มาเฟียก็มีหัวใจ

5.7

เขียนโดย kaew_love

วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.09 น.

  34 chapter
  68 วิจารณ์
  66.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ซ้อมยิงปืน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โทโมะเมื่อเห็นเพื่อนโดนตบเลยเข้ามาดูว่าโดนตบเรื่องอะไร

 

"ไปกันได้ยัง"ชายหนุ่มถามโทโมะที่เดินเข้ามาหาตัวเอง

 

"ไปดิ"โทโมะตอบแล้วเดินไปที่รถ ชายหนุ่มเดินไปขึ้นรถของตัวเองแล้วขับตามเพื่อนไป

 

ณ สนามยิงปืน

 

"ไอ้โมะกลับเหอะ กุกลัวปืน"ชายหนุ่มบอกเพื่อนแล้วเดินไปที่รถ

 

"เฮ้ย มานี่"เพื่อนชายหนุ่มได้จับแขนชายหนุ่มไว้

 

"อะไรจะกลับแล้ว"ชายหนุ่มตะคอกใส่เพื่อน

 

"มานี่ แกต้องฝึก"เพื่อนชายหนุ่มทำเสียงเข้ม

 

"ไม่อยากฝึกแล้ววะ"ชายหนุ่มทำเสียงอ่อน

 

"แล้วจะเป็นมาเฟียที่เข้มแข็งได้ไง แกก็ต้องใจอ่อนอย่างนี้ต่อไป"โทโมะพูดจบก็พาชายหนุ่มเข้าไปในสนามยิงปืน

 

 

ปัง ปัง ปัง พอเข้าไปเสียงยิงปืนก็ดังขึ้น

 

 

"อ๊ากกกก"ชายหนุ่มร้องลั่นด้วยความตกใจ

 

"กลัวอะไรวะ"โทโมะตบหลังชายหนุ่ม

 

"กูตกใจ กลับเถอะ"ชายหนุ่มบอกเพื่อน

 

"ต้องฝึกยิงปืนก่อน"โทโมะลากหนุ่มไปที่ช่องยิงปืน

 

"อยากจะเป็นลม"ชายหนุ่มเสียงสั่น

 

"ลองยิงดู อะปืน"โทโมะยื่นปืนให้ชายหนุ่ม

 

"จะดีหรอ"ชายหนุ่มเหงื่อตกไปทั้งตัวและรับปืนจากโทโมะด้วยมือที่สั่น

 

"อย่าสั่นดิวะมือน่ะ"โทโมะตบบ่าชายหนุ่ม

 

"มันห้ามไม่ได้นี่หว่า"ชายหนุ่มตอบด้วยเสียงที่กลัวๆ

 

"ใส่ซะ แว่นด้วย"โทโมะยื่นหูฟังให้และก็แว่นตา

 

"เออ"ชายหนุ่มรับแล้วก็ใส่ให้เรียบร้อย

 

"ฟังนะ เล็งไปที่เป้าหมายดีๆอย่าไปคิดเรื่องอื่น"โทโมะชี้เป้าหมายให้ดูและพูดให้ฟังช้าๆ

 

"เออ"ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างหนักและเริ่มยิงปืนทันที 

 

 

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง เสียงยิงปืนที่ชายหนุ่มยิงไปที่เป้าดัง6ครั้งด้วยกัน

 

"เดี๋ยวบอกให้คนคุมไปเอามาให้ดุยิงเข้ามั้ย"โทโมะพูดจบก็เดินไปบอกผู้คุม พอผู้คุมเดินไปเอาเป้ายิงมาให้ดูชายหนุ่มถึงกับอึ้ง

 

"เฮ้ยยิงเข้าหมดเลย"ชายหนุ่มพูดด้วยความดีใจ

 

"ดีใจด้วยๆ แต่มันไม่เข้าหัว กับหัวใจเลยวะ"โทโมะบอกกับชายหนุ่ม

 

"วันนี้พอก่อนเถอะหัวใจมันเต้นรัวเลย"ชายหนุ่มพูดเสร็จก็เดินไปที่รถของตัวเองแล้วขับรถกลับบ้าน

 

"อ่อนจริงๆวะ"โทโมะพูดกับตัวเองแล้วขับรถกลับบ้านเช่นกัน

 

ด้านของฟาง

 

"ชั้นจะเป็นไรมั้ยเนี่ย ดันไปตบหน้าพวกมาเฟีย"ฟางบ่นและนั่งโต๊ะหินอ่อนในมหาลัย

 

"บ่นไรยัยฟาง"แก้วเดินเข้าไปถามหญิงสาว

 

"ไม่ได้เป็นไร"หญิงสาวตอบกลับ

 

"ทำอย่างกับไปหาเรื่องพวกมาเฟียอย่างนั้นแหละ"แก้วพูดพร้อมกับกินน้ำไปด้วย

 

"หยุดพูดเลยแก้ว"ฟางตะคอกแก้วพร้อมกับทุบโต๊ะ

 

"ไม่เห็นต้องขึ้นเลยแค่ลองเดาดู"แก้วบอกกับฟาง

 

"หรอ งั้นขอโทษทีแก้วไม่ได้ตั้งใจ"ฟางมองหน้าแก้ว

 

"ได้รู้ว่ากำลังขึ้นเลยไม่โกรธ"แก้วพูดพร้อมกับแตะบ่าฟาง

 

"อืม พอนึกถึงมาเฟียก็แค้นไม่หาย"หญิงสาวพูดด้วยความโมโห

 

"อย่าไปคิดเลยเรื่องเก่านะ"แก้วปลอบใจหญิงสาว

 

"พ่อขอเธอไม่ได้ถูกมาเฟียฆ่าเธอไม่เข้าใจหรอกแก้ว"หญิงสาวพูดจบก็เดินหนีแก้วไป

 

"ใครว่าชั้นจะไม่เข้าใจ ชั้นโดนพ่อทิ้งมันไม่แย่กว่าเธอหรอฟาง"แก้วพูดหลังจากที่ฟางเดินหนีไปน้ำตาของแก้วเริ่มไหลลงบนแก้วที่น่ารักของเธอ

 

เดี๋ยวอัพต่อให้ครับ

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา