รักนี้ไม่มีคำว่าสาย

8.7

เขียนโดย `TubTim_PF

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.21 น.

  6 ตอน
  25 วิจารณ์
  13.14K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 18.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 4 ที่ระบายความใคร่

 

“ฟ้ามีเรื่องลำบากใจนิดหน่อยน่ะค่ะ...ไปนอนกันก่อนดีกว่า” ฟ้าเอ่ยก่อนจะเดินนำหน้าพิชชี่ขึ้นไปบนห้องของเธอ

 

ทั้งสองเดินเข้าห้องมาโดยไม่มีใครเอ่ยอะไรขึ้นเลย ฟ้าเดินไปนั่งหันหลังบนเตียงสายตามองไปนอกหน้าต่าง เห็น

 

พระจันทร์วงกลมสีเหลือ ทำให้ฟ้าเก็บน้ำตาไว้ไม่อยู่จึงปล่อยลงมาเรื่อยๆ ก่อนที่พิชชี่จะเข้ามานั่งใกล้ แล้วเอ่ย

 

เสียงอ่อนโยน

 

“ฟ้าเป็นอะไรไปครับ...ร้องไห้ทำไม” พิชชี่ลงนั่งข้างๆฟ้าก่อนจะโอบกอดแฟนสาว ส่งความรักความอบอุ่นให้หญิง

 

สาว

 

“ฟ้าไม่เข้าใจ...ทำไมยัยฟางต้องเจ็บขนาดนี้...ทั้งๆที่ยัยฟางไม่ได้ทำอะไรผิด” หญิงสาวเอ่ยก่อนที่จะเอาหน้าซบ

 

ลงกับอกแกร่งของแฟนหนุ่ม และปล่อยโฮออกมาเพราะความสงสารน้องสาวสุดที่รักจับใจ

 

“ไหนฟ้าเล่าให้พิชฟังหน่อยสิครับ ว่าฟางเป็นอะไร” พิชชี่ที่ไม่เคยรู้เรื่องอะไรเลย เอ่ยถามแฟนสาวขึ้นมา เพื่อว่า

 

เขาจะช่วยอะไรเธอได้บ้าง

 

“พิชจะฟังจริงๆหรอคะ...ถ้าพิชรู้แล้ว พิชช่วยฟ้าหน่อยนะ” เธอเอ่ยถามแฟนหนุ่ม ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่พยักหน้ารับ

 

แทน

 

“ยัยฟางรักผู้ชายคนนึง ซึ่งเขาคนนั้นไม่ได้รักยัยฟางเลย...แถมยังทำร้ายจิตใจยัยฟางด้วย ยัยฟางโดนเขาปฏิเสธ

 

ทุกครั้ง ไม่ว่าจะเรื่องอะไร...พิชรู้ไหมคะ ยัยฟางยังทนรักและอยู่ข้างเขาคนนั้น...ถึงแม้ว่าตัวเองต้องเจ็บปวด” ฟ้า

 

เล่าออกมาพร้อมน้ำตาที่ไหลลินลงมาเป็นสาย สร้างความสงสารให้กับพิชชี่เป็นอย่างมาก

 

“ฟ้าลองไปถามฟางดูนะว่า มีความสุขแค่ไหน ที่ทำแบบนี้...ถ้าฟางทำไปแล้วมีความสุข ก็ลองให้ฟางทำไป

 

ก่อน...จนกว่าเธอจะไม่ไหวจริงๆ...เธอก็จะหยุดทำเอง” พิชชี่บอกฟ้า ก่อนที่ฟ้าจะเงยหน้าขึ้นมา แล้วยิ้มบางๆให้

 

เขาก่อนจะเอ่ยออกมา

 

“พิชนี่...ตัวปลึกษาที่ดีเลยนะเนี่ย ถ้ายัยฟางได้พิชปลึกษาก็ดีสินะ ยัยฟางจะได้สบายใจขึ้น” ฟ้าก่อนจะหอมแก้ม

 

สากของพิชชี่ไปหนึ่งฟอด

 

“ฮ่าๆๆ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งครับ นอนดีกว่าดึกแล้วนะ” พิชชี่เอ่ยก่อนจะจับแฟนสาวให้ลงนอน ก่อนที่พิชจะตวัด

 

แขนกอดแฟนสาวเอาไว้ และฟ้าก็เข้าสู่นิทราพิชจึงตามไปติดๆ

 

 

------------------------------------------

 

 

แสงแดดยามเช้าส่องกระทบร่างของคนตัวเล็กที่นอนอยู่ ทำให้เธอรับรู้ว่าเช้าแล้ว ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อที่จะไปทำธุระ

 

ส่วนตัวให้เสร็จ แต่...

 

# ติ๊ดๆๆๆๆ [เสียงโทรศัพท์ฟาง]

 

หญิงสาวอ่านชื่อคนที่โทร.มาก่อนจะรีบรับสาย

 

“ฮัลโหล สวัสดีค่ะพี่ป๊อป” หญิงสาวเอ่ยเสียงหวาน เธอไม่เคยโกรธเขาเลยทั้งที่เขาทำอะไรไม่ดีกับเธอไป

 

“วันนี้ฉันว่าง...เบื่อ...มาหาหน่อย ที่คอนโด” ชายหนุ่มตอบเสียงเรียบ

 

“เอ่อ...คือ...กะ ก็ได้ค่ะ” เธอตอบเสียงตะกุกตะกัก เพราะเธอรู้ดีว่าถ้าไปหาเขา เธอต้องเจอกับอะไรบ้าง

 

“มาหาฉันตอนนี้เลยนะ อย่าช้า” เขาบอกเธอเสียงเข็มก่อนจะวางสายไปในที่สุด เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะ

 

ลงไปชั้นล่าง เพื่อจะไปหาเขา โดยที่ยังไม่ได้ทานอะไรเลย เธอกลัวเขาจะโกรธเธอที่เธอไปช้า แต่เมื่อวิ่งผ่านหน้า

 

ห้องทานอาหารก็ต้องหยุดวิ่งเพราะ...

 

“ฟางจะไปไหนน่ะ” ฟ้าถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นฟางรีบร้อนมาก

 

“เอ่อ...ฟางจะไป...ไป...ปะ ไปหาเพื่อนน่ะค่ะ ไปหาเพื่อน แหะๆ” ฟางยิ้มแห้งๆก่อนจะรีบวิ่งไปที่หน้าบ้าน เพื่อจะ

 

เรียกรถแท็กซี่ไปหาคนที่เธอรักและรอค่อยมานาน

 

 

------------------------------------------

 

 

ทั้งโต๊ะอาหารหนังมึนอยู่กับอาการรีบร้อนของน้องสาวคนรองของบ้าน ก่อนที่เฟย์จะเป็นคนทำลายความเงียบ

 

“เอ้อ...พี่ฟ้า เดี๋ยวพ่อกับแม่ก็กลับมาแล้ว น่าจะเป็นวัน....เสาร์นี้อ่ะ” เฟย์บอกพี่สาวเพื่อที่จะให้ทุกคนพูดอะไรกัน

 

บ้าง เพราะอยู่ในที่เงียบๆ มันหน้าอึดอัดที่สุด

 

“อ้อหรอ...แล้วจะกลับมากี่โมงล่ะ” “ก็...ประมาณ....หกโมงเช้าเดินทาง ถึงประมาณบ่ายๆเที่ยงๆน่ะ พี่ฟ้าอยู่กี่

 

เดือน” เฟย์ถามพี่สาวเพราะที่เธอรู้มา วันอาทิตย์พี่สาวเธอจะกลับแล้ว แต่นี่ถ้าทางจะไม่กลับไปง่ายๆ

 

“เดี๋ยวดูก่อนล่ะกัน ดูคนในบ้านก่อนว่าไหวหรือเปล่า พี่ต้องช่วยหรือเปล่า” ฟ้าบอกเฟย์ คนทั้งสองคนที่นั่งฟังอยู่ถึง

 

กับงงกับคำพูดฟ้า ‘พี่คิดอะไรของพี่นะพี่ฟ้าจอมวางแผน’ เฟย์นึกในใจก่อนจะเอ่ยขึ้น

 

“อิ่มยังพี่ เฟย์อยากไปช็อปอ่ะ ไปไหม” เฟย์ถามพี่สาวและพี่เขยขึ้น

 

“ไปสิ ไปไหมพิช” ฟ้าตอบเฟย์ก่อนจะหันไปถามแฟนหนุ่ม

 

“ก็ดีนะครับ” ชายหนุ่มตอบก่อนจะเดินนำไปที่รถ

 

 

------------------------------------------

 

 

สองร่างของหญิงสาวกับชายหนุ่มตอนนี้กำลังนัวเนียกับอยู่ เสียงครางทุ้มๆและเสียงหวานๆดังกึกก้องไปทั้วห้อง ทั้ง

 

สองร่างกำลังสร้างบทรักร้อนแรงและเต็มไปด้วยความปราถนาของชายหนุ่ม หญิงสาวที่เคราะห์ร้าย ต้องมาเป็นที่

 

ระบายความใคร่ให้ชายหนุ่มอยู่บ่อยๆ จนเธอเริ่มชิน เธอต้องแอบมาหาชายหนุ่มทุกครั้งที่ชายหนุ่มต้องการ และ

 

เธอมักจะได้ยินชื่อผู้หญิงคนนั้นคนที่เขารักอยู่บ่อยครั้ง เมื่อทั้งสองแตะขอบสวรรค์แล้ว ชายหนุ่มก็ล้มตัวลงนอน

 

ข้างๆหญิงสาว และนอนหันหลังให้เธอ เธอชินแล้ว เธอตวัดมือกอดคนที่นอนร่วมอยู่กับเธอ ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า

 

“ฝันดีนะคะ...พี่ป๊อป” เธอเอ่ยก่อนจะเข้าห้วงนิทราตามชายหนุ่มไป

 

เช้ารุ่งขึ้น แสงแดดกระทบร่างสองร่างที่นอนอยู่บนเตียงกว้าง หญิงสาวตื่นขึ้นมาและมองเห็นชายหนุ่มที่ยังนอน

 

หลับไม่รู้เรื่องราวอะไรเลย ก่อนที่เธอจะเดินเข้าห้องน้ำ เพื่อทำธุระส่วนตัวและเดินออกมาโดยมีผ้าขนหนูเพียงผืน

 

เดี๋ยวที่ปิดกายเธอไว้ และต้องร้องเสียงหลงเพราะป๊อปปี้มายืนอยู่หน้าห้องน้ำ ทำให้ฟางที่เปิดประตูออกมาก็ต้อง

 

ชนกับอกแกร่งของเขา

 

“เอ่อ...พี่ป๊อปจะอาบน้ำหรอคะ” ฟางถามอย่างกล้าๆกลัวๆ

 

“ใช่ อาบให้หน่อยสิ” เขาเอ่ยก่อนจะดันตัวหญิงสาวเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง และกระตุกผ้าขนหนูผืนที่ปิดกายอัน

 

หน้าหลงใหลของเธอออก

 

“พะ พี่ป๊อปค่ะ...คือ...ฟางอาบแล้วนะคะ” เธอเอ่ยอย่างตะกุกตะกัก เพราะกลัวว่าเขาจะทำอะไรเธอ

 

“อาบแล้วก็อาบอีกได้...แล้วไม่ต้องกลัวหรอกนะ เพราะมันหลายครั้งแล้ว” เขาพูดเสียงเรียบ ก่อนจะเดินไปที่อ่าง

 

น้ำ และดึงคนตัวเล็กลงมาที่อ่าง มานั่งซ้อนหลังเขา

 

“ถูหลังให้หน่อยสิ” เขาพูดทำเอาคนตัวเล็กหน้าแดงเป็นมะเขือเทศเลยที่เดียว

 

ก่อนที่ฟางจะเริ่มถูหลังให้เขา ทำให้อกของเธอไปบดเบียดกับแผนหลังแกร่งของชายหนุ่ม ทำให้ชายหนุ่มเกือบสติ

 

ไม่อยู่กับตัว แต่ยังก่อน...มันยังไม่ถึงเวลา

 

“ถูหลังแล้ว..ก็ถูข้างหน้าด้วยสิ” ร่างสูงเอ่ยขึ้นมาทำให้คนตัวเล็กถึงกับน่าขึ้นสีจัด

 

“เอ่อ...พี่ป๊อปหันมาสิคะ..” เธอพูดออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆ กลัวว่าเขาจะหาว่าเธอสั่งเขาอีก

 

“ไม่ฉันขี้เกียจ” หญิงสาวที่ทำอะไรไม่ได้ ก็ต้องลุกขึ้นไปนั่งข้างหน้าชายหนุ่ม ซึ่งทำให้เขาสติกระเจิงหายไปในที่

 

สุด ร่างเล็กค่อยๆลูบตามอกแกร่ง ลงไปที่หน้าท้องที่มีมัดกล้ามและค่อยๆลูบลงไปก่อนจะหยุดชะงักเพราะชาย

 

หนุ่มพลิกคร่อมร้างบางและจูบอย่างเร่าร้อน ก่อนจะถอนจูบออกมาเลื่อนลงมาที่ซอกคอขาวทำรอยตีตราเอาไว้

 

แสดงความเป็นเจ้าของ มือหนาก็ไม่อยู่สุขเคล้นคลึงอกอวบของคนตัวเล็ก ซึ่งเรียกเสียงครางหวานๆได้ดี ชายหนุ่ม

 

เลื่อนใบหน้าหล่อลงมาที่อกอวบ ก่อนจะใช่ปากครอบครองยอดอกของหญิงสาวทั้งดูดทั้งคลึงอย่างเมามันทำให้

 

หญิงสาวครางออกมาไม่เป็นศัพท์ ก่อนที่จะค่อยๆสอดนิ้วเรียวเข้าไปในการสาวของหญิงสาว และขยับจากเนิบนาบ

 

ค่อยๆเร่งจังหวะ เร็วขึ้น จนทำให้หญิงสาวแตะสวรรค์ ชายหนุ่มค่อยๆสอดความเป็นชายเข้าไปในกายสาว ทำให้

 

หญิงสาวกรีดร้องด้วยความเจ็บ และครางออกมาเมื่อเขาขยับเร็วขึ้น มือหนายังคลึงอกอวบของหญิงสาวปากเลื่อน

 

ขึ้นจากอกไปที่ปากบาง จูบอันแสนหวานทำให้เธอเคลิ้ม และคิดเข้าข้างตัวเอง ก่อนชายหนุ่มจะถอนจูบออก

 

และ...ทั้งสองแตะขอบสวรรค์อีกครั้ง

 

“อ๊าห์...พิมครับ...ป๊อปรักพิมนะ” ชายหนุ่มเพลอเรียกชื่อคนรักของเขา ทั้งที่ตอนนี้คนตรงหน้าไม่ใช่เธอคนนั้น

 

หญิงสาวเมื่อได้ยินชายหนุ่มเรียกชื่อเธอคนนั้น ตลอดเวลาที่เขาและเธออยู่ด้วยกัน เขามักจะย้ำว่าเขารักเธอคนนั้น

 

มากแค่ไหน ทำให้เธอเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บอย่างไรแล้ว หญิงสาวลุกจกอ่างอาบน้ำไปใส่เสื้อผ้าก่อนทำท่าจะเปิดประตู

 

แต่...

 

“เธอจะไปไหน”

 

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

อัพแล้วตอนที่ 4 ถ้ามันแปลกๆก็ขอโทษนะคะ ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา