวสั่น ขึ้นมาทันที

ก่อนเขาจะกดเธอนอนลงบนเตียงเเร้วแยกขาคู่งามออกจากกัล

 

แก้ว ฉันได้สติแร้วว่าเเขกำลังจะทำอะไร เธอได้เเต่หันหน้าหนีเมื่อร่างช่วยหนุ่มโถมทับลงมาบนร่างของเธอ

ดูเขาจะเริ่มไม่สบอารมณ์แร้ว แต่ฉันก้อไม่ต้องการหั้ยเขาทำแบบนี้อีก

โทโมะ  แก้ว หน้าหน้ามาหาฉันแด๋วนี้ แร้วลืมตามองฉันสิ  >O<

แก้ว  ไม่ยอมหันหน้าหาเขาง่าง จนเขาทนไม่ไหวจับหน้าเธอหันมาเเร้วมืออกข้างก้อเค้นครึงอกคู่สวยไปด้วย

น้ำหนักที่แรงๆ

 จนเธอเจ็ยแระลืตามามองหนาชายหนุ่ม

แก้ว   ไอ้บ้าทำอะไรของนายฉันเจ็บน๊ะ

แก้วพุดจบจะหลับตาอีก

โทโมะ  มองหน้าฉันสิ รักเกียดกัลมากเรยใช่ใหม๋??? ที่เอาแต่นอนเป็นท่อนไม้เนี่ย

แก้ว ไม่ตอบ

โทโมะ ได้>O<

โทโมะ จับแกนกายของเขายัดเข้าไป ในช่องทางที่ดูจะตึงๆฟิตยิ่งกว่าเดิมอีก เขาคิดในใจ

แก้ว โอ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ  ๆๆ 

เจ็บน๊ะไอ้บ้าเธอปริปากด่าออกมาเมื่อเขาสอดใส่ เพี่ยงไม่กี่ครั้ง มันทำหั้ยเธอเจ้บจุกๆ ที่ท้องน้อยขึ้นมา

เขายังคงขยับเข้าออกต่อโดยไม่สนจัยเสียงโวยวายของเธอเเม่แต่น้อย

แก้วเจ็บทรมารจนน้ำตาไหลออกมา

ไฟที่หรีลง อัตโนมัต  มันคงทำให้เขาไม่เฆ้นสีหน้าที่แสยจะเจ้บปวกของเธอ ตอนนี้

เสียงรอง ร่ำ ของเธอ ตอนนี้ยิ่งทำหั้ยชายหนุ่มได้ ใจแระเร่งเพื่อมจังหวะการขยับ

 

แก้ว โฮ๊ะ โอ๊ย อี๊ อี๊ อ๊ะ  อร๊าย ยย ยยเสี่ยงของเฮยัคงดังไม่ขาดสาย 

แก้วในใจคิด  โอ๊ะ ทำไมครั้งนี้มันเจ็บกว่าครั้งไหนๆ จากการทีเคยเรียนมา ถ้าฉันกับเขาเคยมีอะไรกัลหลายครั้งเเร้ว  ไม่มีทางที่ตอนนี้ฉันจะเจ็บได้หนิ  โอ๊ย โอ๊ะ โอ๊ย ย ย อ่ะอ่ะ กรี๊ส สสส ส  อร๊าย ยย ย

ฉันกรีดร้องออกมาเมื่อเขาเร่งขจังกวัเร็วขึ้น

 ความคิดของฉัน มันไม่ได้ตอบโจทย์อะไรเรย ตอนนี้ฉันมีเเต่ความเจ็บ จุกแระเส้า ประปนกัลไป น้ำตาฉันไหลออกมา

ไม่ขาดสาย

 

โทโมะ  ผมเห็นเธอร้องไห้ด้วย ผมทำแรงเกินไปหลอ  หรือว่าเธอไม่เต็มจัย?

ผมนี่มันน่าสมเพศจริงๆ  ถ้าเปรียบตอนนี้กับเมื่อก่อนที่ผมทำไปเพราะผมแค้นเธอ แต่ตอนนี้ผมรักเธอเข้าเเร้วแต่ผมก้อทำร้ายเธอหั้ยเธอร้องไห้เสียจัยอีกนับครั้งไม่ถ้วนผมนี่มันเลวจริง เขานึก พรางแต่ก้อไม่ได้หยุดการกระทำ

ช่วงร่างยังคงขยับเข้าออก

โทโมะ ผมหยุดไม่ได้หยุดตัวเองไม่ได้เรย  พูดก้อพูดเถอะการกระทำของผมตอนนี้เหมือนกำลังขืนใจคนที่ตัวเองรักอยู่ ดีดีนี่แหละ

แก้วครางร้องออกมาไม่เป็นภาษา อ๊ะ อ๊ะ อ้า ๆๆๆ อ๊ะ ๆ  ฮือ  อ ฮือ ออ

โทโมะ ผมสงสารเธอเเต่ห้ามตัวเองไม่ได้  ขอโทษจริงๆ แต่คำขอโทก้อไม่ได้เอ่ยออกมา

ตอนนี้เขาพริกเธอขึ้นไปอยู่ข้างบนกายเขาเเร้วจับสะโพกยกขึ้นลงตามจังกวะของมือเขา

แก้ว ฉันไม่ไหวแร้วมนเจ็บเหลือเกินฉันเชื่อว่าตอนนี้ฉันหน้าซีดมากแน่นอนเพระรู้สึกเย้นวูบๆ ตลอดๆ

พอเขาจับฉันหั้ยขยัยไปด้วยกัลมันยิ่งทำหั้ยเจ็บ จุกมากจนฉันต้อง งอตัวลงไปวบกับอกกว้างของเขา

โอ๊ะ ฮึก ฮึก  มันเจบมากที่สุดตอนนี้แหละพอฉัยอยู่บนตัวเขาเวลาสอดใสเเน่นอนว่ามันคงจะเข้าไปจนสุด กระแทกกับมดลูก อย่างแรง มันจุกมากจน ต้องรวบรวมเเรงทั้งหมดทุบ ที่อกเขา

มือที่สั่นครอนแทบไม่มีเเรงเรยด้วยซ้ำ

เขาหยุดไปนิสเเร้วพลิกเธอลงมาที่เดิม บนเตียงราบอีกคงพร้อมกับกระแทกกายเข้ามาหาฉันไม่หยุดยั้ง

โอ๊ะ อ๊อ๊ อ๊ะ อ๊ะ อ้าๆ อ่ะ อ่ะ อ่ะกรี๊ส สอร๊าย ยยยย

 ฮึกๆ เมื่อสำผัสที่เเรงแระรวดเร็วของเขา ทำหั้ยฉันรู้สึกว่าน้ำอุ่นๆของเขาได้หลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายเธอเเร้ว จนเอ่ลน

โทโมะ ก้มตัวลงมากอดแก้วทั้งๆที่ยังไม่ได้เอาแกนกายตัวเองออก

 แก้ว หลายๆอาการรวมกัน ตอนนี้มันทั้หนือเจ็บจุกแระอึดอัด มาก

โทโมะ ร่างที่อยู่ตรงหนานี้มันทำหั้ยผมยกโทษหั้ยเธอไปหมดเเร้วจริงๆ

แต่ผมมันน่าสมเพาตัวเองที่สุดที่ดันมารักเธอตอนที่ตัวเองไม่สามารถบอกรักได้เเร้วในใจเขาก้อคิกว่าเธอเกียดเขามากที่มาทำรายชีวิตของเธอ

และที่น่าสมเพจที่สุดคือ  หน้าผมเธอยังไม่อยากจะมอง ผมถึงกับต้องบังคับหั้ยเธอหันมามองผมบ้าง

ตอนนี้มือบางดันอกด้วยเเรงน้อยๆ เหมือนเเค่สะกิดผมเท่านั้น

ผมมองหน้าเธอที่รางๆเต็มไปด้วยน้ำตาเเระเสียงสะอื้นที่งไม่ขาดสาย ของเธอ

แก้ว กัดฟันพูดปะดยคสั้นๆเรพาะว่าเธอเจ็บมาจุกด้วยพูดแทบไม่ออก

แก้ว เสร้จเเร้วก้เอาออกไปซะ

แก้วในใจยังหวั่นว่าเขาจะทำต่อ เธอไม่ไหวเเร้วมันเจ็ยจนเสียงร้องไหลย้อนับเข้าไปในลำคลอ

ไม่เคยปวดท้องขนาดนี้มาก่อนเรย เเร้วเขายิ่งมาทับก้อยิ่งปวดจึงเเต่จะขอหั้ยเขาออกไปเเค่นั้น

แก้วในใจ ตอนนี้เธอก้อสมเพจตัวเองเช่นกัลที่มารักคนที่ไม่ควรรักรักคนที่ใจร้ายกับเธอ

เขาเอาออกอย่างเคื่องๆ แต่ยังนอนมองหน้าคนที่นอนหมดแรงตัวงออุ่เขาดึงผ้ามาห่มให้เธอ

โทโมะ  เมื่อกี๊ผมได้มองหน้าเธอชัดๆอีกครั้ง  ผมไม่อยากจากเธอไปเรยเเต่มันคำสั่งของพ่อขัดไม่ได้ซะด้วย

ผมแค่อยากจดจำคนที่ผมรักหมดใจ  ไม่อากจะลืมเธอเรยเเม้เเต่น้อยถึงจะรู้ว่าเธอเกียดผมแต่ไหนก้ออย่างจะจำเพียงเธอ(พระเอก โง่  นางเอกก้อคิดไปเอง ) บ้าจริงวุ้ย

ผมเดินไปหยิบซีดีในกระเป๋าวางไว้ที่เตียง

แก้วลืมตาโพรงขึ้นมาอย่างตกจัย ที่เหนของสิ่งนั้น นัยตาสั่นระริกอีกครั้ง

แก้ว  นายคงสะจัยมากพอเเร้วสินะ ถึงเอาไอ้นี้มาหั้ยฉัน

โทโมะ ยังคงปากเสียอยู่  เอ่อ เอิล สิ ไม่ดีหรือไงเขาถามออกไป??

แก้ว ดีจบๆกัลไปซะทีแก้วพูดแต่ในใจคิดฮึ  ก้อดีเหมือนกัล ฉันจะได้ตัดจัยจากคนอย่างนายซะที

นายมันคนจัยร้าย

แก้ว  กัดฟันพุดต่อว่า  เอ่อดีสิเสร็จเสร็จเเร้วก้อออกไปจากชีวิตฉันซะทีแก้วพูดพร้อมหักซีดีปาใส่หน้าโทโมะ

โทโมะ ไม่อยากได้ยิน ถ้อยคำที่เธอด่าว่าเขาอีกแร้ว เข้าก้อไม่อยากยู่หั้ยเธอเธอต้อเกียดเขาไปกว่านี้เเร้ว

หลังจากที่เธอไล่เขา เขาก้อ เดินไปหยิบเสื้อผ้าตัวเองมาใส่เเละหันหลังเดินออกไป

แก้ว นางบ้านนอนหมดสภาพอยู่บนเตียงไม่อาจจะขยับได้เรยเธอเจ็บมากแค่จะเรียกเขาหั้ยมาช่วยเธอยังไม่มีเเรง

(แต่ตอนไล่นี่พูดชัดเจนเรยอ๊ะ 55555)

แก้วพยายามที่สุดจะรุกตามเขาก้อขยับจะตามร่างที่เดินจากไปเพียงแค่จะลุกก้อหมดเเรงสลบไป


 

อัพเเร้วๆ ตอนหน้าแด๋ว ไรเตอร์ไม่ยุ่งจะมาอัพก่อนเช้าจร้า   เตรียมใจไว้เรยน๊ะ  ตอนหน้าเลือดสาด อารมณ์พุ่งร้องไห้เเง่ๆTTแน่นอน ^O^  เม้นด้วยนะจุ๊ฟๆๆขอร้อง โหวดด้วยจร้า  แร้วพบกัลอีกครั้ง ถ้ามีNC

55555555 เส้าๆ เขียนไม่ค่อยได้เขียนได้แต่ตอนหื่นๆ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา