Buddy Boo! บัดดี้ดริ้งค์ บัดดี้เลิฟ!

8.5

เขียนโดย fafilmfim

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 22.32 น.

  35 ตอน
  744 วิจารณ์
  74.42K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ไอ่ภาณุ!”

 

“คุณภาณุหรอ?” หญิงสาวตาปรือ แต่ยังพอมีสติอยู่บ้าง และแล้วทุกอย่างก็มืดลงไป…

 

 

-------------------------------------------

 

 

 

 

 

“ที่ไหนเนี่ย… ทำไมกลิ่นแบบนี้นะ กลิ่นคุ้นๆ เตียงแบบนี้ อบอุ่น…เหมือนเดิมเลย”

 

หญิงสาวค่อยๆลืมตาขึ้นมามองรอบๆ

 

 

 

 

 

“นี่มัน..บ้านคุณภาณุนี่นา ห้อง…คุณภาณุ? นี่นา…”

 

“ใช่…บ้านฉันห้องฉัน เป็นไงตื่นแล้วหรอ?”

 

“คะค่ะ..ฟางมาอยู่นี่ได้ยังไง?”

 

“ฉันพาเธอมาเอง” ชายหนุ่มลงมานั่งข้างๆหญิงสาว

สัมผัสจุดที่ ‘ชายคนหนึ่งที่เขาไม่ชอบหน้าเท่าไหร่นัก’ ฝากร่องรอยไว้กับของรักของหวงของเขาไว้มากมาก…

 

“อ๊ะ…” หญิงสาวสะดุ้งเมื่อชายหนุ่มจับเบาๆ

 

“เจ็บหรอ?”

 

“เปล่าค่ะ แต่ฟางไม่คุ้นเท่านั้นเอง” หญิงสาวขยับหนี

 

“หืม? ไม่คุ้นอะไร?”

 

“ฟางไม่คุ้นกับการแย่งของของคนอื่นค่ะ ฟางไม่อยากมารบกวนคุณภาณุกับน้องเกล”

 

 

 

 

 

‘ยังเหมือนเดิมเลยนะ ขี้เกรงใจเหมือนเดิมเลย ฉันแพ้เธอแล้วจริงๆ’ ชายหนุ่มคิดในใจพรางดึงหญิงสาวมากอดไว้

หลวมๆ

 

 

 

 

 

“…” หญิงสาวหน้าแดงกับการกระทำของชายหนุ่มไปเรียบร้อย

 

“ฉันกับน้องเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน เรื่องวันนั้นฉันเองก็…ต้องขอโทษเธอด้วยนะ”

 

“…แต่”

 

“น้องเขาก็ทำเพื่อหากิน ไม่ได้เพราะเขาอะไรกับฉันหรอกนะ”

 

“เอ่อ…แล้ว”

 

“แล้วอะไรอีกล่ะ?” ชายหนุ่มผละออกถามอย่างหัวเสีย

 

“แล้วจะไม่มีปัญหาตามมาใช่ไหมคะ?”

 

“อืม ไม่มี” ชายหนุ่มเดินออกจากห้องมา แต่หญิงสาวที่ยังอยากรู้อะไรหลายๆอย่างก็เดินตามมาด้วยเช่นกัน

 

“แล้วพิชชี่ล่ะคะ?”

 

“…” ชายหนุ่มหยุดเดินหันมามองหน้าหญิงสาวอย่างหงุดหงิด

 

“…?” หญิงสาวตาโตเพราะความสงสัย

 

“เธอเพิ่งจะโดนมัน..ข่มขืนมาเองนะ ยังจะคิดถึงมันอีกหรือไง”

 

“…”

 

“ถ้าฉันไม่ไปตอนนั้น ป่านนี้เธอคงนั่งร้องไห้เสียใจไปตลอดชีวิตแล้วล่ะ”

 

“เอ่อ..”

 

“เอ่ออะไรอีกล่ะ -__-?”

 

“ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวยิ้มแป้นและเกาะแขนชายหนุ่มอ้อนๆ

 

“เออ งั้นเพื่อเป็นการขอโทษของฉัน และเป็นรางวัลที่ฉันไปช่วยเธอ…”

 

“อะไรคะ?”

 

“กลับมาอยู่กับฉันนะ”

 

“จริงหรอคะ?”

 

“อื้ม จริง จะอยู่ไหม?”

 

“อยู่สิคะ>< ขอบคุณนะคะ เย่ๆ” หญิงสาวดีใจกระโดดกอดชายหนุ่ม ดีใจเหมือนเด็กๆได้ของเล่น

 

 

 

 

 

 

“หนัก!” ชายหนุ่มกระซิบข้างๆหูหญิงสาว

 

“อ๊ะเอ่อ ขอโทษนะคะ… แหะๆ” หญิงสาวยิ้มก่อนดันตัวเองลงจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม

 

“จะลงไปไหนเล่า ฉันก็..ดีใจพอๆกับเธอนั่นแหละ” ชายหนุ่มพูดพรางมองไปที่อื่น

 

“คุณภาณุดีใจ? เรื่องฟาง?” หญิงสาวทวนคำพูดอีกครั้ง

 

“อื้ม ใช่ ฉันดีใจ ไปๆลงได้แล้ว หนักๆๆ” ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องแก้เขินก่อนวางหญิงสาวลงกับพื้นเบาๆ

 

 

 

 

 

 

จากนั้นเขาและเธอต่างก็สนิทกันมากขึ้น ไม่ใช่นายฐานะเพื่อน, เจ้านาย, ผู้มีพระคุณ แต่เป็นฐานะ ‘คนรู้ใจ’ ต่างหาก

 

 

 

 

 

“คุณภาณุ~ ตุ๊กตาเป็ดค่ะ ><”

 

“ชอบหรือไง ที่บ้านเยอะแล้วนะ -__-”

 

“ฟางชอบนี่นา~ ไม่เป็นไร งั้นคุญภาณุพาฟางไปซื้อเสื้อผ้านะ” หญิงสาวพูดจบพรางจูงมือชายหนุ่มเดินต่อทันที

 

“แล้วใครจ่าย?”

 

“ก็ต้องคุณภาณุสิคะ ฟางไม่เอาเงินเดือนนี่นา ฮ่าๆๆ”

 

“เจ้าเล่ห์จริงๆยัยนี่” ชายหนุ่มยีหัวหญิงสาวอย่างเอ็นดูก่อนเดินโอบไหล่หญิงสาวไปที่ๆเธออยากจะไป

 

 

 

 

“โอ๊ย เมื่อย” ชายหนุ่มบ่นเมื่อถึงบ้าน เขาค่อยๆวางถุงเสื้อผ้าของหญิงสาวมากมายไว้หน้าห้องของเธอ

“ขอบคุณนะคะ~” หญิงสาวขอบคุณเสียงหวาน

 

 

 

 

 

กริ๊งง กริ๊งง

 

 

 

 

“ฮัลโหลครับ”

 

“ลูกป๊อปหรอ เป็นไงบ้างลูก?” เสียงผู้เป็นแม่ของชายหนุ่มถามขึ้น

 

“แม่หรอ? ป๊อปสบายดี แล้วแม่ล่ะ”

 

“ดีลูก แล้วหนูอยู่ยังไง ป๊อปทำอะไรกิน?”

 

“ป๊อปมีคนมาอยู่ด้วยครับ ป๊อปจ้างเค้ามา เค้าก็ทำงานดีนะ”

 

“อย่าไปวางเงินทิ้งๆขว้างๆนะรู้ไหมลูก เดี๋ยวเค้าจะขโมยเอานะ”

 

“เค้าไม่ขโมยหรอกครับแม่”

 

“ใช่ๆๆ ไม่ขโมยตังค์ แต่ขโมยใจไปแล้วมากกว่า ฮิ้วว” เสียงพี่กี้ดังแทรกขึ้น

 

“อะไรกัน หืม? เราให้แม่ฟังเลยนะ”

 

“ก็…ไม่ใช่อะไรหรอกแม่ สนิทกัน”

 

“ลูกแม่มีความรักหรอเนี่ย?”

 

“กิ้วๆๆๆ บอกน้องฟางด้วยว่าฉันคิดถึง”

 

“ชื่อฟางหรอ ชื่อน่ารักจัง เดี๋ยวถ้าแม่กลับไปเมื่อไหร่พามาให้ดูด้วยนะ แม่ชอบแม่ศรีเรือนแบบนี้แหละ”

 

“อย่าใจร้อนเลยนะแม่ เที่ยวให้สนุกอยู่กินให้สบาย ป๊อปอยู่ได้ คิดถึงทุกคนนะ ฝากบอกพ่อด้วย”

 

“แหมๆๆ ได้สิจ๊ะ บ๊ายบาย”

 

“ครับ หวัดดีครับ”

 

 

 

 

ชายหนุ่มตัดสายก่อนมานั่งยิ้มเล็กยิ้มน้อยคนเดียว เขาดีใจที่ทางบ้านเขาชอบฟางไม่น้อย

 

 

 

 

“คุณภาณุคุยกับใครหรอ?”

 

“เปล่า”

 

“แล้วยิ้มทำไม -__-? คุณภาณุมีกิ๊กหรอ?”

 

“-__-” ชายหนุ่มจ้องหน้าหญิงสาวอย่างเซ็งๆ

 

“คุณภาณุนอกใจฟาง เดี๋ยวฟางจะนอกใจมั่ง แบร่” หญิงสาวบอกล้อก่อนเดินเขย่งหนี

 

“ไม่ให้!” ชายหนุ่มลุกจากโซฟามาคว้าตัวหญิงสาวไว้หลวมๆ

 

“อื้ออออ อย่านะ” หญิงสาวดิ้นเหมือนเด็กๆที่โดนจี้เอว

 

“อะไรล่ะ บ้าจี้นี่นา ฮ่าๆๆ” ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวลง

 

 

 

 

.

.

.

 

“คุณภาณุ…”

 

“หืม?”

 

“ที่คุณภาณุมาทำกับฟางแบบนี้…คุณภาณุคิดอะไรกับฟางหรือเปล่า?”

 

 

 

 

6เม้นอัพ เจอกันค่ะ :)

 

 

WNF

{ fyflmnj :D

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา