พี่น้องวุ่นวาย... กับลูกชายของเพื่อนแม่

9.1

เขียนโดย Merin_zZ

วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.46 น.

  27 ตอน
  196 วิจารณ์
  53.90K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) นอนบ้านฟาง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ป๊อปปี้ยืนขึ้นแล้วไปยืนอยู่ข้างต้นไม้เพื่อดูว่ามีคนมารับมั๊ย แต่ว่า...

ครืนน!!(ฟ้าร้อง)

เปรี้ยงง!!(ฟ้าผ้าต้นไม้)

ปักก!!(โดนแขนป๊อปปี้)

"อ๊ากก!!"(เสียงป๊อปปี้ร้อง)[แกจะภาคย์เสียงอะไรเยอะแยะวะเนี่ย:ป๊อปปี้][ก็เค้ากลัวคนอ่านไม่เข้าใจง่ะ:ไรเตอร์]ท่อนไม้อันบะเร่อเท่าขาช้างตกลงมาใส่แขนป๊อปปี้อย่างแรง

"กรี๊ดด!! พี่ป๊อป ไหวหรือเปล่าคะ กลับบ้านนะ ฟางจะพาพี่ไปเองค่ะ"ร่างบางพยุงร่างป๊อปปี้ที่ไม่ได้ใส่เสื้อ(ให้ฟางไปแล้ว)กลับบ้านอย่างเหน็ดเหนื่อย เพราะระยะทางจากบ้านและศาลากลางสวนก็อยู่ไกลกันไม่น้อย

ก๊อกกๆๆ!!

ฟางทุบประตูดังลั่นอย่างไม่เคยทำมาก่อนพร้อมเรียกน้องๆให้มาเปิดประตูให้

"แก้ว!! เปิดประตูให้พี่หน่อย เฟย์!! ฟ้า!!"ป๊อปปี้ที่ยังมีสติอยู่นิดๆมองหน้าฟางที่มีเม็กฝนแพรวพราวอยู่บนใบหน้า แล้วก็คิดในใจว่า'ผู้หญิงคนนี้ช่วยเราเพราะอะไรกันนะ'ก่อนจะสลบไป

ห้องนั่งเล่น

"นั่นไง... คิดไว้แล้วว่าลืมอะไร"เฟย์รีบวิ่งไปก่อนคนอื่นเพราะเป็นห่วงพี่สาว

แอ๊ดด!!

ประตูเปิดขึ้น

"พี่ฟาง!! คุณป๊อปปี้!!"แก้วทำหน้าตกใจ

"อย่าเพิ่งถามอะไร ช่วยพี่พาเขาไปข้างในหน่อย"เฟย์ ฟ้า แก้วช่วยกันพาป๊อปปี้ที่หมดสติไปเข้าบ้าน"แม่ใหญ่กับแม่รองไปไหน... มีใครมีเบอร์โทรศัพท์ผู้ชายบ้านนู้นมั๊ย"

"เหมือนเฟย์จะมีนะ..."หลังคำพูดของเฟย์ทำให้ฟ้าหันขวับมาคอแทบเคล็ด"แต่ไม่ได้ตั้งใจเก็บไว้หน่ะ หมอนั่นยัดใส่มือมาเอง"

เฟย์รีบโทรหาเขื่อนทันที

[ฮัลโหลสวัสดีครับ]

"นี่นายเขื่อน นี่ฉันเองนะ"ฟ้าทำหน้าสัญญาณว่าให้เปิดสปีคเกอร์ เฟย์ก็เปิดให้

[อ๋อ... น้องเชอร์รี่หรอจ๊ะ เก๊ากะลังคิดถุงเตงยุ่ววพอดีเบยอ่าา ฟุบุ!!]คำพูดของเขื่อนทำให้ฟ้ากลั้นหัวเราะไม่อยู่

"ก๊ากกๆ!!"เฟย์ทำหน้าเบื่อหน่ายชีวิต

"ฉัน... เฟย์"เฟย์พูดเสียงหน่ายๆใส่เขื่อน

[อ้าว!! เฟย์หรอกหรอ คิดถึงเค้าหรอเตง ถึงได้โทร.หาเค้าเร็วขนาดนี้ รักเค้าแล้วชี้ป่ะล่ะ เห็นตอนนั้นทำท่าจะชกเค้าอยู่เลย]

"พี่ชายนายอยู่ไหน"

[ฮะ?? พี่โมะหน่ะหรอ อ่านประวัติพี่สาวเธออยู่มั้งป่านนี้]

"ฉันหมายถึงพี่คนโต-_-!"

[พี่ป๊อปก็... เฮ้ย!! พี่ป๊อป]

"พี่ชายนายอยู่บ้านฉัน มารับไปเดี๋ยวนี้!! พี่ชายนายโดนท่อนไม่ทับแขนตอนนี้หมดสติอยู่ที่บ้านฉันเนี่ย"

[อ๋อๆ ท่อนไม้ทับหมดสติหรอ ฝากดูแลด้วยแล้วกันนะ แค่นี้แหละ นึกว่ายอมรับฉันเป็นแฟนแล้วซะอีกที่โทรมา ที่ไหนได้คุยเรื่องผู้ชายคนอื่น ชิส์งอลแบ้ว!!]

แล้วเขื่อนก็ตัดสายไป

"ไอ้บ้าเอ๊ยยย!!"เฟย์ถบสออกมาด้วยความหงุดหงิด

"แล้วคืนนี้คุณป๊อปปี้จะนอนที่ไหนละคะ"ฟ้าถาม"เพราะว่าห้องรับแขกก็ไม่ได้ทำความสะอาดเลย"

"ถ้าจะให้นอนกับพวกเราก็น่าเกลียด ทำไงดีล่ะคะ"เฟย์พูด

"ให้คุณป๊อปปี้นอนห้องพี่เนี่ยแหละ อย่างน้อยพี่ก็ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นหมายของเขา คงเสียหายน้อยกว่าพวกเธอ"ฟางพูด

"ให้เค้านอนกับแก้วดีกว่าค่ะพี่ฟาง... ยังไงซะคุณค่าและชื่อเสียงของแก้วก็ไม่มีค่าอยู่แล้ว.."แก้วพูด

"อย่าพูดแบบนั้นอีกนะแก้ว ชีวิตเราทุกคนมีค่า พี่จะเฝ้าเค้าเอง พี่จะให้เค้านอนบนเตียง ส่วนพี่จะนอนโซฟา แค่นี้พวกเธอก็ไม่ต้องเป็นห่วงพี่แล้ว... พวกเธอก็รู้ยังไงๆพี่ก็ต้องแต่งงานกับเขา"ฟางพูดก่อนจะพยุงป๊อปปี้

"ฟ้าช่วยค่ะพี่ฟาง... พี่แก้ว พี่เฟย์ไปนอนเถอะค่ะดึกมากแล้ว เดี๋ยวพอฟางช่วยพี่ฟางแบกคุณป๊อปปี้เสร็จฟ้าก็จะไปนอนแล้วเหมือนกัน"

"จ่ะ//ค่ะ"แก้วและเฟย์พูด

ห้องฟาง

"เฮ้อ!! ถึงสักที หนักชะมัด!"ฟ้าบ่น"ผู้ชายกล้ามเยอะ...บางที่ก็ไม่ดีเหมือนกันนะคะพี่ฟาง"

"พี่ก็คิดงั้นอ่ะ.. เข้าใจความรู้สึกพี่ตอนถูกพวกเธอลืมไว้ที่ศาลาแล้วยังล่ะ กว่าจะแบกมาได้กล้ามพี่ขึ้นแล้วมั้ง"

"ฮะๆ ขอโทษค่ะพี่ฟาง ฟ้าไม่ได้ตังใจลืมจริงๆนะคะ"

"จ้าๆ ไปนอนได้แล้วไป เดียวพรุ่งนี้ไปมหา'ลัยไม่ทัน"ฟางลูบหัวน้องเบาๆ

"ค่าา!!"แล้วฟ้าก็ออกไป

06:00น.

[Special:'Poppy']

ที่ไหนวะเนี่ย ผมมองห้องสีชมพูที่มีแต่มายด์เมโลดี้และคิตตี้ แล้วสำรวจตัวเอง เฮ้ย!! ทำไมผมถึงใส่เสื้อนอนลายหัวใจยิ้มได้วะเนี่ย ผมกวาดสายตามองรอบห้อง และเห็นร่างบางกำลังหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟา แล้วดวงตากลมโตก็หรี่ขึ้นแล้วมองหน้าผม

"คุณป๊อปปี้ ตื่นแล้วหรอคะ เป็นไงบ้างคะ ปวดแขนอยู่รึเปล่าคะ"ฟางเข้ามาถามผมสีหน้าของเธดูจริงจัง และอ่อนโยนไปในตัว บ่งบอกความเป็นสาวหวานอย่างชัดเจน ใครได้เธอไปเป็นแม่ของลูกคงโชคดีมาก เอ๊ะ!!...แต่ผมก็เป็นคู่หมั้นของเธอนี่นา

"ฉันไม่เป็นไรแล้วล่ะ เธอ...แทนตัวเองแบบตอนนั้นไม่ได้หรอ"ผมถามฟาง เพราะผมยังจำคำพูดประโยคนั้นได้'พี่ป๊อปไหวหรือเปล่าคะ กลับบ้านนะ เดี๋ยวฟางจะพาไปเอง'

"หือ?? อะไรหรอคะ"ฟางทำหน้างงๆใส่ผมแต่โคตรน่ารักเลยผมรู้สึกร้อนไที่หน้ายังไงไม่รู้"คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ..หน้าแดงเชียว หรือไข้ขึ้น!!"

ฟางรีบแตะหน้าผากและแก้มของผม

"เปล่าๆ"ผมรีบเอามือฟางออกจากหน้าก่อนที่จะหน้าแดงไปมากกว่านี้

"พี่ฟางคะ ทานข้าวค่ะ อ้าว! คุณป๊อปปี้ฟื้นแล้วหรอคะ ทานข้าวเช้าด้วยกันสิคะ"แก้วเดินเข้ามา

"ครับ... ผมกำลังหิวเลย"

 

17/07/2013

[Merin_zZ]

เม้นต์เยอะๆ ติดตามเยอะๆ โอมจงเม้นต์ โอมจงติดตาม สาธุๆ เพี้ยงง!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา