Want BABY ถ้าฉันอยากมีลูกละ

9.5

เขียนโดย JustTime

วันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.32 น.

  11 บท
  67 วิจารณ์
  21.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2556 14.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) อาหารไม่อร่อยเล๊ยยยยย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่ผมโทรไปหาแม่

 

 

Rrrrrrrrrrr.......


ไม่นานนักก็มีสายเข้าโทรศัพท์ผมและนั้นก็คือ....'พี่แก้ว'นั้นเอง ผมตัดสินใจไม่นานในการรับโทรศัพท์


"morning!!! Kaewjai!!!" ผมกรองเสียงใสลงไปยันไอโฟนสีทองที่เพิ่งถอยมา

[มอนิ่งบ้านแกสิ ไอโมะกลับไปแกตายแน่] เมื่อหญิงสาวพูดจบก็ตัดสายทิ้งทันที

 

 

 


ตอนนี้ผมได้แต่ยิ้มกรุบกริบอยู่คนเดียวอย่างกะเป็นคนบ้า....แต่ผมไม่บ้านะ>/< ผมแค่ชอบเวลาที่พี่แก้วเขาคุยกับผมแค่นั้นเอง โดยส่วนผมว่าพี่แก้วน่ารักดีออก >/<

 


เอาละในเมื่อผมว่างพี่แก้วก็ว่างทำไมเราไม่ลองมาคบหาดูใจกันละ.....จริงมะ ผมว่าตอนนี้ผมควรเป็นพ่อบ้านที่ดี เริ่มจากอะไรดีน๊าาาา *ผมเอานิ้วแปะน้ำลายและก็มาหมุนที่หัวเหมือนอิคคิวซัง แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ผมคิดออกเลย #คนหล่อเซง* ผมดูทีวีรอดีกว่าาาาา

 


ลั่ลล้าาาาาาาาา....~~~ #อารมณ์สุนทรีเกิ๊นเนอะ ^^


ระหว่างที่ดูทีวีอยู่ผมก็นึกอยากทำอาหารให้พี่แก้วทาน เปื่อพี่แก้วจะหายโกรธผม T^T ผมมองไปที่นาฬิกาข้อมือสีดำที่พี่แก้วซื้อให้ผมเมื่อห้าปีที่แล้ว *ความจริงผมมีนาฬิกาอีกหลายนะแต่อันนี้มันอันโปรดนะ>3<* พลางคิดว่าอีก 2 ชม. พี่แก้วกลับมาเราเริ่มเลยดีกว่า

 

 

 

 

 

เปิดตู้เย็น ~~~แอ๊ดดดดดด...~~~

 

 

แว๊วววว.... #เสียงลมนั้นแหละ #นี่ตู้เย็นพี่กะจะไม่มีอะไรที่มันพอทำกินได้เลยใช้ปะ งี้ผมต้องออกไปซื้อนะสิ -^-

 

 

 

 

 

 

ผมดันตัวเองให้ลุกขึ้นยืนจากการนั่งยองๆเพื่อหาอาหาร และเดินไปเอากุญแจรถของผม *เน้นนะคะ เฮ้ยนะครับว่าของผม* ผมล๊อคประตูห้องโดยใช้สิ่งไม่มีชีวิตที่เป็นแม่เหล็กกลมๆล๊อคห้องและลงลิฟท์ไปยังลานจอดรถของคอนโดพี่แก้ว และเอารถของผมซิ่งไปยังห้างฯ ที่อยู่ใกล้ๆ แต่.......

 

 

 

.....เมื่อผมเอารถออกจากคอนโดพี่แก้วปุ๊ป รถของผมก็จอดสนิทเลย == #do u know taffic jam   #do u know thailand  it รถติดมากมากกกกกกกกกกกก

 

*== เกือบหล่อและ*

 

 

และแล้วผมก็เอารถไปเก็บและนั่ง bts ไปสยามแทน --*
*พูดและคนหล่ออาย -w- เพราะคาดว่าถ้าเอารถไปพี่แก้วคงได้กินข้าวตอนพรุ่งนี้เช้า #เว่อไปเน๊อะ*

 

 

 

------ผมขอไม่อธิบายในการเลือกซื้ออาหารของผมละกัน------- #เพราะไร(เดอร์) คาดว่ามันน่าจะยาวเพราะไอโมะตัวที่ไรเดอร์แต่งชอบพร่ามมมมม #ฉันน้อยใจนะ-^- :tomo

 

 

 


เอาเป็นว่าผมกลับมาคอนโดพร้อมอุปกรณ์อาหาร เครื่องปรุง วัตถุดิบละกัน เริ่มทำดีกว่าาา.....


อย่างแรก. หุ้งข้าววว

อย่างที่สอง. ผัดผัก

อย่างที่สาม. ปลาเก๋าราดพริก

อย่างที่สี่. ต้มกะหล่ำปลี

อย่างที่ห้า. ต้มจืด

อย่างที่หก. ต้มยำ

อย่างที่.....
.....
.....
.....
.....
.....
.....
.....
.....
.....

 

ผมว่าผมเริ่มทำอาหารเยอะไปแหละ งั้นผมทำแค่ 'สปาเก็ตตี้ต้มยำ' ละกัน อย่างเดียว จบ ไม่ต้องหุ้งข้าวด้วย >3<

 

ผมเริ่มทำ เริ่มจากหั่นกุ้ง ปลาหมึก และก็ซอยนู้นนี่ ...... ลวกเส้น........

 

 

~~~แอ๊ดดดดด~~~~
"ไอโมะ แกตอ อาย ยอออ // 'หอมมมม' " ฉันได้กลิ่นอะไรไม่รู้หอมๆจากห้องครัว 'ฮึก!!!' เสียงกลืนน้ำลายฉันเอง #ดังไปปะ?

 

 

"พี่แก้วมาพอดีเลย นี่ๆ ผมทำอันนี้ให้ทาน >3< " ผมยิ้มพร้อมตักอาหารใส่จานที่ผมตกแต่งไว้แล้ว แล้วยื่นไปให้พี่แก้วดูก่อนเอามาวางไว้บนโต๊ะ


"เห่ออออ ไม่รู้จะทำ ทำไม!!! ฉันยังไม่หิวสักหน่อย 'จ๊อก จ๊อกกก!!!!' " เมื่อพูดจบกำลังจะเดินหนีแต่ท้องเจ้ากรรมดันไม่จงรักภักดีกับฉันนะสิ T๐T


"พี่หิว"


"ไม่ได้หิวโว๊ยยยยยย" ฉันเถียงหัวชนฝากับไอเด็กบ้านี่


"พี่หิวอะ!!!!"


"ไม่ได้หิว อิ่มแล้ว เพิ่งกินมา โว้ยยยย" ฉันพูดตรงข้ามกับสภาพท้องของฉัน 'โคร๊ม โครมมม' เสียงท้องฉันเอง -- แมร่งไม่จ๊อกและแมร่งโคร๊ม โครมแทน -^- ปฏิเสธไม่ได้และว่าไม่หิว มันชัดเจนขนาดนี้ == *แต่ไม่ได้เราต้องฟอร์มก่อน*

 

"งั้นพี่แก้วไม่หิวงั้นผมกินคนเดียวก็ได้" เอ่ยยิ้มอย่างมีเล่ห์นัยแฝง :D

 

"อะอะ อยากให้กินก็ได้ นี่เห็นใจนะเนี่ย เห็นว่าทำเหนื่อยๆ มามา เดี๋ยวชวนทานรู้น่าว่าทานไม่หมดหรอกกกก" พูดพร่างลากจานมาทานหน้าตาเฉย      **จะว่าไปมันก็อร่อยนะ อร่อยมาก**.

 

 


>>>>ไม่นานนัก จานเกลี้ยงอย่างกะไม่ได้ถูกใช้งาน<<< ฉันเดินไปตักใหม่ที่มันอยู่ในครัว

 

 


ระหว่างฉันกำลังกินสปาเก็ตตี้ตำยำจานที่สอง ไอโทโมะก็... "อร่อยปะ?"


ฉันทำหน้าเรียบเฉยพร้อมบอกไปทั้งๆที่กำลังดูดเส้นอยู่ "ไม่เห็นอร่อยเลย ที่กินอะแค่หิวเฉยยยๆ *ความจริงมันอร่อยนะ อร่อยมากกกกกกกกก >/< นายต้องทำให้ฉันกินอีกนะ เอาเป็นว่าทำทุกวันเลยก็ได้ >//< * "

 

 


"ไหน ตะกี้พี่แก้วบอกว่าหิว". ผมได้รุกพี่แก้วเหมือนกับผู้ร้ายที่เผลอหลุดปากออกมา

 

"คือ...." ตอนนี้ได้แต่อำอึ้ง

 

คือออ.. อะไรพี่แก้ว

 

"คือออ......."

 

"คือพี่หิวใช่มั้ย" พูดพร้อมมองหน้า

 

"..." ฉันไม่ตอบแต่ขยักหน้า

 

"คือมันอร่อยใช่มั้ย"

 

"..." ฉันขยักหน้าอีกที

 

"งั้นผมทำให้พี่ทานทุกมื้อ *ตลอดไป* เลยดีมั้ย?" คำว่า'ตลอดไป' ผมได้แต่พูดเบาๆ

 

"ก็ดีนะ น่าสนดี..... แต่ตะกี้แกพูดอไรนะ อะไรไปๆ" แก้วพูดพร้อมด้วยควาสงสัย

 

 

 

 


"ไม่มีไรครับ"ผมพูดพร้อมเดินยิ้มไปยันห้องนอน ของผมกะพี่แก้ว >3< #ก็มีมีแค่ห้องเดียวอะ >//<. อีกห้องก็ไม่มีเตียง จะนอนไง  ส่วนโซฟาก็ใหญ่นะ นุ่มด้วย แต่เตียงพี่แก้วนุ่มกว่าแถมมีหมอนข้างด้วย [ก็พี่แก้วนั้นแหละ] >3< #ขอบอก หมอนข้างพี่แก้วนิ่มสุด หอมสุด อยากเอาไปนอนกอดที่บ้านเลย >3<

 

 

Justtime

24/10/13.    15:00น.

 

 

 


หลายคนคงน่าจะเปิดเทอมแล้ว(มั่ง). ไม่อัพนาน อย่าเพิ่งน้อยใจ บังเอิญๆ ว่างมว๊ากกกด. ความจริงขี้เกียจอัพ ตอนแรกตันและด้วยเลย ตั้งสถานะว่าจบ #ขอโทษด้วยนะ T^T. #มีหลายเรื่องที่ดองเอาไว้ เพราะ.... #มัวแต่ไปอ่านของคนอื่น #เรื่องของอะไรโลลิค่อน >3<. #ลุง ลุง ลุง >3< #fc พี่นุกคะ.


#มีใครติดตามของ สตอเบอรี่....หรือพี่นุกปะ ไม่อยากบอกว่าฟินเฟ่อออออ >3<

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา