เมื่อความรักเข้ามาทักทาย

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.00 น.

  40 ตอน
  390 วิจารณ์
  75.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 มกราคม พ.ศ. 2557 22.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ว่าที่เจ้าสาว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

"ซวยๆๆๆๆๆๆ ทำไมมันซวยแบบนี้เนี่ย"ป๊อปปี้เดินกลับมาหลังจากถูกพ่อแม่ของเขาและฟางจับหมั้นไปแล้วเรียบร้อย ให้ตายเถอะ นี่เขาพึ่งจบมาใหม่ๆนะต้องมาแต่งงานแล้วหรอเนี่ย

 

"เห้ย มาอยู่อะไรที่รถชั้นเนี่ยยัยเตี้ย"ป๊อปปี้ร้องโวยวายเมื่อเห็นฟางยืนกอดอกพิงรถซูซี่คันโปรดของเขาอยู่

 

"พ่อแม่นายบอกว่าคืนนี้ท่านต้องบินแล้วดังนั้น วันนี้นายต้องไปขนของทั้งหมดของนายไปที่อพาทเม้นต์ชั้นเข้าใจ๊"ฟางบอก

 

"ยังไม่ทันเป็นเมียนี่คุมเชียวยัยเตี้ยเอ้ย"ป๊อปปี้บ่นอุบอิบ

 

"อะไรเตี้ยย้ะ พูดให้มันดีๆนะ หยั่งกับชั้นอยากจะเป็นเมียนายตายล่ะ ไอ่หมี"ฟางโวยวาย

 

"พูดมากอยู่ได้ จะขึ้นมั้ยเนี่ยรึจะนั่งแท๊กซี่ไปบ้านชั้น"ป๊อปปี้หนีไปสตาร์ทรถ

 

"เอๆ กรี๊ดดดดดด ขับบ้านนายสิ จะถึงบ้านเก่าก่อนบ้านนายน่ะสิ ขับช้าๆๆ"เสียงกรี๊ดของฟางกรี๊ดสุดเสียงเมื่อขึ้นรถ ทำเอาพ่อแม่ของป๊อปปี้และฟางเดินออกมาดุด้วยความเป็นห่วง

 

"จะรอดแน่นะครับคุณอา"โทโมะมองรถที่ขับออกไปอย่างหวาดเสียว

 

"เอาน่าโทโมะเค้าว่ากันว่าทะเลาะวันละนิดน่ะลูกดก"พ่อป๊อปปี้แซว

 

"บ้าน่ะคุณพูดอะไรก็ไม่รู้"แม่ป๊อปปี้ตีแขนพ่อป๊อปปี้เบาๆด้วยความเขิน ทำเอาโทโมะที่มองผู้มีพระคุณทั้งสองถึงกับกุมขมับถึงความรักหวานเลี่ยนที่มีให้ไม่เว้นวัน

 

 

 

 

 

"เอ้า ลงสิครับนั่งอยู่ทำไม ไม่ทำให้ตัวสูงขึ้นกว่านี้หรอก"ป๊อปปี้พูดทันทีที่รถมาจอดที่บ้านของเขา ทำเอาฟางหันขวับใส่คนว่า แต่ป๊อปปี้ลอยหน้าลอยตาไม่สนใจลงรถไปไขประตูบ้าน ฟางรีบลงรถเดินเข้าไปเตะที่หน้าแข้งป๊อปปี้ทันที

 

"โอ๊ย ยัยบ้า เจ็บนะ เตะมาได้เนี่ย"ป๊อปปี้ร้อง แต่จู่ๆประตูก็ถูกเปิดออกจากด้านใน

 

"เนี่ยน่ะหรอว่าที่เจ้าสาวนายป๊อป สวยใช่เล่นนะเนี่ย"ธามไทถึงกับร้องแซวป๊อปปี้ทันทีที่เปิดประตูให้


"ก็สวยดีล่ะนะ แต่นิสัยจะเป็นไงต้องดูอีกที"ขนมจีนกอดอกมองฟางตั้งแต่หัวจรดเท้าทำเอาฟางถึงกับไม่พอใจหน้าตึงทันที

 

"นี่พวกนายจะพูดกันหน้าบ้านอีกนายมั้ย เร็ว เข้าไปช่วยป๊อปปี้จัดกระเป๋าเพราะเค้าต้องไปอยู่เรือนหอของเขา

แล้ว"แก้วที่ออกมาคนหลังสุดร้องแซวทำเอาธามไทถึงกับเฮตามแล้วเดินตามแก้วเข้าไป

 

"น้อยๆหน่อยพวกมึงอ่ะ นี่จะช่วยกูรึว่าช่วยพ่อกูกันแน่วะเนี่ย"ป๊อปปี้เดินบ่นตามทั้งหมดเข้าบ้านไป

 

"เอ้า จะยืนให้พื้นบ้านชั้นสึกเพราะน้ำหนักตัวเธออีกนานมั้ยเตี้ย เข้าบ้านดิ"ป๊อปปี้หันออกมาว่าฟาง จึงโดนฟางฟาดไปทีนึงอย่างแรง ก่อนจะเดินตามทั้งหมดเข้าบ้านไป จนทั้งหมดช่วยกันจัดของและกระเป๋าของใช้ทั้งหมดของป๊อปปี้เข้ารถป๊อปปี้เรียบร้อย พอดีกับที่รถของพ่อแม่ป๊อปปี้เข้ามาโดยมีโทโมะเป็นโชเฟอร์ขับรถให้

 

 

"กว่าจะมา นี่นายเอาคุณลุงคุณป้าไปอู้มาล่ะสิท่า"แก้วเดินเข้าไปแขวะโทโมะทันทีที่ลงรถมา

 

"ขอโทษนะ พอดีว่าชั้นต้องไปส่งคุณอาทำธุระอะไรหลายอย่างก่อนจะไปส่งท่านขึ้นเครื่องคืนนี้ ไม่มีเวลาว่างมาทำอะไรไร้สาระเหมือนเด็กอย่างเธอหรอก"โทโมะสวนกลับแบบเรียบๆแต่สร้างความไม่พอใจให้แก้วอย่างมาก

 

"ป๊อปพ่อกับแม่จะไปละนะลูก"พ่อและแม่ของป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องของป๊อปปี้

 

"ให้ผมไปด้วยไม่ได้หรอฮะผมอยากไปดูอาการเจ้โฟร์"ป๊อปปี้พูดถึงพี่สาวตัวเอง

 

"อย่าลืมสิ ที่นี่เราก็ต้องทำตามสัญญาที่มีให้กับพ่อแม่ฟางเค้าอีก ทางโน้นก็มีพ่อแม่ดูแลโฟร์เค้า เราน่ะเป็นลูกผู้ชายนะ ต้องเข้มแข็งสิลูก"พ่อและแม่บอก ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะเดินไปกอดพ่อและแม่เพื่อบอกลา

 

 

 

"อ๊ะ ขอโทษค่ะที่แก้วไม่ได้เคาะประตู"แก้วเข้ามาเห็นสามพ่อแม่ลูกกอดกัน

 

"อาฝากดูแลป๊อปปี้ด้วยนะแก้ว อย่าให้เจ้านี่ซนหนีหนูฟางไปนะ"แม่ป๊อปปี้ยิ้มอย่างอ่อนโยนใก้กับแก้วก่อนเดินลงบ้านไป

 

"โอ่ๆ ไม่เอาน่าไม่ร้องนะ เพิ่งจบแท้ๆต้องมาแต่งงานซะละ"แก้วร้องเยาะเย้ยเพื่อนชาย จึง

 

"แซวใช่มั้ย ได้ิ นี่แนะๆๆๆๆ"ป๊อปปี้หมั่นไส้จึงคว้าตัวแก้วมาจั๊กจี้บนเตียง

 

 

แอ๊ดดด

 

 

"เอ่อ โทษทีที่ขัดจังหวะ"ฟางเปิดเข้ามาก็ตกใจที่เห็นป๊อปปี้และแก้วเล่นกันบนเตียงจึงรีบเดินลงไปทันที

 

"ไม่ลงไปตามคู่หมั้นหรอครับคุณป๊อปปี้"โทโมะดุป๊อปปี้ ชายหนุ่มส่ายหน้าก่อนเดินลงไปตามฟาง แก้วเห็นจึงลุกลงจากเตียงลงไปตามป๊อปปี้

 

"เดี๋ยว จะไปไหน ชั้นรู้นะว่าเธอกับป๊อปปี้สนิทกันแต่เด็ก แต่อย่าลืม ว่าตอนนี้ป๊อปปี้กำลังจะมีครอบครัว อะไรที่ทำได้ก็ช่วยทำด้วยนะ ว่าควรไม่ควรที่อยู่กับคู่หมั้นคนอื่นบนห้องสองต่อสองแบบนี้น่ะ"โทโมะร่ายยาวบ่นแก้วจนแก้วต้องอุดหู

 

"โอ๊ยยย บ่นเป็นลุงอยู่ได้น่ารำคาญ ยี้"แก้วแลบลิ้นใส่โทโมะเดินหนีลงไป โทโมะส่ายหน้ากับอาการไม่รู้จักโตของแก้ว

 

 

 

 

"เดี๋ยวจะไปไหน"ป๊อปปี้คว้าแขนแฟนไว้

 

"ไปหาคุณอาไง นี่มันใกล้เวลาละนะที่คุณอาต้องขึ้นเครื่อง ชั้นไม่มีเวลาไร้สาระมาเล่นอะไรเป็นเด็กแบบนายหรอกน่า"ฟางบอกป๊อปปี้ก่อนดึงมือเขาออกจากมือตัวเอง

 

"เธอนี่จริงจังเหมือนกับโทโมะเลยนะเนี่ย สงสัยจังถ้าแต่งงานแทนชั้นไปนี่มีหวังลุกเป็นไอสไตน์ชัวร์"ป๊อปปี้แซวจึงโดนฟางโยนกล่องใบใหญ่ใส่เขา ดีที่ป๊อปปี้รับทัน

 

"อย่ามาไร้สาระน่า โตได้แล้วนายน่ะ"ฟางดุก่อนจะลงไปนั่งที่รถรอ

 

"คร้าบ แม่"ป๊อปปี้ตอบเนือยๆก่อนเก็บของขึ้นรถแล้วขับรถไป

 

 

เม้นกับโหวตด้วยนะคะเรื่องนี้55555><

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา