นิยายเพลง ใช่เธอ It’s you

8.1

เขียนโดย itim

วันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 20.26 น.

  3 บท
  34 วิจารณ์
  8,566 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 “เวลา 20:30 น.”

ณ เมืองโตเกียว ประเทศ ญี่ปุ่น

“เฮ้อ ~ อีกนานมั๊ย.. กว่าฉันจะตัดใจจากนายซะที.. ป๊อป..” ฟาง สาวร่างบาง พูดตัดพ้อกับตัวเอง พลางมองรูปถ่ายที่เป็นความทรงจำระหว่างเขากับเธอมากมาย  แต่ต้องจากกันเพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นที่ถูกเขาปฏิเสธความรัก

.

.

 “ฟางคือ .. เราคิดกับฟาง..แค่เพื่อนจริงๆ ขอโทษด้วยนะ”

(มันคงน่าอายมากสินะ บอกรักเขาไป แต่ไม่วายยังถูกปฏิเสธ เฮอะ ยัยฟางเอ้ย!!)

.

.

 Rrrr~ Rrrr~ Rrrr~   เสียงริงโทนของหญิงสาวดังขึ้น มาจากทางด้านหลัง..

Fang Talk

 +: แม่ :+

“ฮัลโหล ค่ะ แม่” เอ๊ะ !! แม่โทรมามีไรนะ(- -?)

(ฟาง.. ตอนนี้พ่อเขาไปดูงานที่เกาหลีน่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนแม่ที่ไทยหน่อยได้มั๊ยลูก? ) ห๊ะ กลับไทยงั้นเหรอ!

“อ่าว แล้วคนอื่นไปไหนหมดค่ะแม่ ฟินล๊ะไปไหน(?) ”

(ฟินอยู่นี่แหละ แต่แม่อยากมีฟางมาอยู่ด้วยนะสิ นะ ๆ กลับไทยมาอยู่กับแม่นะลูก อูก อูก  << เอคโค่<<)

คุณแม่นิ โตแล้วไมงอแงจังเนี้ย ฮึ!

“แต่ว่าฟางยังเรียนไม่จบเลยนะค่ะ” จริงสิ มาที่นี่ก็เรียนต่อกลางภาคอีก วุ่นวายเจง เจง!! <<  วิบัติเพื่อเสียง

(ไม่เป็นไรจ๊ะ แม่ติดต่อไว้ให้แล้ว มาเถอะนะลูก) โฮ๊กก !~ ติดต่อที่เรียนล่วงหน้าเลยเหรอเนี่ยย..

“หนูมีสิทธิ์ปฏิเสธด้วยเหรอค่ะ.. เฮ้อ!~ โอเคค่ะ หนูจะกลับไทย แล้วคุณแม่จะให้เดินทางเมื่อไหร่ค่ะ”

(เย้ ~ \(^o^)/ เรื่องเดินทางเป็นพรุ่งนี้ตอนเก้าโมงเช้าจ๊ะ แม่เช็คตั๋วให้แล้วแหละ เพราะแม่รู้ว่าหนูต้องยอม ฮิฮิ แล้วเจอกันนะลูก)

“ห๊ะ !!!!พรุ่งนี้!! เดี๋ยวค่ะ คุณแม่ คุณแม่ แอ้ แอ้<< เอคโค่ อีกแล้ว<< (- -’)

ติ๊ดด..!~

ไม่ทันแล้ว คุณแม่วางสายไปแล้ว เฮ้อ !! พรุ่งนี้เลยเหรอเนี่ย ทำไมมันเร็วอย่างนี้นะ เฮ้อ ๆ~ ((U_U)) ไม่รู้ว่าที่นู่นเป็นยังไงมั่ง  อยากจะติดต่อกับป๊อปปี้จังเลย แต่ไม่กล้าอ่า..อ๊ะ !! จริงสิ โทรหายัยแก้วดีกว่า….

(สมมุติว่าพูดกันเสร็จแล้ว:<< ไรเตอร์จอมขี้เกียจดีๆนี่เอง - -;)

~ ไม่ว่ากี่ครั้ง ที่มองภาพถ่าย คนแรกที่ใจ เป็นต้องมองหาทุกที ไปเจอสิ่งไหน ไม่ว่าร้ายดี ยังต้องคิดถึงคนคนนี้...

อยากโทรไปเล่าให้ฟัง~

.

.
อีกมุมหนึ่งของซีกโลก ประเทศไทยนั่นเอง(- -;)  !!

ก๊อก ๆๆ ก๊อก !!

“ไอ่ป๊อป โว้ย!! เปิดประตูหน่อยโว้ย !! จะนอนกินบ้านกินเมืองไปไหนว่ะ ”

“มานี่!! ไอ่เขื่อนฉันจัดการเอง แกมันไม่ได้เรื่อง ไอ่กร๊วก!” โทโมะพูดเสียงเฉียบ พร้อมสายตาที่เย็นชา(อีกเช่นเคย)ใส่เขื่อน

ปั้งง !! โครมม !! ปึ้กกก!! << เสียงถีบประตูจ๊ะ ^^

(- -) << โทโมะ

(O[]o) << เขื่อน

(- -zZ) คร๊อก ฟี้ ~ << ป๊อปปี้ ‘หลับลึกเกิน’

“ป๊อป ๆ ตื่น ๆ !! ไอ่ไฮดร้า ตื่นสิวะ” เขื่อนเดินไปที่ปลายเตียงแล้วเรียก ป๊อปปี้ แต่….

“คร่อก ฟี้ ๆ ๆ!~ ~ ~” ป๊อปปี้หลับลึกเกิน(ค่ะ^^)

“ไอ่เขื่อน !! ถอย !!” เขื่อนหลบหลีกทางให้ โทโมะ

พลั่กก!! ตุ๊บ!!!

“อ๊ากก !! แผ่นดินถล่มค้าบบบ!~ เฮ้ว มี เฮื๊อกก!! (o[]o)” ป๊อปปี้ ที่นอนอยู่ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา หลังจากโดนถีบตกเตียง(-|||-)

“แผ่นดินไหวบ้านแกสิ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน”  เขื่อน

ขวับบ..!! ~เวลา 07:30 น.~

“เจ็ดโมงกว่าเนี่ยนะ  กินบ้านกินเมือง แกสิไอ่เขื่อน” ป๊อปปี้

“เอาเป็นว่าวันนี้แกต้องดีใจระเบิดเถิดเท่อ แน่ ฮ่า ๆๆๆๆ” เขื่อนตอบพร้อมเสียงหัวเราะดังลั่น

“วันนี้..มีไรว่ะ..(?)” ป๊อปปี้ ถามเพื่อนทั้งสองอย่าง งง งวย

“วันนี้..ฟางจะกลับมาไทย..”  โทโมะ

“ฟะ..ฟาง ..งั้นน..ระ..เหรอ” (O_O) สีหน้าป๊อปปี้ พร้อมพูดเสียงแผ่วตะกุกตะกัก

“อื้ม ใช่ ฟางกลับไทยวันนี้ เก้าโมง แก้วโทรมาบอกฉันตั้งแต่เมื่อคืนแล้วล่ะ” โทโมะ

“ละ..แล้วแกมาบอกฉันทำไมว่ะ ..” ป๊อปปี้

“แกไม่ไปเหรอ ฉันกะไอ่เขื่อนอุตส่าห์มาบอก”

“ฉัน..ฉัน…ไม่รู้วะ ฉันกลัวว่าเราสองคนจะมองหน้ากันไม่ติด” ป๊อปปี้

“งั้น..ก็ตามใจแกนะ ฉันกะไอ่โมะ ไม่รบกวนละ แต่อย่าลืมนะ วันนี้ฟางกลับไทย เก้าโมง ขอย้ำ ถ้าไม่ไปจะเสียใจ” เขื่อนบอกกลับป๊อปปี้ แล้วก้าวเท้าเดินออกจากห้องไปพร้อมกับโทโมะ พลางนึกให้ป๊อปปี้คิดทบทวนเรื่องราวต่าง ๆที่เขาควรจดจำไว้มากมาย สำหรับ..หญิงสาวที่เขาเพิ่งรู้ใจตัวเองว่า..รัก..ฟาง

SPICIAL POPPY TALK

.

.

 “วันนี้ฟางกลับไทย”

“วันนี้ฟางกลับไทย”

“วันนี้ฟางกลับไทย”

.

เสียงพวกนี้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา  
เวลาที่ฉันรอเธอมันกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว ..ฟาง เรากำลังจะพบเจอกัน เธอกำลังจะกลับมาหาฉัน..อีกครั้งง..  ฉันจะได้ยินเสียงของเธออีกครั้ง เสียงที่คอยเป็นห่วงเป็นใย ฉันตลอดเวลา.. และ..เสียงที่ฉันรักตลอดเวลา..

.

.

“ป๊อป..อย่าอู้งานสิ”

“ป๊อป..กินดีๆอย่ามูมมาม”

"ป๊อป..ต่อไปนี้ห้ามเที่ยวกลางคืนอีกนะ”

“ป๊อป..~   ป๊อป..~ ”

.

.

ฉันคิดถึงเธอ ฟาง ฉันรู้ใจตัวเองตั้งแต่เธอจากฉันไปแล้วล่ะ ต่อไปนี้ฉันจะดูแลเธอเอง ฉันจะปกป้องเธอเอง  ขอแค่เธอไม่ลืมฉัน..ก็พอ

  END  SPICIAL POPPY TALK

~หลับตา..แค่หลับตา ถ้ารู้สึกเหงา..และต้องมองหา..ถามว่าฉันจะคิดถึงใคร…~

สนามบิน PF is Real Airport  << (โหะๆ กระแสเขาดัง 55 : สมองไรเตอร์ไปหมดแล้วว)

 “เวลา 09:00 น.”

โอ๊ยย!! กว่าจะถึงไทย เฮ้ออ~ เล่นเอานั่งเซ็งถอนหายใจเป็นปลิดทิ้ง เอาไงละเนี่ย ..

“ยัยฟางง…!!!”  เอ๊ะ เสียงใครนะ

ขวับบ     !~ ผ่างง!  O_o ..พอฉันหันไปปุป โอ๊ะโอ ใช่เลย..

“ยัยแก้วว..ยัยเฟย์ ..!!! (>///<)” ตึก ..ตึก ๆ.. ฉันรีบไปแล้วหายัยเพื่อนตัวแสบทั้งสอง แต่แล้วก็..

 “ว๊ายย!!”  ผลั่กก!! ตุ๊บบ!!..

 ________________________________________________________________

อ๊ะโย๊ะโหยวว !! ~ ใครชนฟางอ่า ^^;

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา