City Hunter [กองปราบจิตป่วน] ตอน รหัสพิศวง

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

" เรื่องสั้นเรื่อง กองปราบจิตป่วน City Hunter"

 

ตอน รหัสพิศวง ตอนที่ 1 The FIRST

 

“18.1.6.21.14 อะไรวะ ? แปลเท่าไหร่ๆก็ไม่ออก”

“ใจเย็นๆสิป๊อบปี้ มันอาจจะเป็นตัวอักษรจีน หรือตัวคันจิอะไรหรือเปล่า?”

“ลองมาหลายภาษาแล้ว โทรฯเรียกยายแก้วดีป่ะ เด็กนั่นถนัดนักล่ะปริศนาอักษรไขว้อะไรทำนองนี้”

“กลับไทยไปเมื่อเช้า ป่านนี้คงพักผ่อนแล้วล่ะ เห็นว่าพรุ่งนี้มหา’ลัยเปิด”

“ไทย...ประเทศไทย ภาษาไทย...เป๊าะ!! เฟย์กลับเมืองไทยกัน”

 

          หลังจากนั่งปวดประสาทกับรหัสบ้าบอมา 3 วันเต็มๆก็ทนไม่ได้ คิดเท่าไหร่ๆก็ไม่ออกจึงคิดจะยืมมือน้องเล็กของหน่วยมาช่วยอีกแรง แต่เพื่อนคนสวยกลับบอกว่าขึ้นเครื่องเมืองไทยไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ตามไปสิครับจะอยู่มันทำไมที่นี่ ในเมื่อรู้อยู่แล้วว่าการส่งของครั้งต่อไปจะเกิดขึ้นที่นั่น บ้านเกิดของพวกเขาดินแดนแห่งรอยยิ้ม

สยามประเทศ...ประเทศไทย

 

 

 

            “อา......อืม”

            “โทโมะ เบาหน่อยสิ ... อ๊ะ”

 

         ภาพเปลือยเปล่าของหญิงชายถูกวาดขึ้นบนเตียงใหญ่ที่ปกคลุมด้วยผ้าปูเตียงสีเลือดนกภายในคอนโดหรูใจกลางมหานครใหญ่ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองหลวงของประเทศไทย

         ภายในห้องถูกปรับอุณหภูมิให้ช่วยลดโลกร้อนที่ 26 องศาฯ แต่ภายในร่างกายกลับรู้สึกเหมือนอยู่ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ คนตัวใหญ่กว่าแยกเรียวขาเล็กให้ออกจากกันเล็กน้อยก่อนจะเข้าถาโถมอย่างรุนแรงด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน จนคนตัวเล็กใต้ร่างทักท้วงขึ้นมาเมื่อเกินจะรับไหว ชายหนุ่มก็ทำได้แค่เพียงผ่อนแรงลงบ้างแต่ก็ไม่สามารถหยุดการกระทำจากแรงรักแรงปรารถนาที่คุกรุ่นอยู่ภายในร่างกายกำยำได้เลยจวบจนรุ่งสาง

 

@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

“แก้วเป็นไร ตาดำเป็นหมาแพนดี้มาเชียว วันนี้เปิดเทอมวันแรกนะเนี่ย?”

“ง่วง....แทบไม่ได้นอนเลยอ่ะเมื่อคืน”

“แกพึ่งกลับมาจาก’เมกาเหรอ? เดินทางไกลก็งี้แหล่ะไม่ได้พักล่ะสิ เออๆเดี๋ยวฉันปลุกถ้า อ.เข้าห้องอ่ะ”

“อืม...”

 

          แสนจะเหนื่อยล้าทั้งยังปวดเมื่อยตามร่างกายไปหมด เมื่อวานต้องเดินทางกลับบ้านเพราะมหา’ลัยเปิดวันแรกในวันนี้ ใช้ชีวิตอยู่บนเครื่องบินในชั้นเฟิร์สคลาสแต่ก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยได้พักผ่อนอะไรเท่าไหร่ พอกลับมาถึงคอนโดก็เจอะตัวปัญหาที่มาเสนอหน้าอยู่ในห้องก่อนที่เธอแลนดิ้งลงที่สุวรรณภูมิได้ไม่ถึงชั่วโมง

แล้วจะให้เอาเวลาที่ไหนไปพักผ่อนกันล่ะ?

 

 

 

“วันนี้ห้องเราจะได้ อ.ที่ปรึกษาคนใหม่ เนื่องจากคนเก่าทนไม่ไหว......ใกล้จะคลอดแล้ว เย้ๆๆๆ”

“ไอบ้า ก็นึกว่า อ.สิตาไม่รักพวกเราซะแล้ว ฮ่าๆๆ เย็นนี้ไปเยี่ยม อ.กันเหอะๆ”

“เดี๋ยวแบ่งทีมไป ทีมขยันไปเย็นนี้ ทีมขี้เกียจไปเย็นพรุ่งนี้ โอป๊ะ?”

“เฮ้ย ได้ไงงี้แก้วใจของเขื่อนก็ต้องไปพรุ่งนี้คนเดียวอ่ะดิ้ ก๊าก..................โอ๊ย!!  อ่าว นึกว่าหลับ”

“ใครวะที่ปรึกษาคนใหม่? ผู้หญิงผู้ชาย?”

“สาธุ................ขอให้เป็น อ.รูปหล่อพ่อรวยทีเหอะ หวายอยากสละโสด สาธุๆๆๆ”

“ขอให้เป็นผู้หญิงหุ่นเซ็กซี่ ทีเทิ้ด เขื่อนก็อยากสละโสดคร้าบ......”

“แกอ่ะแก้ว อยากได้ผู้หญิง/ชาย/ดี้/ทอม?”

“ไม่รู้โว้ย....จะนอน”

 

          พอเข้าห้องเรียนกันจนครบทีมก็เปิดประเด็นคุยสรรพเพเหระไปเรื่อยเปื่อย ทั้งเรื่องที่ว่าปิดเทอมไปไหนทำอะไร บ้านน้ำท่วมไหมอะไรเทือกนั้น แต่สิ่งที่เธอจะทำคือ...หลับ เวลาทุกนาทีมีค่าดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะพักผ่อนมากกว่าเข้าไปร่วมสนทนาเกี่ยวกับ อ.ที่ปรึกษาคนใหม่ของห้อง ไม่ได้สนใจเป็นใครก็ได้ทั้งนั้น

 

         เธอเป็นนักศึกษาคณะสถาปัตย์ ที่มีความหลงใหลในการออกแบบตึกราบ้านช่องเป็นอย่างมาก จึงตั้งใจสอบเข้ามาด้วยหวังว่าจะเป็นมันฑนากรสาวที่เจ๋งที่สุดในประเทศไทย ฮ่าๆๆๆ และแล้วชีวิตก็ต้องเปลี่ยนไปเมื่อเดินทางไปเที่ยวช่วงซัมเมอร์ที่อเมริกาตอนปี 2 จากเด็กสาวที่มีชีวิตเรียบง่าย สบายๆไม่สนใจใครกลับกลายเป็นบุคคลที่มีชื่อติดอันดับท๊อปเท็นอยู่ในโลกมืด ในฐานะบุคคลอันตราย....

ซีสต้าร์ : หญิงสาวสวมแจ๊คเก็ตสีน้ำตาล รองเท้าบู๊ตสีแดงและหน้ากากรูปตัวตลก

 

@@@@@@@@@@@@@@@@

 

“สวัสดีครับ......ผมเป็น อ.ที่ปรึกษาคนใหม่ของนักศึกษาชั้นปีที่ 3 คณะสถาปัตย์ ชื่อ อ.วิศวครับ เรียกชื่อเล่นก็ได้นะครับ อ.โทโมะขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ”

“อ๊าย............... อ.โทโมะขา อ.ฝากตัว หวายฝากหัวใจได้ไหมคะ? ฮิฮิ”

“ยายพะยูนหน้าสวยอย่ามาเกรียนครับ คนนี้พี่เขื่อนเค้าจองแล้วๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ”

“เลิกเล่นได้แล้วน่า ขอโทษค่ะอาจารย์ไอพวกนี้มันเด็กไม่รู้จักโต อย่าเพิ่งเซ็งนะคะ”

“ฮะฮะ ไม่หรอกครับ สนุกดี”

“อ.อายุเท่าไหร่คะ ดูหน้าเด็กกว่านายกวินปากมอมอีกค่ะ”

“23 ครับ”

“ว้าย............จบตรีปุ๊บต่อโทปั๊บ มาสอนปิ๊บๆเลยเหรอคะ เก่งจัง.....ชายในฝันชัดๆ”

“น้อยๆหน่อยย่ะยายเส้นข้าวปุ้น ถ้าในฝันต้องยกให้ยายแก้วเลย ฝันจริงๆว่ะ ฮะๆๆ”

 

“แนะนำตัวหน่อยไหมครับ จะเรียกกันได้ง่ายๆ ต้องอยู่ด้วยกันอีกเทอมนึงเต็มๆ”

“ชื่อเล่นเลยครับอาจารย์ สนิทดี ผมเขื่อน กวินครับ หวายค่า ฟางค่ะ ขนมจีน จินนี่ค่ะ ....ฯลฯ....”

“แก้วถึงแกแล้ว แก้วๆๆ ยายแก้วตื่นเว้ย!!”

“ค่ะ มาค่ะ”

“55555+”

 

          เมื่อเดือนก่อนส่งเอกสารประวัติส่วนตัวเข้ามาสมัครเป็นอาจารย์ที่มหา’ลัย KZ ก็ไม่นึกไม่ฝันว่าจะถูกเรียกตัวกะทันหันให้เข้ามาเริ่มงานได้ทันทีเมื่อเปิดภาคเรียนที่สอง เห็นว่า อ.ที่ปรึกษาคนเก่าลาคลอด ก็เลยต้องเรียก อ.คนใหม่เข้ามาทันที ที่เลือกเขาเข้าใจว่า อ.คนเก่าเอกภาษาอังกฤษซึ่งบังเอิญตรงกันกับวิชาเอกในประวัติการศึกษาของเขา

ประวัติการศึกษาที่ใช้เวลาเพียง 15 นาทีในการปลอมแปลง

เจ๋งจริงๆยายแก้มบุ๋ม

 

@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

“อ.พึ่งมาอยู่ใช่ไหมคะ อาจจะ งง กับสถานที่ใหม่ๆไปทานมื้อเย็นกับพวกเราดีกว่าค่ะ นะคะๆ”

“เราจะไปเยี่ยม อ.สิตาน่ะค่ะ พอดีแกคลอดน้อง ไปด้วยกันไหมคะ อ.โทโมะ”

“ไปสิครับ”

“แก้วนิ่งไปป้ะ? เป็นไรไม่พูดไม่จาตั้งแต่บ่ายแล้ว ยังไม่หายเพลียอีกเหรอ?”

“พอดีเลยไป รพ.ให้คุณหมอรูปหล่อฉีดยาให้ดีกว่า เนอะเขื่อน”

“เขื่อนก็ฉีดให้ได้นะครับที่รัก แต่ยิ่งฉีดอาจจะยิ่งเพลียเอาได้....อ๊าก เตะมาได้ไงอะ เดี๋ยวเขื่อนน้อยสูญพันธุ์พอดีที่รักอ่า”

“สม กวนประสาทดีนัก”.......................

 

 

 

-------------------------------

ลงได้สักทีเน็ตกาก T^T ได้นอนแล้วเรา