เจอแบบนี้... ฟินเลย!

10.0

เขียนโดย MarioHednoy

วันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.34 น.

  10 ตอน
  34 วิจารณ์
  18.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) จุดเริ่มต้น ( ใครจะดีหรือใครจะร้าย!! )

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

          มีน : Say / @ School 

 

 

          ฉันนั่งเท้าค้างมองผ่านออกไปนอกหน้าต่าง สายตาจับจ้องไปยังร่างสูงขาวของเขื่อนซึ่งกำลังชูตบาสเข้าห่วงอย่างแม่นยำ เสียงกรีดร้องชอบใจของเหล่าบรรดาสาวๆ ของเขาก็ดังขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย แหม... มันจะน่าหมั่นไส้อะไรขนาดนี้วะ  -_-!! ( หึงก็บอกมาเหอะ )

 

          "เท่ตายล่ะ!" ฉันบ่นพึมพำพลางเบ้ปากใส่เขาอยู่คนเดียวในห้องเรียน บ้าปะว่ัะ -*-

 

          'how we danced all night to the best song never...'

 

          เสียงเรียกเข้าดังขึ้นทำเอาฉันแทบตกเก้าอี้ ใครฟะ!?!

 

          ( O.O) >>> เขื่อน !!

 

          เฮ้! หมอนั่นโทรมาทำไมกัน ตายยากจริงๆเลย เมื่อกี้ฉันพึ่งแอบมองเขาอยู่หยกๆ -..-

 

          "ฮัล..."

 

          ( อยู่ไหนยัยมีนกังฟู ) มารยาทดีจริงๆ พูดยังไม่ทันจบสวนขึ้นมาซะแล้ว

 

          "อยู่บนห้อง"

 

          ( ไปทำอะไรบนห้องฮะ? นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว )

 

          "ก็นั่งดูนาย... เอ้ย! เรื่องของฉันยะ" ยัยมีนนน... เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ!!

 

          ( เมื่อกี้เธอจะพูดว่าอะไรนะ )

 

          "อ๋อป่าว พอดีฉันนั่งดู... ดู... นิตยสารบรรเทิงอยู่น่ะ"

 

          ( หราาาาาาา )

 

          "โทรมาเพื่อ?"

 

          ( ว่าง... ไม่มีเพื่อนกลับบ้าน ฉันเลิกเล่นบาสล่ะ เดี๋ยวไปรอหน้าประตูโรงเรียนน่ะ ติ๊ด!!)

 

          เห้ย!!! =[]=!!! อึ้งไป 10 วินาที เขื่อนชวนฉันกลับบ้าน!! เขื่อนชวนฉันกลับบ้านนนนนน!! กรี๊ดดดดดดด >O< เป็นรอบแรกของเดือนนี้เลยนะเนี้ยที่หมอนั่นชวนฉันกลับบ้านพร้อมกัน พระเจ้า! บางทีเขาอาจจะสารภาพรักกับฉัน... หรือไม่ก็พาฉันไปที่บ้านเพื่อ... อ้ายยยยย >< ไม่ได้คิดลามกนะ แต่สมองมันพาไป

 

          ฉันยืนเต้นอยู่กับที่ก่อนจะหยิบแป้งขึ้นมาทาหน้า เติมปากด้วยลิปมันสีใสแล้ววิ่งออกไปจากห้องทันทีแต่ไม่ลืมคว้ากระเป๋านักเรียนมาด้วย เมื่อมาถึง ( เกือบ ) หน้าประตูโรงเรียน สายตาฉันก็เหลือบไปเห็นเขื่อนกับเพื่อนๆของเขาอีกหลายคนกำลังยืนคุยกันอยู่ สีหน้าเขื่อนดูกังวลแปลกๆ แต่เพื่อนคนอื่นๆ กลับแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจ มันเรื่องอะไรกันนะ... แต่เผอิญว่าฉันไม่ใช่พวกชอบเจือกเรื่องของชาวบ้านชาวช่อง ( หรอ ) ฉันจึงยืน ( ฟัง ) อยู่ห่างๆ

 

          "แกจะกลัวอะไรวะ ผู้หญิงทุกคนเขาก็ยอมแกหมดแหละ" เคนตะ

 

          "แล้วทำไมต้องเป็นยัยนี่ด้วยวะ -_-!" เขื่อน

 

          "บททดสอบมันก็ต้องใช้ตัวทดลองที่สมน้ำสมเนื้อกันหน่อยดิวะ" จองเบ

 

          "แต่ยัยนั่นเป็นเพื่อนฉันนะเว้ย!" เขื่อน

 

          "ก็ใช่ไง! ฉันถึงได้เลือกยัยนี่ยังไงล่ะ อย่าลืมนะ ถ้าแกทำไม่สำเร็จ แกต้องเอา BMW มาให้พวกฉันยืมขับ 1 เดือน" ป้อปปี้

 

          "เออๆ ไม่มีวันที่ฉันจะทำไม่สำเร็จหรอก" เขื่อน

 

          "งั้นพวกฉันไปล่ะ บายยย..." เพื่อนของเขาโบกมือลาก่อนจะเดินหายไปในความมืด 

 

          ฉันก้มดูนาฬิกาที่ข้อมือก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลา 18.30 แล้ว ให้ตายเหอะ! ป่านนี้พ่อต้องบ่นถึงฉันให้ยัยแก้วฟังแล้วแน่ๆเลย ฉันไม่รอช้ารีบวิ่งไปหาเขื่อนซึ่งยืนรอฉันอยู่ทันที จนลืมเรื่องที่พวกเขาพึ่งคุยกันไปเมื่อกี้เสียง่ายๆ

 

          "ช้าจังนะ -_-"

 

          "ก็มาแล้วนี่ไง ไปเหอะ..."

 

          "อือๆ" เขื่อนตอบสั้นๆ แล้วขึ้นไปค่อมบนมอเตอร์ไซค์ฮอนด้าคลิกตามด้วยฉันซึ่งรีบกระโดดขึ้นไปนั่งค่อมอยู่ข้างหลังของเขาทันทีก่อนที่เขื่อนจะบิดรถออกไปจากเขตโรงเรียน

 

          รถเขาเราแล่นไปตามถนนหนทางอย่างไม่รีบร้อน แสงไฟจากตึกราบ้านช่องทำให้ฉันรู้สึกดีเป็นพิเศษ อีกทั้งแผ่นหลังอุ่นๆของเขาที่อยู่ตรงหน้าของฉัน... อยากจะโผเข้าไปกอด แต่ติดตรงที่ว่าฉันกับเขาเป็นแค่เพื่อนกันน่ะสิ U.U

 

          "นี่มีน! ขอฉันแวะเอาของที่บ้านแปปนึงได้ป่ะ?" เขื่อนพูดขึ้นมาแล้วหันมามองหน้าฉันในขณะที่รถกำลังติดไฟแดง

 

          "ของอะไร -..-"

 

          "เออ... ซีดีน่ัะ ฉันจะเลยไปให้ไอ้โทโมะหลังจากส่งเธอเสร็จ"

 

          "คงไม่นานใช่มั้ย... โอเคได้" ฉันตอบตกลง เพราะบ้านฉันกับบ้านของเขื่อนอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน แต่บ้านของเขาจะแยกออกไปทางฝั่งตะวันออก ซึ่งเป็นบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ราคา 10 ล้านอัพ ส่วนบ้านของฉันก็จัดอยู่ในโซนบ้านเดี่ยวธรรมดาแต่พิเศษนิดหน่อยตรงที่เป็นบ้านแฝด ถ้าเทียบกันแล้วมันต่างกันคนล่ะชั้นล่ะเลย -..-

 

          

          @ บ้านเขื่อน 19.00 น.

 

          "ลงมาก่อนสิ มาช่วยฉันหาของหน่อย" 

 

          "ฉัน O.o?"

 

          "เออ... เธอนั่นแหละ ช่วยกันหาจะได้ไม่เสียเวลาไง" เขื่อนบอกแล้วดึงฉันลงมาจากรถก่อนจะลากฉันเข้าบ้านไปทันที เอ๊ะ! อีตาบ้านี่ คนอื่นเขาจะมองฉันยังไงฮะที่โดนผู้ชายลากเข้าบ้านเนี้ย!! >O<

 

          เมื่อขึ้นมาถึงห้องของเขื่อน ( โชคดีไปที่บ้านของเขาไม่มีคนอยู่ จะมีก็แต่พวกแม่บ้าน ) ฉันก็สะบัดแขนออกจากการเกาะกุมของเขาพลางมองไปรอบๆอย่างหวั่นใจ... ทำไมรู้สึกเหมือนคนกำลังจะเสียซิงครั้งแรกเลยแหะ -0- ( ทั้งที่ยังไม่เคยเสียเนี้ยน่ะ? ) 

 

          กริ๊ก!! 

 

          เฮือก O.O!!! ทำไมต้องลงกรอนประตูด้วยล่ะ นะ...นี่มันเรื่องอะไรกันแน่นะ

 

          "นายล็อคประตูทำไมล่ะ"

 

          "เอาน้า... ช่วยกันหาซีดีก่อนเถอะ เธอไปหาแถวๆเตียงนะ เดี๋ยวฉันจะเข้าไปหาในห้องแต่งตัว"

 

          "ซีดีอะไรเหรอ?"

 

          "มิยาบิฉบับปรับปรุง -_-!"

 

          =[ ]=!!! อึ้งแตก!!! ให้ฉันช่วยหาซีดีโป๊เนี้ยนะ กรี๊ดดดดดดดดด... แค่คิดก็ขนลุกแล้ว แต่ช่างเถอะ ไหนๆก็มาถึงแล้ว ช่วยหาหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ฉันเริ่มเดินไปที่เตียงขนาดใหญ่ของเขาอย่างช้าๆ ในขณะที่เขากำลังวุ่นวายอยู่กับการหาซีดีในห้องแต่งตัว ไหนน้า... ฉันกวาดสายตามองไปทั่วพื้นที่อย่างพินิจก่อนจะหยิบจับยกของขึ้นเพื่อหาซีดีน้องมิยาบิ -///-

 

          หมับ!!

 

          "กรี๊ดดดดดดด!!!" ฉันร้องกรี๊ดเมื่อจู่ๆ เขื่อนก็เดินเข้ามากอดฉันจากด้านหลังแล้วดันฉันไปติดกำแพงก่อนจะหมุนตัวฉันกลับมาเผชิญหน้ากับเขา เขาเป็นบ้าอะไรวะ!!!

 

          "ชู่..." เขาส่งสัญญาณให้ฉันเงียบเสียง ก่อนจะก้มหน้าลงมาจนจมูกของเราติดกัน ลมหายใจของเขาแรงขึ้นแรงขึ้นจนฉันสัมผัสได้ แง... หมอนี่หาหนังโป๊จนอารมณ์ขึ้นเลยเหรอ

 

          "ปะ... ปล่อยฉันนะ" ฉันร้องเบาๆ แล้วพยายามสะบัดตัวออกจากเขตอันตรายแห่งนี้

 

          "ฉันขอโทษนะมีน... แต่ฉันจำเป็นต้องทำวะ" เขื่อนบอกแล้วหรี่ตามองหน้าฉันด้วยสายตาเย้ายวนเป็นที่สุด!! ไม่นะ!! นี่เขาจะทำอะไรฉันน่ะ!!

 

          ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรต่อ ริมฝีปากร้อนผ่าวก็บดเบียดลงมาบนริมฝีปากฉันอย่างหนักหน่วง สัมผัสอันร้อนแรงและดูดดื่มของเขาทำให้ร่างกายของฉันแทบจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ เขารุกหนักยิ่งกว่าเดิมโดนการบีบเกรงท้ายทอยฉันไว้และยื่นปลายลิ้นอ่อนนุ่มเข้ามาในปากฉันอย่างเสียมารยาท

 

          "อืออออ..." 

 

          มือเรียวยาวลูบไล้ไปมาทั่วแผ่นหลังก่อนจะค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนของฉันออกอย่างไม่รีบร้อน เขาถอนริมฝีปากออกก่อนจะกดจมูกลงมาบริเวณซอกคอขาวนวลของฉันแล้วไซร้ไปมาอย่างรุนแรงจนฉันรู้สึกเจ็บ แต่ทำไม... ทำไมฉันถึงไม่ปฏิเสธสัมผัสของเขาเลยล่ะ

 

          "เขื่อน... อย่า..."

 

          ฉันร้องห้ามแล้วพยายามผลักเขาออกไปจากตัว แต่เขื่อนไวกว่าเขาจับฉันโยนลงบนเตียงและตามลงมาคร่อมอย่างรวดเร็ว ให้ตายเหอะ!! สติจงกลับมา ฉันต้องไม่ยอมตกเป็นของเขาแน่ ถึงฉันจะชอบเขาก็จริง แต่ฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงง่ายๆแบบนั้น ฉันคิดว่าฉันต้องเข้าใจถูกแล้วแน่ๆ ว่าที่เขาคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนเขาที่หน้าประตูโรงเรียนในตอนนั้น ต้องเกี่ยวดองกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน

 

          "อืออออ..."

 

          เสียงครางของเขายังคงดังออกมาเรื่อยๆ มันทำให้สติฉันแทบขาด ฉันหลับตาตั้งสติก่อนจะดิ้นสุดแรงเกิดแล้วส่งเสียงโวยวายอย่างเอาเป็นเอาตาย

 

          "ออกไปนะไอ้บ้ากาม!! กรี๊ดดดดดด!!"

 

          ฉันร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อใบหน้าของเขามุดลงต่ำไปซุกไซร้บริเวณหน้าอกของฉันซึ่งมีแค่เสื้อชั้นในสีดำปกปิดอยู่ มือเรียวเลื่อนขึ้นมากุมหน้าอกฉันเอาไว้ข้างหนึ่งก่อนจะเคล้นคลึงอย่างเอาแต่ใจ 

 

          "มะม้ายยยย!!!" ฉันร้องอย่างตกใจจนเขื่อนเคลื่อนใบหน้าขึ้นมาจูบฉันอีกครั้งเพื่อให้ฉันหยุดร้อง "อืมมม..." เสื้อนักเรียนของฉันถูกถอดและโยนทิ้งออกไปก่อนที่สายเสื้อในของฉันจะโดนปลดออกด้วยน้ำมือของเขาอย่างชำนาญและได้ถูกโยนทิ้งออกไปอีกชิ้นหนึ่ง จนตอนนี้... ฉันได้นอนเปลือยช่วงบนไปเป็นที่เรียบเรียบร้อยแล้ว T^T แม่จ๋าาาา...

 

          น้ำตาของฉันเริ่มทำงาน มันเอ่อล้นขึ้นมาจนฉันรู้สึกร้อนผ่าวไปหมด บอกได้คำเดียวว่าฉันกลัวมาก กลัวจนทำอะไรไม่ถูก ทำไมนะ... ทำไมเขาถึงทำกับฉันแบบนี้ล่ะ ทำไมเขาถึงทำกับเพื่อนของเขาได้ลงคอ ทำไมกันเขื่อนทำไม... ฉันยกมือสองข้างขึ้นมาปกปิดหน้าอกเอาไว้ด้วยความอายแบบสุดแรงเกิด เขื่อนถอนริมฝีปากออกแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเหลือเพียงบ็อกเซอร์สีน้ำเงินตัวเดียว เขาก้มลงไซร้คอฉันอย่างบ้าคลั่งก่อนจะจับมือของฉันออกและรุกเร้ากับหน้าอกของฉันต่อจนฉันต้องจิกไหล่ขาวๆของเขาเอาไว้เพื่อปลดปล่อยอารมณ์ ใบหน้าของเขาเคลื่อนลงต่ำไปจนถึงช่วงหน้าท้อง เขาจูบลงที่หน้าท้องของฉันอย่างแผ่วเบาและเริ่มบรรเลงเพลงรักอันเร้าร้อนต่อจนร่างกายของฉันอ่อนเพลียและหมดแรงจนหลับไหลไปกับความมืดยามรัตติกาลในที่สุด 

 

          นายจะต้องเสียใจเขื่อน!! ที่ทำกับฉันแบบนี้!!

 

 

 

 

            To be continue 

 

         

 

 

 

 

        

        

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา