รักวุ้นๆของ5 หนุ่มสุดหล่อ

หวาย: ตายยากจินะแกนังแก้ว

แก้ว: หวาย

หวาย: ยังจำฉันได้หรอฉันบอกแกแล้วไงว่าถ้าไม่ยกเลิกงานแต่งจะเจออะไร

แก้ว: งั้นที่ฉันโดนยิงก็

หวาย: ใช่ฉันเองที่เป็นคนยิงแกเองกับมื่อฉัน

.................................................................................................................

หวาย: ทำไมแกไม่ตายไปสักที่นังแก้ว

แก้ว: เธอต้องการอะไร

หวาย: ก็ชีวิตแกไงนังแก้วถ้าไม่มีแกโมะต้องรักฉัน

แก้ว: ถึงฉันตายโมะก็ไม่มีวันรักเธออยู่ดี

หวาย: แกนังแก้วแกตาย / แล้วหวายก็ใช้มือบีบคอของแก้วอย่างหนักดูได้จากที่แก้วเริ่มมีอาการขาดออกซิเจนอย่างหนักและกำลังจะตาย

หวาย: แกต้องตายนังแก้วๆๆๆ

โทโมะ: พอได้แล้วหวายมันมากเกินไปแล้วนะ /ในขณะที่แก้วกำลังจะหดแรงโทโมะก็ได้เข้ามาทำให้หวายไม่ทำอะไรแก้วไปมากกว่านี้โทโมะจึงรีบไปหาแก้วที่เตียง

หวาย: โมะคุณมาได้ไง

โทโมะ: ผมต่างหากต้องถามคุณมาทำไมแล้วกำลังจทำอะไรแก้ว

หวาย: ฉันก็มาเยียมแก้วไง

โทโมะ: แต่ที่ผมเห็นมันไม่เป็นแบบนั้น

หวาย: ฮึ บอกความจิงก็ได้ฉันมาทำอะไรฉันมาทำให้คนที่คุณรักตายไงล่ะ

โทโมะ: เธอมันไม่ใช่คนหวาย

หวาย: ก็คุณไงที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ถ้าคุณไม่แต่งงานเรื่องมันก็ไม่เกิด

โทโมะ: งั้นที่แก้วโดนยิงก็ฝีมือเธอหรอ

หวาย: ใช้ฉันเป็นคนยิงเองและ

เพียะ

หวาย: โมะตบหวายทำไม

โทโมะ: ฉันจะทำเธอมากกว่านี้อีกถ้ายังไม่เลิงยุ้งกับแก้ว

หวาย: ฮือ ๆ โมะรักมัน ฮือ มันดีกว่าฉันตรงใหน

โทโมะ: เค้ามีในสิ่งที่เธอไม่มีหลายอย่างเลยล่ะ

หวาย: จำไว้นะนังแก้วแนไม่มีวันยอมฉันจะกับมา

โทโมะ: ลองดูสิแนจับเธอเข้าคุกแน่หวาย

หวาย: โมะ

โทโมะ: ออกไปซะเถอะ

หวาย: ฮือ ๆ ๆ

...............................................................................................................

มาแล้ว เม้นเยอะนะขอโทษที่เว้นนานพอดีงานเยอะมาก*-*