เปลี่ยนเป็นรักได้ไหม

7.9

เขียนโดย fangfang

วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 23.06 น.

  22 ตอน
  204 วิจารณ์
  31.46K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) ฉันจะช่วยเอง;'((

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

มาแล้วๆๆๆๆๆๆ ไปอ่านกันได้เลยจ้าาาาา


======================================

 

“ไหนขอดูหน่อยสิ เจ็บตรงไหน” เมื่ออุ้มฟางเข้ามาภายในตัวบ้าน ก็วางหญิงสาวลงบนโซฟาตัวยาวแล้วเอ่ยถาม

 

“เอ่อ...ไม่เป็นไร” บอกชายหนุ่มแล้วก็ต้องรีบชักเท้าออกมา เพราะว่าเค้ากำลังจับเท้าของเธอเพื่อดูอาการ

 

“อย่าดื้อน่า” พูดพร้อมกับดึงเท้าหญิงสาวมาดูอีกที “ดูสิบวมขนาดนี้ยังบอกว่าไม่เป็นไรอีก”

 

“ก็...”

 

“เอาไงดี...เอองั้นเดี๋ยวฟางไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวไม่สบาย แล้วค่อยมาใส่ยา” บอกแล้วก็ขยับตัวเข้าไปเพื่อที่จะอุ้ม

 

หญิงสาวไปที่ห้อง

 

“จะทำอะไรอ่ะ” พูดพร้อมกับขยับตัวหนี

 

“ก็อุ้มขึ้นไปข้างบนไง ถามได้”

 

“มะ..ไม่ต้องหรอก ฉันเดินเองได้” บอกแล้วก็พยามลุกขึ้นด้วยตัวเอง แต่ก็นั่นแหละนะเพราะว่ายังเจ็บมากจึงล้มกลับ

 

ไปอยู่บนโซฟาอย่างเดิม

 

“ยังมีอะไรจะแก้ตัวอีกไหม” บ่นออกมากับความดื้อของหญิงสาว “คราวนี้อุ้มขึ้นไปได้ยัง แต่ถ้ายังบอกว่าเดินได้อีก

 

ล่ะก็จะแบกขึ้นไปเลยคอยดูสิ”

 

“อึ้อ...” ยอมตกลงกับเค้าแต่โดยดี

 

“อาบน้ำซะ เดี๋ยวจะเอายามาทาให้” อุ้มหญิงสาวมาส่งไว้ที่เตียงแล้วก็บอกกล่าว “แล้วนี่เดินไปห้องน้ำไหวไหม”

 

“อือ...ป๊อปไปอาบน้ำเถอะ” ตอบชายหนุ่มไป ทั้งๆที่ก็ไม่มั่นใจสักเท่าไรว่าตัวเองจะเดินไหว

 

“แน่ใจนะ” ถามเหมือนไม่แน่ใจ ว่าหญิงสาวตรงหน้าจะทำได้ ก็ขนาดจะลุกขึ้นยืนตะกี้ยังล้มไม่เป็นท่านี่นา

 

“อือ...ไปได้แล้ว” ตอบให้ความมั่นใจแก่คนตรงหน้า

 

 

 

~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

 

    เสียงเคาะประตูดังออกมาเมื่อเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงได้ ชายหนุ่มที่หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เดินไป

 

เอากล่องยามาแล้วก็เดินมาเคาะประตูห้องหญิงสาว

 

“ฟางๆๆ เสร็จยัง” ตะโกนเข้าไปในห้องเมื่อเคาะประตูแล้วไม่มีวี่แววของเจ้าของห้อง

 

“เดี๋ยวแป๊บนึงนะ” ตอบออกไป เมื่อตอนนี้เธอยังพยายามจะเดินไปเปิดประตูให้ชายหนุ่ม ทำไมมันยากเย็นอย่างงี้

 

เนี้ย


“มาแล้ว” เปิดประตูออกไปจนได้

 

“ทำไรอยู่นานจังฮะ”

 

“ก็...มันเจ็บข้อเท้านี่” พูดตอบออกไปตามตรง

 

“ปะ เดี๋ยวทายาให้” เดินเข้าไปในห้อง พร้อมกับพยุงหญิงสาวไปนี่งที่ปลายเตียง

 

“เออ...ฉันทาเองก็ได้นะ” พูดออกมาเมื่อเขาเอาหลอดยาขึ้นมา

 

“ไม่เป็นไร ฉันเป็นคนทำเธอเจ็บ ให้ฉันเป็นคนทาให้เถอะนะ” บอกคนตรงหน้าพร้อมกับสายตาสื่อความหมายขอ

 

โทษ ที่โมโหมากจนทำให้เธอบาดเจ็บอย่างงี้

 

“ก็ได้” ตอบออกไปพร้อมกับเลี่ยงสายตาของชายหนุ่ม

 

“ขอโทษนะ” เอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา

 

“หะ..ฮะอะไรนะ” หญิงสาวที่เอาแต่เหม่อ ถามขึ้น

 

“บอกว่า...ขอโทษที่ทำให้เจ็บแบบนี้” เอ่ยออกมาอีกครั้งด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิม

 

“ไม่เป็นไรหรอก...ว่าแต่เรื่องตอนเย็นน่ะ มีอะไรหรอ” ถามออกไปอย่างสงสัยไม่หายที่ชายหนุ่มออกไปอาละวาดกับ

 

น้ำทะเล

 

“อ๋อ...เรื่องนั้นอะหรอ...หึ!!~” แสระยิ้มอย่างเย้ยหยันตัวเอง “เดี๋ยวไว้ทายาเสร็จแล้วจะเล่าให้ฟังก็แล้วกันนะ” พูด

 

เสร็จก็บีบยาแล้วก็ค่อยๆทาให้หญิงสาวตรงหน้าเบาๆ นวดข้อเท้าให้หญิงสาวไปด้วยเผื่ออาการจะดีขึ้น

 

‘ตึก..ตึก..ตึก’

 

‘ทำไมใจเต้นแรงแบบนี้นะ’

 

     ให้ตายสิ!!!~ เค้าจะได้ยินเสียงหัวใจของฉันไหมเนี่ย เต้นแรงซะขนาดนี้น่ะ


     พอทายานวดข้อเท้าให้หญิงสาวเสร็จ ก็เล่าเหตุการณ์ที่ตนได้เห็น ได้รับรู้มาให้กับเธอฟังอย่างไม่ปิดบัง ชาย

 

หนุ่มคิดในใจว่าก็เธอคือเพื่อนของเค้า เพื่อนที่เค้ารักมากที่สุด คนที่ไม่ว่าจะยังไงเค้าก็จะไม่ยอมเสียไป เธอเป็นคน

 

เดียวที่เค้าไว้ใจได้ แล้วก็สามารถคุยได้ทุกเรื่อง และอยากให้เป็นอย่างงี้ตลอดไป

 

“เหอะ!!~ฉันโง่มากใช่ไหมฟางที่กลับไปเชื่อเค้าอีก ให้เค้าหลอกซ้ำๆอยู่ได้” พูดออกมาเมื่อเล่าทุกอย่างให้คนตรง

 

หน้าอย่างหมดเปลือก

 

“ใช่...นายมันโง่”

 

“ฟาง...” ชายหนุ่มได้แต่ส่งเสียงครางออกมาเบาๆเมื่อโดนหญิงสาวซ้ำเติม

 

“ทำไมล่ะ ก็นายบอกเองว่าตัวเองโง่อย่างงั้นโง่อย่างงี้ ฉันก็แค่ย้ำให้นายมั่นใจมากขึ้นไง” ตอบกลับไปอย่างไม่

 

ลดละ

 

“ที่พูดน่ะ...อยากให้ปลอบไม่ใช่ซ้ำเติม” ทำหน้าตาน่าสงสารให้หญิงสาวเห็นใจ

 

“อ้าวหรอ??...นึกว่าถามก็เลยตอบตามตรงไง”

 

“ฟางอ่ะ...แล้วไหนล่ะคำปลอปใจ” ป๊อปปี้ร้องประท้วงออกมา และทวงขอสิ่งที่ต้องการ

 

“รักจินนี่มากเลยหรอ”

 

“ฮะ!!!~” ได้แต่ตกใจกับคำถามที่ไร้วี่แววของอีกฝ่าย

 

“ฉันถามว่านายอ่ะ ‘รักจินนี่มากเลยหรอ’” พูดย้ำกับอีกฝ่ายอย่างต้องการคำตอบ เพื่อการตัดสินใจของตัวเอง

 

“รักสิ...ทำไมจะไม่รักล่ะ ฉันรักเค้ามากนะฟาง” พูดตอบหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่ลังเล

 

‘เหอะ!!!D~ได้ยินแล้วใช่ไหมล่ะฟาง ได้ยินแล้วใช่ไหม?’

 

“งั้นเดี๋ยวฉันจะช่วยเอง” พูดตอบคนตรงหน้าอย่างแน่วแน่ แล้วก็เดินออกไป

 

‘ช่วยงั้นหรอ!!~ ช่วยยังไงล่ะฟางจินนี่เค้าเปลี่ยนไปแล้ว เค้าไม่เหมือนเดิมแล้ว บางทีจินนี่ที่เค้ารักอาจจะไม่เคยมีตัว

 

ตนอยู่ในโลกนี้ก็ได้’

 

=============================

 

เอาล่ะสิ!!~ฟางจะช่วยป๊อปปี้ยังไงกันน้าา

 

ตามติดต่อไปนะจ๊ะ  มีอะไรอยากให้ปรับปรุงก็บอกกันได้น้าา

 

ฝากนิดนึงน้าา...สำหรับคนที่มีทวิตเตอร์ follow มาคุยกับไรเตอร์ หรือว่า เร่งรัดการอัพนิยายได้ที่นี่นะจ๊ะ

 

                                           "@f_fafanfang"

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา