[V.PF] วางแผนรักร้าย มัดหัวใจยัยตัวแสบ

8.3

เขียนโดย FofangFc

วันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.57 น.

  21 chapter
  44 วิจารณ์
  37.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 21.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) :: 3 Questions 3 Answers ::

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

                            :: 3 Questions 3 Answers ::

 

 

"กรี๊ดดด โทโมะ Kamikaze มาา!!"

 

 

หวา -0- เป็นอย่างที่คิดจริงๆด้วย

ตอนนี้เหล่านักข่าวพากันยกโขยงไปรุมโทโมะ จนเขาถูกกลืนหายไปราวกับหายตัวได้

ฉันหวังว่าเขาคงจะไม่พลาดท่า ลงไปนอนกองอยู่ใต้ฝ่าเท้าของใครคนใดคนหนึ่งนะ

    แต่เอ๊ะ!ฉันเห็นพวกคนอื่นที่โดนรุมถามเมื่อกี๊ อาศัยช่วงชุลมุนแบบนี้

แอบหนีออกไปนอกห้องเฉยเลยอ่ะ ออกไปหมดทุกคน แม้กระทั่งพิชชี่

ยังทิ้งฉันเลย T^T ฉันปวดหัวจะแย่อยู่แล้วววว

 

 

"จริงหรือเปล่าคะ ที่คุณกับคุณฟางปิ๊งปั๊งกันนอกจอ ?" ใครคนใดคนหนึ่งถาม

 

"ผมจะตอบแค่ 3 คำถามเท่านั้น หลังจากนี้ขอเวลาส่วนตัว

ให้ผมได้คุยกับเธอด้วย โอเคมั้ยครับ "

 

โห! นี่สินะ การตอบคำถามแบบมืออาชีพ

เขารับมือกับพวกนักข่าวด้วยวิธีแบบนี้เองเหรอ 0.0

 

"ค่ะๆๆ คำถามแรก คุณรู้สึกยังไงกับคุณฟางคะ ?"

 

"เธอน่ารักมากครับ แต่ก็อย่างที่รู้ๆกัน ผมมีแฟนแล้ว"

 

"คำถามที่ 2 ครับ ที่คุณมาวันนี้ ต้องการที่จะสานต่อความสัมพันธ์หรือเปล่าครับ ?"

 

"ผมเชื่อว่าถ้าใครเป็นผม ยังไงก็ต้องมา อย่าลืมว่าผมเป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุครั้งนี้

เพราะฉะนั้นผมก็ต้องมาขอโทษเธอด้วยตัวเองอยู่แล้ว "

 

"ข่าวลือที่ว่า อุบัติเหตุครั้งนี้คุณแก้วเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง

คุณคิดว่ายังไงบ้างคะ ?"

 

"ทุกอย่างเป็นความผิดของผม ได้โปรดอย่าใส่ร้ายเธอให้ผมได้ยินอีก

ไม่อย่างนั้นพวกคุณมีเรื่องกับผมแน่ !"

 

"แล้วเรื่องที่บอกว่ามีคนเห็นคุณแก้วมาวีนคุณหลังเวทีล่ะคะ ?"

 

"ครบ 3 คำถามแล้วครับ"

 

"แต่ว่า.."

 

"ขอเชิญออกไปด้วยครับ"

 

"คำถามสุดท้ายจริงๆค่ะ"

 

"ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ขอเชิญออกไปด้วยครับ :) "

 

 

 

หูยยย !นํ้าเสียงเขาดูเย็นชาน่ากลัวมากกก ตัวจริงหรือเปล่าเนี่ย

 

   ฟิ้ววว~

 

    ภายในเวลาไม่ถึง 5 นาทีกองทัพนักข่าวก็สลายหายตัวไป

เหมือนถูกสึนามิหอบติดไปด้วย เหลือแค่โทโมะที่ยืนถือดอกไม้ช่อยักษ์อยู่

เขาหันมาส่งยิ้มให้ฉันแล้วโบกมือลั้ลลาสุดขีด

 

 

"ไงจ๊ะ เพื่อนสาวคนสวย ฉันมาแล้วนะ คิดถึงฉันอยู่ล่ะสิ อิอิ"

 

นะ..นี่มันใช่คนเดียวกันกับเมื่อกี๊เรอะ 0.0

 

 

"หวัดดี " ฉันเอ่ยปากทักเขา

 

"ฮ่ะๆ นี่ฉันเอาดอกไม้มาเยี่ยมเธอ แล้วฉันก็ต้องขอโทษเธอด้วยนะ

ที่ทำเธอเจ็บขนาดนี้ " เขายื่นดอกไม้ช่อยักษ์ให้ฉันพร้อมกล่าวขอโทษ

 

"^^" ฉันรับดอกไม้มาแล้วพยักหน้าพรางส่งยิ้มให้เขา

 

 

  แอ๊ด ~

เสียงประตูเปิดออก ...

พร้อมกับคนที่ฉันคุ้นเคยเป็นอย่างมากกกก

    ป๊อบปี้ ...

 

 

"ไงเพื่อน" เขาเอ่ยปากทักโทโมะ

 

"นายมาได้จังหวะพอดี ฉันนัดแก้วไว้อ่ะ ฝากฟางด้วยนะ

ไปล่ะ บายย" พูดแล้วโทโมะก็เดินออกไปจากห้องทันทีั

 

  ปล่อยให้ฉันอยู่ตามลำพังกับอีตาป๊อบปี้ (อีกแล้ว) ToT ...

 

 

"ในที่สุดเราก็ได้อยู่ด้วยกันตามลำพังอีกแล้วนะ :)  "

 

"0.0 อะไรของนาย!"

 

"เธออยากแก้ตัวมั้ย"

 

"แก้ตัว??"

 

"งั้นเรามาเล่นเกมกัน :) "

 

 

 

 

                    -To Be continue-

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา