รักร้าย เจ้าสาวจำเป็น

"โอ๊ย"สาวสวยน่ารักลุคหวานอย่างจินนี่ร้องหลังจากสะดุดอะไรบางอย่างตอนเดินเข้ามาเก็บของในห้องประชาสัมพันธ์ก่อนจะโดนธนาคารยึด(ถ้าหาสามีไม่ได้=_=)

"เอ๋"จินนี่ลุกขึ้นสอดสายตาหาของต้นเหตุที่ทำให้เธอลงไปจูบพรม

"โทรศัพท์ใครหว่า"เธอหยิบโทรศัพท์สีดำต้นเหตุขึ้นมาจากใต้เท้าเธอพลางเปิดดูเผื่อจะรู้ว่าเป็นของใคร

"กรี๊ดดดดดดด"หลังจากเปิดดูจินนี่ก็ต้องรีบปาโทรศัพท์ไปไกลๆสาเหตุมันก็มาจากการที่ตาของเธอไปเจอรูปเคนตะเต็มๆจะไม่มีอะไรเลยถ้าเขาจะหัดใส่เส้อผ้าท่อนบนก่อนจะถ่ายรูปและไม่ต้องจูบดูดดื่มกับยัยดาราชื่อดัง(ขอเซ็นเซอร์ชื่อไว้ก่อนเดี๋ยวโดนตบ)

"ตาบ้าเอ้ย"จินนี่ใช้เวลาทำใจสามวินาทีแต่เธอไม่มีทางเลือกมากเลยต้องเดินไปหยิบโทรศัพท์บนโซฟามาทำไงได้ละเธอไม่ได้ใจร้ายขนาดเจอของคนอื่นแล้วจะไม่เอาไปคืนเธอออกจะนางฟ้านางสวรรค์ หน้าตาดี ใจดี     เพอร์เฟ็กสุดๆ(จินนี่บ้าไปแล้ว=_=)

ก๊อก ก๊อก

ตอนนี้จินนี่ก็ได้เดินมาอยู่หน้าห้องพักหนุ่มๆแล้ว

"ใครครับ"เสียงจองเบถามมาจากข้างใน

"จินนี่น้องสาวพี่ขนมจีนคะเอาของมาคืนคุณเอิ่ม เคนตะคะ"จินนี่ตอบกลับเธอไม่อยากจะพูดชื่อนั้นเท่าไหร่มันเริ่มน่ากลัวสำหรับเธอขึ้นมาแล้ว

"อะไรครับ"เคนตะเดินออกมาแต่จินนี่กับรู้สึกไม่กล้าพูดอะไรเจอหน้าเค้าแล้วอยากร้องไห้

"เอ่อ นะ...นี่คะ"จินนี่รีบยื่นโทรศัพท์สีดำไปให้เคนตะ

"นี่...เธอขโมยของฉันเหรอ!!!"เคนตะขึ้นเสียงเมื่อเห็นโทรศัพท์ที่หายไปหลายวัน

"นี่พูดดีๆหน่อยนะอุตส่าห์เอามาคืน"จินนี่เริ่มโมโหคนสวยอุตส่าห์เอามาคืนชิ

"ยัยหน้าบวบ บอกมาดีๆเลยนะเธอไม่ได้ขโมยเธอจะรู้ได้ไงว่าเป็นของฉันหะ"พูดถึงตอนนี้จินนี่อยากร้องไห้คะจะบ้าตายนี่แปลว่าเค้ายังไม่รู้ตัวใช่มั๊ย

"นี่่ถ้านายอยากรู้มากก็ไปเปิดดูเอาเองเลยนะ แล้วขอเตือนไว้เลยนะว่าถ้าจะทิ้งโทรศัพท์ไว้กรุณาอย่าแสดงความเป็นเจ้าของได้อุบาทขนาดนี้ สงสารตาคนเจอบ้าง"จินนี่ยัดโทรศัพท์ลงในมือเคนตะแล้วรีบเดินไปปล่อยให้เคนตะยืนงงกับบทที่จินนี่พึ่งปล่อยมา

"ยัยบวบนั่นพูดอะไรของเค้าก็ไม่รู้"เคนตะบอกพี่น้องที่นั่งฟังบทสนทนาระหว่างเคนตะกับจินนี่

"เค้าต้องมีเหตุผลบ้างน่าลองเปิดโทรศัพท์แกดูดิ"จองเบบอกขณะที่เคนตะส่ายหน้าแล้วเปิดโทรศัพท์ดูก่อนที่เค้าจะตกตะลึง

"เฮ้ย"

"อะไรวะจินนี่เค้าเห็นอะไรในโทรศัพท์แก"ป๊อปปี้ถามบ้างหลังจากนั่งคิดถึงภาพที่ฟางยิ้มมาพักใหญ่

"ฉัน...คือฉันลืมไปว่าฉันตั้งภาพฉันกับยัย(เซ็นเซอร์)ตอนจูบกันไว้"

"โห แล้วพี่เคนตะเล่นว่าเค้าซะยกใหญ่แถมกล่าวหาว่าเค้าเป็นขโมยด้วยในสายตาเค้าพี่คงเป็นคนเลวแล้ว"เขื่อนรัวด่าพี่ชายรวดเดียว

"ยัยบวบต้องเค้าใจว่าฉันเป็นผู้ชายดีแต่ปากแน่เลย"เคนตะกุมขมับแน่นแล้วยัยนั่นจะคิดว่าเค้าเป็นคนยังไงเนี่ย

"รู้ตัวก็ดีเลย...รีบไปทำความเข้าใจกับเค้าเลย"เขื่อนยังคงใส่ไม่ยั้งจนเคนตะต้องรีบวิ่งไปหาจินนี่

"เขื่อน...แกกำลังทำให้เคนตะกับจินนี่เป็นแฟนกันใช่มั๊ย"โทโมะจับผิดน้องชายตัวดี

"มีความรักบ้างคนอย่างมันจะได้เข้าใจเขื่อนน้อยกับเฟย์"เขื่อนทำตาปริบๆใส่โทโมะ

.........

"เอ่อ พอดีจินนี่ครับ"เคนตะวิ่งไปก่อนจะจับจินนี่ให้หันมาหาเค้า

"คือผมขอโทษนะครับที่กล่าวหาคุณ...แล้วก็ไม่รู้ว่าคุณเห็นผมกับยัยนั่น"

"ไม่ยกโทษ"จินนี่เบ้ปากทำท่าจะเดินต่อแต่เคนตะก็รั้งไว้

"นะครับคุณ"

"ไม่"

"ผมจะไม่เรียกคุณว่ายัยบวบ"

"ไม่"

"ผมจะยอมให้คุณจูบ"

"ไอบ้าไอ ไอลามก"จินนี่เริ่มโวยวายในขณะที่เคนตะงงก็ใครๆก็อยากจูบกับเค้าทั้งนั่นยัยนี่เล่นตัวรึไงเรื่มโมโหแล้วนะเว้ย

"นี่จะเอาไงหะ"

"นายต้องมาเป็นลูกมือฉันช่วยรีดนมวัว"

"ได้ เธอจะได้เห็น"เคนตะยิ้มพรุ่งนี้เค้าจะต้องได้ครอบครองริมฝีปากยัยบ้านี่โดยที่เค้าก็ไม่คิดว่าในใจจินนี่ก็ใช้พรุ่งนี้แก้แค้นเค้าเหมือนกัน

"แต่เอ เดี๋ยวฉันก็ต้องกลับแล้วสินะ"

"หึ ฉันให้นายอยู่ได้ต่อไป...จนกว่าฉันจะได้ฟาร์มคืนมา"

"แล้วเธอต้องทำยังไงถึงได้ฟาร์มคืนมา...ฉันพอจะช่วยอะไรได้มั๊ย"จินนี่หน้าแดงวูบก่อนจะแกล้งเปลี่ยนเรื่อง

"อย่ามาเปลี่ยนเรื่องแค่พรุ่งนี้นายเตรียมตัวให้พร้อมแล้วกันย่ะ"จินนี่เดินหนีโดยไม่รู้ว่าที่เธอทำอยู่นี่มันหมายถึงการร่วมแผนกับเขาอย่างไม่รู้ตัว

แล้วเธออย่าว่าฉันนะจินนี่!!!

จะรีบอัพนะจะถ้าควรปรับปรุงตรงไหนบอกได้เลยจร้าา