เจอแบบนี้... ฟินเลย!

@ Inter highs chool

          "สวัสดีคร้าบคุณแก้ว... ไม่ทราบว่าเมื่อวานคุณเข้านอนกี่โมง ทำไมบริเวณใต้ตาคุณถึงมีสีดำคล่ำหน้าขยะแขยงเช่นนี้ =O=!"

          น้ำเสียงกวนประสาทไม่มีใครลอกเลียนแบบได้ดังขึ้นข้างๆหู ฉันหันไปมองตาขวางก่อนจะขว้างกระเป๋าดินสอใส่หน้า 'โทโมะ' เพื่อนสนิทสุดหล่อ ( มั้ง ) ที่ชอบเอ่ยปากล้อเลียนฉันได้ทุกวี่ทุกวันอย่างหงุดหงิด ก็แหงล่ะ... เมื่อวานกว่าจะได้นอนก็ล่อไป ตี 2 กว่าๆ เป็นเพราะยัย 'มีน' กังฟู ( ฉายานี้ได้รับอธิพลมาจาก 'เขื่อน' =_=! ) ที่เอาแต่นอนแชทไลน์แบบไม่หยุดไม่หย่อน จนสุดท้ายฉันไล่ให้ยัยนั้นไปนอนห้องอื่น -0-/ อ้อ ! ลืมบอกไปอีกอย่าง ฉันกับยัยมีนกังฟูน่ะ เป็นพี่น้องต่างมารดากัน ยัยนั่นเป็นลูกติดของพ่อ ส่วนแม่ของเธอได้ตายจากไปแล้ว สถานะภาพในตอนนี้ก็เหมือนกับว่าเราเป็นฝาแฝดกันก็ว่าได้มั้ง -O-!

          "อย่ามากวนประสาทฉันได้มั้ย คนกำลังอารมณ์ไม่ดี!"

          "ฮะๆๆๆ ^O^..." ( มันน่าขำตรงไหนวะเนี้ยยยย >O<!! ) "... แล้ววันนี้ยัยกังฟูไม่มาโรงเรียนหรือไง"

          "อือ ยัยนั่นมัวแต่แชทกับหนุ่มเพลินจนลืมดูเวลามั้ง"

          "แล้วเธอล่ะยัยบ๊อง! ไม่แชทกับหนุ่มๆ บ้างเลยหรือยังไง?"

          "ไร้สาระ!" ฉันบอกปัดก่อนจะเท้าคางกับโต๊ะเรียนอย่างหมดอารมณ์ =_=\ ส่วนอีตาโทโมะก็ยิ้มร่าพลางทิ้งตัวลงมานั่งโต๊ะเรียนข้างๆ ฉันซึ่งป็นโต๊ะประจำของเขา ( ย้ายมานั่งข้างๆ เพื่อลอกการบ้านโดนเฉพาะ -*- )  

          แต่เออ... ทำไมวันนี้มันดูเงียบจัง ผิดปกติมากเลยแฮะ -_-! เพราะทุกวันจะมีนักเรียนหญิงมาคอยแอบส่องอีตาบ้านี้อยู่ตลอด แ้ล้วทำไัมวันนี้ถึู้้ง... ( รู้สึกแปลกๆ แล้วแฮะ -///- ) ฉันหันมองซ้ายมองขวาก็พบว่านักเรียนเกือบทั้งห้องกำลังมองมาที่ฉันและโทโมะด้วยสายตาที่ผิดแปลกไปจากเดิม มันชักจะยังไงๆแล้ว

          "นี่โทโมะ... นายว่าวันนี้มันแปลกๆป้ะ เหมือนเราไปทำอะไิรผิดมาอย่างงั้นอะ" ฉันเอ่ยถามแล้วหันกลับมามองหน้าโทโมะด้วยสายตาเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด ส่วยอีตาบ้านี่น่ะเหรอ... หึ เอาแต่ยิ้มหน้าตายอย่างเดียว เดี๋ยวแม่ถีบกระเด็นเลย! เล่นไม่ดูเวลาจริงๆ เลยนะ ตาบ้าเอ้ย!

          ปัง ! ( เสียงเปิดประตูด้วยลูกเตะพลังคลื่นเต่าตามด้วยร่างผอมสูง เจ้าของทรงผมชี้โด่เด่ ที่วิ่งเข้ามาหาฉันกับโทโมะด้วยสีหน้าตื่นตระหนกสุดๆ ) เกิดอะไรขึ้นวะเนี้ย !

          "ไอ้โทโมะ! นี่แกกับแก้ว... เป็นเรื่องจริงเหรอวะ?!?" เขื่อนตะโกนถามอย่างไม่เข้าใจ รวมถึงฉันในตอนนี้ด้วย ฉันกับโทโมะ... เป็นอะไรกัน? มันหมายความว่าไง -_-!!

          "ก็เป็นเพื่อนกันดิวะ นายพูดอะไรของนาี้ยเนี้ยเขื่อน?"

          "แล้วทำไม..." เขื่อน

          "แล้วทำไมอะไรวะ!?!" ฉัน

          "ตามที่แกได้ยินและเข้าใจนั่นแหละ ^o^" และโทโมะ

          "ปะ เป็นไปไม่ได้! ฉันไม่โง่ให้แกหลอกง่ายๆ หรอกนะเว้ย!"

          "แล้วใครว่าฉันหลอกแกเล่า..." 

          "!#@$%@$&^~@%@%!$" แล้วทั้งสองก็เถียงกันไปเถียงกันมาแบบไม่รู้จักคำว่าเหนื่อย จนฉันต้องถอยหลังและหันกลับไปถามเพื่อนผู้หญิงซึ่งนั่งมองหน้าฉันอยู่นานแล้ว =O=!

          "นี่เธอ เรื่องที่เขื่อนพูดมามันคืออะไร? ฉันไม่เข้าใจเลย" ฉันถามแล้วกัดริมฝีปากตัวเองจนห่อเลือด มาบทเครียดก็เครียดจริงๆนะโว้ยยยยยยยยยย!! TOT

          "เธอไม่รู้จริงๆเหรอ... งั้นฉันแนะนำให้เดินไปห้อง 12 เดี๋ยวเธอก็รู้ัเอง" ยัยผมแกะจีบปากจีบคอปากบอกฉันด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ฉันไม่สนทั้งนั่นแหละ ฝีเท้าฉันสั่งให้วิ่งตรงไปยังห้อง 12 ลูกเดียว >.<!!

@ ม. 6/12

          ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้บริเวณหน้าห้อง 12 มีนักเรียนกำลังยืนเป็นไทยมุงอยู่เป็นจำนวนมาก ฉันไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปเสนอหน้า (เจือก -*- ) ร่วมวงกับเขาด้วย มันมีอะไรวะ? -_-! 

          ฮะ เฮ้ย ! OoO!! ทำไมยัย 'เ์ฟย์' หรือเรียกอีกชื่อนึงว่า 'แม่ยกโทโมะ' ถึงได้มานั่งร้องไห้อยู่ตรงนี้ล่ะ แล้วในมือของยัยนั่นยังกำโทรศัพท์ไว้แน่นอีกต่างหาก เกิดอะไรขึ้นเนี้ยยยยย >.<??

          "เฟย์! ยัยแก้วมา!"

          พรึบ !! ( - -( - -( - -( - -( - -( - -( - -( - -( - -( - -( - -( - -) >>> (O.O ) เพียงเท่านั้นล่ะ ทุกๆคนที่อยู่ ณ จุดๆนั้นก็หันมามองฉันเป็นตาเดียว รวมถึงยัยเฟย์ที่เหงยหน้าขึ้นมามองฉันด้วยนัยน์ตาแดงก่ำราวกับซอมบี้กลายร่างก็ไม่ปาน

          เกิดอะไรขึ้น... What is this ?? O.o

          "มาแล้วเหรอ! เธอกล้าดียังถึงทำกับฉันแบบนี้ ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าฉันชอบโทโมะมากแค่ไหน! เธอก็ยังจะทำได้ลง เธอนี่มัน... แรด!!" ยัยเฟย์ตะคอกใส่หน้าฉันแล้วพลักฉันอย่างแรง ส่วนฉันซึ่งกำลังยืนงงเป็นไก่ตาแตกก็เลยพลากท่าเสียทีให้ยัยนั่นพลักได้ฟรีๆ จนด้วยเองล้มลงก้นจ้ำเบ้ากับพื้น โอ้ย! เจ็บนะเว้ย!

          "เป็นบ้าอะไรของเธอเนี้ย! ฉันไปทำอะไรให้เธอฮะ มาพลักฉันทำไม" ฉันถามกลับด้วยน้ำเสียงดังไม่แพ้กันก่อนจะยันตัวเองให้ลุกขึ้นมาจากพื้นแล้วจ้องหน้ายัยเฟย์กลับอย่างไม่เกรงกลัว 

          "ยังจะต้องให้ฉันประกาศความหน้าด้านของเธอให้คนอื่นฟังอีกหรือไง! ได้... ถ้าอยากฟังอีกรอบฉันจะบอกให้! เธอแย่งโทโมะไปจากฉัน โทโมะส่งไลน์มาบอกฉันว่าเขาคบกับเธอแล้ว! ไงล่ะ? พอใจเธอหรือยังไง"

          เอ๊ะ!! อะ... อะไรนะ?!? ฉันกับโทโมะน่ะเหรอคบกัน บ้ากันไปใหญ่แล้ว!!!

         To be continued