รักร้ายๆมัดหัวใจคุณชายมาเฟีย

9.2

เขียนโดย i_fai

วันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 14.10 น.

  45 ตอน
  250 วิจารณ์
  66.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 15.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

"นี่ๆ นายโทโมะ ชั้นถามไรหน่อยดิ"

"อะไร "

''นายมีแฟนยังอ่ะ''

"ถามทำไม ชอบชั้นหรอ  "

"บ้า  ชั้นไม่มีทางชอบนายหรอก คนหลงตัวเอง"

"ถามไรหน่อยดิแก้ว"

"อะไร"

"ทำไมเทอไม่เรียกชั้นว่าพี่บ้างล่ะ"

"แล้วทำไมต้องเรียกล่ะ เราไม่ใช้ยาติกันซะหน่อย"  

'แต่ชั้นอายุมากกว่าเทอ  เทอควรจะเรียกชั้นว่าพี่บ้าง เข้าใจมั้ยยัยบ๊อง"

"ไม่เข้าใจ  '

"โมะขาาาาาาาาาาาาาาาา  พิมเบื่อจังเลยค่ะ เราไปเที่ยวกันน่ะค่ะที่รัก น่ะๆๆๆ  "

"ไม่ไป ผมไม่อยากไป "

"แต่โมะค่ะ พิมอยากไปนิน่ะค่ะ ๆๆๆ  โมะขาาาาน่ะ"

"นี่เทอ ผู้ชายเค้าปฏิเสทแล้วอ่ะ ยังจะตื้อเค้าอีกหรอย๊ะ "

"แล้วมันหนักส่วนไหนของแกล่ะ"

"ไม่หนักหรอก  ชั้นแค่เบื่ออ่ะน่ะ รำคานด้วย  "

"แก อิจฉาชั้นล่ะซิ'

"โอ๊ยย  เอาสมองส่วนไหนคิดมิทราบ  คิดได้ต่ำมาก"

"อ๊ายยยยยยยยยย  แกว่าชั้นต่ำหรอห๊ะ'

"ถ้าใช้แล้วทำไม"

'อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

"แก้วมานี่ พิมไม่ต้องตามมา"   ลากแก้วไป

 

สวนหลังบ้าน

"นายจะลากชั้นมาทำไมห๊ะ เจ็บน่ะ'

"ชั้นมีเรื่องให้เทอช่วย"

"เรื่องไร"

"เทอต้องทำให้พิมเลิกยุ่งกับชั้นให้ได้'

"แล้วทำไมชั้นต้องทำด้วย"

"เพราะชั้นสั่ง"

"แล้วนายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งชั้น"

"ถ้าเทอไม่ทำชั้นจะ  ปล้ำเทอ'

"อ๊ายยย ไอ้บ้า  อย่ามาใช้วิธีนี้กับชั้นน่ะ"

"จะลองดูมั้ยล่ะ"  เดินเข้ามาใกล้แก้ว

"เอ่ออ ไม่ต้อง  ชั้นทำก็ได้"

"ดีมาก เข้าบ้านกัน " 

"เออ "      

 

ในบ้าน

"อ้าวไปไหนกันมาล่ะคะคุรพี่ชายย"

"ไปในสวนมาน่ะ  ไปกินข้าวกันเถอะพี่หิวแล้ว " เดินไป

"คร่าาา  ไปกันเถอะแก้ว" 

"จ๊ะ"  เดินไป

 

โต๊ะอาหาร

"ว้าว น่ากินจังเลยน่ะค่ะ  ไม่คิดจะชวนพิมบ้างเลยหรอค่ะเนี่ย"

"ไม่จำเป็นนิ  เพราะเทอมันคนนอก  "

"ฟางก็ พูดแบบนี้พิมเสียใจแย่น่ะจ๊ะ อีกไม่นานเราก็เป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วน่ะ  "

"แต่ชั้นไม่นับยาติกับเทอ  จำไว้ด้วย"

"พิมจะถือว่าฟางพูดเล่นล่ะกันน่ะ"

"ไม่ต้องถือให้หนักหรอก เพราะชั้นพูดจริง"

"สมน้ำหน้า"

"แกว่าไงน่ะนังแก้ว"

"ป๊าวว  เ่ออ พี่โมะขาาา นี่ค่ะ กินนี้น่ะค่ะ "

"นี่แก ไม่ต้อง มันเป็นหน้าที่ของคู่หมั่น  แกอย่ายุ่ง"

"แล้วไง หมั่นได้ก้ถอนหมั่นได้ จริงมั้ยค่ะพี่โมะขาาาาาา "   ยั่วประสาทพิม

"อิ่มล่ะ ผมขอตัวน่ะพิม " เดินขึ้นห้องไป

"แกเพราะแกคนเดียวนังแก้ว "

"เพราะชั้นแล้วจะทำไม  ไม่แน่น่ะ คู่หมั่นเทออาจจะตกหลุมรักชั้นก้ได้ ยัยพิมดีดตกกระป่อง"

"แก้ว ฟางว่าเราขึ้นห้องกันเถอะ อย่าไปต่อปากต่อคำกับยัยนี่เลย เสียเวลา  "

"อ๊ายยยยยยยยย"

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา