หล่อ ร้ายให้นายสิบคะแนนเต็ม!

       หัวค่ำ

       ฉันก้าวย่างช้าๆไปตามทางเดินเข้าประตูใหญ่ของหอพักนักเรียนชาย Kamikaze ตอนกลางวันฉันขนข้าวของมาจัดในห้องเรียบร้อยแล้ว ฉันปิดเรื่องที่ตนเองเข้ามาอยู่ที่นี่ไว้เป็นความลับเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง อย่างน้อยการที่พวกเขาไม่รู้ว่ามีผู้หญิงมาพักห้องข้างๆ มันก็ทำให้ฉันปลอดภัยได้ในระดับหนึ่ง แม้ว่าจะต้องทำตัวลับๆล่อๆไปตลอด แต่มันก็ดีกว่าการนอนหวาดผวา T^T

เต๊ง

     เสียงลิฟต์ทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย เพราะมันอาจทำให้คนอื่นได้ยินฉันกดปุ่มลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นหก เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก วินาทีแห่งความหวาดเสียงก็เริ่มขึ้น ฉันเดินผ่านห้องพักทีละห้อง...ทีละห้อง ไปยังห้องที่อยู่ในสุดของชั้น ทั้งชั้นนี้เป็นห้องของราชาแห่ง Kamikaze ถ้ามีคนใดคนหนึ่งเปิดประตูออกมาตอนนี้ฉันจบเห่แน่ๆ

     หนึ่ง...พวกมันจะพากันรุมฉันเหมือนแร้งลง

     สอง...ความปลอดภัยเท่ากับศูนย์ TOT

แอ๊ดดด

และในที่สุดฉันก็พาตัวเอามาถึงห้องได้ ฮู่วววววว!

ติ๊ดๆ

     เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นทำลายความเงียบ ฉันรีบกดรับสายทันทีเพื่อทำให้เสียงนั้นเงียบลง

(ฮัลโหล! ฮัลโหลๆ ยัยฟาง!)

“พี่ O_O”

(ใช่ ฉันเอง -O-)

“พี่โทรจากที่เกาหลีเหรอ!”

(ทำไมเธอต้องพูดกระซิบด้วยเนี่ย -_-;)

“ฉันกำลังตกอยู่ในอันตราย!”

(หา?)

“พี่รู้มั้ยว่าฉันลำบากแค่ไหน ฉันต้องเจอพวกนักเรียนเปรตๆ แถมยังต้องพักอยู่ในหอพักนักเรียนชายด้วย”

(โอ๊ะ จริงด้วยแฮะ ฉันไม่ได้แจ้งเรื่องที่ว่าจะเข้าพักไว้)

“ฉันจะเป็นประสาทตายอยู่แล้ว!!!”

(ย่ะๆ หยุดโมโหใส่โทรศัพท์สักที ยังไงมันก็ช่วยไม่ได้แล้วนี่ -O-/)

“พี่! :(”

(ที่พูดว่าพวกนักเรียนเปรตๆ นี่หมายความว่ายังไง ฉันได้เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของห้องนักเรียนดีเด่นแห่ง Kamikaze ไม่ใช่เหรอ)

“พวกเขาเป็นปีศาจ! ไอ้เรื่องนักเรียนดีเด่นอะไรนั่นมันเหลวไหลสิ้นดี พวกเขามัน...มัน...นรกที่สุดเลย!!! TTOTT”

(เธอกำลังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่สินะ -*-)

“ฮืออออออ!”

(เอาเถอะยังไงก็อย่าทำความแตกล่ะ)

“พี่...ถ้าฉันต้องลาออก พี่จะทำยังไง”

(นี่ กล้าพูดออกมาได้ยังไงหา! เป็นประสาทไปแล้วรึไง  ถ้าเธอลาออก ฉันกับลูกจะเอาอะไรกิน แล้วใครจะส่งเงินค่าเรียนของเธอ!)

“ฉันกลัวมันไปไม่รอดจริงๆนะ TOT!”

(ถ้าพูดเรื่องลาออกอีกหนเธอตายแน่ -_-* ฉันจะให้เธอลาออกจากโรงเรียนไปขายพวงมาลัยข้างถนน หาเงินมาซื้อนมให้ลูกฉัน)

โหดร้าย! พี่นี่มันเป็นนางมารจริงๆ :(

(รู้อย่างนั่นแล้วก็อย่าทำพลาดล่ะ ไม่ว่าจะต้องเจออะไร เธอจะไม่ลาออกเด็ดขาด เพราะถ้าเธอลาออก นั่นหมายความว่าฉันตกงาน! และคนอย่างฉัน...ไม่มีวันตกงาน -_-!)

“พี่ไม่มาเป็นฉันพี่ไม่รู้หลอกว่ามันทรมานนนนนน TT^TT”

(เด็กโรงเรียนนั้นหน้าตาดีไม่ใช่เหรอ  ไอ้ที่พูดว่าทรมานนี่หมายความว่ายังไง)

พวกมันหล่อแต่มันเปรตตตตตตนี่นา! มันหักล้างกันจนติดลบ!

“พี่...พี่จะทำยังไงถ้านักเรียนในห้องสั่งให้พี่ไปลาออก แล้วพี่ก็พูดอะไรไม่ถูก ทำได้แต่ยืนเหงื่อแตก T^T”

(ถ้าเป็นฉัน...พรุ่งนี้ฉันจะไปเข้าสอนในห้องเรียนนั้นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าพวกมันตัวใดกล้าปริปากต่อต้านตอนที่ฉันสอน ฉันจะตบมันตกหน้าต่างลงไปนอนตายเลย)

=()=!!!!

“...”

(ไม่ว่ายังไงเธอไม่มีสิทธิ์ลาออก เพราะเธอคือฉัน ถ้าเธอลาออก ตาย!)