Love me now รักฉันซะนี่คือคำสั่ง

10.0

เขียนโดย horrible

วันที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.29 น.

  3 chapter
  12 วิจารณ์
  8,467 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน พ.ศ. 2556 15.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    

           ปัง!

 

 

  เสียงปิดประตูดังขึ้น     หญิงสาวโยนกระเป๋าเดินทางไปข้างๆ แล้วเดินตรงไปที่เตียงนอนนุ่มๆพร้อมทิ้งน้ำหนักตัว

 

ลงบนเตียง   หญิงสาวหลับตาลงเพราะเหนื่อยจากการเดินทาง

 

 

            ก๊อก    ก๊อก     ก๊อก

 

 "คุณหนูแพรคะ   คุณท่านเรียกพบค่ะ" 

 

 

 "ค่ะ  เดี๋ยวแพรลงไป"

 

       หญิงสาวหลับตาพูดตอบกลับ   และลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้า ล้างตา ให้ตัวเองดูสดใสมากกว่านี้

 

 

 

 

 

 

           

 

              ห้องรับแขก

 

         แขกคนสำคัญที่เจ้าของบ้านศิริมงคลสกุลได้เชิญมาที่บ้าน  ตอนนี้แขกทั้งสองคนได้มาตามคำที่เชิญไว้แล้ว

 

สมาชิกของคนทั้งครอบครัวได้ออกมาต้อนรับอย่างดี  

 

 

"สวัสดีครับคุณอา  คุณน้า" เสียงทุ้มต่ำเอยสวัสดีทักทายเจ้าของบ้านและภรรยาของเขา

 

"สวัสดีจ๊ะนที   ไม่เจอกันตั้งนานหล่อขึ้นเยอะเลยนะจ๊ะ"

 

"ขอบคุณครับ"

 

"นทีค่ะ" เสียงมักจะมาก่อนตัวเสมอสำหรับสาวมั่นคนนี้

 

"พี่นที"เสียงหวานใสเอยทักขึ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มที่คุ้นเคย

 

"คุณมาที่นี้ได้ไงค่ะ  หรือว่าคิดถึงพลอย"

 

"ปล่าวครับ   ผมมาเรื่องธุรกิจนิดหน่อย"

 

"แล้วพี่นทีไม่คิดถึงเพชรบ้างเหรอค่ะ"จบประโยคคำถามชายหนุ่มไม่ตอบได้แต่ยิ้มแบบไม่เต็มกลับให้สาวหน้า

 

หวาน

 

"ผมได้ข่าวว่าวันนี้ลูกสาวอีกคนของคุณกลับมาจากอเมริกาเหรอครับ"พ่อของนทีเอยถามขึ้นทำเอาสามแม่ลูกทำ

 

หน้าตาเบื่อโลกใบนี้อย่างเห็นได้ชัด

 

"อ๋อใช่ครับ แล้วนี่ยัยแพรลงมารึยังล่ะ"ประโยคแรกตอบกลับพ่อของนทีประโยคหลังถามคนใช้ที่ไปตามแพรพิมาศ

 

"นั่นไงค่ะลงมาพอดี"คนใช้ชี้นิ้วไปทางบันไดที่หญิงสาวได้เดินลงมา  ทุกคนต่างจ้องไปที่หญิงสาวโดยเฉพาะนที

 

ชายหนุ่มจ้องไปที่หญิงสาวร่างบาง  ผิวขาวเนียน  มีรูปร่างสูง   ผมยาวถึงหัวไหล่  และหน้าตาดูสวยเข้ากับบุคคลิก

 

ของเธอได้เป็นอย่างดี 

 

"นี่แพรพิมาศ ลูกสาวอีกคนของผม"พ่อเธอกล่าวแนะนำเธอให้แขกทั้งสองได้รู้จัก

 

"ตังจริงสวยกว่าในรูปอีกนะครับ"คำชมออกมาจากปากของคนที่ดูอายุสูงวัย

 

"ขอบคุณค่ะ"

 

"และนี่คุณนิรัตน์ และลูกชายของเขา นที"

 

"สวัสดีค่ะ"

 

"พ่อเรียกแพรมามีอะไรรึเปล่าค่ะ"หญิงสาวถามผู้เป็นพ่อที่เรียกเธอมาอย่างสงสัย

 

"พ่ออยากให้ลูกรู้จักนทีไว้"พ่อของเธอเริ่มตอบในสิ่งที่เขาคิด

 

"ทำไมค่ะ"

 

"เพราะพ่ออยากให้ลูกกับนทีแต่งงานกัน"

 

"........"ไร้เสียงโต้กลับ  หญิงสาวกำลังช็อคกับคำพูดของพ่อเธอ ไม่นานหญิงสาวรวมสติของตัวเองตอบกลับ

 

"ที่แพรกลับมาไม่ได้มาเพื่อแต่งงานนะค่ะ"เสียงเบาเหมือนกระซิบไม่ให้อีกฝ่ายได้ยิน

 

"ใช่ค่ะ ยัยแพรจะแต่งงานกับนทีไม่ได้  คุณก็รู้ไม่ใช่เหรอว่านทีรักอยู่กับลูกของฉัน"

 

"แล้วยังไงล่ะ ก็ในเมื่อเจ้าตัวอยากจะแต่งงานกับยัยแพร ผมก็ห้ามอะไรไม่ได้"

 

"จริงเหรอค่ะ พี่นที"

 

"ใช่ พี่จะแต่งงานกับแพรพิมาศ"

 

"ได้ยังไง  นายยังไม่รู้ฉันเลยอยู่ๆจะมาแต่งงานกันได้ยังไง"

 

"ได้สิ ถ้าเธอตอบตกลง"ชายหนุ่มตอบกลับหญิงสาวพร้อมสงสายตาเจ้าเล่ห์

 

"แล้วมันธุรกิจอะไรของคุณค่ะนที  ทำไมถึงมีการแต่งงานอะไรนี่ด้วย"เสียงแหลมๆของสาวมั่นถามขึ้น

 

"เพราะพ่อคุณกับพ่อผมอยากให้ผมกับลูกสาวของพ่อคุณแต่งงานกันเพื่อเป็นประโยคกับธุรกิจที่กำลังจะเปิดขึ้น"

 

"แล้วทำไมต้องเป็นยัยแพรด้วยล่ะ"

 

"เพราะแพรพิมาศเรียนจบเรื่องนี้โดยตรงยังไงล่ะ"

 

"ผมกับลูกชายต้องของตัวกลับก่อนนะครับ พอดีมีธุระต่อ"

 

"ขอบคุณมากครับที่มาวันที่"จบประโยคขอบคุณสองพ่อลูกได้ขึ้นรถเบนซ์หรูคับออกจากบ้านหลังนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา