be too late มารักเธอในวันที่สายไป

 " แม่จะให้แก้วไปหมั้นกับพี่ป๊อปงั้นหรอ แก้วไม่หมั้้น " แก้วทะเลาะกับผู้เป็นพ่อและแม่

 

 

" แกไม่มีสิทธิมาตัดสินใจแทนฉัน " พ่อของแก้วพูดกับแก้วด้วยสายตาโมโหและโกรธมาก

 

 

" แก้วไม่ได้รักพี่ป๊อป แก้วรักพี่โทโมะ " แก้วเถียงกับพ่อของตนทำให้พ่อของตนตบแก้ว

 

 

เพยี๊ยะ

 

 

" แกจะแต่งงานกับใครไม่ได้นอกจากคุณ ภานุ "

 

 

" ไม่มีทางที่จะมีวันนั้นแน่ค่ะ คุณพ่อ ฟางเขารัก พี่ป๊อป แก้วไม่อยากได้ชื่อว่าแย่งผัวน้อง " แก้วยืน

 

ต่อร้องต่อเถียงกับผู้เป็นพ่อ ก่อนจะวิ่งร้องไห้ขึ้นห้องโดยเคียกันไม่จบ

 

 

" นังแจ๋ว ไปเรียกนังฟางมาพบ ฉันต้องเคียกับมัน " พ่อของฟางแก้วและเฟย์สั่งคนใช้ที่ชื่อแจ๋วไป

 

เรียกฟางมาพบ

 

 

" คิกๆๆๆ เสียงพี่ธามไท นี่เพราะจริง เลย มีอะไรอีกมั้ยที่ลืมบอก มีอะไรอีกมะ... " ติ๊ด ร่างเล็กปิดเสียง

 

โทรศัพท์เมื่อได้ยินเสียงคนเคาะประตู

 

 

" ก๊อก ๆ ๆ คุณหนูค่ะ "

 

 

" ค่ะพี่แจ๋วหรอค่ะ " ร่างเล็กขานตอบรับ

 

 

" ค่ะ พี่แจ๋วเองค่ะ คุณหนูค่ะคุณท่านเรียกให้ไปพบค่ะ "

 

 

" ค๊า พี่แจ๋วเดี๋ยวจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ "

 

 

---

 

 

" คุณท่านค่ะ คุณหนูมาแล้วค่ะ " คนใช้บอกผู้เป็นพ่อของฟางแก้วและเฟย์

 

 

" เรียกให้เข้ามาเลย " เสียงพ่อ

 

 

" เชิญค่ะคุณหนู "เสียงคนใช้

 

 

" ค่ะ " ร่างเล็กยิ้มบานมานั่งที่ห้องส่วนตัวของผู้เป็นพ่อ

 

 

" แกรักคุณภานุใช่มั้ย " เสียงผู้เป็นพ่อพูดออกมาโดยหลับตาระหว่างพูด

 

 

" เอ่อ ค่ะ " ร่างเล็กพูดสั่นๆเมื่อเขารู้ว่า เวลาคุณพ่อโมโหจะพูดลักษณะอย่างไร

 

 

" งั้นแก่เลิกรักเขาได้เลย เพราะฉันจะไม่ให้แกแต่งงานกับคุณภานุเด็ดขาด คงเข้าใจ งั้นก็ออกไปได้

 

แล้ว "

 

 

" ค่ะ ได้ค่ะ " ร่างเล็กฟังจบก็รีบลุกขึ้นวิ่งออกจากห้องไปนั่งที่เก้าอี้หน้าบ้าน [ไรเตอร์ - ห้องคุณพ่อ

 

ของฟางมีผีรึป่าวเนี่ย ใครเข้าก็วิ่งออกๆ อุ๊ยลืม เสียบรรยากาศหมดเลย]

 

 

" ฮึกฮือ ๆ คุณพ่อไม่เคยรักฟางเลย  ตอนที่พี่แก้วเกิดธุรกิจของพ่อพุ่งขึ้นร่ำรวย แต่พอฟางเกิดธุรกิจ

 

ของพ่อก็ตกต่ำ แล้วเฟย์ก็เกิดทำให้ธุรกิจของพ่อดีอีกครั้ง พอวันเกิด พี่แก้กับเฟย์ คุณพ่อให้กล่องของ

 

ขวัญชิ้นใหญ่ แต่พอฟางคุณพ่อให้ตุ๊กตัวเล็กๆที่ไม่ได้ห่ออย่างสวยงาม คำอวยพรก็ไม่มีในของขวัญ

 

คุณพ่อไม่เคยรักฟางเลย ฮึก ฮือ คุณพ่อไม่รักฟาง ฮึก ฮือ " ร่าเล็กนั่งร้องไห้บนโต๊ะหน้าบ้าน แต่แล้ว

 

ก็มีเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วย

 

 

" น้องฟางเป็นอะไรครับ " โทโมะนั้นเองที่มาหาฟาง

 

 

" พี่โทโมะ ฮึก ฮือ " ร่างเล็กวิ่งกระโดดกอดโทโมะผู้ที่เป็นพี่ชายที่ดีที่สุดของฟางเช่นเดียวกับแก้วที่

 

เป็นพี่สาวที่ดีที่สุดของฟาง อ่ะ ๆ ๆ แก้วแอบมองฟางที่กำลังกอดโทโมะอยู่ แล้วพ่อฟางก็กำลังมอง

 

ฟางที่ฟางกอดกับโทโมะเช่นเดียวกัน

 

 

ด้านแก้ว

 

 

" ฟาง ฟางทำให้พี่เปลี่ยนใจทำไม แต่เมื่อฟางกับโทโมะเหมาสมกันพี่กับพี่ป๊อปก็คงเหมาะกันสินะ "

 

แก้วผู้เป็นพี่สาวมองน้องสาวกอดกับคนที่ตัวเองรักโดยมีน้ำตาไหลอยุ่ตลอด

 

 

ด้านพ่อของเฟย์ฟางแก้ว

 

 

" หึหึ แกกับไอ้โมะก็เหมาะสมกันดีนี่หน่า ถ้าฉันให้แกแต่งงานกับไอ้โมะก็คงจะดี " พ่อของเขาเกียด

 

ฟางเกียดโทโมะ แล้วฟางกำลังกอดกับโทโมะ พ่อของเฟย์ฟางแก้วจึงคิดที่จะให้โทโมะกับฟาง

 

แต่งงานกันแล้วสั่งให้ออกไปจากชีวิต

 

 

ด้านฟางโทโมะ

 

 

" ฟางเป็นอะไร " โทโมะจับไหล่ของฟางแล้วสบตาฟาง

 

 

" พี่โมะ พ่อไม่เคยรักฟางเลย ไม่มีใครรักฟางแล้วอ่ะ ฮือ " ร่างเล็กพูดเพ้อโดยลืมว่ามีแก้วกับเฟย์ที่ยังรัก

 

 

" อย่าคิดไปเองสิฟาง พี่ยังรักฟางอยู่นะ " โทโมะพูดแล้วกอดฟางด้วยความอบอุ่น แต่แก้วดันเปิด

 

หน้าต่างเพื่อที่จะฟังว่าสองคนนั้นคุยอะไร แต่พลันได้ยินว่า พี่ยังรักฟางนะ

 

 

" ตึง " เสียงปิดหน้าต่างด้วยความโมโหจาหชั้นบน

 

 

ฟางกับโทโมะเงยหน้าขึ้นมองหน้าต่างใบนั้นอย่างสะดุ้งพลางจับไม้จับมือกันอย่างไม่ได้ตั้งตัว

 

 

ด้านแก้ว

 

 

" ทำไม ทำไมฟางต้องแย่งของที่พี่รักด้วย ฮึก อือ " แก้วใจนั่งพิงเตียงและร้องไห้อย่างหนัก

 

ในสุดท้ายเขาก็เดินไปหาพ่อของเขา และตกลงงานหมั้นระหว่างเขากับป๊อปปี้อย่างดี(เสีย)ใจ

 

 

---

 

อ่ะ อ่ะ อ่ะ ใครอ่านแล้วซึ้งบ้าง ใครอ่านแล้วสนุกบ้าง ช่วยเม้นให้เค้าที ซึ้งอ่ะป่าวตอนนี้

 

อยา่าลืมติดตามต่อไปนะ