โจรรัก

 

 

 

เรือนใหญ่บ้านไทยานนท์

 

 

 

 

  โทโมะขับรถกลับเข้ามาภายในบ้าน ทันทีที่จอดรถสนิทชายหนุ่มก็รีบวิ่งขึ้นไปภายในห้องนอนของผู้เป็นน้องชายอย่างเควิน แต่ภายในห้องกลับว่างเปล่าไร้ซึ่งวี่แววของเจ้าของห้อง โทโมะพบเพียงซองจดหมายจ่าหน้าซองถึงตัวเอง พร้อมรูปผู้หญิงสองคนวางอยู่บนโต๊ะ โทโมะแกะซองจดหมายอ่านออกทันที

 

 

 

 

ถึงพี่โทโมะ

 

 

 

 

   ขนาดที่พี่ได้อ่านจดหมายฉบับนี้ ผมคงไม่มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว ผมขอโทษที่เลือกคบผู้หญิงผิด เขาปฎิเสธผมไปรักกับผู้ชายอีกคน ผมยอมรบว่าเสียใจมาก และไม่อาจจะมีชีวิตอยู่ได้ ผมรักพี่ชายคนนี่เสมอนะครับ  ขอให้พี่ชายผมพบกับรักแท้ อย่าได้เจอผู้หญิงหลอกลวงแบบผม 

 

 

 

 

รักพี่ชายเสมอ

 

 

 

                                                                 เควิน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  โทโมะมองรูปผู้หญิงสาวคนแรก ค่อนข้างอวบ ผิวสวยขาว ดูแล้วท่าทางมีความมั่นใจไม่เบา โทโมะดูจากชื่อที่เควินเขียน ก็ปกติธรรมดา

 

 

 

 

โทโมะ // : มดงั้นหรอ คนนี้น่าจะเป็นเพื่อนของเควินมากกว่า

 

 

 

 

โทโมะคิดและพิจารณาจากสิ่งที่น้องชายเขียนไว้ ก่อนจะหยิบรูปผู้

 

 

 

หญิงอีกใบมาดูผู้หญิงคนนี้ ผิวขาวสวย หน้าตาออกจะหมวย ๆ หุ่น

 

 

 

ค่อนข้างดีพอสมควร โทโมะหงายรูปดู ก่อนจะต้องตกตะลึงในลาย

 

 

 

ลักษณ์อักษรที่น้องชายเขียน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ // : แก้วใจ ยอดดวงใจของผม โทโมะโกรธสุดขีด ขย้ำรูป

 

 

 

ของหญิงสาวซะไม่มีชิ้นดี ในใจของชายหนุ่มตอนนี้โกรธแค้นผู้หญิงที่

 

 

 

ชื่อว่าแก้วใจอย่างมาก ก่อนจะค้นหาที่อยู่ของหญิงสาวจากสมุดบันทึก

 

 

 

ของน้องชายและรีบตรงดิ่งเข้าสู่กรุงเทพมหานครพร้อมปลอมตัวเป็น

 

 

 

โจรหวังจะจับหญิงสาวที่เขาคิดว่าเป็นคนทำให้น้องสาวของเขาต้อง

 

 

 

จากไปมาทรมารให้สาสม 

 

 

 

 

กรุงเทพมหานคร

 

 

 

 

บ้าน ศิริมงคลสกุล 

 

 

 

 

   โทโมะมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านศิริมงคลสกุลเรียบร้อยแล้ว สายตาของชายหนุ่มจับจ้องที่หญิงสาวหมวยนามว่าแก้วใจด้วยแววตาอาฆาต โทโมะลงจากรถก่อนจะตรงไปใช้ผ้าที่มียาสลบโปะเข้าไปที่ใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น

 

 

 

 

แก้ว // : อือ อืม อือ หญิงสาวเมื่อทนฤทธิ์ของยาสลบไม่ไหวก็สลบ

 

 

 

ไปในอ้อมแขนของโทโมะที่อุ้มหญิงสาวขึ้นพาดบ่า ตรงไปยังรถของ

 

 

 

ตัวเองแล้วขับออกนอกกรุงเทพมหานครไปนั่งเรือกับไปยังเกาะก่อน

 

 

 

จะโยนแก้วลงกลางกระท่อมร้างกลางป่าทันที 

 

 

 

 

โทโมะ // : เธอจะต้องชดใช้ให้กับเควิน จำไว้ ฟื้นมาเมื่อไหร่ละก็ เธอ

 

 

 

ได้เจ็บเจียนตายกว่าที่เควินเจ็บแน่ แก้วใจ โทโมะคิดก่อนจะลามโซ่ที่

 

 

 

เท้าและข้อมือสวยของแก้วเพื่อไม่ให้หญิงสาวคิดหนี และออกไป

 

 

 

ทำงานที่ไร่

 

 

 

 

แก้วฟื้นแล้ว

 

 

 

 

   แก้วใจค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ก็ต้องตกใจที่พบว่าตัวเธอตอนนี้ไม่ได้อยู่ในบ้านของตัวเองเสียแล้ว มิหน่ำซ้ำเธอยังถูกล่ามโซ่ทั้งข้อมือและข้อเท้าคงจะหนียากอยู่ 

 

 

 

 

โทโมะ // : ตื่นแล้วหรอห๊ะ โทโมะในคราบโจรถามหญิงสาวก่อนจะ

 

เดินตรงไปแกะโซ่ให้แก้ว แล้วลากแก้วมาถึงริมน้ำตก ก่อนจะโยนถัง

 

น้ำให้แก้ว

 

 

 

 

แก้ว // : นายจะให้ฉันทำอะไร แล้วนายจับฉันมาทำไม แก้วถามอย่าง

 

 

 

สงสัย ก่อนที่ชายหนุ่มจะผลักแก้วลงที่แม่น้ำจนแก้วจมลงไปเพราะเธอ

 

 

 

นั้นว่ายน้ำไม่เป็น 

 

 

 

 

โทโมะ // : ฉันจับเธอมาทำไมไม่จำเป็นต้องรู้ แต่ตอนนี้เธอต้องตักน้ำ

 

 

 

ให้เต็มตุ่ม 5 ใบภายในเวลาสามนาที ถ้าตักไม่ครบ วันนี้ไม่ต้องทาน

 

 

 

ข้าว โทโมะพูดอย่าคงมีชัยชนะต่อแก้วเพราะตุ่มทั้ง 5 ใบนั้นมันรั่วหมด 

 

 

 

 

ไม่มีทางที่แก้วใจจะตักน้ำให้เต็มได้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินขึ้นบ้านไป

 

 

 

อย่างสบายใจ

 

 

 

 

____________________________________________

 

 

 

 

แก้วใจจะตักน้ำเต็มตุ่มไหม รอติดตามตอนหน้า เม้น โหวต