Endless TK

10.0

เขียนโดย BeeMzAza

วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.50 น.

  18 session
  54 วิจารณ์
  31.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2556 20.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) ไม่ทันใด ก็มีเรื่องซะแล่ว - -!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ห้างแห่งหนึ่ง

 

ฉันตื่นขึ้นมา ตั้งแต่ขี่รถถึงหน้าหมู่บ้านฉัน ฉันก็หลับเลย ง่วงอ่า เมื่อคืนนอนดึกอ่า(แล้วมั่วคุยกับใครอยู่

ล่ัจร๊)

 

"อ่าว ไมมาที่นี้อ่าไม่ไป มหาลัย หรอ"

 

"เรียนภาคบ่าย ก็ได้"

 

นายโทโมะพูด

 

"ก็อยากเรียนภาคเช้าอ่า นี่นายพาฉันกลับมหาลัยเดี่ยวนี้เลยน่ะ"

 

ฉันพูดต่อ

 

"กลับได้ไงเล่านี่มันเลยมาชั่วโมงครึ่งแล้วน่ะ"

 

"ห๊ะ ตั้งชั่วโมงกว่าเลยหรอ นายขับรถหรือ ขี่หลังควายมานิ"

 

"นิๆ พูดดีๆหน่อย รถมันติด แถมเรามาถึงนานแล้วด้วย"

 

"เอ้าถึงนาน แล้วทำไมไม่ปลุก"

 

"ก็เวลาเทอหลับ อ่ะ โคตรน่ารักเลย"

 

"บ้า^////^ พูดไรเนี่ย ไรสาระ"

 

นายเนี่ยพูดไรเนี่ย เขินน่ะเว้ย นายโทโมะน่ารักจัง

 

"ป่ะ"

 

"ปะ..ไปไหน"

 

ฉันถามด้วยความงงนิดๆ เขาจับมือฉันแล้วเหมือนจะพาลงรถ

 

"ก็... กินข้าว กินติม ดูหนัง ก็ซื้อของฝาก"

 

"ฝากใคร??"

 

"ป้าเทอไง"

 

"อ่อออ"

 

"เร็วดิ เดี่ยวบ่าย3พอดี"

 

"อะ อืม"

 

พอพูดจบฉันก็ทำตามที่เขาพูด 

 

"ไปกินข้าวกัน"

 

"อืม"

 

ณ ร้าน-*//*--*//-*(ใครแมร่งคิดชื่อร้านว่ะ - -)

 

เราไปนั้งโต๊ะคู๋ โทโมะเขาก็เรียกพนักงาน

 

"พนักงานครับ"

 

โทโมะ เรียกพนักงาน

 

"รับอะไรดีครับ"

 

พนักงานเอ่ยถาม

 

"เอา อะไรสั่งเลย"

 

โทโมะ เขาพูดกับฉัน เพื่อให้ฉันสั่งก่อน

 

"อะไรก็ได้"

 

"เอา ลาซานญ่าเนื้ออบ กับ เนื้ออบซอส ครับ "

 

โทโมะพูดกับพนักงาน

 

"รับเป็นน้ำอะไรดีคับ"

 

"เอาเป็นน้ำสตอเบอรี่กับกีวีปั่นค่ะ"

 

ฉันพูด

 

"ผมขอน้ำแร่ครับ".

 

"นายกินของอย่างนี้บ่อยป่ะเนี่ย"

 

"ก็ ไม่รุ้สิ วันไหนอยากกินก็สั่ง "

 

"ว่าแต่นายกินอะไรอ่า"

 

ฉันเริ่มต้นถาม

 

"ลาซานญ่าไง"

 

โห ลาซานญ่า ชีวิตนี้ไม่เคยกินเกิน20ครั้ง

 

"ว้าววว อยากกินแล้วอ่"

 

" ไม่เคยกินไง"

 

"ป่า่วๆ แค่นานๆทีกินที"

 

พอพูดจบอาหารก็มา แล้วเลยจัดกรากันเรียบร้อย เอาง่ายๆกินจจนหมดนั้นแหละ

 

.

 

.

 

.

 

.

 

"ดูหนังกัน"

 

โทโมะถาม

 

"อืม"

 

ฉันตอบตกลง

 

งั้นไปซื้อบัตรกัน

 

อืม

 

"พี่โมะขาาาาาาาา"

 

อยู่ๆก็มีผู้หญิงน่ารักคนหนึ่งเดินเขามาควงแขนโทโมะ

 

"อ่าวน้องเกลมาได้ไงเนี่ย"

 

เกลหรอ ชื่อน่ารักดีแต่นิสัยคงจะร้ายน่าดู ดูจากสายตาก็รู้แล้ว

 

"พี่โมะค่ะ รีบกลับบ้านเถอะค่ะ แม่พี่รอที่บ้านน่ะ เขาให้เกลออกมาหาพี่อ่ะค่ะ"

 

"รู้ได้ไงพี่อยู่นี้ พี่ไม่ได้บอกใครน๊"

 

"เออ คือ ชั่งเถอะค่ะ ไปเหอะค่ะ"

 

"แก้วฉันไปก่อนน่ะโทดด้วยพอดีแม่ฉันมาอ่ะ"

 

"ถ้าจะพาฉันมาแล้วให้ฉันกลับเอง ก็ไม่ต้องพามาดีกว่าน่ะ "

 

"แก้ว แก้ว!!!"

 

 

 

***************************************

 

ว๊า ปัญหาเกิดแล้วโทโมะ ไปง้อแก้วด้วยล่ะ

 

จะง้อสำเร๊จไหม ติดตามด้วย คอมเม้นด้วย รักคนอ่าน    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา