รักของแม่มดกับแวมไพร์

9.6

เขียนโดย lovevery

วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 11.39 น.

  33 chapter
  70 วิจารณ์
  50.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 23.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

     แก้วขี่มอไซด์จนมาถึงทะเลแห่งหนึ่งตอนนั้นเวลา 18:00 น. แก้วเลยได้เห็นพระอาทิตย์ที่ตก

ดินพอดี แก้วขี่มอไซด์มาไกลพอสมควร แก้วเลยถือโอกาศพักที่นี่เลย แก้วไปนั่งตรงริมหาดสักพัก

เพื่อดูทะเลยามเย็นที่ไม่ค่อยได้เห็นสักเท่าไหร่ ตอนนั้นเองมันทำให้เธอ...รู้สึกดีมากๆเลย

(แก้ว) รู้สึกดีจัง...

(....) อีหนูมานั่งทำไมตรงนี้

     ลุงที่เดินๆอยู่เดินมาเจอแก้วพอดีเลย ทัก

(แก้ว) พอดีหนูขับรถหลงมานะคะ

(ลุง) อ่อลุงคิดว่าจะมาหาเรื่องเกี๋ยวกับตำนานอีกคน

(แก้ว) หื๊มมม ตำนานหรอคะ? ตำนานอะไรหรอคะ

(ลุง) ก็ตำนานที่เทพทั้งสองคนที่รักกันมาตายที่ทะเลแห่งนี้หน่ะสิ

(แก้ว) หื๊มมมม เอาเรื่องแบบนี้มาจากไหนอะคะ

(ลุง) ก็เมื่อหลายปีที่แล้วมีคนเห็นคนสองคนเรืองแสงเดินจับมือกันหายลงไปทะเลแล้วก็หายไป

ตลอดกาลแล้วคนที่ได้ข่าวก็คิดว่าเทพคงเอาสมบัตืไปซ้อนใต้ทะเลก็ได้เลยมีคนดำน้ำกันเยอะ

(แก้ว) มันก็ดีแล้วหนิคะ เพื่มรายได้ด้วยดีออกคะ

(ลุง) ตอนแรกลุงก็คิดอย่างนั้นนะ แต่ว่าช่วงนี้บางคนก็ทุ่มเท่ไปจนเกือบตาย..

(แก้ว) หื๊มมม

(ลุง) ก็มีนักท่องเที่ยวบางคนก็ฝื้นตัวเอง ดำน้ำติดหลายวันจนเป็นหวัดแล้วก็ยังไม่เลิกพยามหาจนใน

ที่สุดเค้าก็หมดสติไปเกือบจมน้ำตายหน่ะ

(แก้ว) แล้วลุงเชื่อเรื่องนี้ไหมคะ

(ลุง) ไม่รู้สิ แต่ถ้าเป็นเรื่องจริงก็คงต้องมีคนที่ได้เจอสมบัตินั่นแน่นอนละ 

 

     แล้วลุงคนนั้นก็เดินไปที่อื่นเหลือแก้วไว้คนเดียวตอนนั้นเองแก้วก็รู้สึกเหมือนมีคนย่องมาข้างหลัง

เธอแก้วเลยหันไปดู

(แก้ว) เธอเป็นใคร

(...) เดี๋ยวๆฉันชื่อหมิว เธอเป็นแม่มดใช่ไหม?

(แก้ว) เธอรู้..

(หมิว) ไม่ต้องห่วงฉันก็เป็นแม่มด..

(แก้ว) โล่งอกไปที

(หมิว) แก้วปะที่ได้เป็นตัวแทนตามหาทับทิมอะ

(แก้ว) อ่อใช่ๆ

(หมิน) อ่อนึกว่าหน้าคุ้นๆ555555

(แก้ว) 55555555

(หมิว) แล้วมาหาทับทิมหรอ

(แก้ว) ป่าวหลอกแค่หลงมาหน่ะ

(หมิว) หลงมา

(แก้ว) ใช่ๆ

(หมิว) แล้วอีกสองคนที่เหลืออะ

(แก้ว) อ่อสองคนนั้น...เอ่อ....หาข้อมูลอยู่หน่ะๆ

(หมิว) ตั้งใจทำงานจัง

(แก้ว) อยู่แล้ว55

(หมิว) แล้วช่วงนี้ได้ข่าวแวมไพร์ที่ได้รับบาดเจ็บครั้งก่อนไหมอะ

(แก้ว) อ่อเรื่องนั้นอ่อฉันก็ไม่รู้นะ 

(หมิว) เห็นบอกว่าสามคนนั้นหายไปเลยไม่ณุ้ยังมีชีวิตอยู่รึเปล่าเพราะตอนนั้นก็บาดเจ็บหนักเหมือน

กัน

(แก้ว) แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่

(หมิว) พอดี...มาหาที่พักผ่อนนะ

(แก้ว) ทำไมละ

(หมิว) พอดีทะเลาะกับแฟนนะ

(แก้ว) อ้าวทำไมถึงทะเลาะกันอะ

(หมิว) แฟนฉันนะบอกว่ารักฉัน แต่ว่าไม่เคยรู้เรื่องเกี่ยวกับฉันอะไรสักอย่างวันๆทำแต่งานๆ ไม่เคย

มีเวลาส่วนตัวให้แฟนเลย บางวันก็แถบไม่ได้คุยกันด้วยซ้ำ

---------------------------------------------------------------------------------

///////อัพไว้แค่นี้ก่อนนะคะเดี๋ยวกลับมาอัพนะคะ

/////////////////ส่วน chapter 26 ครบ 100% แล้วนะคะ ไรต์เพื่มของเฟย์กับแก้วไปแล้ว

กลับไปอ่านกันได้นะค้าาา 

////////ไม่ชอบตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ

///ติ-ชมได้คะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา