รักนี้เหมือเส้นประ

9.7

เขียนโดย AUMLOVETOMO

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.43 น.

  35 ตอน
  80 วิจารณ์
  56.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2556 11.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ยาอะไร??????

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ห้องโทโมะ แก้ว

 

แสงแดดตอนเช้าอ่อนๆกระทบกับเปลือกตาของร่างบางร่างบางตื่นขึ้นมาขยี้ตาเบาก่อนที่จะต้องตกใจสุดขีดจนจะ

 

กลายเป็นคนเสียสติไปได้ทันที

 

“ กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด      อ้ายยยยยยยยยยยยยยยย       นายมาอยู่ในห้องฉันได้ไงออกไปนะออก

 

ไป ” ร่างบางที่ตอนนี้ไม่รู้ตัวว่าตัวเองไม่มีเสื้มผ้าปกปิดร่างกายก็โวยวายกับคนที่นอนอยู่ข้างกายทันทีที่ตื่นขึ้นมา

 

แล้วเอาหมอนข้างมาตีคนข้างกาย

 

“ อะไรของเธอเนี้ย   เอาหมอนข้างมาตีฉันทำมัย ” โทโมะที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็โวยวายเช้นกัน

 

“ ก็นายเข้ามาในห้องฉันได้ไงห่ะ   หรือว่านายเป็นพวกโลกจิต อีบ้าออกไปนะ   อ้ายยยยยยยยยยยยย ” แก้วพูด

 

ขึ้นมาอีกครั้งและกรีดร้องเสียงดังอีกครั้งเมื่อเห็นว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายสักชิ้นเลย

 

“ แล้วจะร้องทำมัย  ลำคราญ เบาๆก้ได้ร้องอย่างกับ ‘ช้างออกลูก’ ” คำๆนี้ทำให้ร่างบางเจ็บจี้ดไปที่หัวใจ

 

“ โอ้ยยยย  ” เมื่อร่างบางขยับร่างกายเพื่อที่จะไปเอาฟ่ามืออำมหิทมาฟาดที่ไหล่ของร่างสูงความเจ็บก็วิ่งเข้าสู่ทุ

 

กอนูของร่างกาย

 

“ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ” แม้คำพูดนั้นจะดูเย็นช้าไปนิดหน่อยแต่ก็ทำให้หญิงสาวเห็วความเป็นห่วงของร่างสูงเป็น

 

อย่างมาก

 

“ ไม่เป็นไรนายไปแต่งตัวเดี๋ยวนี้ ” ร่างบางที่ปากแข็งก็รู้ว่าชายหนุ่มยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแน่นอน เพราะมือของนางได้

 

ไปสกิดโดนน้องชายของร่างสูงเข้าสะแล้วทำให้ต้องชักมือออกโดยเร็วที่สุด

 

“ ยังจะปากแข็งอีก งั้นก็ได้เธอไปอาบน้ำเป็นเพื่อนฉันหน่อยฉันกลัว ” ประโยคแรกพูดเบา แต่ประโยคหลังหันมา

 

พูดกับร่างบาง

 

“ นายจะบ้าหรอ แล้วนี้นายเมื่อคืนนี้.....” iร่างบางกำลังจะถามแต่ร่างสูงพูดแซรกขึ้นมาก่อน

 

“ เราก็แค่มีความสุขด้วยกันเท่านั้นเอง ” โทโมะพูดแล้วทำหน้าทะเล้นใส่ร่างบาง

 

“ ฉะ...ฉันจะไม่เอาเรื่องแล้วเรื่องเมื่อคืนนี้ฉันจะถือว่าฉันทำบุญให้สำภเวสีแถวนี้ แล้ว นายก็ห้ามพูดเรื่องนี้กับใคร

 

ด้วย ” ร่างบางพูดด้วยความโมโหที่เธอเก็บไว้เป็นเวลานานเท่าที่ควร

 

“ ก็ได้ ” ร่างสูงพูดโดยไม่คิดแม้แต่น้อย   

 

                       แล้วทั้งสองก็ทำภารกิจส่วนตัวของตัวเองแล้วร่างบางก็กลับบ้านไปก่อนเฟย์และฟาง

 

ห้องของป๊อปปี้ ฟาง

 

“ นายมาทำอะไรที่นี่  แล้วนาย ” ฟางพูดด้วยอารมณ์เสียสุดๆเพราะยังมึนๆอยู่

 

“  เมื่อคืนนี้ คุณฟางเมาน่ะครับผมเลยไม่ได้ปลุกคุณก็ปล่อยให้คุณนอนต่อไป อย่าว่าผมนะครับทีผมไม่ได้ปลุกคุณ

 

ขึ้นมาอาบน้ำ ” ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงเสียใจ

 

“ ออ  หรอค่ะ งั้นไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่พาฟางขึ้นมาส่งนค่ะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ โอ้ยยย ” ฟางทีพึ้ง

 

ลุกออกมาจากเตียงนอนก็ต้องรู้สึกเจ็บแผลที่โดนป๊อปปี้ตีไปเมื่อคืนนี้

 

“ คุณฟางเป็นอะไรรึเปล่าครับ ” ป๊อปปี้ที่รีบมารับฟางที่กำลังจะลงเกือบไม่ทัน ถามร่างบางด้วยความเป็นห่วง

 

“ เออ ไม่เป็นไรแล้วค่ะ ขอบคุณ ” ร่างบางกล่าวขอบคุณร่างสูงก่อนที่จะเดินตรงไปที่ห้องน้ำ และทำภารกิจส่วน

 

ตัว  ก่อนที่จะกลับบ้านไป

 

ห้อง ของ เขื่อน เฟย์

 

“ อืม ” เสียงครางเบาๆจากริมฝีปากอวบอิ่มของเฟย์ เพื่อบ่งบอกว่าเธอกำลังจะตื่นในอีกไม่ช้านี้

 

“  เห้ย ยัยเฟย์ จะตื่นแล้ว ทำไงดี ” เขื่อนที่ตื่นมาก่อนเฟย์ก็พูดขึ้นแล้วรีบออกไปจากห้อง

 

“ โอ้ย ปวดหัว ” เฟย์ที่ลุกมานั่งปลายเตียงก็บ่น

 

“ โอ้ย  นาย เขื่อน ” เฟย์ที่ตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรติดตัวเลยแม้แต่นิดเดียว พอขยับก็โดนความเจ็บทำร้ายเธอๆ

 

เจ็บตรงนั้น แล้วเธอก็นึกได้ว่าเมื่อคืนเธออยู่กับเขื่อน

 

“ แล้วทำมัยฉันไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแบบนี้  หรือว่านายเขื่อนกับฉัน  ไม่จริง ฮือฮือ ไม่จริงๆๆๆๆๆๆ  ” เฟย์ที่อยู่ในสภาพ

 

เปลือยปล่าวเธอก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่เธอกับเขื่อนได้ไปทำเรื่องอย่างว่ากัน

 

ด้านล่างของรีสอร์ท

 

“ ไอ้โทโมะมึงรู้ปะว่า ยา ที่มึงให้กูไปให้คุณฟางเค้ากินอ่า มันเป็นยาอะไร???  ”  ป๊อปปี้ถามโทโมะทำเอาโทโมะ

 

ถึงกับทำอะไรไม่ถูกเลย

 

“ มะ...ไม่รู้  แต่กูไม่ได้มีอะไรกับแก้วนะโว้ยยย ” โทโมะตอบด้วยความกลัวว่าปิอปปี้จะจับได้ว่าโทโมะมีอะไรกับ

 

แก้วแล้ว

 

“ เออ แล้วมึงก็คงจะใช้วิธีไม่ต่างจากกู ” ป๊อปปี้มีน้ำเสียงที่ดีใจสุดๆที่โทโมะไม่ได้มีอะไรกับแก้วแล้ว

 

“ เออๆ คงงั้น ” โทโมะตอบ

 

“ อ้าวไอ้เขื่อน ” โทโมะที่เห็นเขื่อนเดินมาก็รีบทักกลัวว่าป๊อปปี้จะย้อนเข้าเรื่องของตัวเองอีก

 

“ เออ ๆๆ  มานั่งก่อน  ” ป๊อปปี้ที่หันไปตามสายตาของโทโมะก็เห็นเขื่อนกำลังเดินมาก็ช่วนนั่งลง

 

“ มะ...มะ...มีไรรึเปล่าวะ ” เขื่อนพูดกะตุกกะตัก

 

“ วันนี้เป็นไรหมดเนี้ยทั้งไอ้โมะ ทั้ง ไอ้เขื่อน เออ ไอ้เขื่อนมึงรู้ปะว่ายาที่ไอ้โมะมันให้มามันเป็นยาปลุกเซ็กส์  ”

 

ป๊อปปี้พูดแล้วทำให้โทโมะและเขื่อนถึงกับหันมามองหน้าป๊อปปี้เป็นตาเดียว

 

“ เออ ไอ้ป๊อป ไอ้โทโมะเออ คือ.... ”

__________________________________________________________________

ขอโทษนะที่หายไปนาน                                              

เขื่อนจะพูดอะไร หน่ะ ติดตาม เม้นส์ โหวต กันเยอะๆนะค่ะ แล้วจะมาอัฟให้เดียวนี้อัฟช้าเพราะว่าเรียนหนักมากกกกกกกกกกกก     การบ้านก็เยอะด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย    เบื่ยจะเครีย  การบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา