Become fond of it...จากร้ายกลายเป็นรัก

9.7

เขียนโดย Princess_Praewly

วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.35 น.

  11 chapter
  1 วิจารณ์
  15.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ. 2556 16.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) ไอ้โรคจิต >///<

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เลิกเรียนแล้วฉันก็กลับบ้านกับนายบ๊องเช่นเคย เซ็งเป็ดจริงๆ

“ เบบี๋ของผมกับบ้านกันเถอะ “

“ ใครเป็นเบบี๋ของนายมิทราบ นายบ๊อง “ ฉันเดินหนี

“กลับบ้านกันเถอะน่ะๆ” นายบ๊องเดินมาติดๆ

“ไม่ฉันไม่กลับกับนาย !! “ ฉันหันไปตะโกนใส่

“จะกลับไม่กลับ ? “

“ไม่กลับ !!! “

“ โอเค” เห้ย ! นายบ๊องมาอุ้มฉันทำมัยเนี่ยปล่อยน่ะๆ

“ปล่อยฉันเดียวนี้” ฉันตีไปทีแขนนายบ๊องแรงๆ

“โอ้ย ! ยัยแสบอยู่นิ่งๆไมงั้นฉันจูบเธอต่อหน้าทุกคนน่ะ “ อย่าเอาหน้ามาใกล้ได้มั้ย -//////////-

“ก็ได้กลับก็กลับก็ได้ปล่อยฉันก่อนสิ่น่ะๆ “

“ไม่ปล่อยหรอกเดียวเธอก็หนีฉันรู้แผนการเธอน่ะยัยแสบ “ นายนี้รู้ได้ไงเนี่ยสรุปฉันก็ต้องกลับกับนายบ๊อง

“แสนรู้จังน่ะ ฮ่าๆ “ หึ่ยๆหน้าเหวอเลยค้า คิคิ 555

“หุบปากไปเลยน่ะยัยแสบ ก่อนจะโดน.. “ โดน ?

“โดนอะไร “

“อยากรู้หรอ” เอาอีกแล้วเอาหน้าเข้าใกล้ฉันอีกแล้ว >//////<

“ไม่อยากรู้แล้ว -//////-“

“ฮ่าๆแค่นี้ต้องหน้าแดงเขินฉันละสิ่ แก้มแดงน่ารัก “

“ไอ้บ้า !!เดียวฟ้องแม่เลย “ ธามว่างฉันลงที่นั่งบนรถของเขา

“กลัวแล้วค้าบบ โหดจริงๆเลยแต่ก็น่ารัก”

ฉันนั่งเถียงกับนายบ๊องตลอดทางที่ขับรถมาพดไปพูดมาคอแห้งจริงเลยๆอีกสักพักกว่าจะถึงบ้านด้วย

“นี้นายรถนายมีน้ำป่ะฉันหิวน้ำ”

“มีๆอยู่ข้างๆกับที่นั่งของเธออะ”

“ขอบใจมาก”

“คนอย่างเธอพูดคำว่าขอบใจเป็นด้วยหรอ ฮ่าๆ ฉันหูฝาดป่ะเนี่ย”

“เลิกกวนฉันสักหนึ่งนาทีมันจะตายม่ะนายบ๊อง  - -‘ “

“ตายสิ่ ฮ่าๆ เฮ้ย ! “ นายบ๊องเหยียบเบครกระทันหันทำให้ฉันซึ่งกำลังดื่มน้ำอยุ่น้ำหกในเสื้อสีขาวของฉันเลย

“นี้นาย!ขับรถดีๆหน่อยสิ่เสื้อฉันเปียกไปหมดแล้ว” ฉันวีนใส่ทันที ดูดิเสื้อเปียกหมดเลยแล้วผ้าก็บางด้วย

“ฉันไม่ได้ตั้งใจ เอิ่ม...เธอเสื้อเธอมันบางมากเลยเห็นหมดแล้วน่ะ” อ๊าก!! อีตานี้หื่นชะมัด

“นี้นาย !อย่ามาหื่นกับฉันน่ะ >//////< “ฉันเอามือปิดตัว

“ เธอยั่วฉันเองน่ะ ฉันไม่ได้หื่นด้วยแต่มันเห็นเองแล้วเธอก็ใส่เสื้อชั้นในสีดำอ่ะจะไม่ให้เห็นได้ไง”

“ อ๊าย!! นี้นายหื่นไปแล้วน่ะมามองเสื้อชั้นในฉันทำมัย”ฉันเอามือไปตีทีแขนธาม

“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจมองมันเห็นเองแล้วของเธอก็เท่าลูกมะนาวใครเขาอยากมองละ” นั้นปากใช่มั้ยเนี่ยฉันอยากถีบอีกตานี้จัง

“หยุดพูดไปเลยน่ะนาบบ๊องหื่น!!”

“โอเคค้าบเอาเสื้อผมไปใส่ก่อนป่ะเดียวผมมีอารมณ์ -0- “ ธามโยนเสื้อแขนยาวมาให้ซึ่งมันตัวใหญ่กว่าตัวฉันมาก

“ไอ้โรคจิต > <”

ติดตามกันด้วยน้า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา