ฉุดหัวใจ...นายซุป'ตาร์ (My sup'tar)

8.9

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 19.35 น.

  25 ตอน
  519 วิจารณ์
  49.04K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) ไข่เน่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 13 ไข่เน่า
ที่อาร์เอส ตอนนี้ทั้งห้าหนุ่มาที่อาร์เอสเพราะจะมาเอารถที่จอดไว้ก่อนไปเชียงใหม่เพื่อกลับบ้านตัวเองกัน
“โทโมะ มีตติ้งที่จะจัดอ่ะ แฟนคลับเขาพร้อมกันแล้วนะ”แฟนคลับคนนึงพูด
“อ๋อครับ”โทโมะตอบ
“งั้นเจอกัน อีก 3 วันข้างหน้านะ ที่ร้านฝบไม้ร่าเริง”
“ครับ”โทโมะตอบ
“กลับบ้านก่อนนะครับ เจอกันวันอาทิตย์นี้นะครับ”โทดมะพูดแล้วเดินไป
แก้วก็เอาของมาวางไว้ที่รถ พอวางเสร็จก็กำลังจะกลับบ้าน
“ฉันไปส่ง”โทโมะพูด
“ไม่ต้องหรอก ฉันกะว่าจะแวะกาของกินแถวนี้ก่อนอ่ะ”แก้วพูด
“เธอจะกินอไร ?”โทโมะถาม
“อยากกินเค้กอ่ะ”แก้วพูด
“ฉันรู้จักร้านเค้กอยู่ร้านนึง เดี๋ยวไปส่ง”โทโมะพูด
“ไม่อาเกรงใจ”แก้วตอบ
“หักเงินเดือน”โทโมะขู่
“ก็ได้ๆ”แก้วพูดพร้อมกับเดินขึ้นรถโทโมะไป

ร้านเค้กแห่งหนึ่ง
“ขอบใจนะ”แก้วพูดพร้อมกับลงจากรถไป
“อืม”โทโมะพูด
สักพักก็ขับรถออกไป
“นี้เธอ”
“ฉันหรอ ?”แก้วถามพร้อมชี้มาที่ตัวเอง
“ใช่ เธอนั้นแหละ”
“มีอะไรหรือป่าว ?”แก้วถาม
“เธอคือผู้ติดตามโทโมะใช่มั้ย ?”แฟนคลับคนนึงถาม
“อืม”แก้วตอบ
“ดีเลย กำลังหาตัวอยู่พอดี”แฟนคลับคนนึงพูดขึ้น
“หมั่นไส้มานานแล้ว”แฟนคลับอีกสองคนพูดขึ้นพร้อมกับลากแก้วไปอีกทางด้านนึง

ซอยตัน
“พวกเธอจะทำอะไร ?”แก้วถาม
“ทำอย่างนี้ไง”แฟนคลับคนแรกพูดพร้อมกับปาไข่เน่าใส่ตัวแก้ว
แล้วราดด้วยน้ำเย็น ก่อนจะตบซ้ายตบขวา
“พอแล้ว วันหลังมันไม่หยุดแค่นี้แน่”แฟนคลับคนที่สองพูดแล้วเดินไป

แก้วตอนนี้สภาพไม่ต่างจากลูกหมาตกถึงไข่เน่าทั้งตัวมีแต่กลิ่นเหม็นเดินไปทางไหนก็มีแต่คนรักเกียจ
เพราะกลิ่นไข่เน่ามันแรงมาก จะขึ้นรถเมล์ก็ไม่ได้ คนยิ่งแน่นๆอยู่มีหวังเหม้นตายเลย
จะขึ้นแท็กซี่ก็ลำบากเพราะมันมีแอร์คนขับคงไม่อยากหึ้นหรอก ตอนนี้เธอยืนอยู่เพียงลำพัง
“สงสัยต้องเดินกลับบ้านแล้วเรา เค้กก็ไม่ได้กิน ได้กินแต่ไข่เน่า”แก้วพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย
แก้วเดินต่อไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก บ้านเธอไกลจากอาร์เอสมากมาย เดินทั้งคืนก็คงไม่ถึงหรอก
“เดินมาตั้งานแล้ว ยังไม่ถึงไหนเล”แก้วพูดกับตัวเอง
เธอดินมาได้ 30 นาทีแล้ว แต่ก็ห่างจากร้านเค้กที่ใกล้ๆตึกอาร์เอสได้ไม่เท่าไหร่
ผ่นไป 20 นาที
“ถึงสักที หน้าปากซอย”แก้วพูดพร้อมกับมองป้ายซอย
‘ลาดพร้าว 15’
“แล้วจะไปทางไหนดีล่ะเนี้ย ?”แก้วพูด
“พี่ค่ะ พระรามสองต้องไปทางไหนค่ะ ?”แก้วถามวินมอ’ไซด์
“ไม่ทราบครับ”ชายคนหนึ่งตอบพร้อมปิดจมูก

ปรื้นๆ
“แก้ว”ดูเหมือนจะมีโชคเข้าข้างเธอ คนคนนั้นเรียกพร้อมกับจอดรถอยู่ข้างๆเธอ

Next Chapter :
“ขอบใจมากนะที่เลี้ยงเค้ก แถมยังจ่ายเค้กที่สั่งกลับบ้านให้อีก”แก้วพูด
“ไม่เป็นไร ฉันหักจากเงินเดือนเธอแล้วกัน”โทโมะพูด
“ง่า งั้นฉันจ่ายให้นายตอนนี้เลยดีกว่า ไม่อยากโดนหักเงินเดือน”แก้วพูด


 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา