รักนี้..ฉันเลือกเธอ

9.4

เขียนโดย tanopa

วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 22.39 น.

  44 session
  91 วิจารณ์
  63.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2556 23.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) ตอนที่ 24

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ช่วงมื้อเย็นทุกคนต่างสนุกสนานกับปาร์ตี้เล็ก ๆ ของพวกเขา ผู้ชายดื่มเบียร์ ผู้หญิงไวน์ ฟางกับเฟย์ที่เริ่มมึน เขื่อนก็อดแปลกใจที่แก้วยังคงเหมือนเดิมไม่มีอาการแบบสองสาวเลยสักนิด

ฟาง - อ๊อกกก ทำมายยย โลกมันหมุนได้ ฮ่าๆป๊อปหน้าป๊อปมันมีสองหน้าเลย เอิ๊กกกก

เฟย์ - อิอิ พี่ฟาง โลกมันเอียง สงสัยเราฉองงงคนจะเริ่มเมาแล้วตายแล้วกรี๊ดดดด อ๊ายย คัมปายยย

เขื่อน/ป๊อป - อ้าวเฮ้ยยยย ฟาง เฟย์

โทโมะ - ฉันว่าพวกแกพาสองสาวไปนอนก่อนไหมสงสัยงานนี้นั่งต่อไม่ไหวแล้ว

ฟาง - หยุด หยุด เดียวนี้เลยน่ะโทโมะ (ว่าแล้วชี้หน้าไปทางโทโมะแต่เอ๋ทำไมคงละทางที่โทโมะยืนมองอยู่)

ป๊อปปี้ - ฟางๆเจ้าโทโมะอยู่ด้านนี้ตรงๆๆ (ว่าแล้วจับหน้าหันไปทางโทโมะทันที)

ฟาง - เจอแล้วๆ นาย นายหยูดดดดดดพูดเลยน่ะ ฉานไม่ได้เมาฉานยางหวายยอยู่ นั่งได้ยันเช้าเลย คร่อกกกก

ป๊อปปี้ - อ้าวเฮ้ยไหนใครว่าอยู่ยัดเช้าเฮ่ออออออ

เขื่อน - ไม่ต้องพูดเลยเก็บศพสองศพคร๊าบบ เขื่อนน้อยขอแบกเฟย์ไปเก็บก่อนน่ะครับ ป๊อปแกจะไปพร้อมกันเลยไหม 

ป๊อปปี้ - ไปสิรอด้วย

 

"จากนั้นทั้งสองหนุ่มก็พาสองสาวที่ตอนนี้เมาน๊อกเอ้าท์ไปนอนพักผ่อนโดยเร็ว โดยทิ้งให้โทโมะนั่งอยู่กับแก้วเพียงสองคน แก้วนั้นยังคงดื่มไปเลยๆ จนโทโมะเองก็เดินมาจับมือแก้วที่ถือแก้วไวท์เอาไว้ให้เลิกดื่มก็เป็นจังหวะเดียวกันที่อีกสองหนุ่มเดินลงมาพอดี"

โทโมะ - แก้วโมะว่าแก้วพอได้แล้วมั๊งดื่มมากกว่าสองสาวนั้นอีกเดียวก็เมาหรอก โมะเป็นห่วงน่ะครับ

แก้ว - แก้วไม่เป็นไรหรอก แก้วยังไม่เมาแก้วไหวน่ะ

โทโมะ - แก้วไหวๆไม่ใช่แบบฟางน่ะ รายนั้นไหวๆเป็นไงน๊อกเอ้าท์ไปแล้ว

เขื่อน - นั่นสิแก้วพักผ่อนก็ได้น่ะ เดี๋ยวแฮ้งค์เอาได้ พวกเราเป็นห่วง

แก้ว - ป๊อปปี้

ป๊อปปี้ - คะครับว่าไงแก้วเรียกป๊อปมีอะไร (ตกใจที่จู่หญิงสาวเรียกชื่อตนเองที่กำลังง่วนกับการเก็บของที่ไม่ใช่เก็บขยะที่เป็นฝีมือของแฟนสาวของเขาทำไว้)

แก้ว - มานั่งกับพวกเราสิ เก็บไว้พรุ่งนี้ค่อยทำก็ได้ โมะเขื่อน เอาวิสกี้หน่อยไหม

ทั้งสามหนุ่ม - เฮ้ยวิสกี้ ทันกินตอนไหน ????

แก้ว - แก้วกินไวท์แล้วมันเลี่ยนๆน่ะ พอดูเห็นวิสกี้ในตู้เลยเอามาดื่มอ่ะ เอาหน่อยไหม

เขื่อน - กะแก้วไม่เมาเหรอดื่มคนเดียวล่อจะไปครึ่งขวดแล้วน่ะนั้น

ป๊อปปี๊ - คอทำด้วยอะไรครับนั้น เป็นผมน่ะผมเมาไปห้าแก้วแรกแล้วล่ะนั้น (มองด้วยสายตาตกใจ)

โทโมะ - หึหึ คอทองแดงเหรอครับคุณแฟน

แก้ว - แก้ว.....ธรรมดาอ่ะน่ะ ออกงานปล่อยเจอคนเยอะ มีประชุมในแก๊งค์ส่วนใหญ่อยู่เกาหลีแก้วดื่มโชจูน่ะ มันเข้มกว่าพวกนี้เยอะ ดื่มยันสว่างก็ดื่มมาแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าหวังจะได้มอมเหล้าแก้วคนนี้ให้ยาก 

 

"ไม่นานทั้งเขื่อนและป๊อปปี้ขอตัวไปนอนพักผ่อน ตามด้วยโทโมะที่กำลังง่วงเต็มทน แก้วเห็นท่าว่าเขาไม่ยอมไปนอนเพราะเธอแน่ๆ แต่เธอยังมีเรื่องต้องคิดบางอย่าง และที่สำคัญเธอต้องการคิดตามข่าวสารของนายโข่งเพื่อหาความเคลื่อนไหวของคุณลุงของเธอเอง"

แก้ว - โทโมะไปนอนกัน แก้วง่วงแล้ว ฮ้าววว (แก้วจำต้องยอมทำเป็นง่วงเพื่อให้ชายหนุ่มขยับตัว)

โทโมะ - งั้นขึ้นไปพักผ่อนกันครับ (โทโมะก็พาแก้วมาส่งที่หน้าห้องจากนั้นตนเองก็เดินเข้าห้องพักผ่อนตามเขื่อนและป๊อปปี้ไปทันที)

แก้วที่เข้ามาให้ห้องเห็นสภาพเพื่อนสาวก็รู้สึกโล่งอกที่สองสาวหลับสนิทเธอจึงกล้าที่โทรศัพท์ต่อสายถึงปลายทางได้อย่างไร้กังวล

แก้ว - พี่ปีแอร์ค่ะพี่กับพี่เควิลเป็นยังบ้างค่ะ แล้วตกลงได้เรื่องยังค่ะ

ปีแอร์ - พวกผมทำงานได้เรื่องมาบางส่วนแล้วครับ เควิลเองก็ได้ปล่อยข้อมูลไปบางอย่าง ทางนู่นก็เหมือนจะไม่ระแวงอะไรมาก อ๋อที่สำคัญ เหมือนนายเอกติดต่อมาว่าให้นายโข่ง สำรวจทริปของคุณโทโมะน่ะครับเหมือนว่าลูกสาวของฝ่ายนู้นจะถูกตาต้องใจคุณโทโมะเข้า

แก้ว - .....................

ปีแอร์ - คุณหนูครับ จะให้พวกผมตอบเรื่องทริปด้วยไหมครับ เหมือนฝ่ายนู้นจะต้องการเจอคุณโทโมะนั้นให้ได้ อ๋อมีอีกอย่างครับ เหมือนลูกสาวฝ่ายโน้นจะไม่ค่อยชอบที่คุณหนูได้คบหาคุณโทโมะมากๆด้วย ผมว่าคุณหนูคงต้องระวังตัวเรื่องคุณหนูคนนั้นด้วยน่ะครับ แล้วนายใหญ่ทางนู้นเองก็ไม่ได้หรือว่าไม่คิดจะระแวง เบื้องหลังของนายท่านโจชัวร์เท่าไหร่ คุณหนูคิดว่ามันจะมีทางสืบได้อีกไหมครับว่าเรื่องที่คุณหนูอยู่ในแก๊งค์มาเฟีย แล้วจะแตกตื่นทำให้งานของเราพลาดได้ครับ คุณหนูครับ คุณหนูๆๆๆๆๆๆ ครับ คุณหนูจริญญาครับ

แก้ว - หะ ค่ะ พี่ว่าไงน่ะค่ะ แก้วขอโทษ อ๋อ ๆ เรื่องมาเฟียเหรอค่ะ แก้วว่าทิ้งให้มันตายใจก่อนถึงเวลาค่อยแสดงดีกว่า เพราะเรื่องนี้ไม่มีรู้นอกจากคนให้วงการเท่านั้นซึ่งประเทศไทยไม่ได้รับการเปิดรวมเหมือนญี่ปุ่นและจีนนี่ค่ะ ส่วนเรื่องคุณหนูมารีนนั้น ไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่(จริงเหรอ)สะทีเดียว แก้วจัดการยัยนั้นได้อยู่แล้ว(เอาให้กระอักไปข้าง) อีกสองวันแก้วกลับไปแก้วมีงานให้พี่กับพี่เควิลทำแล้วล่ะค่ะ แต่ตอนนี้แก้วมีหุ้นตัวหนึ่งที่แก้วสนใจ หุ้นร้านเครื่องเพชรของมงคงอินเตอร์เจลล์ ซึ่งอยู่ในเครือของสิริมงคลอินเตอร์เพส แก้วต้องการให้พี่เควิลแจ้งขอซื้อหุ้นในชื่อของพี่ให้ได้มากกว่า 60‰ พี่ช่วยจัดการให้ด้วยน่ะค่ะ คิดเป็นเงินได้เท่าไหร่ แจ้งแก้วมาด้วยแล้วกันค่ะ

ปีแอร์ - ได้ครับพรุ่งนี้ผมจะรีบดำเนินการให้อย่างเรียบร้อยครับ สวัสดีครับ

แก้วหลังจากที่วางสาย ก็ยื่นยิ้มด้วยความสนุกที่เริ่มต้นอาจไม่ตามเป้าหมายแต่ก็ค่อยๆกินจากสาขาเล็กค่อยๆกินสาขาใหญ่ เธอวางแผนอย่างแยบยล จากที่เธอคิดว่าเมื่อทวงคืนไม่ได้ก็ทำลาย เป็นเมื่อขอดีๆไม่ได้ ก็กินเอาแบบนี้จนทุกอย่างก็กลับมาในมือเธออีกครั้ง.......เป้าหมายที่เธอคือร้านเครื่องเพชรเล็กๆของลูกสาวคุณลุงของเธอนั้นก็คือมารีน นั้นเอง ที่ดันจะมาแย่งโทโมะไปเธอก็เลยเอาร้านนี้เป็นร้านแรกในเกมงูกินหางของเธอเลยแล้วกัน

 

 

 

 

นางเอกของไรเตอร์เริ่มแผลงฤิทธิ์ มาดูสิว่าเมื่อคุณหนูของแก๊งค์มาเฟียอย่างแก้ว กับ คุณหนูขี้วีน อย่างมารีน

ใครจะอยู่ใครจะไป แล้วโทโมะจะเจอปัญหาแบบไหนบ้าง ติดตามกันต่อไปน่ะค่ะ

สำหรับคืนนี้ นอนหลับฝันดีน่ะค่ะ รักทุกคนน่ะค่ะ จิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ>x,<

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา