candy love รักรสหวานเคลือบน้ำตา

9.5

เขียนโดย ป็อปคอร์น

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.35 น.

  29 ตอน
  97 วิจารณ์
  59.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2556 22.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เพลิงแค้นของป๊อปปี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"กรี๊ดดดดด...."ฟางตื่นขึ้นมาจากความฝัน  อะไรกัน...นี่เธอฝันถึงเขาอีกแล้วเหรอ

"พี่ฟาง เป็นอะไร"เฟย์วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในห้องพี่สาว  รวมทั้งแก้วพี่สาวคนโตที่วิ่งตามมาติดๆ

"ฟางฝันเห็นเขาอีกแล้วฮึก...."ฟางก้มหน้ากอดเข่าร้องไห้อย่างขวัญเสีย แก้วรีบปลอบใจน้อง

สาว

"ฟาง อย่าร้อง ฝันถึงนายป๊อปปี้อีกแล้วใช่ไหม"แก้วรู้ดีเพราะตลอด2ปีท่ผ่านมาฟางก็เป็นแบบนี้

ตลอด

"โธ่...พี่ฟาง"เฟย์สงสารพี่สาวมากเพราะเธอไม่น่าเจอเหตุการณ์ร้ายๆแบบนั้นเลย

"ฟาง ขอตัวก่อนนะ"ฟางลุกลงไปข้างล่าง  เธอมองไปที่ทีวีที่เปิดแก้วเปิดทิ้งเอาไว้

ภาพในจอปรากฏข่าวชายหนุ่มหล่อ ลูกชายของมหาเศรษฐีคนนึง  ซึ่งไม่ใช่ใครเขาคือ

คนๆเดียวกับที่ทำร้ายจิตใจ และล่าพรมจรรย์เธอไปอย่างไม่ใยดี

"พี่ป๊อป...."ฟางเอ่ยได้แค่นั้นก็เป็นลมหมดสติไป

"ยัยฟาง!"แก้วตกใจรีบมาดูฟางทันที  เฟย์วิ่งตามมาติดๆ

"นาย ภาณุ  .....นี่มัน  ไอ้ลูกขยะนี่พี่แก้ว"เฟย์จดจำร่างสูงได้เป็นอย่างดี

"ไอ้ป๊อปปี้ ไอ้คนใจร้าย นายทำกับน้องสาวฉันได้ยังไง"แก้วร้องไห้  เฟย์รีบมาปลอบใจ

เธอมองไปที่จอทีวีอีกครั้ง  นาย ภาณุ จิระคุณ นายต้องมาชดใช้ในสิ่งที่นายทำกับพี่ฟาง!

วันต่อมา

"ฟาง ไปเรียนก่อนนะ"ฟางบอกแก้วกับเฟย์ ตอนนี้พวกเธออยู่กันแค่สามคนพี่น้องเพราะ

พ่อแม่ไปทำงานที่เมืองนอก

"อืม ตั้งใจเรียนนะ รีบกลับล่ะ"แก้วบอก

"พี่ฟาง อย่าลืมขนมมาฝากเฟย์นะ"เฟย์ทวง ฟางยิ้มแทนคำตอบก่อนจะเดินออกจากบ้านมา

ฟางเดินมาถึงหน้าปากซอย แต่แล้วจู่ๆรถเบนซ์สีดำคันหรูก็แล่นเข้ามาเกือบจะชนเธอ

ฟางล้มลงไปนั่งที่พื้นด้วยความตกใจ  คนขับเปิดประตูรถก่อนจะก้าวลงมาหาเธอ

ฟางแทบช็อกเมื่อคนตรงหน้าที่เห็นคือ  ป๊อปปี้ ผู้ชายที่เธอทั้งรักและเกลียด ผู้ชาย

ที่ไม่เคยอ่อนโยน ไม่สิ....เคย แต่แค่คืนนั้นคืนเดียวที่เขาทำตัวหยาบคายกับเธอ

"หึ...สบายดีเหรอ คุณหนูธนันธรญ์"

"พี่กลับมาที่นี่ทำไม"ฟางลุกขึ้นยืน  ป๊อปปี้ยิ้มเยาะ

"กลับมาแก้แค้นยังไงล่ะ"ป๊อปปี้บอก

"แค่นี้ยังไม่พอเหรอพี่ป๊อป พี่ทำร้ายใจฟางไม่พอเหรอ"ฟางเริ่มจะสะอื้นไห้

"สิ่งที่พวกเธอทำกับฉัน มันเลวร้ายเกินจะให้อภัย ไม่เจอซะนาน ขอรื้นฟื้นความหลังหน่อยล่ะ

กัน"ป๊อปปี้พยายามจะปล้ำจูบเธอ แต่ฟางขัดขืนเธอผลักเขาแล้วตบหน้าเขาอย่างแรง

"ฟางจะไม่ยอมให้พี่มาทำร้ายอีกแล้ว"ฟางรีบวิ่งหนีเขาทันที ป๊อปปี้วิ่งตามร่างบาง

ก่อนจะกระชากเข้ามาอยู่ในอ้อมแขน

"อย่าทำอวดเก่งหน่อยเลย มานี่กับฉัน"ป๊อปปี้กระชากฟางไปที่รถ

"ไม่ ฟางไม่ไป ปล่อยฟางนะ"ฟางร้องโวยวายเสียงดัง

"ดื้อนักเหรอ ห๊ะ ได้...."ป๊อปปี้อุ้มฟางขึ้นก่อนจะยัดใส่รถตรงเบาะหลัง  แล้วขึ้นรถขับออก

ไปทันที

ณ บ้านพักตากอากาศของป๊อปปี้

"ปล่อยฟางนะ ปล่อยสิ"ฟางถูกป๊อปปี้มัดไว้กับขาเตียงกันเธอหนี

"เธอจะต้องทรมาน ฉันจะทำให้เธอรุ้สึกเหมือนตายทั้งเปน"ป๊อปปี้มองเธอแววตาดุร้ายและ

เย็นชา

"ฮึก...ฟางขอร้อง ฟางขอโทษ อโหสิให้พวกเราเถอะนะ"ฟางอ้อนวอนทั้งน้ำตา

"ไงล่ะ   ตอนนี้ไอ้คนที่พวกเธอกดขี่ ทำร้าย ด่าทอ ฉันต่างๆนานา  มันจะกลับมา

กลับมาทวงความยุติธรรมคืน"ป๊อปปี้บอกเสียงโกรธแค้นอย่างมาก

"พี่ป๊อป อย่า ฮึก...อย่าทำฟาง"ฟางร้องห้ามทันทีที่ป๊อปปี้ก้มลงกัดที่ซอกคอขาวๆนั่น

ป๊อปปี้ยิ้มสะใจเขาแก้มัดเธอออกก่อนจะเหวี่ยงร่างบางไปที่เตียงนุ่ม

"เธอต้องชดใช้ ฟาง"ป๊อปปี้ตามไปคร่อมร่างเธอเอาไว้ ฟางกลัวจนตัวสั่นเธอร้องไห้

ขอความปราณีแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าความแค้นครั้งนี้จะดับลง

"ฮึก...อย่านะ พี่ป๊อป"ฟางพยายามดิ้นรน ขัดขืนเขา เธอจะไม่ยอมให้เขาทำร้ายเธออีกแล้ว

 

 

ฟางจะรอดจากป๊อปปี้ได้ไหม อย่าลืมติดตามนะคะ ฝากๆๆๆเรื่องนี้ด้วย 

"

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา