เงาร้าย พ่ายรัก

     ตอนนี้เป็นเวลาที่ผมประชุมเสร็จและกำลังเดินออกจากห้องประชุมพร้อมๆ กับพนักงานและผู้ถือหุ้นหลายๆคนที่แยกย้ายกันกลับ ส่วนผมก็เดินกลับมาเอาของที่ห้องทำงาน...

     แต่เมื่อผมเปิดประตูเข้ามาก็พบว่าภายในห้องก็ไม่ได้ดูมีอะไรที่ผิดปกติไป แล้วแขกไม่ได้รับเชิญคนเมื่อเช้าก็คงทนรอไม่ไหวแล้วก็กลับไปแล้วก็ได้ 

หมับ!!! 

 

 

จะรีบไปไหนเหรอค่ะ 

 

 

ผมแทบตกใจและอึ้งไปในเวลาเดียวกัน เมื่อจู่ๆก็มีคนมากอดรัดจากด้านหลังด้วยลำแขนอันเรียวเล็ก และคงเดาจากเสียงได้ไม่ยาก แทบไม่น่าเชื่อเพราะนี่ไม่ใช่วิสัยปกติของเธอแล้วล่ะ

 

 

ตกใจล่ะสิ หึ!! เบลล์บอกแล้วไงค่ะว่าเราต้องคุยก่อนให้รู้เรื่องก่อน

 

 

คุณจะพูดเรื่องอะไรอีก ในเมื่อเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว     "Tomo : ผมรีบพละตัวออกจากเบลล์ "

 

 

เพราะนังนั้นใช่มั้ยค่ะ ที่ทำให้คุณขาดเยื่อใยกับเบลล์ได้ถึงขนาดเนี่ย

 

 

ถ้าคุณหมายถึงแก้วละก็ผมจะบอกให้เลยว่าไม่ใช่ แต่เป็นเพราะใครคุณก็ไม่น่าถาม 

 

 

ใช่สิเบลล์รู้ว่าตอนนั้นเบลล์ผิด แต่ตอนนี้คุณช่วยให้โอกาสเบลล์อีกสักครั้งไม่ได้เลยเหรอ 

 

 

ถ้าคุณต้องการอย่างนั้นละก็ ผมบอกได้เลยว่าผมมันเป็นพวกเจ็บแล้วจำ 

 

 

ผมรีบเดินหันหลังออกจากห้อง และไม่อยากยืนอยู่ตรงนี้นานมากกว่านี้

แล้วคุณจะได้รู้การที่คุณปฏิเสธชั้น มันจะทำให้คุณทรมานได้มากแค่ไหน  โทโมะ!! 

 

 

∼ตี้นๆๆ∼

     ผมขับรถมาถึงหน้าบ้านก็มีแก้วที่เดินมาเปิดประตูบ้านให้ผมได้ขับรถเข้าไป แต่ทำไมเธอต้องมาเปิดแล้วยามไปไหนทำไหมไม่มาปฏิบัติหน้าที่ ประตูมันก็ไม่ใช่เล็กๆที่จะพลักออกได้ในครั้งเดียว แล้วทำไมดึกดื่นป่านนี้ยังไม่ยอมหลับยอมนอนกันนะ เดี๋ยวมีเรื่องต้องเครียซะละ

แก้วทำไมต้องมาเปิดประตูเองล่ะ แล้วยามไปไหน 

 

 

ทันทีที่ลงจากรถผมก็ยิงทำถามใส่เธอ

 

 

 

ลุงยามไปธุระข้างนอกค่ะจะกลับก็ตอนเช้าโน้น แล้วนี่ทำไมคุณไม่กลับซะตอนเช้าเลยละ ชั้นจะได้ไม่ต้องรอ

 

 

หมายความว่าไง 

 

 

คุณก็รู้อยู่แกใจนิค่ะ ชั้นไม่จำเป็นต้องตอบ 

 

 

แก้ว!! คุณไปรู้เรื่องอะไรมาใช่มั้ย 

 

 

ไม่ใช่แค่รู้แต่ชั้นเห็น เห็นด้วยสองตาของชั้นเองแหละ

 

 

คุณหมายถึงเบลล์ใช่มั้ย

 

 

หรือว่าคุณมีคนอื่นอีกละ 

 

 

จะไปกันใหญ่แล้วมันไม่ใช่อย่างที่คุณเห็น เธอมาเองโดยที่ผมไม่ได้นัดอะไรใครทั้งนั้น 

 

 

พอเถอะค่ะ ชั้นไม่อย่างชวนทะเลาะกับคุณ 

 

 

แล้วต่างคนก็ต่างเงียบ ไม่ได้พูดอะไรกันจนถึงห้อง 

 

 

 

นี่จะยืนจ้องมองแก้วทำไมเนี่ย ไปอาบน้ำสิค่ะ       "kaew : ตั้งแต่เข้ามาถึงห้องชั้นก็เดินมาที่เตียงเพื่อจะนอนแต่คุณโทโมะน่ะสิไม่ยอมเดินไปไหนสักทีแล้วยังมายืนมองชั้นอีก "

 

 

เดี๋ยวเรายังคุยกันไม่เครียแล้วนะ         "Tomo : ผมทำที่เดินเข้าไปกอดแก้ว เพื่อให้รู้ว่าผมกำลังง้อเธออยู่เดี๋ยวแก้วก็ใจอ่อนเองแหละผมรู้ แก้วแพ้อ้อมกอดผม"  

 

 

พูดเฉยๆ ก็ได้ไม่ต้องกอดหรอกนะ

 

 

ไม่จนกว่าผมจะยอมฟังผมอธิบายให้เสร็จก่อน

 

 

หึม!! มีอะไรก็รีบๆพูด แก้วง่วงค่ะ

 

 

แล้วผมก็จัดการเล่าทุกอย่างให้แก้วฟังจนหมดไม่มีหมกเม็ดไว้เลยแม้แต่น้อย 

 

 

ทีนี้จะเชื่อกันได้รึยังครับ  หึมมมมมม       ∼ฟอด∼    

 

 

แก้วง่วงแล้วค่ะ     

 

 

∼ว้ายยยยย∼

 

 

คุณปล่อย ปล่อยยยยยย 

 

 

ผมจัดการช้อนตัวแก้วขึ้นแล้วเดินไปที่เตียงพร้อมๆ วางลงกลางเตียงนุ่มอย่างเบามือ

 

 

ตอบมาก่อนจะเชื่อหรือไม่เชื่อ  "Tomo :  ปากแข็งดีนัก งั้นต้องเล่นแบบนี้แหละ"

 

 

ถ้าบอกว่าไม่ละ 

 

 

ไม่เหรอ งั้นเราน่าจะหาอะไรทำที่ทำให้เราเชื่อใจให้กันมากกว่านี้แล้วล่ะ

 

 

อะไรเหรอค่ะ        "kaew : ชั้นถามคำถามแบบเด็กๆที่ขี้สงสัยอย่างไร้เดียงสา"

 

 

แน่ใจนะว่าอยากรู้น่ะ ใบ้ให้ก็ได้มันเป็นภาคปฏิบัติซะด้วยสิ 

 

 

พูดๆมาเถอะน่า แก้วเดาไม่ออกหรอกค่ะ 

 

 

ทำเป็นนึกไม้ได้ผ่านมาแค่ไม่กี่วันเองนะ มา!! เดี๋ยวผมรื้อฝื้นให้ใหม่ 

 

 

อะ อ๋อ ชั้นรู้ละคุณนี้ทะลึ่งจริงๆ ปล่อยเลยนะ ปล่อยๆๆๆ        "kaew : ชั้นเพิ่งนึกออกว่ามันคืออะไร ที่แท้ก็เรื่อง...โอ้ยยยย ไม่อยากจะพูด เรื่องน่าอายที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้นะเนี่ย"

 

 

ไม่อยากรู้แล้วเหรอคนสวย

 

 

แก้วรู้แล้ว ปล่อยนะคนบ้า คนเจ้าเลห์ จอมทะลึ่ง

 

 

มาเป็นชุดเลยนะที่รัก         "Tomo : พอได้ทีแก้วก็ทุบอกผมรัวๆราวกับเด็กที่ขออะไรแล้วไม่ได้ดั่งใจยังไงยังงั้นเลย"

 

 

ไปอาบน้ำเลยนะ ตัวเหม็นมากกกกกเลยนะรู้ปะเนี่ย  

 

 

โอเคครับ เดี๋ยวจะทำให้ตัวหอมๆ ให้น่ากอดเลยนะครับ  ∼ฟอดดดด∼ 

 

 

ไปได้ซักทีคนบ้าอะไรอยู่ไกลแล้วเปลืองตัวทุกทีเลย  

 

 

     สักพักชั้นลองกลับมานึกอีกแง่หนึ่งดูว่าชั้นจะมีความสุขแบบนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน ถ้าเขาคนนั้นกลับมาทวงสิ่งที่เคยเป็นของเขามาก่อน พอถึงเวลานั้นช่วงเวลาดีๆ แบบวันนี้คงจะจบสิ้นลง 

 

 

 

 

 

ยัยเบลล์แล้วแผนเธอละไปถึงไหนละ  

 

 

ก็เรื่อยๆนะ วันนี้ชั้นก็ไปที่บริษัทโทโมะมาเหมือนกัน โชคดีเจอนังแก้วชั้นเลยสั่งสอนมันไปนิดหน่อย

ซึ่งตอนนี้ชั้นอยู่ในผับกับยัยพิมหลังจากที่ออกจากบริษัทโทโมะได้ไม่นาน 

 

 

แล้วต่อไปแกจะทำอะไรอ่ะ 

 

 

หึ!! มานั่งคิดไปคิดมา  ชั้นว่าคราวน่าชั้นเอาจริงละ เล่นลิ้นนานไปก็รู้สึกว่าน่าเบื่อ มันต้องเลือดตกยางออกกันซะหน่อยแล้วล่ะ

 

 

ก็ดีชั้นกำลังว่างนะแกจะให้ทำอะไรก็บอกแล้วกัน 

 

 

เอาไว้ชั้นจะบอกทีหลังนะ ส่วนตอนนี้ชั้นว่าเราไปเด้นซ์ต้อนรับความสุขที่กำลังจะเกิดกับชั้นกันก่อนดีกว่า         "Belle : หึ!! ยัยพิมเอ้ยแกนี่ก็หัวอ่อนจังเลยนะ ดีล่ะชั้นจะได้หลอกใช้ได้ง่ายๆหน่อย ยัยเพื่อนกิน!! "

 

 

 

∼ตึกก∼

 

 

ขอโทษค่ะ คุณเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ 

 

 

ชั้นรีบเอ่ยขอโทษคนที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งไม่รู้ว่าชั้นหรือเขาที่เดินชนกันก่อน 

 

 

ไม่เป็นไรครับ 

 

 

เออ....คะ ค่ะ        "Belle : พอเขาเงยหน้าขึ้นมาชั้นถึงพบว่าหล่อปานเทพบุตร ทำให้ชั้นถึงก็ต้องสะดุดในคำพูดไปเลย"

 

 

แล้วคุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ 

 

 

มะ ไม่เป็นไรค่ะ 

 

 

คุณ...

 

 

เบลล์ค่ะ 

 

 

ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมชื่อนัยนะครับ 

 

 

ค่ะคุณนัย 

 

 

แล้วคุณมากับใครเหรอครับ 

 

 

เบลล์มากับเพื่อนน่ะค่ะ แค่ว่าหนีไปเต้นโน้นแล้วค่ะ

 

 

งั้นถ้าไม่รังเกียจเชิญคุณด้านนู้นได้มั้ยครับ 

 

 

เออ..ค่ะ   "Belle : ใครจะไปกล้าปฏิเสธกันล่ะหล่อขนาดนี้ละ ถ้าจะผูกสัมพันธ์ก็คงไม่เสียหลาย"

 

 

จะรับอะไรครับคุณนัย

 

 

เอาเครื่องเดิมเหมือนเดิม แต่พิเศษหน่อยนะผมมีแขก

 

 

ครับคุณนัย

 

 

ทำไมพวกเขาดูเกรงๆ คุณล่ะค่ะ

 

 

เป็นปกติอยู่แล้วครับ คงกลัวจะโดนหักเงินเดือน 

 

 

หมายความว่าไงค่ะ เบลล์ไม่เข้าใจ 

 

 

ผมเป็นคนบริหารผับที่นี้น่ะครับ 

 

 

จะ จริงเหรอค่ะ       "Belle : ชั้นอึ้งเข้าไปอีกหนึ่งเท่าตัว ที่ได้รู้ว่าเขาเป็นเจ้าของผับที่นี้พระเจ้า!!ฟ้าชั่งเข้าข้างชั้นเหลือเกินที่หนุ่มหล่อเจ้าของผับชื่อดังย่านใจกลางกรุงจะมาให้ความสนใจกับชั้นขนาดนี้ คิดแล้วอย่างจะหัวเราะให้ตัวเอง "

 

 

ผมว่าเราไปนั่งตรงนู้นกันดีกว่าครับ 

 

 

ค่ะ

 

 

 

                                                                           phung_TK_kaewjai

 

---

ห่างหายไปนานเลยใช่มั้ยจร้าาาา 

คิดถึงผู้อ่านทุกคนเลยนะจร้าาาา

วันนี้ว่างเลยนั่งแต่แล้วรีบอัพให้ทุกคนเลยคร้า