Back Togeter

8.7

เขียนโดย katem

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 15.30 น.

  59 ตอน
  628 วิจารณ์
  100.80K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

54)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

-------------------------------------------------

6 หนุ่ม 3 สาว นักพักอยู่ด้านหลังเวทีสบายใจ แต่คนที่จะเป็นสุขที่สุดเห็นจะเป็นผีดิบในเมื่อเค้ากับแฟนสาวไม่ต้องแอบซ่อนอีกต่อไป นำเสื้อกันหนาวตัวหนาคุมขาเรียวสวย ก่อนจะนั่งคลอเคลียแฟนสาวไม่ห่าง ส่วนที่เหลือก็คุยกันไปแหย่กันไป มีแซวกันบ้างตามประสา เขื่อนผู้ทะเล้นนอนตักแฟนสาวสบายใจ ป๊อปปี้กับฟางก็หวานไม่แพ้กัน ผลัดกันซับเหงื่อทำให้เพื่ออิจฉาเล่น หนุ่มอีก 3 คนที่เหลือก็แอบแขวะแอบแซวไปเรื่อย แต่ที่หวานที่สุดเห็นจะเป็นเจ้าของฉายาผีดิบ ที่นั่งทาบทับกับร่างบางวางหัวพิงกับไหล่นวลให้แฟนสาวโอบกอดเล่นผมตามใจ มือหนาวางบนขาสวยที่ถูกปกปิดด้วยเสื้อกันหนาวของตน ก่อนจะหยิบไอโฟนคู่ใจออกมาเก็บภาพ มีขำมีแหย่คนสวยแสนรัก ทำเอาคู่อื่นหมดสิ้นความหวานไปเลย

--------------------------------------------------

“ขอบคุณทุกคนนะครับ สร้างเซอร์ไฟส์ให้เฮีย กับซ้อได้ประทับใจมาก โดยเฉพาะเราผีดิบ” เดินเข้ามาพร้อมขนมมากมาย ก่อนบอกลูกๆตัวแสบ ถึงวีรกรรมวันนี้ สรุปคือสคลิปช่วงท้ายที่ซ้อมไว้ดิบดี ไม่ได้ใช้แต่เจอสคลิปสดที่เรียกเสียงฮือฮาได้มากมายขนาดนี้  ก็ต้องยอมรับครับว่าคุ้มในสิ่งที่เจ้าผีดิบทำ

“เฮียคะ สงสัยขนมเฮียจะไม่มีความหวานแล้วละมั้ง” นายหญิงเอ่ยแซวลูกชายลูกสาว ก่อนจะส่งยิ้มหวานๆให้ทั้งดีใจ ภูมิใจ

“แก้ว แล้วหนูจะเอาไงต่อครับเป็น FFk หรือ แดนเซอร์ หรือทั้งสองอย่าง แก้วอ่านแล้วว่าไงครับ เฮียตามใจหนูนะ”

ถามลูกสาวคนสวย อยากรู้คำตอบเพราะร่างสัญญาให้อ่านตั้งแต่แรก แต่ลูกสาวก็ไม่มีทีท่าว่าจะตกลงหรือปฏิเสธ เฮียไม่ได้เร่งหรือรบเร้า แต่กลัวเหลือเกินว่าจะไม่ตกลง เพราะจะหาคนเก่งขนาดนี้คงยากเสียดายความสามารถ

“แก้วอ่านแล้วคะ แต่ยังไม่ได้ตัดสินใจ รอถามป๊ากับม๊าก่อน” ตอบเสียงเรียบพร้อมรอยยิ้มจางๆบนใบหน้า

“ค่อยคิดแล้วกัน เฮียกับซ้อไม่รีบร้อน แต่เฮียไม่รู้ว่าแฟนคลับหนูจะรอได้ไหม ยิ่งวันนี้พวกเค้ารู้แล้วว่าแก้วกลับมา จะทิ้งพวกเค้าลงเหรอลูก” บอกทิ้งท้าย ก่อนจะขอตัวเพื่อเตรียมงานเลี้ยงขอบคุณทีมงานในวันรุ่งขึ้นและให้เด็กในสังกัดได้แยกย้ายกลับบ้านเพื่อพักผ่อน

--------------------------------------------------------

“ตัวเล็ก ยังไม่ตกลงเซ็นสัญญาเหรอครับ”  ถามคนสวยที่ร่างสูงนั่งทับ เงยหน้ามองแฟนสาว ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งตัวตรง ลำแขนแกร่งค่อมคนตัวเล็ก สายตาหวานค้นหาคำตอบ

“เห้ย ผีดิบพวกเรายังนั่งอยู่นะเว้ย” เสียงหนุ่มอารมณ์ดีร้องทัก อยากแซวให้มันได้อายครับ

“แล้วไง” หันมาตอบหนุ่นหน้ายาวเสียงเรียบไร้ความรู้สึก ก่อนจะหันไปสนใจสาวตรงหน้าเหมือนเดิม

“สมน้ำหน้าไอ้เขื่อน หน้าแตกเลยแก อยู่เฉยๆก็ไม่มีใครว่าแกเป็นใบ้หรอก"

"ผีดิบ งั้นพวกเรากลับบ้านก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน ไปครับฟาง” บอสใหญ่แอบสะใจ ก่อนจะเก็บสัมภาระของแฟนสาวพากลับบ้าน คงเหนื่อยดูตาสิ จะหลับแล้วนะครับฟาง

“แก้ว โทโมะ ฟางกลับก่อนนะพรุ่งนี้เจอกันที่บริษัท แล้วฟางจะรอคำตอบของแก้วนะอยากทำให้ฟางผิดหวังนะแก้ว บายจ้า ยังเฟย์ ตื่นกลับบ้านเร็ว”

“ไม่เป็นไรครับฟาง เดี๋ยวให้เขื่อนอุ้มเฟย์ไปก็ได้ ไปก่อนนะผีดิบ แก้ว พรุ่งนี้เจอกัน พวกเราอยากให้แก้วเป็นเหมือนเดินนะ”

ล่ำลากันอยู่สักพัก จนเพื่อนตัวดีแยกย้าย เหลือเพียงชายหนุ่ม หญิงสาวที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับ ร่างบางนั่งพิงแฟนหนุ่มมองดูทีมสตาฟเก็บของ สายตาครุ่งคิดถึงเรื่องเมื่อครู่

“ว่าไงครับตัวเล็ก คิดนานแล้วนะจนเพื่อนกลับหมดแล้ว ... หึ” กระชับกอดแน่นก่อนจะจูบเบาๆบริเวณขมับ รู้อยู่ว่าคนสวยคงคิดหนัก อยากเจอแฟนคลับก็อยากเจอ อยากทำงานที่เรียนจบมาก็อยาก

“แก้วไม่รู้คะ แล้วพี่ว่าไง” เงยหน้าตอบเสียงหวาน จะให้ตอบอย่างไงในเมื่อไม่รู้จริงๆ จะให้ทำทั้งสองอย่างก็กลัวงานออกมากไม่ดี

“พี่ไม่ว่าครับ ตามใจตัวเล็กอยู่แล้ว อยากอยู่บ้านเฉยๆ ก็ยังได้ คิดมากไปแล้วนะครับดูสิคิ้วผูกโบว์ได้แล้ว” บอกก่อนจะยีผมคนสวยเล่น อยากให้ตัวเล็กสบายใจครับ

หญิงสาวได้แต่ถอดถอนหายใจ ก็จะเงยหน้าพิงไหล่แกร่งหันมองหน้าแฟนหนุ่ม

“งั้นพี่ตัดสินใจแทนแก้วหน่อยนะ” กล่าวบอกแฟนหนุ่ม ทำไงได้ในเมื่อตอนนี้สับสนไปหมดแล้วไม่รู้จะเลือกอะไร

“งั้นเลือกเป็น FFK แล้วกัน เพราะพี่ไม่ชอบให้ตัวเล็กเต้นกับคนอื่น ว่าไงครับ”

“แล้วแต่พี่อ่ะ แก้วง่วงแล้วอยากกลับบ้าน” บอกเสียงงัวเงีย ซุกตัวกับอกแกร่งเหมือนเด็กๆ เหนื่อยมาทั้งวัน แถมยังต้องเจอคำถามที่ต้องคิดหนัก สุดท้ายก็ต้องให้ ... เค้าเป็นคนตัดสินใจ

“งั้นเอาตามนี้ ตอนนี้ชีวิตตัวเล็กเป็นของพี่แล้วชีวิตพี่ก็เป็นของตัวเล็กแล้วนะครับรู้ไหม” บอกเด็กไม่ยอมโตเสียงหวาน จัดให้คนสวยนอนสบายบนตักแกร่ง ก่อนจะคว้าไอโฟนคู่ใจกดโทรศัพท์หานายใหญ่

--------------------------------------

“ว่าไงครับผีดิบ” เห็นเบอร์เจ้าลูกชายรีบกดรับ คงมีเรื่องอะไรแน่ๆ ถึงได้โทรมาป่านนี้

“ตัวเล็กตกลงเซ็นสัญญาครับ ในฐานะ FFK” บอกคนเป็นเจ้านายเสียงเรียบ

“ขอบคุณมากนะโทโมะ ตอนแรกเฮียนึกว่าแก้วจะไม่ยอมเสียแล้ว นี่ก็ปรึกษากับซ้ออยู่ว่าถ้าอีกอาทิตย์ไม่ได้คำตอบคงต้องให้เราช่วย ขอบคุณจริงๆ ครับ” กล่าวขอบคุณจากใจ เพราะคิดไว้แล้วเหมือนกันว่าหากไม่ได้ความคืบหน้าคงต้องให้เจ้าลูกชายช่วยอีกแรง แต่ไม่นึกว่าจะได้ผลเร็วขนาดนี้

“ผมไม่ได้ทำอะไรครับเฮีย แค่ตัดสินใจให้เฉยๆ แล้วถ้าผมจะแต่งงานกับตัวเล็ก จะมีผลกระทบอะไรไหมครับ”

“ฮ่า ฮ่า ไม่มีครับแล้วจะแต่งกันเมื่อไหร่เฮียจะเป็นเฒ่าแก่ให้” บอกเสียงตื่นเต้น แต่ไม่ถึงกับตกใจเพราะรู้อยู่แล้วว่าคู่นี้ต้องมีวันนี้

“ยังไม่รู้ครับ ผมถามเฮียไว้ก่อนเพราะตัวเล็กยังไม่ตอบตกลง แต่ผมว่าคงเร็วๆนี้ครับ” มือแกร่งลูบผมคนสวยที่หลับไหลบนตัก ก่อนจะบอกคนเป็นเจ้านายให้รู้ล่วงหน้า เพราะนั่นหมายถึงอนาคตที่ตามมา แล้วผมก็ตัดสินใจเลือกอนาคตของผมแล้ว หากเจ้านายบอกว่ามีปัญหาผมก็คงต้องเป็นคนยุติปัญหาทุกอย่าง แต่ถ้าเจ้านายบอกอย่างนี้ ผมค่อยสบายใจครับ

------------------------------------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา