listen -me- now !! ‘เพื่อน ..กูคิดมากกว่าเพื่อน‘ YAOI

-โฟนโหมด-

“ใครเป็นคนของมึง/พอทไม่ใช่ของมึง” ไอ้พอท/ไอ้ลาว ..เดี๋ยวนี้มึงดื้อกับกูแล้วเหรอวะ ผมบีบแขนมันแน่นแล้วกระชากมันมาจูบซึ่งมันก็ปิดปากแน่นไม่ยอมผมดีๆ นิ้วผมกรีดไปที่กลางหลังของมัน ทันทีที่มันเผลออ้าปากผมก็ส่งลิ้นเข้าไปกวาดน้ำหวานมาลิ้มรสทันที

   ถึงมันจะต่อต้าน แต่ผมก็ไม่ยอม ผมจะไม่ยอมให้มันดื้อกับผมอีกแล้ว ผมปล่อยมันมานาน นานจน..บางทีมันอาจจะมีใจให้คนอื่นที่ไม่ใช่ผม

“อื้อๆ !!” กำปั้นเล็กๆกระหน่ำทุบไปทั่วหน้าอกผม แต่แรงแค่นี้ทำไรผมไม่ได้อยู่แล้ว ยิ่งมันดื้อ จูบยิ้งร้อนแรงขึ้นจนมันอ่อนแรงและโอนเอนไปตามเกมส์ของผม  สายตาผมมองไปที่ไอ้ลาวอย่างผู้ชนะ มันก็ทำหน้าจ๋อยๆแล้วเดินจากไป ..หวังว่ามันคงรู้แล้วนะว่าไอ้พอทน่ะของใครแล้วก็เลิกตามตอแยไอ้พอทซักที

-ซีลโหมด-

  ถึงผมจะไปหาคนใหม่มาดามใจ ก็นะ การที่จะชอบใครคนนึงไม่ใช่เรื่องง่าย สุดท้ายผมก็มาแอบมองมันอยู่ห่างๆเหมือนเคย วันนี้มันมีแข่งว่ายน้ำ ผมมาดูมันอยู่ที่แสตนเชียร์และได้เห็นมันพาคนหน้าหวานคนนั้นมาดูที่นั่งพิเศษ ผมพยายามกลั้นน้ำตาไว้บางทีผมก็หวังสูงไปว่ามันจะให้ผมไปนั่งดูมันแข่งใกล้ๆไม่ต้องมาจองที่เอง มันแข่งได้เหรียญทอง มันฝากพวกกระเป๋าตังค์มือถือไว้ที่ผมแต่เหรียญทองของมัน

.. “กูเอารางวัลไปฝากที่รักกูก่อนนะ เดี๋ยวมา” มันบอกผมอย่างนี้ ผมแอบน้อยใจเล็กน้อยผมทำใจแล้วล่ะ เดี๋ยวผมคงลืมมันเอง(มั้ง)

  ตอนนี้เหมือนมันจะมีเรื่องอยู่ ผมแอบมองอยู่ห่างๆไม่อยากเข้าไปยุ่ง คนชื่อโฟนกระชากคนหน้าหวานของไอ้เลาซ์เข้าไปจูบ ! ผมอยากขอบคุณไอ้หล่อนั่นจริงๆแต่ทำไม่ได้เพราะ...

“ฮึก มึง ..กูควรหยุดใช่มั้ย” ไอ้เลาซ์เดินมากอดผมไว้แน่น ผมไม่เคยเห็นมันท้อแท้แบบนี้ หมดสภาพเลยเพื่อนกู

“เขาไม่รักกู กูควรหยุดรักเขาใช่มั้ยวะ ฮึก ฮือออ” ผมลูบหลังไอ้เลาซ์เบาๆ ผมไม่รู้จะปลอบมันยังไงขนาดตัวเองผมยังไม่รอดเลย ..นั่นสิ กูควรหยุดรักมึงมั้ยเลาซ์

“กูรักพอทมาก พอทเป็นคนน่ารัก นิสัยดี ฮืออ กูเจ็บว่ะ” เออ ! กูก็เจ็บ !! กอดกูแต่มึงพูดถึงใครอยู่วะ !!!

“กูตัดใจดีมั้ยวะไอ้ซีล” ไอ้เลาซ์มองมาที่ตาของผมเพื่อหาคำตอบ ..ถ้ามึงตัดใจได้ มึงจะหันมามองกูได้มั้ยวะ มึงจะมีที่ว่างให้กูใช่มั้ยถ้ามึงไม่มีคนชื่อพอทแล้ว  ถ้ามึงตัดใจได้กูจะพอมีสิทธิ์ใช่มั้ยเลาซ์

“..อือ ตัดใจซะ” ผมตัดสินใจบอกไป ถึงมันจะดูเห็นแก่ตัวไปบ้างแต่บางทีผมกับมันอาจจะไปกันได้ดีก็ได้

“ฮึก ฮือๆ ทำไม่ได้ว่ะมึง กูตัดใจไม่ได้ กูรักพอททท !!” ไอ้เวรรรรรรรรรรรรรรรรรรร มึงจะไม่ตัดใจแต่แรกแล้วมาถามกูให้กูมีหวังทำไม !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

-โฟนโหมด-

  กว่าผมจะลากมันกลับบ้านผมได้นี่แทบจะทุบหัวมันให้สลบแล้วลากเข้าบ้าน !!

“มึงบ้าไปแล้วไอ้โฟน ปล่อยดิวะ มีไรก็คุยกันดีๆดิทำไมชอบใช้กำลัง โว้ยยย อ้ากกกก” แม่งงง เสียงดังจริง ซิ้มข้างบ้านจุดธูปแช่งกูแล้วมั้ง

“เงียบๆไปเลยมึง” ผมสั่ง

“ไม่ๆๆ ปล่อยกู๊”

ปัก !! ผมโยนมันลงเตียงแล้วรีบคร่อมมันไว้ก่อนมันจะวิ่งหนีกลับบ้านอีก - -*

“ถ้ามึงไม่หุบปากกูจะจูบมึงเดี๋ยวนี้แหละ”

“...” ได้ผลทันที ทำไมวะ รังเกียจกูมากรึไง !!? ทีไอ้ลาวมึงยังนั่งเฉยๆให้มันหอมได้เลย แม่งงง มึงทำตัวเองนะ !!

   ผมรวบมือทั้ง2ข้างของมันไว้ที่หัวเตียงด้วยมือข้างเดียว อีกมือของผมล้วงเข้าไปใต้เสื้อนักเรียนตัวบางของมันอย่าหลงใหล ยังไม่ทันที่มันจะโวยวายผมใช้โอกาสนี้ประกบจูบแล้วส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดความหวานที่ต้องการมานาน

   มึงรู้มั้ยว่ากูอดใจนานขนาดไหนไม่แตะต้องมึง ทนอยู่ในคำว่า’เพื่อน’ของมึงทั้งๆที่กูอยากเป็นมากกว่านั้น มึงเองนะที่ปล่อยตัวเกินไป มึงทำให้กูหึงเองนะ มึง..น่ารักเกินไป

“ฮึก อื้อออ” ผมถอนจูบออกมาแล้วจูบซับน้ำตาที่ไหลมาตามแก้มใสของมัน ..อย่าร้องคนดี กูขอโทษ มึงบีบให้กูต้องทำแบบนี้เองนะ

“ไม่ร้องนะครับ” ผมพูดด้วยเสียงที่นุ่มนวลแล้วจูบปากแสนหวานของมันอีกครั้ง จูบแผ่วๆที่ไม่มีการล้วงล้ำใดๆ ในระหว่างที่มันเผลอผมก็ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อมันออก

   จูบของผมเลื่อนลงมาทั่วซอกคอหอมและลามไปทั่วร่างกายขาวเนียน ตอนนี้ผมปล่อยมือมันให้เป็นอิสระแล้ว มันเกาะไหล่ผมแน่น มันคงสับสนอยู่แต่ก็ดีกว่ามันโวยวายแหละน่า

“อ๊ะ” มันสะดุ้งเมื่อผมใช้ลิ้นเปียกชื้นชิมอยู่ที่ยอดอกแสนสวยของมันที่กำลังชูชันด้วยแรงอารมณ์ รูปร่างอ่อนช้อยและบอบบางกำลังบิดเร้าด้วยความเสียวอยู่ใต้ร่างของมันในขณะที่ผมชิมไปทั่วกายอันยั่วเย้า

“มะ ไม่ อืมม โฟนนน อา” มันเริ่มจะโวยวายขณะที่ผมกำลังจะถอดกางเกงของมันออก ผมโยนกางเกงทั้งของผมและของมันทิ้งไว้ข้างๆเตียงแล้วหันมาสนใจร่างตรงหน้าต่อ

“ไม่กลัวนะ”    ผมกระซิบพลางขบใบหูนิ่มด้วยความสนุกขณะที่มือของผมกำลังลูบไปที่แกนกายที่กำลังตื่นของมัน

“อะ อื้ออ อ๊า เสียว อ๊ะ” ผมยิ้มกับความน่ารักของคนตรงหน้า นิ้วของผมค่อยๆสัมผัสน้องชายมันแล้วขยับขึ้นลงช้าก่อนเพิ่มจังหวะมาเร็วขึ้นเรื่อยๆ

“อ๊ะ โฟนนนน อื้มมม” ผมประกบจูบมันอีกครั้ง จูบเริ่มเร่าร้อนตามอารมณ์ของเราทั้งคู่มือของผมอีกข้างลูบไปทั่วรางกายอันน่าสัมผัสนี้ขณะที่มือของมันก็สะเปะสะปะไปทั่วหลังของผมเหมือนกัน

“จะ จะไปแล้ว โฟนน อ๊าาาา”  น้ำขาวขุ่นเปรอะเต็มน้องท้องผมและต้นขาของมัน ผมก้มลงจูบซับน้ำที่โคนขาขาวพลางๆขบเม้มให้เกิดรอยสีกุหลาบไปด้วย

“อึก โฟนน” เสียงมันเริ่มกระเซ่าอีกครั้ง

“หึ ความรู้สึกไวดีนะ” ผมปาดน้ำที่เปรอะเต็มหน้าท้องผมทั่วนิ้วแล้วค่อยๆสอดเข้าช่องทางของมันช้าๆ

“มะ ไม่โฟน”

“อย่าเกร็งสิ” ผมสั่งก่อนจะสอดนิ้วแรกเข้าไปจนมิดพอมันเหมือนเริ่มไม่เกร็งผมก็ค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกให้มันชิน

“อ๊ะ โฟนนน” แหนะ พอเริ่มชินก็ยั่วกูเลยนะมึง กูเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ

“เดี๋ยวก็ลุกไม่ขึ้นหรอกมึงยั่วขนาดนี้” ผมบอกมัน น้องชายผมปวดหนึบต้องการที่จะปลดปล่อย ผมเอานิ้วของผมออกก่อนจะดันแกนกายผมเข้าไปแทน

“อ๊ะ โฟน เอาออกไป ฮึก เจ็บ..”  ผมเช็ดน้ำตาให้มันเบาๆทั้งๆที่ผมกำลังดันน้องชายเข้าไปในตัวมันให้ลึกที่สุด

“อย่าเกร็งนะครับ พอท” ผมประกบจูบมันอีกครั้งเพื่อให้มันผ่อนคลาย มันกอดผมไว้แน่นตัวสั่นเหมือนลูกนก ..ทำไมมึงน่ารักอย่างนี้นะ เดี๋ยวกูอดใจไม่ไหวแล้วเผลอรุนแรงขึ้นมาแล้วมึงจะรู้สึก !!

  ผมขยับสะโพกช้าๆและเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ เล็บมันจิกเข้าที่หลังของผมเจ็บนิดๆแต่ผมไม่สนเพราะมันคงเจ็บกว่าผมหลายเท่า ผมก้มไซร้ไปทั่วคอขาวที่เริ่มมีเหงื่อซึมออกมา กลิ่นกายหอมของมันทำให้ผมอารมณ์ขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ ผมกระแทกสะโพกเข้าที่จุดกระสันของมันแรงๆจนเสียงครางมันดังไปทั่วห้อง

“อา โฟน อ๊าาาา จะ มะ ไม่ไหวแล้ว อืมม”

“ไปพร้อมกันนะ” ผมยกขามันขึ้นข้างนึงแล้วกระแทกย้ำๆลึกๆเข้าไป มันตอดรัดผมแน่นก่อนจะกระตุกปล่อยน้ำขาวออกมาอีกรอบ

“อ๊าาาา”

“อืมมม”   ผมปล่อยน้ำเข้าตัวมันจนล้นออกมาตามโคนขา ผมถอนตัวออกมาพร้อมกับเลือดของมัน ผมมองอย่างรู้สึกผิด ผมโน้มหน้าไปหามันที่นอนหอบอยู่ ..เห็นแบบนี้แล้วอยากจัดอีกซักรอบ หยุดยั่วกูซักที !!!

“มึงเป็นของกูนะ .จำไว้”