พันธนาการหัวใจ

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.33 น.

  45 ตอน
  637 วิจารณ์
  112.23K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 23.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

43) ไม่ต้องดีที่สุดแค่รักกันที่สุดก็พอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรคะพี่ชาย ทำไมหาวเอาแบบนี้เนี่ย”ป๊อปปี้หญิงถามป๊อปปี้ชายที่หาวในลิพท์อีกครั้ง เมื่อ

เช้าเขาตื่นมาก็พบว่าฟางหายตัวออกไปจากห้อง พอถามเฟย์กับแม่ของฟางจึงได้รู้ว่ายัยตัวแสบแอบ

หนีออกมาทำงานก่อนเขาแล้ว ป๊อปปี้จึงขับรถมาทำงานคนเดียว และทำให้เจอป๊อปปี้หญิงที่ชิงหนี

เอี๊ยงมาทำงานก่อนเหมือนกัน

 

 

 

“เมื่อคืนไม่ค่อยได้นอนน่ะ”ป๊อปปี้ชายตอบ ก็จริงที่ไม่ได้นอน ก็เล่นจัดการคนขี้งอนให้หายดื้อได้ก็

เกือบเช้า ไม่เข้าใจจริงๆว่าคนตัวเล็กเอาแรงมาจากไหนถึงได้ลุกไปก่อนเขาได้นะ

 

 

“นี่ค่พี่ชาย กาแฟร้อนๆ จะได้มีแรง”ป๊อปปี้หญิงชงกาแฟให้ป๊อปปี้ชาย ก่อนจะเดินออกมาจากห้องชง

กาแฟแล้วพาป๊อปปี้หญิงมาที่ห้องทำงานเอี๊ยงก็ต้องตกใจที่เห็นภาพเอี๊ยงกำลังประคองกอดฟางอยู่

 

 

 

“ทำอะไรกันน่ะ”ป๊อปปี้ถามขึ้นอย่างโมโห เอี๊ยงและฟางหันมา ป๊อปปี้ชายรีบกระชากตัวฟางออกมา

จากเอี๊ยง

 

 

“นายจะทำอะไรแฟนของพี่ชายน่ะ”ป๊อปปี้หญิงว่า

 

“แหม ดูตัวเธอก่อนเถอะ ว่าทำอะไรน่ะแคร์เมียคุณภานุบ้างมั้ย”เอี๊ยงว่าป๊อปปี้หญิง

 

“ทำอะไรเกรงใจและไว้หน้ากันหน่อยนะธนันต์ธรญ์”ป๊อปปี้ดุฟาง ฟางแอบน้อยใจที่ป๊อปปี้เรียกชื่อ

เธอเหินห่างแบบนั้น

 

 

“ขอโทษละกันค่ะคุณภานุที่ทำให้คุณรู้สึกเสียหน้า ไม่มีอะไรละชั้นขอตัว”ฟางงอนก่อนจะดันตัวเอง

ออกจากป๊อปปี้หนีกลับห้องทำงานตัวเอง

 

 

“ฟางเดี๋ยวดิฟาง”เอี๊ยงเรียกแต่ฟางไม่หัน พอจะเดินตามป๊อปปี้หญิงก็เข้ามาขวาง

 

“ห้ามไปนะ เดี๋ยวก็ได้ปีนต้นงิ้วหรอก”ป๊อปปี้หญิงว่า

 

“ปีนมันก็ปีนด้วยกันล่ะชั้นกับเธอ”เอี๊ยงว่ากลับ

 

“เมื่อกี้คุณทำอะไรเมียผม”ป๊อปปี้ชายเปิดประเด็น

 

 

“ไม่ได้ทำ ก็ผมเห็นฟางทำท่าจะเป็นลมผมเลยพยุงฟางมาที่ห้องแล้วจะให้ดมยาดม ถ้าไม่ไหวก็ไป

พัก แต่คุณดันเข้ามาก่อน”เอี๊ยงพูดแล้วชูยาดมให้ดู ป๊อปปี้ตกใจรีบกลับห้องทำงานตัวเองเพื่อไปดู

ฟาง

 

“เชื่อตายล่ะ”ป๊อปปี้หญิงแขวะ

 

“แล้วแต่คนจะคิด แต่ชั้นบริสุทธ์ใจไม่เหมือนเธอ”เอี๊ยงว่า

 

“ชั้นก็บริสุทธ์ใจเหมือนกันย่ะ”ป๊อปปี้หญิงว่าก่อนจะเดินหน้ามุ่ยกลับไปนั่งทำงานที่โต๊ะเอี๊ยงมอง

การกระทำแล้วก็แอบอมยิ้มขำ

 

 

 

 

“เอกสารค่ะ เมื่อกี้พนักงานพึ่งเอามาให้ พี่ลองอ่านแล้วก็เช็คดูนะคะ”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้กลับเข้ามา

ในห้องแล้วเดินมานั่งที่โต๊ะก่อนจะเดินเอาเอกสารมาให้ที่โต๊ะ

 

 

“ว้าย”ฟางตกใจเมื่อถูกป๊อปปี้รวบตัวไปนั่งที่ตัก

 

“เมื่อเช้าทำไมหนีมาทำงานก่อน”ป๊อปปี้ดุ

 

“ฟางรีบ”ฟางบอกก่นจะพยายามดันตัวเองออกจากอ้อมกอดป๊อปปี้

 

 

“ทำงานด้วยกัน แล้วจะรีบไปก่อนเจ้าของบริษัททำไม นี่เค้าเรียกว่าหลบหน้ากันชัดๆ”ป๊อปปี้ดุ

 

“ไม่ได้หลบหน้า”ฟางเถียง

 

“งั้นก็มองหน้าสิ”ป๊อปปี้พูดจบก็ดันหน้าฟางให้หันมาสบตาตัวเอง ใบหน้าป๊อปปี้ที่กลับมาเป็นเหมือน

เดิมแล้ว สายตาคมที่ต้องคนตัวเล็กทำเอาใจเต้นไม่เป็นจังหวะก่อนจะหน้าแดงจัดเมื่อนึกถึงบทรักที่

คนตัวสูงมอบให้เมื่อคืน

 

 

 

“ปะ ปล่อย ฟางจะไปทำงาน”ฟางได้สติรีบเบือนหน้าหนี แต่ป๊อปปี้กระชับกอดไว้แน่น

 

 

“งานของเลขาต้องดูแลเจ้านายใช่มั้ย นี่ไง ฟางกำลังทำอยู่ ดังนั้นห้ามขัดใจเจ้านาย”ป๊อปปี้สั่งฟาง

จึงหยุดดิ้นแล้วนั่งบนตักป๊อปปี้นิ่งๆไม่ดื้ออีก

 

“เผด็จการ”ฟางบ่น ป๊อปปี้แอบยิ้มนิดนึงก่อนจะตีหน้าขรึม

 

 

“แล้วต่อไปก็จะเป็นหน้าที่ของสามี ที่จะต้องดูแลภรรยา”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟางก่อนจะโน้มหน้าฟาง

มาหอมแก้มเบาๆ

 

 

“พะ พี่ป๊อป”ฟางตกใจปนเขิน

 

 

“ไหน บอกพี่มาซิว่าเป็นอะไร ทำไมถึงเป็นลม แล้วเมื่อเช้าออกมาทานข้าวรึยังมื้อเช้าน่ะสำคัญมาก

นะ แล้วเมื่อลุกไวไปล่ะสิท่าถึงได้หน้ามืด ตัวเองน่ะชอบเป็นลมบ้าง ป่วยบ่อยบ้างทำไมไม่ดูแลตัว

เองล่ะฮึ แล้วนี่มาทำงานน่ะเอาข้าวกล่องมาด้วยรึเปล่า ตัวเองน่ะทานอะไรไม่ค่อยเหมือนคนปกติกิน

นะ อย่าลืมสิ ละไหนจะเรื่องน้ำอีก ช่วงที่พี่ไม่อยู่ถ้ารู้ว่าแอบกินน้ำอัดลมนะเจอดีแน่”ป๊อปปี้ที่ถาม

อาการฟางและปนกับดุคนตัวเล็กด้วยความเป็นห่วงทำเอาฟางก้มหน้าฟัง เค้าไม่เคยลืมเรื่องราวของ

เธอเลยซักเรื่องเดียว เธอป่วยงานเค้าก็จำได้ เค้าไม่ลืมว่าถ้าเธอทานน้ำอัดลมบ่อยเธอจะปวดท้อง

โรคกระเพาะจนต้องทานยาบ่อยๆ

 

 

 

“อะไรเนี่ย ถามแค่นี้ทำไมถึงกับร้องไห้เลยหรอ”ป๊อปปี้ตกใจที่เห็นฟางร้องไห้ออกมา ก่อนจะกระชับ

กอดฟางไว้แล้วเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตาให้ฟาง

 

 

“ฮืออ พี่ป๊อปบ้า”ฟางร้องไห้ไม่หยุดก่อนจะโผกอดคนตัวสูงแน่น ป๊อปปี้กอดตอบฟางแล้วยิ้ม

 

 

“ไม่เอาสิ ไม่ร้อง พี่ขอโทษนะ ที่ทำอะไรเราเมื่อคืน หนักไปหน่อย”ป๊อปปี้พูดกับฟาง ฟางหน้าแดง

คิดถึงเรื่งเมื่อคืนก่อนจะทุบอกป๊อปปี้เบาๆ

 

 

“เมื่อวานฟางงอนจริงๆนะ”ฟางพูด

 

“พี่ก็ง้อแล้วไง ง้อทั้งคืนด้วยนะ”ป๊อปปี้พูดอีกทีทำเอาฟางหน้าแดงจัดกว่าเดิม

 

“ไม่เอาง้อแบบนั้นแล้ว”ฟางงอนหน้ามุ่ยใส่

 

“แหม ทีเค้าเป็นหน้าผี ล่ะเห็นชอบมาอ้อนเค้าจังล่ะ ทีนี้ล่ะอาย”ป๊อปปี้แซว

 

“ไม่รู้ล่ะ แต่งอน งอนจริงๆ ใครใช้ให้ไปสนิทสนมกับน้องสาวคนใหม่มากล่ะ”ฟางพูด

 

“เปลี่ยนจากบอกว่างอนเป็นฟางหึงได้ป่ะ ฟังแล้วมันชื่นใจกว่าเยอะ”ป๊อปปี้พูด

 

“ค่ะ ฟางหึงพี่ หึงมาก หวง หวงที่สุด พี่เป็นสามีฟางนะทำอะไรแคร์ฟางหน่อยสิ คิดว่าตัวเองหน้า

หล่อแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นหรอ”ฟางบ่นยาวเหยียด

 

“แหม ล่ะทีตัวเองสนิทกับเอี๊ยงล่ะ พี่ก็หึงเป็นนะครับ แล้วที่ทำหน้าให้หล่อเหมือนเดิมเพราะใครล่ะ

ถ้าไม่เพราะเมียตัวเอง อยากให้เมียชื่นใจในวันแต่งงานนิ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ฟางกับเอี๊ยงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไม่มีอะไรเกินเลยค่ะ”ฟางพูด

 

“พี่กับป๊อปปี้เป็นพี่น้องที่ดีต่อกันไม่มีอะไรเกินเลยครับ”ป๊อปปี้พูดบ้าง

 

“งั้นเราไม่งอนกันแล้วเนาะ”ฟางพูดก่อนจะจับแก้มป๊อปปี้2ข้าง

 

“ครับ ไม่งอนแล้ว แล้วก็ไม่อยากด้วย มันเหนื่อยจะง้อ ง้อทุกวันมันจะหมดพลังงานเอา”ป๊อปปี้พูด

แล้วยิ้มกรุ้มกริ่มทำเอาฟางหน้าแดงเพราะรู้ว่าป๊อปปี้ง้อด้วยวิธีไหน

 

 

“พี่ป๊อปอ่ะ”ฟางพูดก่อนจะจะซุกตัวเองลงในแผงอกกว้างของป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะกอดฟางไว้

 

“พี่รักฟางนะ รักแค่ฟางคนเดียวตลอดไป”ป๊อปปี้พูดฟางยิ้มดีใจ

 

“งั้นมาให้จุ๊บก่อน เดี๋ยวฟางไปทำงานละ”ฟางพูดจบก็ดันหน้าป๊อปปี้เข้ามาจูบอย่างอ่อนโยนทันที

 

 

 

 

“เอ่อ แค่กๆ ขอโทษครับๆ จะหวานกันอีกนานมั้ยครับ”เขื่อนพูดเมื่อเข้ามาให้ภาพสวีทของฟางและ

ป๊อปปี้

 

 

“เห้ย มาได้ไงเนี่ย”ป๊อปปี้และฟางตกใจที่เห็นเขื่น เฟย์ ป๊อปปี้หญิงและเอี๊ยงโผล่เข้ามาในห้อง

ทำงานตัวเองเต็มไปหมด

 

 

“พวกเรามารับเจ้าบ่าวเจ้าสาวไปลองชุดแต่งงานค่ะ”เฟย์พูดแล้วยิ้ม ป๊อปปี้กับฟางมองหน้ากันก่อน

จะยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

“เห้อออ”ฟางสูดลมหายใจเข้าลึกๆหลังจากแต่งหน้าทำผมเรียบร้อย ก่อนจะมองกระจก ภาพที่ตัว

เองใส่ชุดเข้าสาวฟูฟ่องในกระจก มาถึงวันนี้จนได้สินะ ไม่คิดไม่ฝันเลย ว่าผู้หญิงโชคร้ายอย่างเธอ

จะได้ใส่ชุดแต่งงานแบบนี้

 

 

“อะไรกันเจ้าสาว ทำหน้าดีๆหน่อยสิ วันแต่งงานตัวเองนะ”เฟย์เดินมาแล้วกอดจากด้านหลัง

 

 

“ยิ้มหน่อยสิคะฟาง เดี๋ยวไม่สวยนะ”แก้วเดินท้องโตมาหาฟาง ฟางยิ้มแล้งมองแก้ว ที่คืนดีกับโท

โมะและรักกันในที่สุด ก่อนจะท้องและตอนนี้ก็ใกล้คลอดเต็มที่แล้ว

 

 

“ตื่นเต้นเฉยๆน่ะทุกคน แก้ว ในงานห้ามเดินเยอะนะ ตัวเองยิ่งใกล้คลอดแล้ว”ฟางพูดก่อนจะบอก

แก้ว

 

 

 

ก๊อกๆ

 

 

 

“อะแฮ่ม สาวๆ ตอนนี้ถึงเวลาของเจ้าสาวแล้วล่ะครับ”เอี๊ยงบอก ก่อนที่ฟางจะเดินไปคล้องแขนลุง

ของเอี๊ยงที่มาเป็นญาติผู้ใหญ่ให้เธอ ฟางเดินเข้ามาในโบสถ์ ทุกคนหันไปมอง ฟางมองไปรอบๆงาน

แล้วยิ้ม ก่อนจะมองคนตัวสูงที่ยืนรออยู่ด้านหน้ากับบาทหลวง คนที่เป็นรักแรกของเธอ และจะเป็น

รักสุดท้ายของเธอ

 

 ตอนหน้าคืองานแต่งของป๊อปปี้กับฟางนะคะ อย่าลืมเม้นกับโหวตเยอะๆน้าาา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา