HURT รักหลอกลวง...

9.5

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.36 น.

  39 ตอน
  215 วิจารณ์
  91.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

HURT รักหลอกลวง...

 

ตอนที่26

 

 

 

 

 

 

             เปลือกตาบางเปิดขึ้นเมื่อแสงแดดจัดส่องกระทบเปลือกตา มือเล็กขยี้ดวงตาเบาๆ ก่อนจะพลิกตัว

 

นอนหงาย เพียงเท่านั้นความเจ็บปวดก็แล่นเข้าสู่ทุกอณูของร่างกาย ใบหน้าสวยหวานหันมองข้างกาย...

 

แต่เธอกลับพบเพียงความว่างเปล่า...

 

เขาไปแล้ว....

 

 

 

 

             ชายหนุ่มที่พร่ำบอกว่ารักเมื่อวันก่อนหายเข้ากลีบเมฆ เพียงเพราะเธอปฏิเสธเขา...แค่นี้เขายังทน

 

ไม่ไหว เธอเลือกไม่ผิดจริงๆที่ทำแบบนี้ ถึงแม้ในยี่สิบเก้าวันข้างหน้าเธอจะเจ็บปวด...แต่หลังจากนั้นและตลอดไป

 

ครอบครัวของเธอจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข...ปราศจากผู้ชายใจร้าย

 

 

 

 

 

 

               นิ้วเรียวคลึงศีรษะทุยสวยเบาๆ เมื่อหัวเกิดหนักอึ้งขึ้นมาราวกับมีหินสักสิบก้อนทับอยู่ ภาพที่มองเห็น

 

กลับพร่ามัวและเลือนรางราวกับต้องมนต์ ความมวนในช่องท้องตีขึ้นเรื่อยๆก่อนจะมาจุกอยู่ที่ลำคอ ร่างเล็กลุกพรวด

 

เข้าไปอาเจียนในห้องน้ำเป็นเวลานาน ร่างเล็กที่ไร้เรี่ยวแรงพิงศีรษะกับขอบอ่างอาบน้ำอย่างเหนื่อยอ่อน

 

ดวงตากลมโตรื้นน้ำตาเมื่อสิ่งที่เธอคิดเริ่มมีเค้ามูลความจริง

 

 

 

              “ท้อง...” เสียงหวานพึมพำเบาๆกับตัวเอง น้ำตาเม็ดโตหยดเผาะลงบนหลังมือ ก่อนจะร่วงลงตามมา

 

สำทับอีกหลายๆหยด เมื่อความเสียใจของหญิงสาวมีมากเกินกว่าจะใช้คำพูดใดอธิบาย...

 

 

 

 

 

             มือบางยกขึ้นลูบหน้าท้องที่เธอเพิ่งจะรู้ตัวว่าแข็งและนูนขึ้นกว่าปกติ เธอไม่ได้เสียใจที่มีลูก...

 

แต่เธอสงสารลูก ที่แกต้องเกิดมาท่ามกลางความเกลียดชังของคนเป็นพ่อ คนที่เขาไม่ได้ต้องการแก

 

และแม่อย่างเธอ แต่ในเมื่อเด็กเกิดมาแล้ว และที่สำคัญแกเป็นลูกของเธอ เธอสัญญาว่าจะเลี้ยงดูลูกน้อยด้วย

 

ความรักและทำทุกอย่างที่แม่คนหนึ่งสามารถทำได้ เธอจะไม่แบกหน้าไปขอร้องผู้ชายใจร้ายที่ไม่เคยเห็นค่าในตัว

 

เธอให้ต้องรับผิดชอบ ต่อจากนี้ไป เขาจะอยู่ในส่วนของเขา เธอจะอยู่ในส่วนของเธอเช่นกัน

 

ชายหนุ่มและเธอจะไม่ได้เกี่ยวข้องกันอีก...

 

 

 

             “เป็นอะไรของคุณฮึ เสียใจ ร้องไห้ เพราะเสียตัวให้ผมงั้นสิ” น้ำเสียงเข้มเย้ยหยันอย่างเปิดเผย

 

ร่างแกร่งในในสภาพที่ผ้าขนหนูพันท่อนล่างอย่างหมิ่นเหม่เดินเข้ามาใกล้หญิงสาว ก่อนมือแกร่งจะฉุดร่างเล็กให้

 

ลุกขึ้น

 

 

 

           “ปล่อยฉัน!”

 

 

 

          “แหม เมียที่ดีไม่ควรขึ้นเสียงกับสามีนะ ไหนๆวันนี้คุณก็ว่างแล้ว อยู่ปรนนิบัติสามีต่ออีกสักหน่อยละกัน”

 

           

 

            น้ำเสียงเข้มเอ่ยอย่างเหี้ยมเกรียม มือแกร่งปลดปมผ้าขนหนูผืนเล็กออกจากร่างบาง สายตาคมโลมเลีย

 

ร่างเล็กแสนเย้ายวนของภรรยาของเปิดเผย ร่างแกร่งดันแผ่นหลังบอบบางให้ติดกับผนังกระเบื้องเย็นเฉียบ

 

 

 

           “ฉัน..ฉัน อ๊ะ ฉันไม่ว่าง ฉันมีงานต้องทำ อย่านะ!”

 

         เสียงหวานร้องอย่างตกใจเมื่อขาเรียวของเธอถูกชายหนุ่มยกขึ้นพาดกับเอวสอบ เธอเบี่ยงหลบริมฝีปากร้าย

 

ที่จ้องแต่จะบดจูบอย่างจาบจ้วงและหยาบคายจนไม่นึกถึงใจเธอ ชายหนุ่มแสยะยิ้มก่อนจะหัวเราะในลำคอเบาๆ

 

มือใหญ่เชยคางมนของหญิงสาวให้หันมาสบตา ริมฝีปากหยักลึกกระแทกจูบลงบนเรียวปากอิ่มอย่างแรง ลิ้นร้อน

 

เกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างหื่นกระหาย มือหนาอีกข้างบีบเคล้นทรวงอกอิ่มอย่างแรงและไม่คิดจะลดหลั่น ชายหนุ่ม

 

ละจูบออก ก่อนจะเอ่ยกับหญิงสาวอย่างเย้ยหยัน

 

 

 

            “จะต้องกลัวอะไรฮึ ทำอย่างกับเราไม่เคย...ลืมไปแล้วหรอว่าคุณต้องทำอะไรเพื่อแลกกับหนี้สิน”

 

            หญิงสาวร้องไห้อย่างอดสูเมื่อชายหนุ่มลงมือย่ำยีร่างกายเธออีกหน มือเล็กพนมมือยกขึ้นไหว้ซาตาน

 

ร้ายตรงหน้า ก่อนคำขอร้องอ้อนวอนมากมายจะหลั่งไหลออกมาจากริมฝีปากบาง

 

 

 

           “อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันเจ็บ ขอให้ฉันพักก่อนนะ คุณต้องไปทำงานไม่ใช่หรอ เดี๋ยวคุณจะไปทำงาน

 

สายนะ ปล่อยฉันเถอะนะ” หญิงสาวชักแม่น้ำทั้งห้ามาล้อมรอบชายหนุ่ม สายตาคมทอดมองใบหน้าสวยหวานที่

 

อาบไปด้วยน้ำตาด้วยความรู้สึกหลากหลาย ใจหนึ่งเขาอยากจะปลอบโยนเธอ ซับน้ำตาของความเจ็บปวดที่ไหล

 

นองดวงหน้าสวยหวานออก จูบปลอบขวัญหญิงสาวให้หายหวาดกลัวในตัวเขา แต่เขาก็ยังโกรธ โกรธที่เธอไม่เห็น

 

ค่าความรักของเขา ผลักไสไล่ส่งอย่างไม่รักษาน้ำใจ...เขาเจ็บเกินกว่าที่จะให้อภัยเธอในตอนนี้

 

 

 

           “วันนี้ผมว่าง คุณเองก็ว่าง...เรารักกันได้ทั้งวันเลยล่ะสาวน้อย”

 

           มือแกร่งเอื้อมมือปลดปมผ้าขนหนูที่ปิดบังท่อนล่างออก ก่อนจะจ้องดวงตากลมโตที่บวมช้ำจากการ

 

ร้องไห้อย่างหนัก แววตาของหญิงสาวสั่นระริก ฟางกำลังหวาดกลัวในสิ่งที่เขากำลังจะทำ น้ำเสียงหวานหวีดร้อง

 

เมื่อกายแกร่งแทรกเข้าสู่ภายในกายสาวโดยที่ร่างเล็กยังไม่พรักพร้อม น้ำตาไหลรินลงมาอาบใบหน้าสวยหวานเมื่อ

 

ความเจ็บปวดแล่นมาเป็นริ้ว เมื่อขนาดของเขาและเธอช่างแตกต่างกัน มือเล็กจิกลงบนบ่าแกร่งเมื่อชายหนุ่มเริ่ม

 

ขยับสะโพกอย่างเนิบนาบทว่าหนักแน่นทุกจังหวะ ความเจ็บปวดแปลเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเมื่อหญิงสาวปรับ

 

ตัวได้มัน มือหนายึดสะโพกมนไว้แน่น ก่อนจะกระหน่ำกระแทกกายเข้า-ออกกายสาวอย่างรัวเร็ว ริมฝีปากหนาก้ม

 

ลงดูดดื่มยอดอกที่หดตัวแข็งเป็นไต มือหนาบีบเคล้นคลึงทรวงอกอวบที่สั่นกระเพื่อมไหวไปตามแรงกระแทกอย่าง

 

มันเขี้ยว เสียงหวานร้องครางฟังไม่ได้ศัพท์เมื่อจังหวะรักถูกเร่งให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วทั้ง

 

ห้องน้ำ แต่ก็ไม่ได้ดังน้อยไปกว่าเสียงครางระงมของสองหนุ่มสาว

 

 

 

 

            “อ๊า” เสียงหวานครางยาว พร้อมๆกับร่างเล็กที่เกร็งกระตุก ภายในกายสาวที่ตอดรัดตัวตนจนรู้สึกแน่น

 

และอึดอัดไปหมดทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวได้ล่องลอยไปท่องวิมานฉิมพลีไปแล้ว ชายหนุ่มเร่งจังหวะรักก่อนจะ

 

ส่งตัวเองตามคนตัวเล็กไปติดๆ น้ำรักสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยสู่กายสาวจนหมดสิ้น บางส่วนไหลย้อนออกมาเปรอะ

 

เปื้อนตามเรียวขาเล็ก

 

 

 

 

             ชายหนุ่มช้อนอุ้มร่างเล็กขึ้น ก่อนจะพาเธอมาวางไว้บนเตียงหนานุ่ม เขาจัดการถอดถอนตัวตนออกจาก

 

กายสาว เพื่อให้คนตัวเล็กได้พักผ่อน ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาก่อนจะต่อสายไปที่เลขาเพื่อบอกว่าวันนี้

 

เขาขอลางานทั้งวัน...สาเหตุไม่ใช่อะไร นอกเสียจากคนตัวเล็กที่หลับใหลอยู่บนเตียง

 

 

 

             ให้เดาว่าหลังจากนี้ฟางจะต้องจับไข้แน่นอน... ผู้หญิงร่างกายบอบบางแถมตัวเล็กออกอย่างฟางจะทน

 

เขาได้อย่างไร... ชายหนุ่มส่ายศีรษะก่อนจะเดินเข้าไปจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำ และเมื่อจัดการกับตัวเองเสร็จ

 

เขาก็ไม่ลืมที่จะจัดการกับคนตัวเล็กด้วย มือแกร่งบิดผ้าขนหนูพอหมาดๆ ก่อนจะซับไปตามใบหน้าแสนหวานและ

 

ทั่วทั้งเรือนร่างเล็ก เท้าแกร่งเดินไปหยิบชุดนอนมาสวมให้กับหญิงสาวก่อนจะเอาอ่างน้ำและผ้าขนหนูไปเก็บ

 

แล้วกลับมานั่งข้างๆร่างเล็กอย่างเดิม มือหนาแตะไปที่ซอกคอของคนตัวเล็กก่อนจะนิ่วหน้าลงเมื่อหญิงสาวตัวรุมๆ

 

เหมือนจะเป็นไข้

 

 

 

             “ป่วยจนได้สิยัยเด็กอวดเก่ง”

 

 

 

 

 

 

 

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

NC อย่างต่อเนื่อง อิอิ ใครบอกว่าไรท์หื่น ครายยยยย

 

 

ขอให้ได้เต็มจริงเถอะค่ะคะแนนสอบ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ถ้ายังไงพรุ่งนี้ไม่ได้มาอัพก็อย่าแปลกใจ จะ

 

ชดเชยให้วันหลังนะคะ

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา