Back Togeter

8.7

เขียนโดย katem

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 15.30 น.

  59 ตอน
  628 วิจารณ์
  101.45K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

34)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

-------------------------------------------------------

ในเมื่อไม่มีอะไรจะเสีย ขอทำให้ตัวเล็กอารมณ์ดีหน่อยแล้วกัน อย่างน้อยจะได้หายโกรธผม รู้ว่าตัวเล็กคิดถึงเพื่อนๆ งั้นพาไปเจอมันซะเลย อีกอย่างผมจะได้มีข้ออ้างไปหาตัวเล็กด้วย เฮียซ้อ โทโมะขอโทษ แต่รับรองเรื่องนี้ไม่มีใครรู้แน่ๆ ครับ รวมถึงเฮียแลซ้อด้วย หยิบไอโฟนคู่ใจ กดหาเบอร์เพื่อนรักที่นัดเจอกันวันนี้

“ป๊อป แกอยู่ไหนแล้ว”

“โทโมะ ฟางเองตอนนี้ ฟางกับป๊อปกำลังซื้อของไปทำอะไรกินกัน คนอื่นยังไม่ถึงเหรอ”

“ยังฟาง ซื้อมาเยอะรึป่าว”

“อืม กินกันตั้ง 6 คนนี่ โทโมะจะฝากซื้ออะไรรึป่าว”

“ป่าว แค่จะบอกว่าไม่ต้องซื้อมา จะพาออกไปข้างนอก”

“หา ทำไมเพิ่งบอก ฟางซื้อเกือบเสร็จแล้วด้วย” คนสวยเซ็งคะ เสียเงินไปเกือบพันผีดิบบอกจะพาไปข้างนอกแล้วของพวกนี้หล่ะใครจะกิน ว่าแล้วฟ้องหมีพูร์ดีกว่า

“ไอ้ผีดิบ ไอ้บ้าแล้วของพวกนี้หล่ะ ข้าจ่ายตังค์แล้วโวย จะพาไปไหนไม่ไปทั้งนั้น เสียดายตังค์” ไอ้เพื่อนเวร ได้ยินแฟนสาวฟ้อง อยากจะเตะให้ตาย ทำไมเพิ่งบอกครับคุณเพื่อน

“จะพาไปรู้จักตัวเล็ก”

“หาอะไรนะ จริงเหรอแกหมายถึงพวกเราทั้งหมดใช้ไหม”

“เออ ห้ามช้า” ตอบกลับแค่นั้นกดวางสาย เอาวะในเมื่อไปเองแล้วตัวเล็กโกรธก็ต้องพึ่งพวกแกนี่แหละ ยิ่งมีสองสาวยิ่งดีใหญ่ อย่างน้อยตัวเล็กก็มีเรื่องให้ดีใจ เฮียกับซ้อจะโกรธก็ช่าง ขอแค่ตัวเล็กหายโกรธผมก็พอ

--------------------------------------------------------------------------

“ฟางครับ ผีดิบจะพาไปรู้จักแฟนมันวันนี้ ฟางอยากรู้จักอยู่รึป่าว” ถามสาวหน้าหวานที่ยืนเลือกของสดอยู่ด้านข้าง อยากรู้เหมือนกันว่ายังจะสนใจแฟนของผีดิบอยู่ไหม

“จริงเหรอป๊อป ไปสิงั้นรีบไปเลยของพวกนี้เดี๋ยวไปแช่ตู้เย็นบ้านโทโมะแล้วกัน เร็วสิป๊อป เดี๋ยวฟางโทรบอกยัยเฟย์กับคนอื่นๆ ก่อน” ได้เจอกันสักทีนะ คู่แข่งแก้วใจ

อ้าวซะงั้นแฟนผม ทิ้งกันเลยเดินตัวปลิวไปโน่น แล้วของพวกนี้หล่ะที่รัก ไม่รอกันเลยอยากรู้จะไปยังไงในเมื่อกุญแจรถอยู่ที่ผม

“ฟาง .... ฟางครับ รอก่อน” กึ่งวิ่งกึ่งเดินตามหลังแฟนสาว ของก็หนัก เยอะก็เยอะไม่รู้ตื่นเต้นอะไรนักหนาแค่เจอแฟนไอ้ผีดิบแค่นี้

--------------------------------------------------------------------------

“โทโมะ น้องเขื่อนมาแล้ว อ่าวแล้วแกมาทำอะไรอยู่ตรงนี้หล่ะ” จอดรถหน้าบ้านก็ตะโกนร้องลั่น แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเปิดประตูเข้ามาก็ต้องเจอเจ้าเพื่อตัวแสบยืนพิงรถคู่ใจรออยู่

“แกช้า แล้วเฟย์หล่ะ”

“อะไรวะ นัด 9 โมง ช้าตรงไหน ส่วนเฟย์เหรอนู่นไง” ชี้ไปที่แฟนสาวที่กำลังคุยโทรศัพท์อย่างเมามันตั้งแต่บนรถ เร่งอยู่ได้ยัยหัวหอม ไม่รู้รีบอะไร บอกอย่างเดียววันนี้มีเรื่องตื่นเต้น เจอไอ้ผีดิบเนี๊ยะนะตื่นเต้น

“โทโมะ ไปยังเฟย์นัดพี่ฟางแล้วให้รอหน้าปากซอย ส่วนเคนตะกับจงเบตอนนี้กำลังจะถึงคงจะรอหน้าปากซอยเหมือนกัน”

“ครบแล้ว งั้นไป เขื่อนถอยรถด้วยจะเอารถออก”

“เห้ยอะไรวะ เพิ่งมาถึงนะครับ”

มีใครจะอธิบายให้เขื่อนน้อยเข้าใจไหมว่าแฟนผมกับเพื่อนผมรีบอะไรกัน งงนะครับ น่านคุณแฟนตัวดีโดดขึ้นรถได้ก็ตะโกนเรียกลั่น โอ๊ยปัญหาเต็มหัวแล้วครับ

“เฟย์ จะไปไหนแล้วทำไมทุกคนไม่เข้ามาหล่ะ วันนี้เราจะทำอะไรกินกันบ้านมันไม่ใช่เหรอ”

“เอาน่าสิบโทเคโระ วันนี้ผีดิบจะพาไปรู้จักตัวเล็กของผีดิบไง”

“หาจริงเหรอ โห่ที่รักไม่บอกแต่แรกรู้งี้ไม่ดับเครื่องหรอกแล้วดูมันดิ ขับรถจะรีบไปไหน”

“ตามให้ทันนะเขื่อนเร็ว”

“คร๊าพ ที่รัก”

-------------------------------------------------------

รถหรู 3 คันขับตามรถคันใหญ่สีดำตรงหน้า ตั้งแต่หน้าหมู่บ้าน และไม่มีวี่แววว่าจะถึง ความเร็วไม่ต่ำกว่า100 แน่ๆ ในเมื่อรถสีดำคันหน้าขับเร็วขนาดนั้น แต่ไม่ใช่เรื่องแปลกลองถ้าเจ้าของรถอารมณ์ร้อน แค่นี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือถนนที่ขับอยู่ใจกลางกรุงเทพเมืองฟ้า ขับเร็วขนาดนี้ไม่เจอพี่ตำรวจให้รู้ไป แล้วที่ว่าจะพามาคือพารากอล โธ่พ่อคุณบอกซะตั้งแต่ที่แรกก็ไม่อัดตามแกหรอกผีดิบ

“พามาพารากอลเนี๊ยะนะ” เสียงสาวแก้มปุ๋มเอ่ยทันทีที่ขาแตะพื้น ก็แน่แหละสถานที่แห่งนี้เธอเดินประจำ

“นั่นสิไอ้ผีดิบแฟนแกอยู่ตรงนี้รึไงวะ แล้วพวกเรามากันครบขนาดนี้ห้างเข้าไม่แตกเหรอ โห่ไม่บอกก่อนจะได้เอาหมวกมา” เสียงเคนตะบ่น มองซ้ายมองขวาเริ่มสังเกตเห็นคนรอบข้างให้ความสนใจ แน่แหละเคโอติคกับเฟย์ฟางนะ แล้วมากันครบทีมขนาดนี้ ห้างแตกแน่ครับ

“เออหว่ะ เอาไงดีวะ เร็วดิไอ้โมะแฟนแกอยู่ไหน เดี๋ยวไม่ได้ไปดีแน่ๆ เริ่มมีคนจำได้แล้ว ฟางครับเดินข้างๆ   ป๊อปนะ เดี๋ยวป๊อปบังให้ครับ”

“เออ ตามมา” หนุ่มหล่อเดินหน้านิ่งเข้าไปด้านใน แต่ก็ยังดีที่เข้าเลือกใช้ลิฟท์ขนของ ทำให้หลบสายตาคนได้ดีทีเดียว แต่ที่แปลกคือพนักงานไม่แปลกใจเลยว่าทำไมศิลปินดังถึงมากันครบเซ็ตขนาดนี้ คงเป็นเพราะนายใหญ่สั่งการไว้แน่ๆ ว่าจะมีการซ้อมที่นี่ งั้นตัวเล็กของเค้าก็อยู่ที่นี่จริงๆ

ลิฟท์เคลื่อนตัวมายังสถานที่จัดงาน  ทีมงานเห็นเจ้าของคอนเสริต์มาก็รีบเชื้อเชิญให้เข้าไปด้านใน หลงผิดคิดว่าเฮียสั่งให้มาบล็อคพื้นที่การแสดง แต่หารู้ไม่พวกเค้าถือวิสาสะมาเอง กำหนดการที่แท้จริงคือพรุ่งนี้ต่างหาก เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ต้องพบกับเวทีขนาดมหึมา สร้างความตื่นเต้นให้ไม่น้อย  แสงสีเสียงเริ่งเช็ตกันบ้างแล้ว จอโปรเจคเตอร์ขนาดยักษ์ ถูกแขวนขึ้นทั้ง 2 ด้าน นี่ยังไม่รวมโปรเจคเตอร์ขนาดใหญ่ที่ถูกขึงกลางเวทีเป็นแบล็คอยู่ด้านหลังอีก นี่ขนาดยังไม่สมบูรณ์ยังรู้ว่าอลังการขนาดนี้ บนเวที มีกลุ่มแดนเซอร์ร่วม 100 ชีวิตนั่งประชุมอยู่ ในขณะที่สายตาเพื่อนๆให้ความสนใจกับความอลังการตรงหน้า แต่หนุ่มหล่อมาดนิ่งกลับจับจ้องอยู่แต่กลุ่มคนบนเวที เหมือนมองหาอะไรสักอย่าง และแล้วสายตาก็ไปสะดุดกับสิ่งที่ถูกใจบนเวที ก่อนจะเผยยิ้มหวานออกมา ผมเจอแล้วครับ

-------------------------------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา