Bad Oppa

10.0

เขียนโดย yoona

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.27 น.

  1 ตอน
  7 วิจารณ์
  4,387 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ สวนสาธารณะ

โทโมะ//เฮ้อ~

แก้ว//พี่ทะเลาะกับพี่หวายอีกแล้วหรอ

ทา อา นึน เด นัน อา นึน เด

ฉันรู้,ฉันรู้ว่าฉันไม่ใช่คนนั้น

โทโมะ//ใช่ หวายเค้าไม่มีเหตุผลเอาซะเลย

แก้ว//แล้วพี่จะทำยังไง

โทโมะ//เลิกอย่างเดียว พี่ไปนะ

คือ แร โด โน ชี กิน ชิล ฮึน เด

แต่ฉันยังไม่อยากเสียพี่ไป

แก้ว//เดี๋ยวค่ะ

โทโมะ//อะไรหรอ พี่รีบ

ตัก คันบอนมัน แน มัล รึล ดึล รอ โย โอ ปา อา เพ ซอ ซอน ยอ จา รัน มา รี ยา

ฟังที่ฉันพูดสักครั้ง ฉันคือผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าพี่ตอนนี้นะ

แก้ว//ไปกินข้าวกับแก้วได้มั๊ย

โทโมะ//วันนี้พี่รีบ ไว้วันหลังนะ

แก้ว//ค่ะ

นา รัง บับ ฮัน บอน มอก นึน เก คือ รอค เค ฮิม ดึน กา โย

มันยากนักหรอที่จะกินข้าวกับฉันสักครั้งหนึ่ง

รุ่งขึ้น

แก้ว//ฮ้าว เช้าแล้วหรอเนี่ย ไปปั่นจักรยานเล่นดีกว่า

ณ สวนสาธารณะ

โทโมะ//หวาย โมะขอโทษ 

หวาย//ไม่ หวายไม่ฟังคำขอโทษจากโมะอีกแล้ว

แก้ว//พี่โมะ(แก้วที่ขับจักรยานผ่านมาก็เห็นหวายกับโทโมะพอดีเลยขับเข้าไปไกล้)

อิจ จอซ รา มยอน ซอ ฮน จา รา มยอน ซอ

พี่บอกว่าลืมเขาแล้ว พี่อยู่คนเดียวแล้ว

คือ ออน นึน เว มัน นา นา โย อา จิก นา นึน อัน ดเว นา โย

แต่ทำไมพี่ยังไปเจอเขาอีกล่ะ?

โทโมะ//แก้ว(โทโมะหันมาเห็นแก้วที่ขับจักรยานเข้ามาไกล้และหยุดตรงบริเวณไม่ไกล้ที่เค้ากับหวายอยู่มากนัก)

หวาย//เพราะยัยนี่ใช่มั๊ยโมะถึงเปลี่ยนไป

โทโมะ//ไม่ใช่นะหวาย

มัน นี บู ชก คัน กา โย

ฉันยังไม่ใช่อีกหรอ?

ฮัน บอน มัน นัน มิด ดอ บวา โย

ฉันยังไม่ดีพออีกหรอ?

แก้ว//แก้วไปก่อนนะ(พูดแล้วปั่นจักรยานออกไป)

แนกา จัล ฮัล ซู อิซ นึน เด

เชื่อสิ ฉันต้องทำให้ดีกว่านี้ให้ได้

 ณ เก้าอี้(ยาว)หินอ่อน

แก้ว//พี่โมะเป็นไงบ้าง(ถามชายหนุ่มที่เพิ่งมานั่งข้างๆเธอ)

โทโมะ//พี่เลิกกับหวายแล้วล่ะ

แก้ว//จริงๆนะ พี่ไม่ได้โกหกแก้วนะ

โทโมะ//จริงสิ พี่ไม่โกหกเราหรอก

แก้ว//พี่โมะคะ คือว่าแก้วคือ.....

โทโมะ//ทำไมแก้วเป็นอะไร

แก้ว//คือ...แก้วชอบพี่

โทโมะ//555+

แว จา กู มัน อุซ กี มัน แฮ โย

ทำไมพี่ยังหัวเราะอยู่อีกล่ะ

แก้ว//พี่หัวเราะทำไม

โทโมะ//เราน่ะยังเด็กนะ

เน กา คือ รอค เค แอ กี กัท นา โย

ฉันยังเป็นเด็กสำหรับพี่อยู่อีกหรอ

แก้ว//แต่แก้วชอบพี่จริงๆนะคะ

โทโมะ//โอเคๆ จริงก็จริง(พูดแล้วขำนิดๆ)

ตัก คัน บอน มัน แน จิม ชึล ดึล รอ โย

ฟังความจริงจากฉันซักครั้ง

โอ ปา อา เพ ซอ ซอน ยอ จา รัน มา รี ยา

ฉันคือผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าพี่ตอนนี้นะ

แก้ว//พี่โมะอะ นี่ก็เย็นแล้วเราไปหาอะไรกินกันเถอะ

โทโมะ//เสียใจนะ เด็กน้อยพี่ต้องกลับแล้ว

นา รัง บับ ฮัน บอน มอก นึน เก คือ รอค เค ฮิม ดึล กา โย

มันยากนักหรอที่จะกินข้าวกับฉันสักครั้งหนึ่ง

ณ ซูเปอร์มาเก็ต

แก้ว//นี่เราก็20แล้วพี่เค้ายังคิดว่าเราเด็กอยู่อีกหรอเนี่ย เฮ้อ~ กินไรดีเนี่ย พี่โมะพี่หวาย(หญิงสาวที่กำลังเดินซื้อของกันอย่างมีความสุข)นีเราถูกหลอกอีกแล้วหรอ(หญิงสาวพูดไปขณะที่ขอบตาของเธฮตอนนี้มีน้ำตาคลออยู่)

อิจ จอซ รา มยอน ซอ ฮน จา รา มยอน ซอ

พี่บอกว่าลืมเขาแล้ว พี่อยู่คนเดียวแล้ว 

คือ ออน นึน เว มัน นา นา โย อา จิก นา นึน อัน ดเว นา โย

แต่ทำไมพี่ยังไปพบเขาอีกล่ะ?

มัน นี บู ชก คัน กาโย

ฉันยังไม่ใช่อีกหรอ

ฮัน บอน มัน นัน มิด ดอ บวา โย 

ฉันยังไม่ดีพออีกหรอ?

แน กา จัล ฮัล ซู อิซ นึน เด

เชื่อสิ ฉันต้องทำให้ดีกว่านี้ให้ได้

 

ณ บ้านแก้ว

แก้ว//ฮึก ทำไมพี่ต้องหลอกฉัน พี่โกหกฉัน ฮึก(พูดพร้อมหยิบรูปชายหนุ่มขึ้นมาดูก่อนจะร้องไห้จนหลับไป)

เช้ารุ่งขึ้น

หน้าบ้านโทโมะ

กริ๊ง กริ๊ง

โทโมะ//มาแล้วครับ อ้าว แก้ว

แก้ว//พี่โกหกแก้ว

โทโมะ//พี่ขอโทษ

แก้ว//พี่รู้มั๊ยไม่มีวันไหนเลยที่แก้วไม่คิดถึงพี่ แล้วที่พี่ขอโทษแก้วมันไม่ได้ช่วยให้อะไรๆดีขึ้นมาเลย

ฮา รู เอ มัน บอน

วันละกี่ล้านครั้ง

แซง กัก กี นา โย

ที่ฉันคิดถึงพี่

โทโมะ//แก้วร้องไห้(โทโมะถามแก้วที่มีน้ำตาคลเบ้านิดๆ)

แก้ว//เปล่า

นุน มุล ลี นา โด นัน อี รอค เค ชัม มา

ฉันอยากจะร้องไห้ ฉันก็เก็บมันไว้

โทโมะ//พี่เข้าใจนะว่าเรารักพี่ แต่พี่รักหวาย มันเป็นไปไม่ได้ นี่การ์ดแต่งงานของพี่กับหวาย พี่เชิญเราไปด้วยละกัน

คือ เเดล ซา รัง ฮา มยอน ฮัน ดเวล อี ยู รา โด อิม กา โย

มีเหตุผลที่ฉันรักพี่ไม่ได้ด้วยหรอ

อจ จอซ รา มยอน ซอ ฮน จา รา มยอน ซอ

พี่บอกว่าลืมเขาแล้ว พี่อยู่คนเดียวแล้ว

คือ ออน นึน เว มัน นา นา โย

แต่พี่ยังไปเจอเขาอีก

แก้ว//พี่มันแย่ที่สุดแก้วเกลียดพี่

โอ ปัน ชอง มัล รา ปึม ซา รัม ชอง มัล แร มัม มึง มล รา นัน มิด ดอ บวา โย นา โด จัล ฮัล ซู อิซ นึน เด

พี่,พี่มันแย่ที่สุด พี่ไม่รู้เลยว่าฉันรู้สึกยังไง เชื่อสิ ฉันต้องทำให้ดีกว่านี้ให้ได้

หวาย//อ้าว น้องแก้ว พี่เชิญเราไปงานด้วยนะ

แก้ว//ค่ะ(แล้วก็เดินจากไป)

วันงาน

บนเวที

โทโมะ//ผมอยากจะบอกกับหวายว่า ผมจะรักและดูแลหวายตลอดไปครับ

หวาย//หวายก็เช่นกันค่ะ

แก้ว//เรามันโง่เอง ที่ไปรักเค้า(แล้วก็เดินจากไปอย่างปวดใจ)

นับตั้งแต่วันนั้นแก้วก็ย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่น และก็ไม่ได้เจอกับโทโมะอีกเลย

END

TKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTKTK

อย่าเข้าใจผิดว่าจิ้นโมะหวายนะ เราจิ้นโมะแก้ว ยังไงก็เม้น+โหวดด้วยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา