ไฟแค้น

       ชายหนุ่มน่าตาดีมาในงานเลี้ยงฉลองโรงแรมของตระกูลดังอย่าง 'นีระสิงห์' เค้าจ้องมองคนที่มีอายุแล้วสองคนที่ยืนคุยกับแขกในงานหน้าระรื่น

มีความสุขกันมากสินะ หึ!

       แล้วสายตาของชายหนุ่มก็ไปสะดุดกับหญิงสาวสองคน ที่ยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาชายหญิงที่ดูมีอายุเมื่อครู่ นั่นคงเป็นลูกสาวคนสวยของตระกูลนี้นั่นเอง ชายหนุ่มจ้องมองคนทั้งสี่ไม่วางตา 'เพราะพวกมันทั้งหมดถึงทำให้เค้าเป็นแบบนี้!'

       ชายหนุ่มจ้องมองคนทั้งสี่ที่ตอนนี้เดินขึ้นไปบนเวทีเพื่อพูดเปิดงานในครั้งนี้

       "ผมขอขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานในค่ำคืนนี้ งานคืนนี้จัดขึ้นเพื่อขอบคุณทุกคนที่อยู่เคียงข้างโรงแรมของเรามาโดยตลอด..."

โรงแรมของเรางั้นเหรอ...หึ! ไปแย่งมันมาจากใครกันล่ะ!!!

       "ผมหวังว่าเราจะได้รับการสนับสนุนจากทุกคนต่อไป และมีโอกาสให้บริการทุกท่านนะครับ!" เมื่อชายมีอายุกล่าวเปิดงานเสร็จก็มีเสียงปรบมือดังกึกก้องไปหมด เค้าจึงก้มตัวให้คนในงานเล็กน้อยแล้วเดินไปกอดภรรยาและลูกๆของตนอย่างมีความสุข

       เมื่อทั้งสี่ลงจากเวที ชายหนุ่มก็เดินตรงไปหาทั้งสี่ก่อนจะไหว้ชายหญิงที่ดูมีอายุ

       "สวัสดีครับ"

       "สวัสดีครับ คุณคือ..."

       "ผมชื่อภาณุครับ เรียกผมว่าป๊อปปี้ก็พอ ผมเป็นเจ้าของบริษัทโฆษณาน่ะครับ เพิ่งเป็นนักธุรกิจมือใหม่"

       "ภาณุงั้นเหรอ...ยินดีที่ได้รู้จักนะ หวังว่าเราจะได้เจอกันอีก" ชายมีอายุบอกกับชายหนุ่มอย่างใจดี ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่เค้ากลับรู้สึกคุ้นเคยและถูกชะตากับชายหนุ่มอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

       "ผมก็หวังอย่างนั้นครับ"

       "เรียกฉันว่าอาละกันนะป๊อป" เค้าบอกกับชายหนุ่มอย่างใจดี นั่นทำให้ลูกสาวทั้งสองถึงกับงง เพราะร้อยวันพันปี ผู้เป็นพ่อไม่เคยให้ใครเรียกแบบนี้สักครั้ง

       "งั้นเรียกฉันน้าละกันนะจ้ะ" หญิงมีอายุบอกกับชายหนุ่ม เธอก็รู้สึกถูกชะตาและคุ้นเคยกับชายหนุ่มเหมือนเคยเจอกันมาก่อนเช่นเดียวกัน เธอรู้สึกรักชายหนุ่มมากแม้จะเพิ่งเคยเจอะเจอกันก็ตามแต่

       "ครับ...คุณอา คุณน้า"

       "งั้นเราค่อยคุยกันนะ คุยกับฟางและเฟย์ไปก่อนละกัน" ชายมีอายุบอกก่อนจะควงออกไปพร้อมกับภรรยาของเค้า เพื่อไปคุยธุรกิจกับคนอื่นๆ

       "ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ คุณน่าจะรุ่นเดียวกันกับพี่ฟาง งั้นเฟย์เรียกว่าพี่ป๊อปปี้ได้ไหมค่ะ" เฟย์ถามชายหนุ่มอย่างร่าเริง เธอตกหลุมรักชายหนุ่มตั้งแต่แรกเห็น แล้วยิ่งพ่อกับแม่ของเธอถูกชะตาด้วยแล้ว ยิ่งทำให้เธอรู้สึกว่าเค้าเป็นคนที่ใช่สำหรับเธอ

       "ได้สิครับ น้องเฟย์   แล้ว..." ชายหนุ่มยิ้มพร้อมตอบรับเฟย์ก่อนจะหันไปหาฟาง เค้ารู้สึกว่าเฟย์ดูน่ารักดีและซื่อ... ถ้าเค้าเข้าทางเฟย์น่าจะเป็นเรื่องง่าย

       "ฉันน่าจะรุุ่นเดียวกันกับ'คุณ'นั่นแหละค่ะ เรียกฉันว่าฟางเฉยๆก็พอ" เธอบอกชายหนุ่มเสียงเรียบและใช้สรรพนามแค่คุณ เธอรู้สึกว่าเธอไม่ชอบหน้าเค้าแปลกๆ และรู้สึกว่าเค้าไม่น่าเชื่อใจสักนิด!

       "โอเคครับ..."

       "ขอตัวก่อนนะค่ะ ไปกันเถอะเฟย์" ฟางบอกลากับป๊อปปี้ก่อนที่จะดึงแขนน้องสาวให้เดินออกไปด้วย เธอไม่ชอบหน้าเค้าและไม่อยากจะอยู่คุยด้วยให้นานกว่านี้

       "หึ!" ชายหนุ่มแค่นเสียงในลำคอแล้วมองตามหญิงสาวทั้งสองคนที่เดินออกไปด้วยสายตามาดร้าย

หยิ่งเข้าไปเถอะยัยคุณหนู อีกไม่นานถ้าเธอไม่เหลืออะไรเลย...เธอจะไม่มีโอกาสได้หยิ่งอีก!

เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไป เม้น+โหวต ด้วยนะค่ะ

 พี่น้อง ตระกูล นีระสิงห์