Friends มิตรภาพร้าย ผูกหัวใจให้มีปม

9.3

เขียนโดย FaFaii

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.49 น.

  38 ตอน
  188 วิจารณ์
  49.75K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 20.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) ป้อนแบบพิเศษ???

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

        "อ้าปาก" อีตาโทโมะให้ฉันอ้าปากอ่ะ เค้ากำลังจะป้อนข้าวฉัน เห็นฉันเป็นเด็กรึไง -*-

        "ฉันไม่หิว อยากอาบน้ำ"

        "ตัวร้อนขนาดนี้ยังจะอาบน้ำอีกเหรอ!"

        "ก็คนมันอยากอาบอ่ะ"

        "งั้นเดี๋ยวฉันเช็ดตัวให้ล่ะกัน -.-"

        "จะบ้าเหรอ!"

        "มีอยู่สองอย่าง ให้ฉันป้อนข้าวหรือเช็ดตัวให้ เลือกมา! แล้วเดี๋ยวจะจัดหนักให้!"

        "อีตาบ้า" 'จัดหนัก' ตานี่จะจัดยังไง จะจัดยังไงงงงง

        "หนึ่ง..." อ๊ากกกกกก เค้าเริ่มนับแล้ว

        "นายไม่ต้องทำไรทั้งนั้นแหละ"

        "สอง..." กรี๊ดดดด อีตานี่ไม่ฟังที่ฉันพูดเลย

        "นับบ้าอะไรของนายกันห๊ะ!"

        "สา..."

        "ข้าว! ฉันจะกินข้าว" ฉันรีบพูดก่อนที่อีตานี่จะนับสาม อีตาบ้า!

        "จะให้ป้อนแบบธรรมดาหรือแบบพิเศษล่ะ" ธรรมดาหรือพิเศษ? มันต่างกันยังไงอ่ะ?

        "มันต่างกันยังไง"

        "ทดสอบก่อนเลือกได้นะครับ :)" โมะพูดแล้วยิ้มมุมปาก เจ้าเล่ห์ที่สุด

        "ฉันถามว่ามันต่างกันยังไง!"

        "แบบพิเศษ มันต่างกันตรงที่..."

        "ตรงที่...( ' ')?"

        "ผมจะป้อนคุณด้วย...ปากของผมไงล่ะ! ลองดูได้นะ" อยู่ดีๆอีตานั่นก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เค้ายกยิ้มมุมปากขึ้นอีกแล้ว อีตาพ่อหมา หมาจิ้งจอก!

        "ฉันจะกินเอง!"

        "มีแค่สองตัวเลือกครับ ถ้าไม่เลือก ผมเลือกให้เองนะคุณผู้หญิง :)"

        "งั้นฉันเอาแบบธรรมดา ธรรมดาเท่านั้น!"

        "ไม่ลองแบบพิเศษเหรอครับ :)"

        "ไม่ต้อง!" ฉันรีบผลักอีตานี่ออกไป ไว้ใจไม่ได้! 

        โมะเอี้ยวตัวไปหยิบถ้วยข้าวต้มแล้วก็ตักขึ้นมาแล้วป้อนฉัน

        "ร้อนๆๆๆ น้ำๆๆๆๆ" แอ่ะๆ โอ๊ย! แสบลิ้นไปหมดแล้ว อีตาโทโมะรีบเอาแก้วน้ำมาให้ฉัน ฉันรีบดื่มจนสำลักน้ำ แอ่กๆ อีตาพ่อหมานั่งขำแล้วลูบหลังให้ฉันอ่ะ มันแกล้งฉัน T^T

        "นายแกล้งฉันเหรอ! นี่แน่ะ" ฉันหยิบหมอนที่โซฟาแล้วฟาดใส่เค้าทันที

        "โอ๊ย! ไม่ได้แกล้งนะ แค่ลืมเป่าเอง 555+ หยุดตีได้ล่ะ เดี๋ยวข้าวก็หกหมดหรอก"

        "เอามา! ฉันจะกินเอง"

        "โอ๋เอ๋ ผมขอโทษน่า เดี๋ยวป้อนนะป้า" อีตาคุณลุง! โมะตักข้าวต้มขึ้นมาใหม่แล้วเป่าให้ฉัน แล้วก็ป้อนฉันไปเรื่อยๆจนหมด

        "ไหนบอกว่าไม่หิวไง กินหมดเลยน้า"

        "ให้ฉันอ้วกออกมาให้เลยไหมล่ะ -0- " 

        "ไม่ต้องคร้าบบบ แล้วนี่ก็ยา กินไปๆจะได้หายเร็วๆ" ฉันรับยาจากอีตาพ่อหมาแล้วเอามากิน แล้วอีตานี่จะจ้องอะไรนักหนา ไม่เคยเห็นคนกินยารึไง -*-

 

 เม้น+โหวต ให้กำลังใจกันด้วยน้า 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา