ตัดใจไม่ลงและคงไม่ยอม(short fic)

9.8

เขียนโดย CrazyGirl

วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 00.16 น.

10 chapter

98 วิจารณ์

18.59K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ช่วยอ่าน ไรเตอร์บ่นๆด้วยนะจ๊ะ จะได้รู้เหตุผลว่าทำไมไรเตอร์อัพช้า ^3^

---------------------------------------------------------------------------------------------------

ฉันมองภาพที่เบลล์ก้มหน้าลงซบกับอกแกร่งของโทโมะ ให้ตายเถอะเจ็บชะมัด ทำไมนะทำไมโทโมะต้อง

เลือกเบลล์ด้วย

ไม่สิ! ตอนนี้ฉันเป็นแฟนโทโมะ ฉันมีสิทธิ์ที่จะหึง ฉันมีสิทธิ์ที่จะหวง ถ้าเขาเลือกไปกับผู้หญิงที่ดีกว่าฉัน

รักเขามากกว่าฉันฉันจะยอมปล่อยเขาไปแต่นี่ผู้หญิงที่เขากลับไปหาไม่มีดีอะไรสักอย่างมีแต่จะทำให้เขา

เจ็บ ดังนั้นฉันยอมไม่ได้เด็ดขาด ฉันลุกขึ้นยืนพร้อมเช็ดน้ำตา

"แก้วจะไปไหน"ป๊อปปี้ถาม

"ไปทวงของของแก้วคืน!!!"

ตอนนี้บรรยากาศในร้านกลับมาเป็นปกติ อีกครั้งฉันเดินไปที่โต๊ะที่โทโมะนั่งอยู่

โทโมะมองฉันอย่างขอโทษ

"โทโมะแก้วอยากกลับบ้านแล้ว"

เบลล์ที่ได้ยินเสียงฉันก็เงยหน้าขึ้นมามอง สายตาเธอแสดงความไม่พอไจอย่างชัดเจน เฮอะยิ่งเห็นอย่าง

นี้ฉันยิ่งไม่ยอมปล่่อยโทโมะไปหาเธออีกเด็ดขาด

"แต่ว่า....."

"โทโมะค่ะ แก้วอยากกลับบ้าน"

ฉันย้ำคำเดิมไม่ตะคอก ไม่โวยวาย ไม่ใช้อารมณ์ฉันพูดเหมือนกับปกติเวลาเราคุยกัน แสดงให้เบลล์เห็น

ว่าฉันไม่ทุกไม่ร้อนกับการมาเสนอหน้าของเธอ

"เออครับๆ เบลล์อยู่คนเดียวได้นะโมะต้องไปส่งแก้ว"

"แต่โทโมะค่ะ เบลล์ไม่อยากอยู่คนเดียว"

"งั้นผมอยู่เป็นเพื่อนดีมั้ยครับ"เขื่อนเดินใปนั่งข้างเธอ

"โมะแกพาแก้วกลับบ้านเหอะ ไว้วันหลังเราค่อยนัดเจอกันใหม่"

"เอ่อไปและ"ฉันเดินจับมือโทโมะออกมานอกร้านการที่เขาเลือกฉันแสดงว่าเขาก็แค่หวั่นไหวแค่นั้นแหละ

ตราบใดที่เขายังรักฉัน และฉันยังรักเขา ฉันจะไม่มีวันยอมเด็ดขาด!!!

เมื่อขึ้นมาบนรถ ทั้งฉันและเขาก็นั่งเงียบกันมาตลอดทางจนอยู่ๆเขาก็เลี้ยวจอดข้างทาง

"แก้วโมะขอโทษนะ"

"อื้มแค่โทโมะเลือกกลับมากับแก้วแก้วก็พอใจแล้ว"

"แก้วโมะสับสน"

ใช่เขาดูสับสนมากจริงๆ ฉันเอื้อมมือไปจับหน้าเขา

"โทโมะฟังแก้วนะ โทโมะแค่หว่ันไหว โทโมะคงไม่อยากกลับไปหาคนที่ทำร้ายโทโมะอย่างเลือดเย็น

อย่างนั้นอีกใช่มั้ย"

"แก้วจะปล่อยโทโมะไปก็ต่อเมื่อคนที่โทโมะเลือกนั้นรักโทโมะมากกว่าที่แก้วรักแต่ถ้าเป็นผู้หญิงคนนี้แก้ว

ขอเป็นคนเห็นแก่ตัวรั้งโทโมะไว้กับตัวเองแม้ว่าโทโมะอยากกลับไปหาเขาเพราะแก้วไม่อยากเห็นโทโมะ

เจ็บอีกเป็นครั้งที่สอง"

"แก้ว"

"โมะรักแก้วมั๊ย?"

"รักสิ"

"แค่นี้แหละตราบใดที่โทโมะยังรักแก้วอยู่โทโมะจะไม่มีทางกลับไปหาผู้หญิงคนนั้นอีก"

"โมะจะรักแก้วคนเดียววันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่โมะจะหวั่นไหวกับผู้หญิงคนนั้น โมะสัญญา"

เขาก้มลงจูบฉันอย่างอ่อนหวาน จูบแทนคำสัญญา คำสัญญาที่ว่าเขาจะรักฉันเพียงคนเดียวและรักฉัน

ตลอดไป

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ยังไม่ยังไม่จบ 555555 ไรเตอร์ขอโทษจริงๆนะ เปิดเทอมแล้วนอนวันละห้าชั่วโมงเอง T^T กลับถึงบ้านสองทุ่มนั่งทำการบ้านก็ไม่ได้เปิดคอมแล้วจ้า เข้าใจไรเตอร์นะ วันนี้อัพสองตอนเลย ขอบคุณทุกคะแนนโหวตนะจ๊ะ

chapter 6

สารบัญ

chapter 8