Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)

7.9

เขียนโดย นาริจัง

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.57 น.

  22 chapter
  11 วิจารณ์
  29.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) ยามะจัง?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ทีก้าซังเป็นผู้หญิง!!?"สาวน้อยผมสีทองถามอย่างตกใจ

"อื้ม! ใช่!"เด็กหนุ่มที่จริงๆแล้วเป็นหญิงตอบ

"ตกใจจังเลยค่ะ"

"ขอโทษนะที่รบกวนแต่ช่างมันเถอะ"ฉันลุกขึ้นจะเดินกลับแต่ถูกรั้งไว้

"มะ ไม่ใช่ค่ะ!!ยินดีมากๆเลยค่ะ"

"งั้นขอบคุณนะ"ฉันยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร#^_^#

"คะ ค่ะ!!"-///-

ยุยบอกที่อยู่แล้วกลับไปก่อนเพราะฉันอยากอยู่ต่อ

ครืด~ครืด~

:::เคน:::

ฉันไม่รับโทรศัพท์เลยซักสายตอนนี้ก็ปาไป21miss call แต่ฉันไม่สนใจ ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ตรงดาดฟ้าของโรงเรียนโกคุโย

"ฉันว่าลองสมัครเรียนที่นี่ดีกว่า"ฉันพูดกับตัวเองนี้ก็ขาดเรียนมานานมากแล้วพรุ่งนี้ไปสอบเข้าดีกว่า ฉันเดินไปห้องผู้อำนวยการ

"อายุเท่าไรล่ะ?"ท่านผู้อำนวยการถาม

"15ครับ เอ้า!! ค่ะ!!"ลืมตัว=_=(เล่นมากๆเดี๋ยวก็ลืมเพศตัวเอง)

"อ้าวเธอผู้หญิงเหรอ!!?"

"ค่ะ"

ฉันกรอกประวัติส่วนตัวทั้งหมดเสร็จแล้ว

"พรุ่งนี้มาเรียนได้เลยนะ หนูเป็นเด็กฉลาดมากเลยนะ"

"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"ฉันโค้งนิดหน่อยก่อนจะออกมาและฉันก็ชนเข้ากับ............เคน

"หัดมองทางบ้างสิฟ่ะ!!"เขาตะคอกใส่ฉัน

"ขอโทษครับ"ฉันรีบเดินออกมา

"คุฟุฟุฟุ คุณพี่หน้าคุ้นๆนะครับ "  เอาแล้วไงอีตาบ้านี่

"ผมหน้าโหลน่ะไปล่ะครับ"

หมับ!!

"คุฟุฟุฟุ ครั้งแรกหลอกผมได้แต่ผมไม่หลงกลเป็นครั้งที่สองแน่"

"ปล่อยเถอะครับ!!"

"คิดจะทำอะไรครับ นาริจัง"ต้องเนียนต่อไป

"ปล่อยผมนะ!!ไอ้เกย์หื่น!!"ฉันสะบัดมือออก และวิ่งไปด้วยความเร็วสูง

พลั่ก!!

"ว่าใครเกย์ครับ?" (นายนั่นแหละ -_- )

ฉันวิ่งชนมุคุโร่เกือบล้มแต่เขาจับเอวฉันไว้ทัน

"ปล่อยผมเถอะครับ"(ยังจะเนียนต่ออีกนะเธอ=_= )

"เลิกเล่นสักทีผมเบื่อแล้วนะ"

"ฮึ่ม!!"ฉันมองไปรอบๆดีล่ะที่นี่มันกลางเมือง คนเยอะ และใกล้บ้านยุยด้วย

ฟึ่บ!!

ฉันถอกวิกและปล่อยให้ผมยาวสลวยของฉันออกมา

"ขอเตือนอีกทีปล่อยฉันไอ้บ้า"

"ปากร้ายจังนะครับคุณน่ะ"

"ช่วยด้วยค่ะ!!!ฉันถูกลวนลาม!!!"

"!!!!!!!"

"ช่วยด้วยค่ะ!!!ช่วยด้วยๆ!!!"ฉันแกล้งบีบน้ำตาแล้วตะโกนดังลั่น

"เฮ้ย!!ปล่อยเธอนะเฟ้ย ไอ้สัปประรด!!!"ชายหนุ่มผมสีเงินคล้ายปลาหมึกเข้าพยายามมาฉุดฉันออกจากมุคุโร่ แต่ไม่สำเร็จ

"ปล่อยเขาเถอะ มุคุโร่"ชายอีกคนผมฟูๆเดินมา

"5555 ปล่อยเขาเถอะนะ น่าสงสารออก"นี่นัน

"ยามะจัง?"น่าคุ้นๆ

"หืม? เธอคือ....."เขาทำถ้านึกก่อนจะเดินมาจับมืออีกข้างของฉัน เอ่ออีกข้างมุคุโร่จับอยู่

"นาริจัง?"

"ใช่ฉันเอง!!"ยามาโมโตะเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉัน

"นาริจัง!! คิดถึงจังเลย สวยขึ้นเยอะเลยนะ!!"เขากอดฉันแล้วก็หอมแก้มด้วย-////-ว้ายหล่อขึ้นเยอะเลยอ่ะ เป็นแฟนกันเถอะ(ยัยบ้า=__= )

"อื้อ นายก็ด้วยสูงกว่าฉันอีกแน่ะ!!"เดี๋ยวได้โอกาศล่ะ

"ยามะจัง ฝากกันให้หน่อยนะ"ฉันกระซิบ

"555 ยังไม่เปลี่ยนเลยนะได้สิ!"

ฉันได้โอกาศเลยรีบสะบัดข้อมือแล้ววิ่งหนีไปอีก

"เดี๋ยวสิครับ!"มุคุโร่จะวิ่งตามแต่ถูกกั้นไว้

"ใครแกล้งเธอจะไม่อภัยให้เด็ดขาด"แววตาของยามาโมโตะเปลี่ยนไป

-------------โปรดติดตามตอนต่อไป-------------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา