Sorry I love you

~ บ้านไทยานนท์ ~

~ Tomo Talk ~

    ช่วงเย็นของวันถัดไป ผมรับแก้วกับน้องเรย์ภรรยาและลูกสาวไปที่สำนักจดทะเบียนสมรสก่อน หลังจากนั้นก็ตรงมาที่บ้านไทยานนท์ทันที ผมสั่งคนให้ขนของเกลออกมาจากห้องของผมและขนของแก้วและน้องเเรย์เข้าไปแทน ก่อนที่ผมจะลงมาที่โต๊ะอาหารทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา คุณแม่มีทีท่าไม่พอใจพร้อมสั่งให้คนเข้าไปขนของแก้วกับน้องเรย์ไปเรือนคนใช้แต่มีหรือผมจะยอมให้เมียกับลูกไปลำบาก 

โทโมะ // : ใครกล้าขนของเมียกับลูกฉันออกไป เจอดีแน่ 

นุ่น // : ฉันบอกให้แกไปขนยังไงล่ะ 

หวาย // : คุณแม่ค่ะ ใจเย็น ๆ ค่ะ ตาโมะก็มีลูก มีเมียแล้ว คุณแม่ก็อย่าขัดขวางเลยค่ะ 

เกล // : แต่เกลเป็นภรรยาคนแรกน่ะค่ะ 

พายุ // : แต่เธอก็ไม่ได้จดทะเบียนสมรสเหมือนแก้วนิ 

นุ่น // : หนูเกลไปขนของมันมาให้หมด 

เรย์ // : ฮือ ฮือ น้องเรย์กลัวค่ะม๊า ๆ 

แก้ว // : โอ๋ ไม่เป้นไรน่ะค่ะ แก้วกับลูกจะไม่อยู่เรือนคนใช้และค่ะ 

โทโมะ // : แต่ว่า 

แก้ว // : ไม่มีแต่ค่ะอย่าให้แก้วกับลูกเป็นตัวถ่วงคุณเลยน่ะค่ะ 

~ เรือนคนใช้ ~

 ~ Keaw Talk ~

 ฉันมาอาศัยเรือนคนใช้กับน้องเรย์ ถึงห้องนี้จะคับแคบแต่ก็อยู่กันพอดีสองแม่ลูก เกลยิ้มอย่างพอใจ ส่วนโทโมะก็ดูมีทีท่าทีว่าจะห่วงฉันกับน้องเรย์เอามาก ๆ เกลเอาชุดคนใช้มาให้ฉันเปลี่ยน พร้อมใช้ฉันไปทำงาน ซึ่งดูท่าจะหนักเอาการ เวลาโทโมะไม่อยู่ น้องเรย์ไปโรงเรียน แต่ยังไงเสียฉันก็จะอดทนเพื่อความสุขของน้องเรย์ วันหนึ่งโทโมะเข้ามาภายในห้องฉัน 

แก้ว // : ว๊าย ทะ โทโมะ 

โทโมะ // : มือแก้วหยาบหมดแล้ว ใครใช้แก้วทำงานบ้าน 

แก้ว // : ไม่มีใครใช้ค่ะแก้วทำเอง

เรย์ // : ไม่ใช่ค่ะป๊า ๆ คุณเกลกับคุณย่านุ่น ใช้ม๊าทำงานทุกวัน 

โทโมะ // : จริงหรอแก้ว 

แก้ว // : เอิ่ม แก้วขึ้นเรือนใหญ่ก่อนน่ะค่ะ มีงานต้องทำ น้องเนย์ค่ะทำการบ้านไปน่ะ 

เรย์ // : ค่ะ ม๊า ๆ 

โทโมะ // : ฉันจะต้องคุยเรื่องนี้กับคุณแม่ให้กระจ่างเสียที