ความรักคือทุกข์ ความสุขคือความเจ็บปวด (เหรอ???)

9.7

เขียนโดย pearmikzer

วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 15.39 น.

  10 ตอน
  40 วิจารณ์
  19.22K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ตบๆๆ ครับผมมมมมมมมมมมมม TOMO TALK

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนนี้ผมวิ่งมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านแล้วละครับ เหนื่อยเป็นบ้าเลยยยยยยยยยวิ่งมาตั้งไกล

โทโมะ//ป็อปๆๆ

ป็อป//ไรวะ?

โทโมะ//ห้ามหน่อยดิ

ป็อป//ไม่ทันวะ!

แก้ว//นี้ยัยหวายตีก้น แกมาจิกฉันทำไมเนี๊ยยยยยยยย

หวาย//ก็แกไปเสือกกับโทโมะทำไมละห๊ะ!

แก้ว//แล้วไงละ ยังไงมันก็ไม่ได้รักแกแล้วไม่ใช้หรือไงกัน

ดูแก้วเรียกผมว่ามันT^T (มันใช่เวลาไหมลูก)

พิม//นางฟางงงง

ฟาง//เดี๋ยวเถอะแก มาเรียกฉันแบบนี้

เพี้ยยยยยย!

ฟางตบหน้าพิม

ฟาง//มั่วแต่นางฟาง นางฟางอยู่นั้นและมันไม่ทันหรอกกกกกกกกกกกกกกกกก

พิม//แก

เพี้ยยยยยยยยยยยยย!

ฟางตบอีกรอบ ดูท่าทางยัยฟางถือไพ่เหนือหว่า

ฟาง//เอาอีกไหม เอาไหม

เพี้ยยยยยยย

ฟาง//นี้แนะ

เพี้ยยยยยยยยยยยยยยยย!

ฟาง//เอาไหม เอาอีกรอบไหม

เฟย์//อิอิ สมน้ำหน้าเนอะพี่ฟางงงงง

มีน//อย่าคิดว่าแกจะรอด อีเฟย์ (ตายเด็กไทย)

ปึ้ปปปปป

หมับ!

เฟย์จับมือมีนไว้แล้ว....

เพี้ยยยยยยยยยย! ผัวะ! ปึ้ปปปปปปปปปปปป

เสียงแรก ตบหน้า

เสียงสอง ผลักหัว

เสียงสาม ตบหัว

ยัยเฟย์จัดการหมดทุกเสียงงงงงงงงงง

มีน//กรี๊ดดดด ยัยจินนี่แกช่วยฉันหน่อย

จินนี่//แกมาดูฉันก่อนสิ ยัยมายด์ใส่ไม่ยั้งเลย.....อร้ายยยยยย ยัยมายด์บ้า แกกล้ามานะที่ตบฉัน แกตายยยยย

เพี้ยยยยยยยย

เพี้ยยยยยยยย

และอีกหลายๆ เพี้ยยยยยยยย ซึ่งแต่ละเพี้ยยยยย ฝ่ายแก้วได้ตบมากกว่า

คู่สุดท้ายของวันนี้คือ แก้ว หวาย แก้วฝ่ายแดง หวายฝ่ายน้ำเงิน ผู้ฝึกสอนคือ มีนและเฟย์ (มันคือเวลา)

หวาย//หึๆ แกไม่รอดแน่ๆ

แก้ว//หึๆดูสังขารตัวเองก่อนไหม?

หวาย//อ้ายยยยยยยย ทนไม่ไว้แล้วเว้ยยยยยย แกตายยยยยยยย

แก้ว//ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เพี้ยยยยยย

หวายตบแก้ว อย่าคิดว่าแก้วของโทโมะจะยอม (เค้าเป็นของแกตอนไหน) เอาน่า ดูต่ออออออออออออ

เพี้ยยยยยยยยยยย ผัวะ!

แก้วตบและชกหวายยยยยย (สองต่อ)

เพี้ยยยย เพี้ยยยยยย

หวายตบแก้วสองครั้ง

ปึ้ปปปปปปป ผัวะ!

แก้วแทงเข่าหวายและชก (ดูท่าทางนางเอกเราจะเหนือกว่าทุกที)

30นาทีผ่านไป

หวาย//แฮ่กๆ ฝากไว้ก่อนเถอะ

แก้ว//ไม่รับเว้ยยยย

จากการที่ผมดูสภาพแต่ละคนแล้วหน้าเอาส่งโรงบาลมาก

แก้วนะครับ ปากแตก หน้าบวม แขนช้ำ ตัวช้ำ

ส่วนหวาย ปากแตก หน้าช้ำ แขนช้ำ ตัวช้ำ และหัวช้ำ (หวายโดนหนักจริงๆ)

โทโมะ//แก้วมาทำแผลก่อน มานี้

แก้ว//อืมๆ

หวาย//โทโมะ! แล้วฉันละ

มีน//แกพูดอยู่นั้นแผลจะหายไหม มานี้จะทำแผลให้

หวาย//ฉันไม่ทำอยู่นี้ ไปทำแผลให้ฉันอยู่บ้าน ด่วน!

มีน พิม จินนี่//เรื่องมากจริงวุ้ย!

หวาย//มาเร็วสิ! แกอยากมีศึกอีกรอบหรือไงกัน

มีน//ฝากไว้ก่อนนะพวกแก เดี๋ยวฉันมาเอาคืน

แพท/รีบๆไปเหอะ

จินนี่//แพท ทำไมแกไม่ตีกับพวกมัน

แพท//ฉันบาดเจ็บอยู่นะ พอหายเดี๋ยวฉันก็ออกโรง พวกมันไม่เหลือแน่ๆ

พิม//แล้วแกไปโดนไรมา

แพท//เพราะศึกครั้งก่อนนะสิ ฉันดันไปล้มทับไม้มันเสียบแขนฉันอ่ะ

พิม จินนี่//น่ากลัววะ!

แก้ว///เมื่อไรพวกแกจะก้าวขาออกจากบ้านฉันสักที่ ดูยัยซาลาเปาพวกแกสิ หน้าหมุ่ยยอยู่ ฮ่าๆๆๆๆๆ

พิม จินนี่ มีน แพท //เออ!

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา