พี่น้องวุ่นวาย... กับลูกชายของเพื่อนแม่

1สัปดาห์ต่อมา(เร็วเฟ่ออ-*-)

 

โรงแรมชิซูกะกิงท่าโร่วว...โรงแรมชื่อดังที่คนญี่ปุ่นมาสร้างในไทย

 

"ทางเราเป็นเกียตริอย่างยิ่งค่ะที่บริษัทจิระคุณมาจัดงานมงคลสมรสที่โรงแรมของเรา^^"คุณชิซูกะ ทาโร่ว ภรรยาของคุณโดบิตะ ทาโร่ว พูดกับแม่ของป๊อปปี้

 

"แน่นอนอยู่แล้วค่ะ โรงแรมของคุณมีคุณภาพเยี่ยม และพอได้มาจัดงานจริงๆ ฉันคิดไม่ผิดเลยที่เลือกโรงแรมของคุณเป็นสถานที่จัดงาน^^... ถ่ายรูปดีกว่าค่ะ ตาป๊อปหนูฟางมาทางนี้หน่อยจ่ะ ถ่ายรูปกับคุณชิซูกะหน่อยลูก ฟางกับป๊อปปี้ก็มายืนข้างๆคุณชิซูกะ จู่ๆก็มีเด็กคนนึงมาเกาะขาฟางไว้

 

"โดเรมอน ไปอยู่กับป่ะป๊าก่อนลูก ม๊าถ่ายรูปอยู่นะ อย่าไปกวนพี่เค้า"ชิซูกะพูดกับลูกของตัวเอง

 

[Special : Poppy]

 

"ไม่เป็นไรค่ะ... ถ่ายรูปด้วยกันนะตัวเล็ก"ฟางพูดกับหนุ่มน้อยแปลกหน้าส่วนสูงแค่ระดับเอวเธอเท่านั้น แล้วฟางก็อุ้มหนุ่มน้อยคนนั้นขึ้นมา แล้วยิ้มให้กล้อง

 

"พี่เจ้าสาวน่ารักจังเลย จุ๊ฟฟ >3<!"แล้วเด็กคนนั้นก็หอมแก้มฟาง1ที... เฮ้! เด็กคนนั้นน่ะ นี่มันภรรยาผมนะ ภรรยาผม แม้จะแค่ในนามก็เถอะ-^-!

 

"ตาป๊อปเป็นอะไรหรือเปล่าลูก"จู่ๆแม่ผมก็สะกิดผม คงเห็นผมทำหน้ามุ่ยๆล่ะมั้ง

 

"เปล่าครับคุณแม่ ผมแค่..(นึกไป15วินาที)ร้อนน่ะครับร้อนมากเลย^O^"ผมยิ้มร่าเริงให้คุณแม่

 

"ไหวป่ะคะพี่ป๊อป ยิ้มเกินเหตุไปนะคะ??"ฟางมองหน้าผม

 

"เอ่อ..."ผมมองหาตัวช่วย อ้อ!"โซ่ๆ ถ่ายรูปกับพี่หน่อย มานี่เลย ยิ้มกว้างๆน้องรักของพี่^[+ + +]^"

 

"อะไรของพี่เนี่ย^^;"โซ่มันมาอย่างงงๆแต่ก็ยังยิ้มให้กล้องอยู่

 

"ฟ้าว่าว่างๆพี่ฟางน่าจะพาสามีไปหาหมอนะคะพี่ฟาง-*-"น้องฟ้าพูดกับฟาง... ใจร้ายอ่ะ จริงๆเขาก็ซุบซิบกันนะ แต่ผมได้ยินนะ

 

"อะไรของเธอยัยป้า นินทาอะไรพี่ฉัน??"ไอ้โซ่มันเลยไปพูดแล้วน่ะสิ ปากหมาจริงๆเลย-*-

 

"มีปาก ฉันจะพูดอะไรก็ได้ก็นี่มันปากของฉัน เหว่ๆๆ แบร่ๆๆ :p"แล้วน้องฟ้าก็แลบลิ้นใส่โซ่ ... ผมว่าไอ้โซ่มันเจอมวยถูกคู่แล้วล่ะ-*-

 

"ใจเย็นๆสิฟ้า นี่มันงานพี่ฟางนะ  เว้นบ้างอะไรบ้าง ไม่ใช่เอะอะก็ทะเลาะเอะอะก็ด่า สงบสติอารมณ์บ้าง"น้องเฟย์พูดกับน้องฟ้า

 

"เอาล่ะๆได้เวลาแล้วจ่ะเด็กๆ เจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นเวทีได้แล้วจ่ะ^^"แม่ของผมพูด"ยืนตรงนี้ก่อนนะลูก เดี๋ยวจะมีเด็กๆมาเดินนำทางไปนะลูก"

 

"ค่ะคุณป้า^^"ฟางหันไปพูดกับแม่ของผม

 

"ต่อไปนี้ไม่ต้องเรียกว่าป้าแล้วนะลูก เรียกแม่ว่าแม่เถอะนะจ๊ะ"หวาา.. เขินอ่ะ-///-! ถ้าฟางไม่ยอมเรียกแม่ของผมว่าแม่ ผมคงหัวใจสลายไปตรงนั้นเลยก็ได้นะ

 

"ค่ะ...คุณแม่"ฟางยิ้มนิดๆให้แม่ของผม ฟางเรียกแม่ผมว่าแม่ เรียกว่าแม่ด้วยแหละ ไม่อยากจะโม้ๆ คนอ่านอิจฉาล่ะเซ่ ฮ่าๆ หล่อก็เงี๊ยะ!

 

"เพลงขึ้นแล้ว ไปได้แล้วลูก"แม่ผมเอามือแสนนุ่มของฟางมาคล้องควงอยู่กับแขนของผม อ๊าคค! เขินอีกแล้วๆ>///<! วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ของผมเลยย^O^

 

[End Special : Poppy]

 

บนเวที

 

"วันที่1 มกรา(ไปไกล) วิวาห์หวาน เป็นวันงาน วิวาห์ของหนุ่มสาว นายภาณุหนุ่มหน้ามน คนบ้านเรา แต่งกับสาวเจริญศิลป์ ถิ่นเดียวกัน ธนันต์ธรญ์ คือชื่อ เธอคนนั้น ..."แล้วก็ต่อๆไป กลอนยาวมากกก พิธีกรอ่านกลอนอย่างไพเราะ ล้วนแต่เป็นคำอวยพร

 

"ขอถามความรู้สึกเจ้าบ่าวหน่อยแล้วกันครับว่ารู้สึกยังไง มีอะไรจะบอกกับเจ้าสาวของคุณมั๊ยครับ??"พิธีกรยื่นไมค์ตรงหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้รับไมค์มาแล้วมองหน้าฟาง

 

"ผมขอบคุณพ่อ ขอบคุณแม่ ที่เลี้ยงผมมาจนเติบใหญ่... ขอบคุณน้องๆของผมทุกคนที่ช่วยผมทุกเรื่อง ขอบคุณฟ้าที่ทำให้ผมได้มาเจอกับน้องฟาง ผมไม่มีคำใดๆมากกว่าคำว่ารัก... ผมรักผู้หญิงคนที่ยืนอยู่ข้างๆผมมากกว่าชีวิต และพร้อมจะเป็นสามีที่แสนดีของเธอและเป็นพ่อที่ดีของลูก..."ป๊อปปี้หยุดพูดไปประมาณ2 3วินาที"ตลอดไป^^"

 

"หวานไปพอสมควรแล้วนะครับ ขอถามความรู้สึกเจ้าสาวบ้างดีกว่า"พิธีกรยื่นไมค์ให้ฟาง

 

"ฟางก็ต้องขอบคุณคุณแม่ ขอบคุณคุณพ่อที่ลาลับจากโลกนี้ไปแล้ว ที่ทำให้ฟางได้มีชีวิตที่สดใส ได้รู้จักความรัก ได้รู้จักความห่วงใย ฟางรักพ่อกับแม่มากนะคะ ขอบคุณน้องๆของฟางที่รักและเป็นห่วงฟางมาตลอด ขอบคุณแม่รองที่คอยเอาใจใส่ทุกเรื่องของฟาง ฟางอยากบอกคุณพ่อบนฟ้าว่าตอนนี้ฟางมีความสุขมากค่ะ... ไม่ต้องเป็นห่วงฟางแล้วนะคะ ฟางมีความสุขกับคนที่ฟางรัก แล้วเขาก็รักฟาง ฟางรักคุณพ่อค่ะ"แล้วฟางก็ยื่นไมค์กลับให้พิธีกร

 

"ครับ ขอฟังความคิดเห็นจากแม่และพ่อเจ้าบ่าวก่อนนะครับ เชิญครับ"พิธีกรยื่นไมค์ให้แม่ป๊อปปี้

 

"แม่รู้สึกดีใจเป็นอย่างมากนะคะ ที่ได้ลูกสะใภ้ดีๆอย่างหนูฟาง ตาป๊อปรีบมีหลานให้แม่อุ้มไวๆนะลูก จะได้เป็นโซ่ทองคล้องใจของทั้งสองคน^^"แม่ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นไมค์ให้แม่ฟางบ้าง

 

"แม่เฝ้าดูลูกเติบโตมาทุกวัน จนวันนี้ลูกเติบใหญ่และได้แต่งงานกับคนที่ดี ลูกสาวคนนี้แม่ให้แล้วให้เลยนะป๊อปปี้ ห้ามนำมาคืนเด็ดขาด ไม่งั้นเห็นดีกันแน่!"แม่ฟางมองป๊อปปี้เหมือนขูเล่นๆ

 

เวลาผ่านไปจนถึงเวลาเข้าห้องหอ(บ้านป๊อปปี้นั่นแหละ)

 

"ฟาง.. อย่าดื้อกับพี่เขานะลูก ป๊อปปี้น้องดื้อเมื่อไหร่จับตีก้นได้เลยนะจ๊ะ เห็นอย่างนี้ดื้อเงียบนะรู้มั๊ย"แม่ฟางพูด

 

"แม่คะ... ฟางโตแล้วนะ ไม่ได้ดื้อสักหน่อย-^-!"ฟางทำหน้างอนนิดๆ

 

"โอ๋ๆไม่เอาลูก วันนี้วันดี ยิ้มเข้าไว้นะๆ"แม่ฟางพูด

 

"ตาป๊อป อย่ามัวแต่ทำงานนะลูก มีเวลาให้หนูฟางบ้าง ภายในสามปีต้องมีหลานให้แม่ ไม่งั้นแม่โกรธ"แม่ป๊อปปี้มองป๊อปปี้แบบโหดๆ

 

"คะ..ครับๆๆ"ป๊อปปี้ตอบอย่างตะกุกตะกัก

 

"แม่ไม่กวนแล้ว ให้บ่าวสาวใช้เวลาร่วมกันดีกว่าา.. ไปเถอะค่ะคุณน้อง ไปเตรียมตัวอุ้มหลานกัน"แม่ป๊อปปี้พูดกับแม่ฟาง

 

"ค่ะคุณพี่ แม่ไปแล้วนะฟาง มีปัญหาอะไรกันคุยกันดีๆนะจ๊ะ^^"แม่ฟางกอดฟาง1ทีก่อนทั้งหมดจะเดินออกไป

 

"ฟางเหนื่อยมั๊ย รองเท้ากัดหรือเปล่า??"ป๊อปปี้ถาม

 

"ก็นิดหน่อยค่ะ... พี่ป๊อปล่ะคะ"

 

"ก็นิดหน่อยเหมือนกันครับ ฟางหิวน้ำมั๊ยเดี๋ยวพี่ไปเอามาให้"ป๊อปปี้ถามฟาง

 

"ไม่เป็นไรค่ะ ฟางอยากอาบน้ำมากกว่า"ฟางบอก

 

"งั้นฟางใช้ห้องน้ำก่อนเถอะ"ป๊อปปี้พูด

 

"ขอบคุณค่ะ"แล้วฟางก็เข้าห้องน้ำไป

 

15นาทีผ่านไป

 

"อ้าวฟาง ยังไม่อาบน้ำอีกหรอ"ป๊อปปี้ถามฟางที่ยังอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวกระโปรงฟูฟ่อง

 

"คือ..ฟาง...เอ่อ..คือว่า"ฟางติดๆขัดๆ"ตอนนี้คุณแม่พี่ป๊อปอยู่ไหนอ่ะคะ"

 

"ปกติท่านนอนแล้วแหละ มีอะไรหรือเปล่า??"ป๊อปปี้ถาม

 

"คือ..คือฟาง ฟางถอดชุดไม่ได้น่ะค่ะมันไม่ใช่ซิปมันเป็นกระดุม20กว่าเม็ดรุนแรงไปฟางกลัวชุดขาดT^T"ฟางทำปากเบะใส่ป๊อปปี้

 

"เอ่อ...ป้าๆแม่บ้านเค้าน่าจะนอนแล้วแหละป่านนี้ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่โทรปลุกให้ก็ได้"ป๊อปปี้ทำท่าจะหยิบโทรศัพท์

 

"ไม่ต้องค่ะๆ ฟางเกรงใจแม่บ้านเค้า... พี่ป๊อปช่วยฟางหน่อยได้มั๊ยคะ??. /// .!"ฟางถามป๊อปปี้

 

"เอ่อ.. ได้สิๆ"แล้วฟางก็หันหลังให้ป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้ก็จับไม่ถูกสัดที ฟางหันไปมองเห็นว่าป๊อปปี้หลับตาอยู่

 

"พี่ป๊อปคะ...ข้างในมีเกาะอกอีกชั้นค่ะ-///-!"ฟางพูดกับป๊อปปี้

 

"คะ..ครับๆ"ป๊อปปี้ลืมตาขึ้นแล้วค่อยๆปลดกระดุมให้ฟาง...ทีละเม็ด

 

______________________________________________________________

 

ที่เหลือปล่อยให้คิดเองฮ่าๆ ตอนหน้ามีฟินน><!

 

15/08/2013

[Merin_zZ]